Co to jest entezopatia nadkłykci kości ramiennej?
Entezopatia nadkłykcia to bolesne schorzenie łokcia, spowodowanektóre rozwija się w wyniku przeciążeniemenia przyczepu ścięgna. Występujegien w dwobrębie stawu. Istnieją dwie głóchwne wariantachformy tego schorzenia:
W przypadku łokciaŁokieć tenisisty (epicondylitis lateralis humeri) – bóljest zlokalizowanywystępuje po stronie bocznej (zewnętrznej) stawu łokciowego.Prawidowe określenie medyczne tego schorzenia brzmi epicondylitis lateralis humeri.W łokciuŁokieć golfistynatomiast(epicondylitis medialis humeri) – bólwystlokalizuje siępujepo stronie przyśrodkowej (wewnętrznej) stawu łokciowego, a jego medyczna nazwa toepicondylitis medialis humeri.
Oba schorzenia charakteryzują się bólem związanym z przeciążeniem ścięgien, które przyczepiają się do kości ramiennej w okolicach nadkłykci. Ból może pojawić się kilkanagle dnilub stopniowo, często po przeciążeniu w wyniku powtarzających się ruchach związanych z grą w tenis, golf, czy intensywnym wykonywaniem czynności wymagających skrętów nadgarstka.
Objawy
Ból w łokciu tenisisty jest zwykle zlokalizowany po zewnętrznej stronie stawu i może promieniować w kierunku nadgarstka. W przypadku łokcia golfisty ból występuje po wewnętrznej stronie stawu. Objawy obejmują:
- Ból podczas wykonywania ruchów
lub uprawiania sportuskrętnych,np.takichgry w tenisa. Objawy zwykle przyjmują postać tępego bólu po jednej stronie łokcia, najczęściej po stronie bocznej. Chorzy często skarżą się na promieniowanie bólu do przedramienia i nadgarstka. Sprawność zajętej kończyny i ręki jest wówczas upośledzona, przykładowo utrudnione jest nalewanie napojów lubjak trzymanie narzędzi czy chwytanie przedmiotów. - Osłabienie siły uchwytu oraz trudności w wykonywaniu czynności takich jak nalewanie płynów czy trzymanie kubków.
- Ból nasila się po długotrwałym obciążeniu kończyny, szczególnie po intensywnych ruchach powtarzających się w pracy lub podczas uprawiania sportu.
Przyczyny
- Łokieć tenisisty
jest bardzo częstym schorzeniem, natomiast łokieć golfisty występuje rzadziej. Choroba występuje najczęściej w grupie wiekowej 45–54 lat.PrzyczynaŁokieć tenisisty jestspowodowany zmianami wobrębieścięgiengnach mięśni prostownikówpalcnadgarstka, któwrei/lub jego przyczepów. Zmiany lokalizujprzyczepiają sięzdobokubocznej części łokciai tam też występuje ból. - Łokieć golfisty
powoduj– związany zkolei zmiany w obrębie ścięgienprzeciążeniem mięśni zginaczypalcnadgarstka, któwrei/lub jego przyczepów. Stan zapalny lub zmiany ze zużycia lokalizujprzyczepiają siępodowewnprzyśrodkowej czętrznej stronieści łokcia,.
Choroba tam też pojawiarozwija się ból.najczęściej w wyniku:
Z reguły choroba dotyka kończynę dominuj
- Powtarzają
cą. Dolegliwości pojawiających sięzwykle po krótkim okresie intensywnego obciążania, przykładowo po wykonywaniu kończyną wieluruchów skrętnych, np.podczasprzyposługiwaniapracysiz narzęśrubokrętem. Inną aktywnością ruchowądziami,któramalowaniu,może skutkować tego rodzaju dolegliwościami jest na przykład przycinaniecięciu żywopłotu,malowanie,czypracegrzestolarskichw tenisa iinnegolfa. - Długotrwałego
podobneobciążeniaprace.kończynyPosługiwaniedominującej,sięw wyniku czego ściężkimignanarzędziamiulegają mikrourazom.
Diagnostyka
- Badanie kliniczne – lekarz dokładnie bada staw łokciowy i
częste podnoszenieściężargna, szukając bolesnych miejsc przyczepów.równieCzęsto sprawdzane są także inne możeliwebyćprzyczynyprzyczynąbólu,dolegliwości.takieUjakwiększości osóbproblemy z kręgosłokciemupemtenisistyszyjnym. - Badania
lubobrazowegolfisty–dolegliwościw diagnostyce entezopatii zwykle nie sąefektemkonieczne,gryale wtenisa lub golfa. Regularna gra w tenisa lub golfa może tym niemniej zwiększać ryzyko wystąpienia tych entezopatii.Uniektórychpacjentóprzypadkach można zlecić badania ultrasonograficzne lub MRI, aby wykluczyć inne schorzenia.
Leczenie
- Unikanie obciążenia – w
objawypierwszymrozwijająetapiesięleczeniastopniowoważneprzezjestdługiunikanieczas, u innych natomiast dolegliwoczynnościpojawiają się po krótkim przeciążeniu. Szczególnie narażone są osoby, któreprzez dpogłuższy czas wykonywały jednostronną pracęw niskiej temperaturze otoczenia.DiagnostykaLekarz przeprowadzi szczegółowe badanie stawu łokciowego, ścięgien i ich przyczepów. Aby wykluczyć dolegliwości pochodzące od kręgosłupa szyjnego, lekarz zbada również ten odcinek kręgosłupa.Badania laboratoryjne i obrazowe nie mają większego znaczenia przy ustalaniu rozpoznania.TerapiaNa początku staraj się przede wszystkim unikać przez jakiś czas czynności i obciążeń, które powodujbiają ból. Jeżeliślipodczaspracapracyzawodowazawodowej wykonujesz czynności obciwiążaje się z powtarzającecymiłokiećsię ruchami,spróbujwartozmienizmieniać pozycję ciałaprzy pracylub wykonywaćokreniektóre czynnoślone ruchyci drugąkończynręką. - Schładzanie
ostrych–objawachprzyschostrym bólu pomocne może być chładzajodzenie bolącecegomiejsce kilka razy dzienniemiejsca przez 15–20 minut kilka razy dziennie. - Leki
o działaniuprzeciwbólowymlowe iprzeciwzapalnymprzeciwzapalne – stosowanie leków niesteroidowych (NLPZ) w postaci tabletek lub maścimogąmoże pomóc w złagodzićagodzeniuobjawyobjawów, szczególnie w ostrym okresie choroby,. - Fizjoterapia
zwykle–skluczowąjednak mało skutecznerolę wprzypadkuleczeniudolegliwościodgrywająprzewlekłych.Leczeniem, które przynosi dobre efekty w tym schorzeniu, jest fizjoterapia obejmującaćwiczenia rozciągająceorazćwiczeniai wzmacniające.ChodziWtutajszczególnościprzedepomocnewszystkim o tzw.są ćwiczenia ekscentryczne prostowników nadgarstka.,Możeszktórepoprosićpomagająfizjoterapeutóworegeneracjizademonstrowanieścięgien. - Ortezy
odpowiednichićwiczeńopaski elastyczne – mogą pomóc w odciążeniu stawu łokciowego, redukując ból poprzez zmniejszenie napięcia w obrębie ścięgien. - Iniekcje z glikokortykosteroidów
maj– choć stosowane sporadycznie, mogą przynieść krótkotrwałe działanie i na dłuższąmetę są raczej szkodliwe. Dlatego nie można ich polecać.Jeśli ból jest silny, można zastosować elastyczną opaskulgę wceluprzypadkuodciąostrych objawów, jednak ich długotrwałe stosowanie możeniaestawubyćłokciowegoszkodliwe. - Chirurgia
Ortezy stawu łokciowego redukują siły rozciągające działające na przyczepy ścięgien i– wtenrzadkichsposóbprzypadkach,zmniejszajągdy dolegliwościbólowe.Jeśli objawyutrzymują siędłużejpomimoniżleczenia zachowawczego przez 3–-6 miesięcyi nie cofają się mimo stosowanego leczenia zachowawczego,w wyjątkowych przypadkachmożnaerozważybyćniewielkikonieczny zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu chorego ścięgna.
Przy
Rokowanie
Rokowanie
- W
jestwiększościzazwyczajprzypadków,dobre.nawetWbez interwencji chirurgicznej, w ponad 90% przypadków dolegliwości ustępują w ciągu roku. Im szybciej zastosowane zostaną odpowiednie środki zaradcze,niezaletym szybciej dochodzi do poprawy. - W przypadkach, gdzie objawy są przewlekłe, konieczne moż
nieeodbyćleczenia.Rokowaniebardziejjestzaawansowanenajlepszeleczenie, w tym rehabilitacja czy operacja. - W przypadku nieleczenia lub ignorowania objawów
ostrych o wyraźnej przyczynie i szybko zastosowanego odciążenia lub innej terapii. Gdy przyczyna choroby nie jest jasna,leczenie rozpoczęto późno, a pacjent nadal wykonywał czynności pomimobólu,ldolegliwości mogą okazaćmoże się utrzymywać przez długotrwałe.ugiW takich przypadkach prawdopodobnie najlepiej jest zachować aktywnośćczas iruszawymagaćkończyną,bardziejunikającskomplikowanegoprzy tym ruchów wywołujących bólleczenia.Dzięki operacji całkowite ustąpienie bólu uzyskuje się w 85% przypadków.
Profilaktyka
Aby zapobiec nawrotom konieczne jest unikanie czynnodolegliwości, lubwarto:
- Unikać długotrwałego i nadmiernego obciąż
eńenia stawu łokciowego, szczególnie powtarzających się ruchów skrętnych. - Regularnie wykonywać ćwiczenia wzmacniające i rozciągające mięśnie, szczególnie te odpowiedzialne za stabilizację łokcia.
- Przy pracy z narzędziami lub w aktywnościach sportowych starać się stosować techniki, które
wcześniejzmniejszająpowodowałyryzykopodobneprzeciążeniadolegliwościęgien.
Dodatkowe informacje
- Ćwiczenia rozciągające po urazach
- Trening siłowy po urazach
- Entezopatie nadkłykci kości ramiennej – Informacje dla personelu medycznego
Ilustracje




Autorzy
- Kalina van der
BandBend, lekarz (recenzent) - Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden