Podgłośniowe zapalenie krtani (pseudokrup, krup wirusowy)

Streszczenie

  • Definicja: wirusowe zwężające zapalenie krtani i tchawicy u niemowląt z obrzękiem błony śluzowej krtani.
  • Częstość występowania: roczna chorobowość wśród dzieci w wieku od 0 do 10 lat wynosi ok. 7%.
  • Objawy: charakterystyczne objawy to szczekający kaszel, stridor wdechowy i trudności z oddychaniem o różnym stopniu, zwykle nasilone w nocy.
  • Badanie fizykalne: najczęściej pobudzone, przestraszone dziecko. Poza tym badanie przedmiotowe jest zwykle bez odchyleń od stanu prawidłowego.
  • Diagnostyka: rozpoznanie kliniczne na podstawie typowego wywiadu i objawów.
  • Leczenie: uspokojenie dziecka i rodziców, pionowa pozycja ciała (na kolanach rodziców), glikokortykosteroidy doustnie, domięśniowo lub wziewnie, przy ciężkich objawach dodatkowo inhalacje z adrenaliny (epinefryny).

Informacje ogólne

Definicja

  • Synonimy: zwężające zapalenie krtani i tchawicy, krup rzekomy, zespół krupu, krupowe zapalenie krtani, krup spastyczny
  • Zakażenie dróg oddechowych z chrypką, szczekającym kaszlem, stridorem wdechowym i różnego stopnia trudnościami w oddychaniu1-2

Częstość występowania

  • Chorobowość
    • roczna chorobowość wśród dzieci w wieku od 0 do 5 roku życia wynosi 6-8%.
    • u 5% dzieci w tym przedziale wiekowym choroba występuje nawrotowo.3
  • Wiek i płeć
    • występuje głównie w wieku od 6 miesięcy do 6 lat ze szczytem zachorowań w 2. roku życia.
    • choroba występuje dwa razy częściej u chłopców niż u dziewczynek.
  • Sezonowość
    • szczyt zachorowań przypada na jesień i zimę.

Etiologia i patogeneza

  • Zazwyczaj zakażenie drogą kropelkową
  • Czynnik etiologiczny
    • wirusy paragrypy w 50% przypadków (hospitalizowanych)
    • przyczyną może być również wiele innych wirusów, m.in. koronawirusy.
  • Patofizjologia
    • zapalenie i obrzęk błony śluzowej bezpośrednio pod fałdami głosowymi
    • obrzęk blokuje przepływ powietrza przez tchawicę i powoduje stridor wdechowy oraz szczekający kaszel.
    • stres i przyspieszony oddech nasilają objawy.

Czynniki predysponujące

  • Zakażenia dróg oddechowych
  • (Bierne) palenie i inne zanieczyszczenia powietrza
  • Wilgotne i zimne warunki pogodowe
  • Obciążenie głosu (dorośli, bardzo rzadko)

ICD-10

  • J04.0 Ostre zapalenie krtani
  • J04.1 Ostre zapalenie tchawicy
  • J04.2 Ostre zapalenie krtani i tchawicy

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Rozpoznanie kliniczne z typowym wywiadem dotyczącym nagłego początku i klasycznego szczekającego kaszlu u małych dzieci.

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Obraz kliniczny zróżnicowany: od łagodnych objawów do znacznych trudności w oddychaniu.
  • Typowa triada objawów: duszność, szczekający kaszel, stridor wdechowy
  • Objawy pojawiają się zazwyczaj po 2-3 dniach trwania infekcji wirusowej górnych dróg oddechowych.4
  • Klasyczny wywiad lekarski
    • nagły atak ze stridorem wieczorem, po ułożeniu do snu lub w nocy5
    • Często stan dziecka poprawia się podczas transportu do gabinetu/szpitala (zimne powietrze), wówczas często szczekający kaszel jest jedynym objawem.
  • Inne objawy
    • Pacjenci nie gorączkują lub mają umiarkowaną gorączkę.
    • Ogólny stan fizyczny jest zwykle tylko nieznacznie pogorszony.
    • Pobudzenie i płacz często nasilają objawy.

Badanie przedmiotowe

  • Gardło może, ale nie musi być zaczerwienione.
  • Stridor wdechowy (na poziomie tchawicy)
    • osłuchiwanie płuc w większości przypadków bez odchyleń od stanu prawidłowego
  • Szczekający kaszel
  • Chrypka

Uwaga!

  • Jeśli istnieje kliniczne podejrzenie zapalenia nagłośni, nie należy podejmować prób jej badania – zadławienie może doprowadzić do zatrzymania oddechu.

Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego

  • Badania krwi zwykle nie są konieczne.

Diagnostyka w szpitalu

  • Aby nie niepokoić dziecka, w typowych przypadkach klinicznych zwykle rezygnuje się z dalszych badań
  • Badanie rentgenowskie 
    • rzadko jest konieczne, co najwyżej w przypadku niejasnego obrazu klinicznego, np. podejrzenia aspiracji ciała obcego

Wskazania do skierowania do hospitalizacji

  • Skierowanie do szpitala
    • jeśli początkowo wdrożone postępowanie (zimne powietrze, uspokojenie, podanie glikokortykosteroidów wziewnie, doustnie lub domięśniowo) nie przynosi poprawy
    • w przypadku wystąpienia stridoru wdechowego w spoczynku
    • jeśli wystąpią objawy wyczerpania oddechowego (sinica) i/lub zaburzenia świadomości
    • wiek dziecka poniżej 6 miesiąca życia
    • objawy nawracające w ciągu 24 godzin5
    • jeśli uzasadniają to wzgędy społeczne, nasilony niepokój rodziców, brak możliwości sprawowania należytej opieki w domu

Leczenie

Cele leczenia

  • Uspokojenie dziecka i rodziców
  • Środki łagodzące stridor i duszność
  • Zapobieganie nawrotom objawów podczas obecnego epizodu zakażenia

Ogólne informacje o leczeniu

  • W większości przypadków przebieg jest łagodny i samoograniczający, a chory może być leczony ambulatoryjnie5. Choroba może jednak przyjąć postać ciężką, zagrażającą życiu i wymagać pilnej hospitalizacji
  • Początkowe leczenie polega na zastosowaniu środków ogólnych z uspokojeniem dziecka i rodziców, przyjęciem wyprostowanej pozycji ciała (dziecko na kolanach rodziców), ewentualnie dostępu do zimnego powietrza (otwarte okno) oraz podaniu glikokortykosteroidów w inhalacji, doustnie lub domięśniowo (w warunkach ambulatoryjnych).
  • Jeśli objawy nie ustępują, stosuje się inhalację z epinefryny – zwykle w warunkach szpitalnych.

Zalecenia dla pacjentów/opiekunów

  • Rodzice powinni zachować spokój, ułożyć dziecko w pozycji pionowej i uspokoić je.
  • Klimat otoczenia ze świeżym, chłodnym i nawilżonym powietrzem dzięki otwarciu okien ułatwia oddychanie.

Farmakoterapia

  • Umiarkowane objawy (możliwe leczenie w domu)
    • glikokortykosteroid w jednorazowej dawce podawany jedną z dróg: doustnie, domięśniowo lub wziewnie65, zazwyczaj:
      • deksametazon 0,15-0,6 mg/kg m.c. (dawka maksymalna 8 mg) doustnie lub domięśniowo lub 
      • prednizon/prednizolon 1 mg/kg m.c. doustnie (uwaga na gorzki smak) lub
      • budezonid 2 mg (niezależnie od wieku chorego) w nebulizacji (w Polsce lek zarejestrowany do leczenia ostrego podgłośniowego zapalenia ktrani; 2 ampułki w dawce 0,5 mg/ml). Efekt działania budezonidu jest widoczny po około 1-2 godzinach od nebulizacji i utrzymuje się do 24 godzin.
  • Ciężkie objawy (stridor w spoczynku lub wyraźna duszność)
    • adrenalina przez maskę nebulizatora
    • ew. tlen w przypadku stwierdzonej hipoksemii

Adrenalina

  • W ciężkich przypadkach (dziecko zwykle hospitalizowane) inhalacja z adrenaliny (epinefryny)  - w Polsce stosowana poza zarejestrowanymi wskazaniami (off label)35
  • Mechanizm działania
    • zmniejszenie wydzieliny tchawiczo-oskrzelowej i obrzęku błony śluzowej
  • Dawkowanie: 0,5 ml/kg, maksymalnie 5 ml
  • Czas stosowania
    • zależy od ostrych objawów klinicznych.
    • w razie potrzeby kilkakrotnie w odstępach (30–)60 min
  • Uwaga: Krótki okres półtrwania, dlatego dzieci powinny być monitorowane przez dłuższy czas (jako pacjenci stacjonarni)!

Antybiotyki

  • Antybiotykoterapia nie jest wskazana w przypadku choroby wirusowej.7

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Większość epizodów ostrego zapalenia krtani wymaga jedynie leczenia przez rodziców i ustępuje samoistnie.
  • Tylko nieliczne dzieci wymagają podania tlenu, a mniej niż 1% wymaga intubacji.
  • Objawy trwają zwykle 1–2 noce.

Powikłania

  • Przejście do stanu zagrażającego życiu (rzadko)
    • ciężka duszność wdechowa z widocznymi retrakcjami
    • tachykardia, pobudzenie, strach przed uduszeniem
    • późniejsza apatia, bladość, sinica jako objawy niewydolności oddechowej

Rokowanie

  • Rokowanie w przypadku pojedynczego epizodu jest bardzo dobre.
  • Można się spodziewać częstych nawrotów.

Dalsze postępowanie

  • Zwykle nie jest konieczne dalsze, specjalne postępowanie.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Knutson D, Aring A. Viral croup. Am Fam Physician 2004; 69: 535-42. www.aafp.org
  2. Zoorob R, Sidani M, Murray J. Croup: an overview. Am Fam Physician 2011; 83: 1067-73. www.aafp.org
  3. Sybilski A. Pseudokrup - ostre zapalenie krtani. Alergoprofil 2022; Vol. 18 Nr 1. www.journalsmededu.pl
  4. Emeryk A.: Ostre infekcje krtani, czyli jednostki chorobowe z kręgu zespołu krupu u dzieci. Alergoprofil 2017, Vol. 13, Nr 4, 131-134 www.journalsmededu.pl
  5. Ślączka K, Zawadzka-Głos L. Stany zagrożenia życia w ostrych zapaleniach krtani u dzieci – ocena epidemiologii i postępowania. Borgis - Nowa Pediatria 1/2014; 8-142017, 13(4): 131–13 www.nowapediatria.pl
  6. Russell KF, Liang Y, O'Gorman K, Johnson DW, Klassen TP. Glucocorticoids for croup. Cochrane Database of Systematic Reviews 2011, Issue 1. Art. No.: CD001955. DOI: 10.1002/14651858.CD001955.pub3 DOI
  7. Johnson D. Croup. BMJ Clin Evid 2014 Sep 29;2014. pii: 0321. www.ncbi.nlm.nih.gov

Autorzy

  • Elżbieta Kryj-Radziszewska, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, pediatra, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
  • Adam Windak, Prof dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Lino Witte, dr n. med., lekarz w trakcie specjalizacji z medycyny ogólnej, Frankfurt

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit