Drgawki u dorosłych

Napad drgawek połączony z utratą przytomności jest zwykle objawem urazu lub choroby mózgu; należy to pilnie wyjaśnić i leczyć.

Czym są drgawki?

Drgawki to mimowolne, intensywne skurcze mięśni, które mogą być oznaką poważnej choroby podstawowej. W zależności od charakterystyki napadów, można je klasyfikować na dwa główne typy:

  • Drgawki ogniskowe – dotyczą jednej grupy mięśniowej lub jednej części ciała.
  • Drgawki uogólnione – obejmują całe ciało i zazwyczaj wiążą się z utratą przytomności.

Drgawki ogniskowe mogą również prowadzić do zaburzeń świadomości i przekształcać się w napady uogólnione. U dzieci często występują drgawki gorączkowe (spowodowane wysoką temperaturą) oraz drgawki afektywne (wywołane silnymi emocjami), które nie są groźne i ustępują po leczeniu podstawowej choroby.

Różne rodzaje drgawek

  • Drgawki toniczne – charakteryzują się długotrwałymi skurczami mięśni.
  • Drgawki kloniczne – naprzemienne fazy skurczu i rozkurczu mięśni.
  • Mioklonie – krótkie, impulsywne skurcze mięśni, które mogą występować także u osób zdrowych (np. przy zasypianiu czy w reakcji na nagły bodziec).
  • Napady atoniczne i absencje – w przypadku padaczki mogą występować napady, podczas których mięśnie nagle wiotczeją lub chorzy wydają się „nieobecni” bez wyraźnych drgawek.

Padaczka – najczęstsza przyczyna drgawek

Padaczka to zaburzenie mózgu, które prowadzi do różnych typów drgawek. Istnieją dwa główne rodzaje padaczki:

  • Padaczka uogólniona – obejmuje wszystkie mięśnie i wiąże się z utratą przytomności. Napady trwają zwykle kilka minut i ustępują samoistnie.
  • Padaczka ogniskowa – dotyczy określonej części ciała (np. ramienia) bez znacznej utraty przytomności.

U osób z padaczką nie występują objawy w okresach bez napadów. Warto jednak pamiętać, że padaczka może być objawem poważnych chorób podstawowych, które również wymagają diagnozy i leczenia.

Inne przyczyny drgawek

  • Nocne skurcze łydek – często występują u dorosłych, zwłaszcza po nadmiernym wysiłku, w czasie ciąży, przy odwodnieniu lub w czasie hemodializy.
  • Udar mózgu, uraz czaszkowo-mózgowy, zakażenie ośrodkowego układu nerwowego, guz mózgu – te schorzenia mogą prowadzić do napadów drgawkowych.
  • Choroby metaboliczne – m.in. hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi) oraz zaburzenia elektrolitowe (np. niski poziom wapnia).
  • Leki – różne leki, takie jak środki przeciwdepresyjne, leki na nadciśnienie czy nadmierne dawki insuliny, mogą wywoływać drgawki.

Drgawki a napad hiperwentylacji

Atak hiperwentylacji charakteryzuje się przyspieszonym, płytkim oddychaniem, co prowadzi do zmniejszenia poziomu dwutlenku węgla we krwi. Mimo, że atak wygląda dramatycznie, zwykle nie jest groźny. W takim przypadku pomocne jest skupienie się na głębokim oddychaniu oraz oddychanie przez plastikową torbę, aby zwiększyć poziom CO2 w organizmie.

Drgawki o podłożu psychicznym

U osób z chorobami psychicznymi mogą wystąpić napady, które przypominają drgawki, ale nie mają one podłoża fizycznego. Takie napady są często wynikiem silnego stresu emocjonalnego.

Drgawki u dzieci

U dzieci drgawki najczęściej są związane z gorączką i są określane jako drgawki gorączkowe. Choć nie stanowią one zagrożenia, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia padaczki w późniejszym okresie życia. Inne przyczyny to drgawki afektywne, wynikające z silnych emocji, czy lęki nocne, które występują w czasie snu.

Kiedy udać się do lekarza?

Napad drgawek, szczególnie bez wyraźnej przyczyny i z utratą przytomności, powinien być natychmiast skonsultowany z lekarzem. W takich przypadkach konieczne jest ustalenie przyczyny, ponieważ może to być objaw poważnej choroby mózgu lub urazu.

Diagnostyka drgawek

Podczas wizyty, lekarz zapyta o:

  • Charakter napadu (czas trwania, lokalizacja, czy doszło do utraty przytomności).
  • Okoliczności wystąpienia napadu (np. zaburzenia snu, alkohol, stres).
  • Czy napad wystąpił wcześniej.
  • Obecność innych chorób i stosowanie leków.

Następnie lekarz przeprowadzi badanie neurologiczne, a jeśli napad trwał dłużej niż 5 minut lub się powtarzał, mogą zostać przepisane leki przeciwdrgawkowe. W niektórych przypadkach konieczne może być przyjęcie do szpitala na obserwację.

Dodatkowe badania

W zależności od objawów i podejrzewanej przyczyny, mogą zostać zlecone dodatkowe badania, takie jak:

  • Tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI).
  • Badania krwi, elektroencefalogram (EEG) oraz punkcja płynu mózgowo-rdzeniowego, jeśli podejrzewa się zakażenie mózgu.

Leczenie drgawek

Leczenie drgawek zależy od przyczyny. W przypadku padaczki konieczna jest precyzyjna diagnoza typu napadów, ponieważ różne rodzaje padaczki wymagają stosowania różnych leków. W wielu przypadkach drgawki nie wymagają leczenia, jeśli są sporadyczne, ale w innych sytuacjach leczenie choroby podstawowej lub stosowanie leków przeciwdrgawkowych może być niezbędne.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Kalina van der Bend, lekarz (recenzent)
  • Markus Plank, Mgr, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Napady drgawek i skurcze mięśni. References are shown below.

  1. Krumholz A, Shinnar S, French J, Gronseth G, Wiebe S, Cole AJ, Cascino GD. Evidence-based guideline: Management of an unprovoked first seizure in adults: Report of the Guideline Development Subcommittee of the American Academy of Neurology and the American Epilepsy Society.. Neurology 2015; 85(17):1526-7. pmid:26503589 PubMed
  2. American College of Emergency Physicians Clinical Policies Committee, Clinical Policies Subcommittee on Seizures. Clinical policy: critical issues in the evaluation and management of adult patients presenting to the emergency department with seizures. Ann Emerg Med 2004; 43: 605-25. PubMed
  3. Jallon P, Loiseau P, Loiseau J. Newly diagnosed unprovoked epileptic seizures: presentation at diagnosis in CAROLE study. Coordination Active du Reseau Observatoire Longitudinal de l'Epilepsie. Epilepsia 2001; 42: 464-75. PubMed
  4. Hauser, WA. The prevalence and incidence of convulsive disorders and children. Epilepsia1994; 35,Suppl 2:S1-S6 pmid:8275976 PubMed
  5. Shinnar S, Berg AT, Moshe SL, O'Dell C, Alemany M, Newstein D, et al. The risk of seizure recurrence after a first unprovoked afebrile seizure in childhood: an extended follow-up. Pediatrics 1996; 98: 216-25. Pediatrics
  6. Adams SM, Knowles PD. Evaluation of a first seizure. Am Fam Physician 2007; 75: 1342-7. PubMed
  7. Hirtz D, Ashwal S, Berg A, Bettis D, Camfield C, Camfield P, et al. Practice parameter: evaluating a first nonfebrile seizure in children: report of the quality standards subcommittee of the American Academy of Neurology, the Child Neurology Society, and the American Epilepsy Society. Neurology 2000; 55: 616-23. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  8. Lempert T, Bauer M, Schmidt D. Syncope: a videometric analysis of 56 episodes of transient cerebral hypoxia. Ann Neurol 1994; 36: 233-7. PubMed
  9. Berg AT, Shinnar S, Darefsky AS, Holford TR, Shapiro ED, Salomon ME, et al. Predictors of recurrent febrile seizures: a prospective cohort study. Arch Pediatr Adolesc Med 1997; 151: 371-8. PubMed
  10. Benbadis SR, Wolgamuth BR, Goren H, Brener S, Fouad-Tarazi F. Value of tongue biting in the diagnosis of seizures. Arch Intern Med 1995; 155: 2346-9. PubMed
  11. McKeon A, Vaughan C, Delanty N. Seizure versus syncope. Lancet Neurol 2006; 5: 171-80. PubMed
  12. Freeman JM. Less testing is needed in the emergency room after a first afebrile seizure. Pediatrics 2003; 111: 194-6. Pediatrics
  13. Earnest MP, Feldman H, Marx JA, Harris JA, Biletch M, Sullivan LP. Intracranial lesions shown by CT scans in 259 cases of first alcohol-related seizures. Neurology 1988; 38: 1561-5. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  14. American College of Emergency Physicians, American Academy of Neurology, American Association of Neurological Surgeons, American Society of Neuroradiology. Practice parameter: neuroimaging in the emergency patient presenting with seizure (summary statement). Ann Emerg Med 1996; 28: 114-8. PubMed
  15. Bernal B, Altman NR. Evidence-based medicine: neuroimaging of seizures. Neuroimaging Clin N Am 2003; 13: 211-24. PubMed
  16. Mark DG, Hung Y-Y, Offerman SR, et al. Nontraumatic subarachnoid hemorrhage in the setting of negative cranial computed tomography results: external validation of a clinical and imaging prediction rule. Ann Emerg Med 2012. www.ncbi.nlm.nih.gov
  17. Pesola GR, Westfal RE. New-onset generalized seizures in patients with AIDS presenting to an emergency department. Acad Emerg Med 1998; 5: 905-11. PubMed
  18. Hirtz D, Berg A, Bettis D, Camfield C, Camfield P, Crumrine P, et al. Practice parameter: treatment of the child with a first unprovoked seizure: report of the Quality Standards Subcommittee of the American Academy of Neurology and the Practice Committee of the Child Neurology Society. Neurology 2003; 60: 166-75. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov