Streszczenie
- Definicja: Brodawka łojotokowa to łagodna zmiana naskórkowa powszechnie występująca na skórze.
- Epidemiologia: Częste występowanie w starszym wieku.
- Objawy: Zwykle bez objawów, możliwe podrażnienie.
- Badanie fizykalne: Dobrze odgraniczony guz skóry z wypukłą, hiperkeratotyczną powierzchnią, o zabarwieniu jasnym zbliżonym do koloru skóry do brązowo–czarnego, niekiedy uszypułowany.
- Diagnostyka: Czasami konieczność odróżnienia od czerniaka.
- Leczenie: Zwykle nie jest konieczne, usunięcie brodawek w przypadku znacznego dyskomfortu estetycznego, w razie potrzeby badanie histologiczne.
Informacje ogólne
Definicja
- Brodawki łojotokowe (verrucae seborrhoica) są również nazywane rogowaceniem łojotokowym lub brodawkami starczymi (verrucae senilis).
- Brodawka łojotokowa jest jedną z najczęstszych łagodnych zmian naskórkowych o hiperkeratotycznej powierzchni, pojawiającą się częściej wraz z wiekiem.1
Epidemiologia
- Brodawki łojotokowe pojawiają się zwykle po 50. roku życia.
- U większości ludzi w ciągu życia rozwija się co najmniej jedna brodawka łojotokowa.
- Liczba brodawek wzrasta wraz z wiekiem.
- Występują one równie często u kobiet i mężczyzn.
- Brodawki łojotokowe rzadziej występują u osób pochodzenia afrykańskiego.2
Etiologia i patogeneza
- Przyczyna nie jest znana. Pewną rolę wydają się odgrywać procesy starzenia się skóry, skłonności genetyczne i ekspozycja na promieniowanie UV.
- Brodawka łojotokowa rozwija się od początkowej plamki z hiperpigmentacją do charakterystycznej blaszki.2
- Brodawki łojotokowe mogą występować na całym ciele, z wyjątkiem wewnętrznej powierzchni dłoni i podeszew stóp oraz błon śluzowych.
Objaw Lesera–Trélata
- Przy objawie Lesera–Trélata na skórze występuje nagły wysiew wielu brodawek łojotokowych z silnym świądem, jednakże bez rozwoju stanu zapalnego.
- Często związane z rogowaceniem ciemnym.
- Często w przebiegu zespołu paranowotworowego w przypadku nowotworu złośliwego narządów wewnętrznych.
ICD–10
- L82 Brodawka łojotokowa.
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Typowe objawy kliniczne.
Diagnostyka różnicowa
Wywiad lekarski
- Brodawka łojotokowa zwykle przebiega bezobjawowo.
- Może wystąpić świąd.
- Uraz mechaniczny często powoduje podrażnienie, takie jak krwawienie, a nawet łagodne zakażenia, czasami części brodawki mogą się oderwać.
- Dużą liczbę brodawek uznaje się za problem estetyczny.
- Podejrzenie zmian innych niż łagodne:4
- umiejscowienie na twarzy, dłoniach i podeszwach stóp, a także na błonie śluzowej
- szybkie powiększanie się
- przebarwienia
- krwawienia i/lub rany bez podrażnień mechanicznych
- zmieniony sposób odczuwania: świąd, ból, kłucie.
Badanie fizykalne
- Zmiany morfologicznie zróżnicowane, od płasko-wyniosłych grudek do wyraźnie zaznaczonych hiperkeratotycznych, brodawkowatych guzów.
- Zabarwienie: od koloru zbliżonego do skóry zdrowej do barwy brunatnej lub brązowo–czarnej.
Brodawka łojotokowa
- Zabarwienie: od koloru zbliżonego do skóry zdrowej do barwy brunatnej lub brązowo–czarnej.
- Lokalizacja
- Zwykle występuje na tułowiu, ale może również pojawić się na grzbietach rąk i kończynach, twarzy, owłosionej skórze głowy i w okolicy narządów płciowych.3
- Wielkość brodawek łojotokowych zwykle waha się od kilku milimetrów do 3 cm średnicy.
- Możliwe są jednak większe zmiany.
- Stucco keratosis1
- Jest łagodną zmianą spowodowaną nieprawidłowym rogowaceniem naskórka, odmianą keratozy łojotokowej.
- Obejmuje liczne, zabarwione w kolorze skóry lub białe, suche, łuszczące się zmiany, zwykle występujące na kończynach.
Brodawki łojotokowe
- Dermatosis papulosa nigra1
- Jest inną odmianą keratozy łojotokowej.
- Składa się z wielu, małych, brązowych lub czarnych grudek, które najczęściej pojawiają się na twarzy osób o ciemnej karnacji.
Diagnostyka specjalistyczna
- W różnicowaniu między znamieniem melanocytowym a keratozą pomaga wiek pacjenta, lokalizacja, rozmiar i morfologia zmian.
- Dermatoskopia może być wykorzystana do bardziej precyzyjnego odróżnienia, szczególnie w obrębie twarzy.5
- Jeśli nadal istnieją wątpliwości co do łagodności, należy wykonać badanie histologiczne.
Leczenie
Cele leczenia
- Leczenie nie jest konieczne.
- Usunięcie brodawki przy:
- problemach estetycznych
- stałym drażnianiu mechanicznym
- wątpliwościach dotyczących rozpoznania.
Metody leczenia
- Brodawki łojotokowe nie wymagają leczenia, jednak można je usunąć ze względów estetycznych.2
- Łyżeczkowanie.
- Krioterapia
- Daje dobre rezultaty – z wyjątkiem nasilonej hiperkeratozy.
- Powoduje mniejszy dyskomfort po zabiegu.
- Laseroterapia
- Do usuwania brodawek łojotokowych można stosować różne warianty lasera.6
- Chirurgiczne usunięcie
- Umożliwia pobranie materiału do badania histopatologicznego.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Brodawki łojotokowe nie ulegają zwyrodnieniu i są łatwe do usunięcia.
- Mogą wystąpić nawroty.
- Odróżnienie od czerniaka jest zwykle możliwe klinicznie, a w razie wątpliwości w badaniu dermatoskopowym.
- Nagły wzrost liczby brodawek łojotokowych może być objawem nowotworów narządów wewnętrznych (objaw Lesera–Trélata).7
- W takim przypadku należy rozważyć przeprowadzenie dalszych badań.8
Informacje dla pacjentów
Materiały edukacyjne dla pacjentów
Ilustracje

Wielkość brodawek łojotokowych zwykle waha się od kilku milimetrów do 3 cm średnicy; możliwe są jednak większe zmiany.

Brodawki łojotokowe najczęściej pojawiają się na tułowiu, jednak mogą również występować na kończynach, twarzy i skórze głowy

W dermatoskopii brodawek łojotokowych widoczne są małe torbiele łojowe

Brodawka łojotokowa
Źródła
Piśmiennictwo
- Luba M.C., Bangs S.A., Mohler A.M., Stulberg D.L. Common benign skin tumors, Am Fam Physician 2003, 67: 729-38, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Balin A.K. Seborrheic keratosis. Medscape, 2018, emedicine.medscape.com
- Hafner C., Vogt T. Seborrheic keratosis, J Dtsch Dermatol Ges 2008, 6:664, PubMed
- Longo C., Moscarella E., Piana S., et al. Not all lesions with a verrucous surface are seborrheic keratoses, J Am Acad Dermatol 2014, 70:e121, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Braun R.P., Ludwig S., Marghoob A.A.: Differential Diagnosis of Seborrheic Keratosis: Clinical and Dermoscopic Features, J Drugs Dermatol 2017, 16: 835–42, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Polder K.D., Landau J.M., Vergilis–Kalner I.J., et al. Laser eradication of pigmented lesions: a review. Dermatol Surg 2011, 37:572, PubMed
- Schwartz R.A. Sign of Leser-Trelat, J Am Acad Dermatol 1996, 35: 88-95, PubMed
- Heaphy M.R. Jr, Millns J.L., Schroeter A.L. The sign of Leser-Trelat in a case of adenocarcinoma of the lung, J Am Acad Dermatol 2000, 43(2 Pt 2): 386-90, www.ncbi.nlm.nih.gov
Opracowanie
- Joanna Dąbrowska-Juszczak (redaktor)
- Michał Sutkowski (recenzent)
- Tomasz Tomasik (redaktor)
- Monika Lenz (recenzent/redaktor)