Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Zespół mięśnia biodrowo-lędźwiowego: Ból ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego

Co to jest ból ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego?

Mięsień biodrowo-lędźwiowy (musculus iliopsoas) jest silnymjednym z najważniejszych mięśniemni w organizmie, odpowiedzialnym za zginanie stawu biodrowego oraz pomoc w obracaniu uda. Ten silny mięsień leżącymy w obrębie pachwiny i jako taki jest najważniejszym zginaczem biodra, to znaczy pomaga przyciągnąć udo do tułowia. Dodatkowo bierze też udział w obracaniu uda na zewnątrz w stawie biodrowym. Przyczep początkowy mięśnia biodrowo-lędźwiowego znajduje się na kręgosłupie lędźwiowym i w dole biodrowym, następnie mięsień przechodzi po wewnętrznej stronie miednicy nad przeponą miednicy i stawem biodrowym. Przyczep końcowy znajduje się w okolicy szyki kości udowej, a dokładniejjego nafunkcje krętarzusą mniejszym (trochanter minor). Właściwy mięsień mieści siękluczowe w częścicodziennych środkowejruchach, podczastakich gdyjak w części górnej i dolnej znajdują się jego ścięgnachodzenie, którebieganie przyczepiajączy sięwchodzenie dopo kości. Na spodniej stronie mięśnia znajduje się duża kaletka maziowa (bursa), chroniąca górną część ścięgna przed zużyciem i zapobiegająca tarciom ścięgna o leżącą pod nim kość.

Zespół mięśnia biodrowo-lędźwiowego oznacza występujące zwykle jednocześnie podrażnienie (lub zapalenie) ścięgna i znajdującej się pod nim kaletkischodach. Ból ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego (znany również jako tendinopatia biodrowo-lędźwiowa) iwystępuje zapalenie kaletki maziowej (bursitis) są najczęściśle ze sobą powiązane, ponieważ obie struktury leżąciej w bezpośrednimwyniku sąsiedztwie. Przeciprzeciążenieenia tego mięśnia, jego ścięgna prowadzi do zapalenialub kaletki maziowej znajdującej się pod ścięgnem. Zespół mięśnia biodrowo-lędźwiowego może mieobejmować postaćzarówno ostrą,zapalenie podostrą lub przewlekłą, w zależnościęgna od tego(tendinitis), jak długoi trwajzapalenie kaletki maziowej (bursitis), które są objawyze sobą ściśle powiązane, ponieważ te struktury leżą w bezpośrednim sąsiedztwie.

Zesp

Przyczyny bółlu ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego jest dolegliwością stosunkowo rzadką, a w niektórych przypadkach stanowi pomijaną przyczynę bólu pachwiny. Choroba występuje najczęściej u młodszych dorosłych, nieco częściej u kobiet. W szczególności dotyka sportowców, w tym piłkarzy nożnych, tancerzy, gimnastyków, wioślarzy i biegaczy.

Przyczyny

W przebiegu zespołu mięśnia biodrowo-Bólędźwiowego dochodzi do zapalenia ścięgna i sąsiednich tkanek w wyniku przeciążenia. Najczęstszą przyczyną podrażnienia ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego jestnajczęściej ostrywynika urazz przeciążenia mięśnia i jego ścięgna, a także z nienaturalnych lub nadmierneintensywnych ruchów, które obciążanieają spowodowaneten zbytobszar ciała. Wśród głównych przyczyn bólu wymienia się:

  • Nadmierne obciążenie – częstymste zginaniemi intensywne zginanie stawu biodrowego, zwłaszcza przy dynamicznych ruchach jak bieganie, skakanie czy wykonywanie ćwiczeń siłowych.
  • Przeciążenie Uprzy wczesnym treningu – w przypadku młodychodszych sportowców, będktórzy dopiero zaczynających jeszczeintensywnie w okresie wzrostutrenować, czmogą wystęstopować dochodzi do przykurczówprzykurcze tego mięśnia, przezco coczyni ścięgno staje się bardziej napięte i bardziej podatnepodatnym na urazy.

    • W

  • Zbyt niektintensywny trening – gwałtowny wzrost obciążenia treningowego bez odpowiedniej rozgrzewki.
  • Brak rórychwnowagi przypadkachmięśniowej dochodzi– osłabienie mięśni brzucha lub pośladków może wpłynąć na nadmierne obciążenie mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
  • Uszkodzenie włókien mięśniowych lub ścięgna – w wyniku nadmiernego napięcia może dojść do rozerwania włókien mięśniowych lub przerwania ścięgna. Zwykle uszkodzeniu ulega tylko części włókien, co nazywane jest rozerwaniem częściowym. W rzadkich przypadkach może dojść do przerwania całegokowitego zerwania ścięgna (rozerwaniew całkowiterzadkich przypadkach). Rozerwanie

Objawy 

Ból włókien miokolicy ścięśniowych może prowadzić do zapalenia przyczepu końcowegogna mięśnia na kości udowej.

Objawy

Jeśli przyczyną jest przeciążenie,biodrowo-lędźwiowego zwykle musiało do niego dochodzić stopniowo przez kilka tygodni lub miesięcy, a chory odczuwał w tym czasie ból po stronie przedniej biodra lub pachwiny. Na początku ból występuje tylko w związku z konkretną aktywnością ruchową i znika zaraz po jej zaprzestaniu. Z upływem czasu choroba możepojawia się nasilićpo dointensywnych tegolub stopnia,długotrwałych że objawy pojawiają się nawet w spoczynku. Zwykle dochodzi do tego przez wiele miesięcy.

Objawy najczęściej związane są z uprawianiem pewnych sportówwysiłkach, takich jak bieganie, lubskakanie gimnastykaczy wykonywanie ćwiczeń zgięcia biodra. Objawy mogą obejmować:

  • Ból w okolicy pachwiny – ból lokalizuje się pośrodku pachwiny, czasami promieniuje ku dołowi do okolicyprzedniej przedniejczęści uda i dolub kolana.
  • Ból Wpo niektdługotrwałym siedzeniu lub staniu – bórychl przypadkachmoże snasilić się po dłyszalnyugim jestokresie trzaskajnieaktywności lub długotrwałym siedzeniu.
  • Trzaskający dźwięk w biodrzeokolicy lubbiodra pachwinie– (zespw niektórych przypadkach może dochodzić do tzw. zespołu trzaskającego biodra), który objawia się słyszalnym trzaskiem przy ruchach stawu biodrowego.
  • Ból Niektpromieniujący w kierunku plecórzyw pacjencilub odczuwająkolana – napięcie w mięśniu biodrowo-lędźwiowym może także powodować ból w przedniej części kolana lub dolnej części pleców jakolub efektw stwardnieniaokolicy miprzedniej częśniaci biodrowo-lędźwiowegokolana.

  • Ograniczona ruchomość – w wyniku bólu pacjenci mogą mieć trudności z wykonywaniem pełnych ruchów w stawie biodrowym, szczególnie podczas zginania biodra.

Rozpoznanie

WywiadDiagnostyka chorobowyopiera (anamneza)się pacjenta kieruje podejrzeniagłównie na rozpoznaniewywiadzie lekarskim i badaniu fizykalnym. PodczasLekarz badaniaprzeprowadza lekarzszczegółowy wywiad, aby ocenić przyczyny bólu oraz określić czas trwania objawów. W badaniu fizykalnym może stwierdzibyć stwierdzony ból przy rozciąganiu lub obciążaniu mięśnia biodrowo-lędźwiowego. Dla postawienia pewniejszej diagnozy możeDodatkowo, w niektórych przypadkach, aby potwierdzić diagnozę i ocenić stan ścięgna, pomocne może być pomocnewykonanie badaniebadania obrazowego, takiego jak:

  • Rezonans magnetyczny (RM) – pozwala na dokładną ocenę struktury mięśnia, ścięgna oraz okolicznych tkanek, takich jak kaletka maziowa.
  • Ultrasonografia (USG) – może pomóc w wykryciu zapalenia ścięgna lub USGprzyczepu ścięgna do kości.

Terapia 

Podstawowym celem leczenia jest złagodzenieLeczenie bólu oraz zmniejszenie napiścięciagna mięśniowegonia biodrowo-lędźwiowego obejmuje zarówno terapie zachowawcze, jak i obrzękuw razie potrzeby interwencje chirurgiczne. PoOto jegozalecane zakończeniu pacjenci powinni móc wrócić do normalnej aktywności, np. uprawiania sportu. Wielu pacjentów zgłasza się do lekarza dopiero po paru miesiącach, kiedy objawy znajdują się już w fazie podostrej lub przewlekłej. W takich przypadkach ich leczenie również będzie trwało dłużej.metody:

Terapie, jakie można stosować w ostrym okresie choroby to ochładzanie, odpoczynek, leki przeciwzapalne (NLPZ)

  • Odpoczynek i lekkie ćwiczenia rozciągające. Podstawą leczenia dolegliwości przewlekłych jest natomiast trening siłowy i poprawy ruchomości ze stopniowo zwiększanymunikanie obciążeniem.

    Ostryenia b– w początkowej fazie leczenia konieczne jest unikanie ruchól i stan zapalny można złagodzić przez stosowanie miejscowych schłodzenia zimnymi okładami, co 2-3 godziny po 20 minut. Należy unikać czynnościw, które obciążają mięsień biodrowo-lędźwiowy, szczególnie w fazie ostrego bólu.

  • Zimne okłady – stosowanie okładów z lodu przez 20 minut co 2-3 godziny w celu zmniejszenia obrzęku i stanu zapalnego.
  • Leki przeciwzapalne (NLPZ) – niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen, mogą pomóc w złagodzeniu bólu i stanu zapalnego.
  • Ćwiczenia rozciągające na– poczpo ustątkupieniu powinnyostrego byćbólu, wykonywane ze szczególną ostrożnością. Po schłodzeniu nie należyzaleca się odwykonywanie razułagodnych przystępować dowiczeń rozciąganiagających mięsień biodrowo-lędźwiowy, aby poprawić jego elastyczność i zmniejszyć napięcie.
  • Trening siłowy i rehabilitacja – stopniowe wprowadzanie ćwiczeń wzmacniających mięśninie ud, gdyżpośladków zwiększai tobrzucha ryzykow nadwyrężeniacelu ścięgnaprzywrócenia lubrównowagi mięśnianiowej i zwiększenia siły mięśniowej.
  • Kinezyterapia Jeśli– pacjentmasaże, zaczterapia manualna i inne techniki rehabilitacyjne, które pomagajął utykać, w szczególnychredukcji przypadkachnapięcia odpowiedniemięśniowego odciążeniei mogprzyspieszają zapewnićregenerację.
  • Glikokortykosteroidy kule– łokciowe.

    Ww razieprzypadku uporczywychuporczywego dolegliwościbólu, pomocnektóry nie ustępuje po zastosowaniu leczenia zachowawczego, możena byzastosować podaniezastrzyki glikokortykosteroidusterydowe w okolicyokolicach przyczepu ścięgna do kości.

  • Chirurgia udowej.– Ww rzadkich przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie prowadziprzynosi do pożądanego rezultaturezultatów, wskazany może zabiegbyć operacyjny.konieczna Zinterwencja uwagi na większy zakres takiego zabieguchirurgiczna, jegoszczególnie efektw jestprzypadku jednakzerwania niepewnyścięgna.

    • Trening leczniczy

Rehabilitacja

Celem tych ćwiczeńrehabilitacji jest przywrócenie normalnejpełnej ruchomości, siły i wytrzymałościfunkcji mięśninia biodrowo-lędźwiowego oraz umożliwienie powrotu do uprawiania sportu.

Aby poprawiĆwiczenia muszą być ruchomość,stopniowo należywprowadzane regularniei wykonywaćdostosowane ćwiczeniado rozciągające,indywidualnych apotrzeb wpacjenta. razie potrzeby także róWażne formyjest, marszów. Przed każdym treningiem wymagana jest właściwa rozgrzewka.aby:

  • Rozciąganie mięśnia biodrowo-lędźwiowego: Postaw– „zdrową“zaleca nogsię krokwykonywanie ćwiczeń rozciągających, takich jak wykonanie kroku w przód iz głęboko ugnij kolano. Prostuj nogęprostą „chorą“ do tyłu. Podczas rozciągania wypychaj biodro nogi „chorej“ do przodu.

    Rozciąganie mięśnia prostego uda: Postaw „zdrową“” nogę krok w przód i głęboko ugnij kolano. Przesuń nogę „chorą“ nieco w tył. Oprzyj kolano na podkładce. Zegnij staw kolanowy. Chwyć stopę i przyciągnijwypychaniem jąbiodra w kierunkustronę przodu.

  • Wzmacnianie mięśni – stopniowe wprowadzanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie bioder, ud, pośladków. Ćwiczenie to poprawia pozycję neutralną miednicy i zmniejszabrzucha, napiaby poprawić stabilność i siłęcie mięśniową.

Środki zapobiegawcze

Aby zapobiec nawrotom bólu ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego., zaleca się:

Ćwiczenia

  • Regularne rozciąganie – szczególnie przed i po aktywności fizycznej, koncentrując się na rozciąganiu mięśnia biodrowo-lędźwiowego oraz innych mięśni nóg.
  • Trening wzmacniającecy mają– naw celu zwiększeniepoprawy siły mięśniowej, zwłaszcza mięśni udbrzucha i pośladków.
  • Odpowiednia Stopniowotechnika zwiększajtreningu – unikaj nadmiernego obciążenie. Zacznij ostrożnieenia i używajdbaj npo właściwą technikę wykonywania ćwiczeń. elastycznych ta

Rokowanie

Większośm. Po pewnym czasie możesz zacząć ćwiczyćpacjentów z obciążnikami. Ćwicz mięśnie biodrowo-lędźwiowe (np. unoszenie kolan), mięśnie brzucha (np. przysiady) oraz mięśnie grupy przedniej (czworogłowe) i tylnej („hamstringi“) uda. Ćwiczenia nie powinny sprawiać bólu, najlepiej wykonywać je w czterech seriach dziennie, każda po 10–15 powtórzeń.

Środki zapobiegawcze

Jeśli bóllem ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego dokuczaodzyskuje Cipełną aktualniesprawność lubpo zmagałeśodpowiednim się z nim w przeszłościleczeniu, musisz pamiętać – bardziej niż dotychczas – o prawidłowej rozgrzewcerehabilitacji i rozciąganiuwdrożeniu mięśni zarówno przed, jak i po aktywności fizycznej. W przeciwnym razie istnieje ryzyko nawrotu choroby. Skup się na ćwiczeniach zginania i rozciągania biodra i kolana oraz na wzmacnianiu mięśni brzucha.

Rokowanie

Rokowanie u większości pacjentrodków jest dobrezapobiegawczych. DoWażne uprawianiajest, sportu możeszaby wrócić poddo warunkiemsportu dopiero po całkowitegokowitym ustąpienia dolegliwościpieniu bólowych oraz uzyskania dostatecznej ruchomościlu i uzyskaniu odpowiedniej siły potrzebnejoraz do zginania biodra i prostowania uda. Podczas rehabilitacji wykonuj ćwiczenia dostosowane do uprawianej przez Ciebie dyscypliny sportu, które nie powodują bóluruchomości.

Dodatkowe informacje

Autorzy

  • Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden
  • Lek. Kalina van der Bend, recenzent
Ból mięśnia biodrowego lędźwiowego; Ból w pachwinie; Zapalenie ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego; Podrażnienie ścięgna biodrowo-lędźwiowego; Zapalenie torebki stawowej
Nadwyrężenie pachwiny to powszechny uraz sportowy. Jedną z przyczyn, ale nie najczęstszą, jest ból ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Zespół mięśnia biodrowo-lędźwiowego: Ból ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego
https://medibas.pl/home/tematy-kliniczne/fizjoterapiamedycyna-sportowa/informacje-dla-pacjentow/staw-biodrowy-i-udo/zespol-miesnia-biodrowo-ledzwiowego/
chck go 11.8. MB 10.04.19
document-information document-nav document-tools
Nadwyrężenie pachwiny to powszechny uraz sportowy. Jedną z przyczyn, ale nie najczęstszą, jest ból ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Fizjoterapia/Medycyna sportowa
Zespół mięśnia biodrowo-lędźwiowego
/link/a1d113b28e6a4129b12e149780cf7702.aspx
/link/a1d113b28e6a4129b12e149780cf7702.aspx
zespol-miesnia-biodrowo-ledzwiowego
SitePublic
Zespół mięśnia biodrowo-lędźwiowego
K.Reinhardt@gesinform.de
anders@nhilive.no (patched by linkmapper)com#kalinavd@onet.eu
pl
pl
pl