Zakres referencyjny

Dla obu płci:

• IgG: < 10 AU/ml
• IgM: < 18 AU/ml

Wskazania

• Badanie przesiewowe w kierunku boreliozy - infekcja B. burgdorferi sensu lato (B. burgdorferi, B. Garinii i B. afzelii)

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica
• W przypadku podejrzenia neuroboreliozy,  zaleca się oznaczenie przeciwciał w kierunku Borrelia w płynie mózgowo-rdzeniowym (potwierdza to ich wewnątrzpłynową syntezę).

Ocena wyników badań laboratoryjnych

• Negatywny wynik testu przesiewowego nie wyklucza wczesnego stadium boreliozy, ponieważ w niektórych przypadkach synteza przeciwciał rozpoczyna się później.
• Dodatni wynik testu przesiewowego koniecznie musi być potwierdzony przez immunoblot.
• Wykrycie swoistych dla Borrelii przeciwciał nie jest równoznaczne z wymagającą leczenia boreliozą. Wywiad i wyniki badania klinicznego są decydujące, ponieważ przeciwciała p/Borrelia mogą być wykrywalne przez lata nawet po zakończeniu leczenia.
• Ujemny status serologiczny z dużą pewnością wyklucza boreliozę (u pacjentów z prawidłowym poziomem odporności). 
• Dodatni wynik oznaczenia przeciwciał IgM jako jedyne kryterium przemawia przeciwko późnej boreliozie.
• W późniejszych stadiach przeciwciała są wykrywalne u większego odsetka pacjentów.
  
  • W boreliozie wczesnej, serologia jest dodatnia u ok. 70–90 % pacjentów.
    • W przypadku neuroboreliozy przeciwciała mogą nie być jeszcze wykrywalne na początku choroby.
    • Po 4–6 tygodniach 85% testów daje wynik dodatni.
    • Po 6–8 tygodniach prawie 100% testów dało wynik dodatni.
  • W boreliozie późnej serologia jest dodatnia w około 100%.

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• Diagnostykę należy prowadzić etapowo (badanie przesiewowe i badanie potwierdzające). 
  • 1. Etap: ELISA 2. lub 3. generacji, oddzielnie oznaczać IgM i IgG! W przypadku wyniku dodatniego lub granicznego, etap 2.
  • 2. Etap: Immunoblot