Niedoczynność tarczycy w ciąży

W przypadku wystąpienia w czasie ciąży niedoczynności tarczycy (hipotyreozy), aby zapobiec negatywnemu wpływowi na nienarodzone dziecko i ciężarną, należy wprowadzić odpowiednie leczenie. Terapia jest prosta i jednocześnie bardzo skuteczna.

Co to jest niedoczynność tarczycy?

Niedoczynności tarczycy to zespół objawów wynikających z niedoboru hormonów tarczycy w organizmie. Choroba ta może dotyczyć kobiet, które już przed ciążą chorowały na niedoczynność i były odpowiednio leczone. Schorzenie może jednak także wystąpić po raz pierwszy w czasie ciąży.

U zdrowych osób funkcjonowanie tarczycy jest kontrolowane przez hormony produkowane w mózgu, a dokładniej w przysadce mózgowej. Hormon zwany TSH (hormon tyreotropowy) lub tyreotropina jest produkowany w przysadce. Pobudza on tarczycę do produkcji własnego hormonu – tyroksyny (T4). Jeżeli obydwa te narządy funkcjonują normalnie, produkcja TSH i T4 jest prawidłowa. Wartości te można zmierzyć za pomocą badania krwi.

Jeśli hormon tarczycy występuje w zbyt niskim stężeniu, przysadka mózgowa zwiększa produkcję TSH, aby pobudzić tarczycę do produkcji większej ilości T4. W takich okolicznościach często dochodzi do powiększenia tarczycy, co nazywane jest wolem. Jeśli tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości T4 pomimo zwiększonej stymulacji przez TSH, pojawiają się objawy niedoczynności tarczycy. W badaniu krwi niedoczynność tarczycy wykrywa się, gdy poziom TSH jest wyższy od normy, a poziom wolnej T4 niższy od normy.

W artykule Niedoczynność tarczycy można dowiedzieć się więcej na ten temat oraz na temat objawów związanych z niedoczynnością; do typowych zalicza się wyczerpanie, łamliwe paznokcie, suchą skórę, zaparcia, przyrost masy ciała, nadwrażliwość na zimno i zwiększoną potrzebę snu. U większości chorych niedoczynność tarczycy może być łatwo leczona poprzez przyjmowanie substancji czynnej, lewotyroksyny, w postaci tabletek. Pozwala to unormować metabolizm i zmniejszyć dolegliwości. 

Około 0,4% wszystkich kobiet w ciąży choruje na wymagającą leczenia niedoczynność tarczycy. Najczęstszą przyczynę stanowi autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, tzw. choroba Hashimoto.

U niektórych kobiet występuje tzw. subkliniczna niedoczynność tarczycy. Oznacza to, że istnieje niedoczynność tarczycy, ale nie ma objawów klinicznych. Definiuje się ją w ten sposób, że poziom TSH jest lekko podwyższony, natomiast poziom FT4 jest w normie. Kobietom z subkliniczną niedoczynnością tarczycy często zaleca się leczenie w czasie ciąży, nawet jeśli przed ciążą nie było powodów do terapii.

Metabolizm w ciąży

W czasie prawidłowej ciąży w organizmie zachodzi szereg zmian, które obciążają metabolizm. Tarczyca zwiększa się o ok. 10%, a produkcja hormonów tarczycy wzrasta o ok. 50 %. Wynika to między innymi ze zwiększonej ilości estrogenów, które mogą blokować niektóre działania innych hormonów. Dodatkowo, do 5. miesiąca ciąży, dziecko korzysta z matczynej lewotyroksyny, ponieważ wcześniej tarczyca nie jest u niego w pełni rozwinięta. Kobiety, które mają już niedoczynność tarczycy (hipotyreozę), nie posiadają niezbędnych rezerw w momencie zajścia w ciążę. Dlatego ich zapotrzebowanie na hormony tarczycy wzrasta w stosunku do czasu przed ciążą.

Należy również wziąć pod uwagę zwiększone zapotrzebowanie na jod pochodzący z diety, ponieważ nienarodzone dziecko również potrzebuje jodu niezbędnego do wytwarzania hormonów tarczycy.

Kobietom z niedoczynnością tarczycy przyjmującym lewotyroksynę zaleca się (po konsultacji z lekarzem) natychmiastowe zwiększenie dawki nawet o 50%, gdy dowiedzą się, że są w ciąży. Jeśli dawka nie jest zwiększona lub jeśli odstawiono hormony tarczycy w czasie ciąży, dochodzi do niedoboru hormonów tarczycy niezbędnych do prawidłowej przemiany materii w ciąży, co może mieć szereg negatywnych konsekwencji.

Niedoczynność tarczycy zwiększa ryzyko opóźnionego i zaburzonego rozwoju układu nerwowego u dziecka oraz opóźnia jego rozwój intelektualny. Dodatkowo zwiększa się ryzyko poronienia, a u kobiety wysokiego ciśnienia i tzw. gestozy, która w potocznym języku nazywana jest również zatruciem ciążowym. Zachodzi również zwiększone ryzyko przedwczesnego porodu i niskiej masy urodzeniowej dziecka. 

Leczenie

Niedoczynność tarczycy powinna być zawsze leczona lewotyroksyną w postaci tabletek, nawet w czasie ciąży. Należy pamiętać, że wymagana dawka dobowa jest większa niż przed ciążą. 

Kobiety ciężarne z niedoczynnością tarczycy zwykle mają kontrolowane parametry tarczycy co 4-8 tygodni w ramach badania krwi. Należy pamiętać, że w czasie ciąży poziom TSH jest niższy niż zwykle. Ilość lewotyroksyny dostosowuje się w zależności od wyników badań krwi. U wielu kobiet w ciąży należy stopniowo zwiększać dawkę do poziomu nawet o 50% wyższego niż przed ciążą.

W niektórych przypadkach utajona niedoczynność tarczycy jest również leczona lewotyroksyną, zwłaszcza jeśli poziom TSH jest znacznie podwyższony lub we krwi wykrywa się pewne przeciwciała (anty-TPO). Leczenie hormonami tarczycy może również zapobiec poronieniom nawykowym.

Po porodzie zapotrzebowanie na lewotyroksynę spada dość szybko do poziomu sprzed ciąży. Wartość ta jest również korygowana na podstawie wyników badań krwi. W celu sprawdzenia poziomu hormonu tarczycy badania wykonuje się zwykle krótko po porodzie oraz 6 i 12 miesięcy po nim.

Zalecenia

Kobietom w ciąży zaleca się przyjmowanie 100-150 mcg jodu dziennie. Jeśli cierpisz na choroby tarczycy, zasięgnij porady lekarza. Dodatkowo należy przyjmować odpowiednią ilość jodu wraz z dietą, np. nabiałem, rybami morskimi i solą jodowaną.

Rokowanie

Jeśli niedoczynność tarczycy występująca w ciąży nie jest leczona, istnieje duże ryzyko upośledzenia fizycznego i intelektualnego u dziecka oraz powikłań w ciąży.

Jeśli zalecenia dotyczące terapii są przestrzegane, zwiększone ryzyko w ciąży nie występuje – ani dla matki, ani dla dziecka.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz (recenzent)
  • Martina Bujard, dziennikarka naukowa, Wiesbaden
  • Susanne Meinrenken, dr n. med., Brema
  • Julia Trifyllis, dr n. med., specjalista ginekologii i położnictwa, Münster/W.
  • Aleksandra Kucharska-Janik, lekarz rezydent, Oddział Okulistyczny, Międzyleski Szpital Specjalistyczny w Warszawie (edytor)

 

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit

References

Based on professional document Niedoczynność tarczycy w ciąży. References are shown below.

  1. Alexander EK, Pearce EN, Brent GA et al. 2017 Guidelines of the American Thyroid Association for the Diagnosis and Management of Thyroid Disease During Pregnancy and the Postpartum. Thyroid. 2017; 27: 315-89. pmid:28657477 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Hubalewska-Dydejczyk A et al. Thyroid diseases in pregnancy: guidelines of the Polish Society of Endocrinology. Endokrynologia Polska. 2021; 5: 425-88 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Reid SM, Middleton P, Cossich MC, et al. Interventions for clinical and subclinical hypothyroidism pre-pregnancy and during pregnancy. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2013, 5: CD007752. DOI: 10.1002/14651858.CD007752.pub3 DOI
  4. Lazarus J, Brown RS, Daumerie C, et al. 2014 European Thyroid Association Guidelines for the Management of Subclinical Hypothyroidism in Pregnancy and in Children. Eur Thyroid J. 2014; 3: 76-94. pmid:25114871 www.ncbi.nlm.nih.gov