Nadkrwistość (erytrocytoza)

Informacje ogólne

Definicja

  • Nadkrwistość (erytrocytozę) definiuje się jako wzrost liczby krwinek czerwonych wraz ze wzrostem stężenia hemoglobiny oraz hematokrytu ponad górną granicę normy1.
    • kobiety: stężenie hemoglobiny >16,5 g/dl, hematokryt >48%
    • mężczyźni: stężenie hemoglobiny >18,5 g/dl, hematokryt >52%
  •  Rónicowanie rodzajów nadkrwistości2:
    • rzadszymi nadkrwistościami pierwotnymi (erytrocytozy pierwotne), występującymi najczęściej w przebiegu czerwienicy prawdziwej
    • częstszymi nadkrwistościami wtórnymi (erytrocytozami wtórnymi) wywołanymi innymi chorobami współistniejącymi, o zróżnicowanym podłożu

Częstość występowania

  • Czerwienica prawdziwa jako postać pierwotna erytrocytozy przy zapadalności na poziomie 0,84/100 000 oraz chorobowości 22/100 000 jest schorzeniem względnie rzadkim i dotyka głownie osób w wieku podeszłym.
  • Większość nadkrwistości ma charakter wtórny, ale ich chorobowość jest trudna do określenia ze względu na brak wiarygodnych danych1.
    • częstość występowania jest zależna przede wszystkim od choroby podstawowej3
    • rozpoznanie ustalane w gabinecie lekarza POZ często jest przypadkowe, nadkrwistośc jest stwierdzana w badaniach laboratoryjnych wykonywanych zwykle z innej przyczyny
    • dane z Kanady wskazują na częstość erytrocytozy w praktyce ambulatoryjnej u około 0,4% kobiet i 4% mężczyzn2,4.
    • schorzeniem dotkniętych jest 6–8% pacjentów z POChP oraz 2–8% pacjentów z OBPS (obturacyjnym bezdechem podczas snu)2
      .

Etiologia

Nadkrwistość (erytrocytoza) pierwotna

  • Przyczyny nadkrwistości pierwotnej
    • nabyte schorzenie komórek macierzystych szpiku: czerwienica prawdziwa
      • przewlekła choroba mieloproliferacyjna Philadelphia ujemna (wraz z pierwotną nadpłytkowością i pierwotnym włóknieniem szpiku kostnego).
    • wrodzona (bardzo rzadko)
      • np. dziedziczna mutacja punktowa w genie receptora erytropoetyny z trwałą aktywacją układu receptora EPO

Nadkrwistość (erytrocytoza) wtórna

Nadkrwistość względna (rzekoma)

  • Nadkrwistość spowodowana zmniejszoną objętością osocza (w przypadku odwodnienia)

ICD-10

  • D45 Czerwienica prawdziwa
  • D75 Inne choroby krwi i narządów krwiotwórczych
    • D75.0 Erytrocytoza rodzinna
    • D75.1 Nadkrwistość wtórna
  • P61.1 Zagęszczenie krwi noworodków

Wywiad lekarski

  • Konieczne szczegółowe i dokładne zebranie wywiadu dotyczącego objawów związanych z nadkrwistością jako taką, jak również możliwych współistniejących chorób podstawowych.
  • Objawy spowodowane podwyższoną lepkością krwi
    • zmęczenie
    • bóle głowy
    • zawroty głowy
    • świąd
    • szumy uszne
    • zaburzenia widzenia aż do zaniewidzenia przejściowego
    • bóle mięśni
    • osłabienie
    • parestezje
    • spowolnienie umysłowe
    • powikłania zatorowo-zakrzepowe
    • erytromelalgia (bolesny rumień kończyn)
  • Duszność
    • sugeruje schorzenia układu krążeniowo-oddechowego przebiegające z hipoksemią
  • Palenie tytoniu
    • najczęstszą postacią nadkrwistości wtórnej jest nadkrwistość u palaczy tytoniu
  • Uczucie zmęczenia i senność w ciągu dnia
    • może sugerować zespół bezdechu sennego
  • Tzw. objawy B (utrata masy ciała, gorączka, nocne poty)
  • Krwotoki, zakrzepy (tętnicze i żylne), bolesny rumień kończyn, świąd nasilający lub pojawiający się po prysznicu/kąpieli w ciepłej wodzie wskazują na czerwienicę prawdziwą
  • Pobyty na dużych wysokościach
  • Ekspozycja na tlenek węgla na stanowisku pracy
  • Leki
    • steroidy androgenne
      • hormonalna terapia zastępcza testosteronem
      • nadużycie steroidów anabolicznych
    • erytropoetyna
    • leki moczopędne (odwodnienie ze zmniejszoną objętością osocza jako przyczyna nadkrwistości względnej z prawidłową liczbą krwinek czerwonych).
  • Wywiad rodzinny

Badanie przedmiotowe

  • Splenomegalia, erytromelalgia, zasinienia, ślady zadrapań (przeczosy) na skórze (wskazujące na czerwienicę prawdziwą)?
  • Odwodnienie (przyczyna nadkrwistości względnej - rzekomej)?
  • Sinica? Inne objawy schorzenia układu krążeniowo-oddechowego?
  • Hepatosplenomegalia (niekiedy w przebiegu czerwienicy prawdziwej)?
    • badalna śledziona u 70% pacjentów z czerwienicą prawdziwą
  • Atletyczna budowa ciała, trądzik, zanik jąder (wskazuje na nadużywanie sterydów anabolicznych)?

Badania uzupełniające

W ramach podstawowej opieki zdrowotnej

Badania laboratoryjne

  • Saturacja/gazometria
    • potwierdzenie hipoksemii
  • Mocz
  • Erytropoetyna
    • podwyższona w przypadku przewlekłej hipoksemii, nowotworów wytwarzających erytropoetynę, podaży egzogennej
    • obniżona w czerwienicy prawdziwej

USG jamy brzusznej

  • Może uwidocznić nowotwory nerek, torbiele nerek i inne odchylenia
  • Potwierdzenie hepatosplenomegalii (w czerwienicy prawdziwej)

Spirometria

  • Potwierdzenie zaburzeń wentylacji

Diagnostyka specjalistyczna

Badania laboratoryjne

  • Badanie z zakresu genetyki molekularnej: mutacja JAK2 w czerwienicy prawdziwej (JAK2 jest cytoplazmatyczną kinazą tyrozynową zaangażowaną w transdukcję sygnału w receptorze EPO).
    • potwierdzenie obecności we krwi obwodowej za pośrednictwem badania DNA granulocytów

Badanie szpiku kostnego

  • czerwienicy prawdziwej
    • trepanobiopsja i biopsja aspiracyjna
    • zazwyczaj wyskazuej proliferację wszystkich trzech linii komórkowych z dominacją erytropoezy
    • olbrzymie megakariocyty z jądrami w kształcie poroża jelenia

Dalsze badania

  • Badania w kierunku nadkrwistości wtórnej w zależności od podejrzeń klinicznych mogą obejmować:
    • pletyzmografię
    • spirometrię
    • echokardiografię
    • spiroergometrię
    • TK
    • RM
    • polisomnografia w warunkach szpitalnych
  • RTG klatki piersiowej

Algorytm diagnostyczny uwzględniający rozpoznania różnicowe

  • Proponowane postępowanie w przypadku podejrzenia nadkrwistości (u kobiet: stężenie hemoglobiny >16,5 g/dl, hematokryt >48%, u mężczyzn: stężenie hemoglobiny >18,5 g/dl, hematokryt >52%), indywidualny dobór przebiegu diagnostyki w zależności od wywiadu / wyników badań lekarskich
  • Najpierw oznaczenie masy erytrocytów (= liczba erytrocytów/litr)
    • wartość prawidłowa u kobiet 4,5 ± 0,5 x 1012/l
    • wartość prawidłowa u mężczyzn 5,0 ± 0,5 x 1012/l

Masa erytrocytów prawidłowa: wskazuje na nadkrwistość rzekomą (względną)

  • biegunka, nadużywanie leków moczopędnych lub przeczyszczających, wymioty, ewentualnie dalsze konsultacje specjalistyczne  dotyczące przyczyn przewlekłego odwodnienia

Masa erytrocytów podwyższona: wskazuje na nadkrwistość prawdziwą

  • Stężenie erytropoetyny prawidłowe/podwyższone (brak mutacji JAK2)
  • Stężenie erytropoetyny obniżone (mutacja JAK-2)

Dalsze postępowanie i zalecenia

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Pacjentów bez zdiagnozowanej choroby podstawowej z nadkrwistością wtórną i niskim lub prawidłowym poziomem erytropoetyny należy skierować do hematologa2.

Lista kontrolna dotycząca skierowania

Czerwienica prawdziwa

Leczenie

  • Leczenie chorób podstawowych będących przyczyną nadkrwistości wtórnej, np. POChP, astma
    • pacjentom cierpiącym na POChP z ciśnieniem pO2 ≤60 mmHg i nadkrwistością wtórną należy proponować długoterminowe leczenie tlenem
  • Zalecane rzucenie palenia
  • Leczenie czerwienicy prawdziwej

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Źródła

Wytyczne

  • Krzakowski M. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złosliwych. T. 2. PTOK, Warszawa 2021.
  • Brytyjskie Towarzystwo Hematologiczne. Wytyczne dotyczące diagnostyki i leczenia czerwienicy prawdziwej. Stan na 2019 r. www.pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  • British Society for Haematology. A guideline for the management of specific situations in polycythaemia vera and secondary erythrocytosis. Stan na 2019 r. www.pubmed.ncbi.nlm.nih.gov

Piśmiennictwo

  1. Keohane C, McMullin M, Harrison C. The diagnosis and management of erythrocytosis. BMJ 2013; 347: f6667. doi:10.1136/bmj.f6667 DOI
  2. Mithoowani S, Laureano M, Crowther M, et al. Investigation and management of erythrocytosis. CMAJ 2020; 192: E913-918. doi:10.1503/cmaj.191587 DOI
  3. Nagalla S. Secondary Polycythemia. Medscape, updated Jul 20, 2020. Zugriff 23.08.21. emedicine.medscape.com
  4. Busque L, Porwit A, Day R, et al. Laboratory Investigation of Myeloproliferative Neoplasms (MPNs): Recommendations of the Canadian Mpn Group. Am J Clin Pathol 2016; 146: 408-22. doi:10.1093/ajcp/aqw131 DOI
  5. McMullin M, Harrison C, Ali S, et al. A guideline for the diagnosis and management of polycythaemia vera. A British Society for Haematology Guideline. Br J Haematol 2019; 184: 176-191. doi:10.1111/bjh.15648 DOI
  6. Ma X, Vanasse G, Cartmel B, et al. Prevalence of polycythemia vera and essential thrombocythemia. Am J Hematol 2008; 83: 359-362. doi:10.1002/ajh.21129 DOI
  7. Titmarsh G, Duncombe A, McMullin M, et al. How common are myeloproliferative neoplasms? A systematic review and meta-analysis. Am J Hematol 2014; 89: 581–587. doi:10.1002/ajh.23690 DOI
  8. McMullin M, Mead A, Ali S, et al. A guideline for the management of specific situations in polycythaemia vera and secondary erythrocytosis. Br J of Haematol 2019; 184: 161-175. doi:10.1111/bjh.15647 DOI
  9. Nguyen D, Holty J. Does untreated obstructive sleep apnea cause secondary erythrocytosis?. Respir Med 2017; 130: 27-34. doi:10.1016/j.rmed.2017.07.003 DOI

Autorzy

  • Natalia Jagiełła, lekarz (redaktor)
  • Michael Handke, prof. dr. n. med., specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i intensywnej opieki medycznej, Fryburg Bryzgowijski

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit