Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Osteoporotyczne złamanie kręgosłupa

Streszczenie

  • Definicja: ObniOsteoporotyczne złamanie kompresyjne kręgu to jego obniżenie, zapadnięcie i ucisk trzonu kręguna podłożu osteoporozy.
  • Częstość występowania: BardzoCzęste częsta chorobaschorzenie. Chorobowość wzrasta wraz z wiekiem; u kobiet w wieku 80 lat wynosi ok. 40%.
  • Objawy: Ostry, nagły ból plecówgrzbietu, częściej u osób starszych.
  • Badanie przedmiotowe: Najczęściej tkliwość w okolicy samoistnego złamania.
  • Diagnostyka: Najważniejszymi metodami badaniaobrazowania są RTG, TK lub RM, stosownie do potrzeb.
  • Leczenie: W Ew.zależności od nasilenia dolegliwości leczenie zachowawcze - odpoczynek w łóżku przez kilka dni, farmakoterapia lekami przeciwbólowymi lub leczenie chirurgiczne.

informacjeInformacje ogólne

Definicja

  • Obniżenie, zapadnięcie, ucisk kręgu; częste powikłanie osteoporozy1
  • Jest to bardzo powszechna choroba w starszymcharakterystyczna dla wieku spodeszłego, która mamająca znaczący negatywny wpływ na funkcjonowanie i jakość życia pacjentów2.
  • Choroba ma również negatywny wpływ na stan psychospołeczny i emocjonalny oraz towarzyszy jej uzasadniona obawa przed nawracającymi złamaniami3.
  • Wszystko wskazuje na to, że tylko 1/3 wszystkich złamań kręgów jest rozpoznawana, ponieważ ból pleców zasadniczo uznaje się za część normalnego procesu zwyrodnieniowego stawów4.

Częstość występowania

  • Współczynnik chorobowości
    • Wedwedług europejskiego badania wskaźnik chorobowości złamań kompresyjnych kręgów u kobiet i mężczyzn w wieku poniżej 75 lat wynosi odpowiednio 25% i 18%5. Według duńskiego badania wskaźnik chorobowości wśród mężczyzn i kobiet w wieku 70 lat wynosi 18%6.
  • Wiek
    • Chorobowochorobowość wzrasta wraz z wiekiem i u kobiet w wieku 80 lat wynosi 40%7.
  • Tendencja
    • Wrazwraz ze wzrostem odsetka osób starszych w społeczeństwie oczekuje się wzrostu zapadalności na złamania kompresyjne.

Etiologia i patogeneza

  • Złamania kompresyjne kręgów są najczęściej spowodowane osteoporozą8, a wiele czynników ryzyka złamań jest identycznych jak dla osteoporozy.
  • Złamania samoistne występują, gdy masaobciążenie górnej części ciatułaowia (np. podczas nagłego skłonu) przekracza maksymalne tolerowane obciążenie kręgu.
  • Nasilona osteoporoza
    • Czczęstą przyczyną złamania jest uraz, ale złamanie może też nastąpić w warunkach niewielkiego obciążenia, takiego jak wyjście z wanny, silne kichnięcie, podniesienie małego przedmiotu lub napięcie mięśni.
    • Dodo 30% urazówzłamań dochodzi w łóżku.
  • Mniej nasilonanasilone osteoporozazmiany osteoporotyczne
    • Abyaby doszło do złamania osteoporotycznego, musi zadziałać zwykle siła zewnętrzna.

Konsekwencje kliniczne

  • Kifoza i obniżenie wzrostu
    • Złamanie następuje zazwyczaj w przedniej części kręgu, w trzonie, natomiast część tylna pozostaje nienaruszona.
    • Powoduje to utratę wysokości z przodu, ale nie z tyłu kręgosłupa, czyli kifozę.
    • Złamania mnogie mogą stopniowo prowadzić do znacznego obniżenia wzrostu.
  • Ucisk na klatkę piersiową i jamę brzuszną
    • Obniżeniu wzrostu towarzyszy również skrócenie mięśni przykręgosłupowych, a utrzymanie wyprostowanej postawy stanowi duże obciążenie dla mięśni. Możliwą konsekwencją jest ból pleców spowodowany zmęczeniem mięśniowym. Ból może utrzymywać się długo po wygojeniu się samoistnego złamania9.
    • W wyniku zapadania się kręgów u pacjentów rozwija się kifoza w odcinku piersiowym i lordoza w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
    • Klatka piersiowa zostaje zepchnięta w kierunku miednicy, co powoduje zmniejszenie objętości klatki piersiowej i jamy brzusznej.
    • W ciężkich przypadkach może to prowadzić do ograniczenia czynności płuc, uwypuklenia jamy brzusznej, szybkiego zmęczenia (z powodu ucisku narządów jamy brzusznej) i utraty masy ciała10.
  • Niskie ryzyko powikłań neurologicznych
    • Złamanie jest zlokalizowane w przedniej części kręgosłupa, więc zwykle jest stabilne i wiąże się z niewielkim ryzykiem powikłań neurologicznych.

Czynniki predysponujące

  • Czynniki, na które nie można wpłynąć1
    • wiek
    • płeć żeńska
    • typrasa europejskikaukaska
    • wcześniejsze przebyte złamania w wieku dorosłym
    • złamania kości, w tym trzonów kręgów,  u rodziców i rodzeństwa
  • Czynniki, na które można wpłynąćmodyfikowalne1
    • nadmierne spożywanie alkoholuużywaniepalenie tytoniu
    • osteoporoza lub niedobór estrogenu
    • wczesna menopauza lub obustronne usunięcie jajników
    • ograniczone widzenie
    • zmniejszona aktywność fizyczna
    • niska masa ciała: otyłość działa w tym przypadku jako czynnik ochronny!
    • niedobór wapnia i/lub witaminy D
    • choroby nowotworowe
    • zwiększona skłonność do upadków
    • farmaceutykifarmakoterapia: leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpadaczkowe, glitazony, glikokortykosteroidy, neuroleptyki, inhibitory pompy protonowej (głównie długotrwałe stosowanie)

ICD-10

  • M48. - Inne choroby kręgosłupa
    • M48.5 Zapadnięcie kręgu niesklasyfikowane gdzie indziej
  • M80. - Osteoporoza ze złamaniamiamaniem patologicznymipatologicznym
    • M80.0 - Osteoporoza pomenopauzalna ze złamaniem patologicznym
    • M80.1 - Osteoporoza po zabiegu usunięcia jajników ze złamaniem patologicznym
    • M80.2 - Osteoporoza w następstwie unieruchomienia ze złamaniem patologicznym
    • M80.3 - Osteoporoza w następstwie pooperacyjnego zespołu upośledzonego wchłaniania ze złamaniem patologicznym
    • M80.4 - Osteoporoza polekowaindukowana lekami ze złamaniem patologicznym
    • M80.5 - Osteoporoza idiopatyczna ze złamaniem patologicznym
    • M80.8 - Inne postacie osteoporozy ze złamaniem patologicznym
    • M80.9 - Nieokreślona osteoporoza ze złamaniem patologicznym

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Wywiad lekarski i badanie przedmiotowe wskazujące na chorobosteoporozę oraz złamanie trzonu
  • Potwierdzenie rozpoznania w RTG

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski 

  • Ponad 2/3 złamań kompresyjnych kręgów przebiega bezobjawowo i jest wykrywanych przypadkowo11
  • PacjentU pacjentów w wieku 50 lat i starszych, z ostrym bólem w odcinku lędźwiowym kręgosłupa należy badazawsze podejrzewać w kierunkuamaniaamanie kompresyjnegokompresyjne trzonu12.
  • Większość pacjentów zgłasza konkretnykonkretne urazdolegliwości, ale wielu nie pamięta możliwej przyczyny lub konkretnego poprzedzającego urazu.
  • Odpoczynek w łóżku łagodzi ból, podczas gdy stanie i chodzenie zwiększają jego intensywność.
  • Mnogie złamania kompresyjne kręgów mogą prowadzić do obniżenia wzrostu i rozwoju nadmiernej kifozy.

Badanie przedmiotowe

  • Oględziny
    • często nasilona kifoza12
    • obniżanie wzrostu pacjenta wraz z rosnącą liczbą złamań
  • Palpacja
    • tkliwość i bolesność opukowa w okolicy złamania trzonu kręgu
  • Ocena czynności
    • ograniczenia ruchowe związane z bólem w zajętym odcinku kręgosłupa
    • możliweliwy brak możliwości wykonania pełnego zakresu ruchów tułowia z powodu poczucia blokady
  • BadaniaBadanie neurologiczne
    • Ww większości przypadków brak towarzyszących objawów neurologicznych, objaw Lasègue'a jest zwykle ujemny.

BadanieBadania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego

Diagnostyka uw specjalistyporadni specjalistycznej

  • PrześwietlenieBadanie rentgenowskie
    • projekcjabadanie z przoduw dwóch projekcjach - przód - tył i  z boku
    • Kompresjikompresji przedniej części kręgów towarzyszy zapadnięcie się kręgów i zwężenie przedniej części kręgosłupa.
    • Utratutratę wysokości kręgu o co najmniej 20% lub co najmniej 4 mm uznaje się za oznakęwyznacznik złamania kompresyjnego8.
    • Umiejscowienieumiejscowienie: złamania kompresyjne mogą wystąpić we wszystkich odcinkach kręgachgosłupa, ale najczęściej są to kręgi T8Th8T12Th12, L1 i L4.
    • Ww 20–30% przypadków w sąsiednich kręgach lub w innych obszarach kręgosłupa występują złamania mnogie.
  • TK lub RM
    • Wykonywanewykonywane w niektórych przypadkach w celu zbadaniadokładnego obrazowania tylnej części kręgu i wykluczenia innych niż osteoporoza, przyczyn złamania.
    • Przyczynprzyczyną złamań kompresyjnych mogą być również choroby nowotworowe. W takich przypadkach najlepszym narzędziem diagnostycznym jest RM14.
    • TK lub RM należy rozważyć u pacjentów, których stan nie poprawia się lub pogarsza pomimo leczenia.
  • Densytometria kości/DXA
  • Scyntygrafia kości
    • w celu wykluczenia dalszych złamań osteoporotycznych w innych obszarach
    • Momoże tetakże wykazać świeże i stare złamania.

Wskazania do skierowania do specjalisty/hospitalizacji

  • Niestabilne złamania trzonów kręgów (zajęcie tylnej krawędzi)
  • Pojawienie się/występowanie objawów neurologicznych lub innych alarmowych objawów bólu pleców
  • W podejrzeniu przypadku podejrzenia choroby nowotworowej jako przyczyny złamania (np. przerzutów nowotworowych w kościach)
  • Jeżeli pomimo zastosowania ambulatoryjnego mono- lub multimodalnego leczenia zachowawczego nadal utrzymują się ból i ograniczenie sprawności, może wystąpić konieczność leczenia stacjonarnego o charakterze multimodalnymwielokierunkowym, również przy uwzględnieniu np. strachu przed upadkiem.

Leczenie

Cele leczenia

  • Łagodzenie bólu
  • Przywrócenie czynności
  • Zapobieganie dalszym złamaniom (zapobieganie upadkom)
  • Ograniczenie strachu przed upadkiem, przez to utrzymanie aktywności fizycznej

Ogólne informacje o leczeniu

  • Złamania kompresyjne są zazwyczaj stabilne i rzadko wymagają stabilizacji operacyjnej lub za pomocą zaopatrzenia ortopedycznego.
  • Zalecane jest leczenie zachowawcze po konsultacji z ortopedą.

Zalecenia dla pacjentów

  • JakZalecana jest jak najszybsza mobilizacja, aby uniknąć wtórnych powikłań unieruchomienia, takich jak zapalenie płuc, choroba zakrzepowo-zatorowa, odleżyny i utratazaniki czynnomięściniowe15.

Leczenie farmakologiczne

  • środkówLeczenie przeciwbólowychlowe
    • Ww leczeniu bólu wskutek złamania sprawdzą się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), metamizol i opiaty w przypadku silnego bólu (zgodnie z zasadami drabiny analgetycznej WHO), należy rozważyc także podanie koanalgetyków.
    • Ww przypadku opioidów należy jednak wziąć pod uwagę ryzyko zaparć i zwiększone ryzyko upadków i majaczenia.
    • Ww silnym przewlekłym bólu można stosować zewnątrzoponowe lub dokanałowe wlewy opioidowe i zewnątrzoponowe zastrzyki steroidowe. Takie postępowanie jest jednak bardzo rzadko wskazane, do rozważenia w ramach poradni leczenia bólu w przypadku braku poprawy po odpowiednio prowadzonym leczeniu zachowawczym, zgodnie z drabina analgetyczną WHO.
    • NLPZ należy stosować przewlekle z dużą ostrożnością, ponieważszczegolnie istniejeu starszych pacjentów, biorąc pod uwagę ryzyko sercowo - naczyniowe oraz ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego16.
  • Bisfosfoniany?
    • (Słabe) działanie przeciwbólowe bisfosfonianów w leczeniu bólu po złamaniach kręgów wykazano tylko w przypadku dożylnego leczenia wysokimi dawkami, ale nie w przypadku dawek zwyklestandardowo stosowanych w leczeniu osteoporozy.

fizjoterapiiFizjoterapia

Trening i mobilizacja

  • Brak ustandaryzowanego, jednolitego programu rehabilitacji dla wszystkich pacjentów
  • W ramach przeprowadzonego badania interwencyjnego uczestnicy trenowalibyli rehabilitowani dwa razy w tygodniu przez 10 tygodni. Trening składał się z ogólnych ćwiczeń z naciskiem na ćwiczenia równowagi, trening siłowy i ćwiczenia relaksacyjne. Wykazano, że trening miał pozytywny wpływ na stosowanie leków przeciwbólowych, funkcjonowanie i jakość życia17.

Terapie fizykalne i komplementarne

  • Terapia polem elektrycznym oraz elektroterapia (taka jak terapia prądem interferencyjnym i terapia pozioma z programem ćwiczeń lub bez niego) pozwala ograniczyć ból w przypadku złamań mnogich trzonów kręgów, zapewniając poprawę
     sprawności.
  • W ostrej fazie choroby stosuje się okłady ciepłe i zimne oraz masaże, w zależności od zaleceń prowadzącego ortopedy.
  • W leczeniu ambulatoryjnym można rozważyć akupunkturę, laseroterapię i przezskórną stymulację nerwów (TNS). Jednak skuteczność w odniesieniu do osteoporotycznych złamań kręgosłupa nie została wystarczająco zbadana.

Inne metody terapiileczenia

  • Bezbolesną stopniową mobilizację nalemożyna prowadzić zaprzy pomocąpomocy ortezy prostującej kręgosłupupa lub tułowia.
    • Nalenależy rozważyć dopasowanie ortezy prostującej kręgosłup po konsultacji z ortopedą.
  • KifoplastykaLeczenie chirurgiczne takie jak kifoplastyka i wertebroplastyka majwykazują działanieefekt przeciwbólowelowy, szczególnie w przypadku niedawnychniedawno przebytych złamań kręgów (VAS >>5).
    • Jednakjednakże mocefekt działania przeciwbólowegoanalgetyczny obu metod w badaniach nie jest spójnajny.
    • Brakbrak jest wystarczających danych długoterminowych dotyczących bilansu korzyści i ryzyka.
    • Dlategodlatego decyzje dotyczące wskazań do stosowaniawdrożenia tegoleczenia typuoperacyjnego terapiilub zachowawczego, należy podejmować wyłącznie w ramach starannej interdyscyplinarnej analizy danego przypadku.

Zapobieganie

ZapobieganieProfilaktyka pierwotnepierwotna

  • Regularna aktywność fizyczna
    • Udowodnionoudowodniono, że zmniejsza częstość występowania złamań kompresyjnych i bólu pleców18.
  • Zaprzestanie palenia papierosów
  • Zapobieganie upadkom
    • Ocenaocena sytuacji mieszkaniowej wraz z konsultacjąporadami i pomocą w modyfikacji warunków mieszkaniowych może przyczynić się do zapobiegania upadkom.

ZapobieganieProfilaktyka wtórnerna

  • Pierwotne śŚrodki zapobiegawcze zaliczawymieniione jako profilaktyka pierwotna, zaleca się również dow przypadku profilaktyki wtórnej.
  • Preparaty z wapniem i witaminą D?
    • Ww ramach kompleksowego szkockiego badania nie udało się potwierdzić skuteczności regularnego przyjmowania wapnia i witaminy D3 lub odpowiednich preparatów złożonych w zapobieganiu późniejszym złamaniom.
    • Odnośnew efektypopulacji polskiej zalecenia różniąsuplementacji, siępo określeniu wyjściowego poziomu witaminy D - w razie prawidłowego poziomu zalecenia populacyjne, w razie niedoboru - dawki witaminy Djak w wytycznych leczenia niedoboru19.
  • Wykazano, że leczenie osteoporozy (bisfosfonianamipreparatami bisfosfonianów) zmniejsza częstość występowania złamań kompresyjnych.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • W ramach leczenia zachowawczego większość złamań goi się w ciągu 8–12 tygodni i  wraz z procesem gojenia, stopniowo zmniejsza się także nasilenie bólu.

Powikłania

RokowaniaRokowanie

  • Rokowanie w przypadku złamań kompresyjnych jest ogólnie korzystne, ale ryzyko nowych złamań jest stosunkowo wysokie.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

IllustrationenIlustracje

Osteoporose der LWS: verminderte Knochendichte und Deckplatteneinbrüche der WirbelkörperOsteoporose der LWS: verminderte Knochendichte und Deckplatteneinbrüche der Wirbelkörper
OsteoporoseOsteoporoza derodcinka LWSlędźwiowego kręgosłupa. Strzałkami zaznaczono: vermindertepo Knochendichtelewej und- Deckplatteneinbrüchezmniejszona dergęstość Wirbelkörperkości, po prawej - zapadnięcie blaszek granicznych i zmniejszona wysokość trzonu kręgu.
Prädilektionsstellen osteoporotischer FrakturenPrädilektionsstellen osteoporotischer Frakturen
PrädilektionsstellenMiejsca osteoporotischerszczególnie Frakturenpodatne na złamania osteoporotyczne (od góry zaznaczono kolejno: trzon kręgu, szyjka kości udowej, dalsza nasada kości promieniowej).
Risiko osteoporosetypischer FrakturenRisiko osteoporosetypischer Frakturen
RisikoRyzyko osteoporosetypischerzłamań Frakturenosteoporotycznych inw denciągu nächstennajbliższych 10 Jahrenlat beiu Männernmężczyn (blaukolor niebieski) undi Frauenkobiet (rotkolor czerwony) imoraz Bevölkerungsdurchschnittu sowiekobiet beiz Frauenprzebytym mitzłamaniem bereitsosteoporotycznym eingetretener Wirbelkörperfrakturkręgu (grünkolor zielony). 
Na Ratenosi überpoziomej 50- %wiek, stellenna Extrapolationenosi darpionowej und- überschätzen10 wahrscheinlichletnie dasryzyko Risiko (Quellezłamania.
Źródło: Dachverband der deutschsprachigen wissenschaftlichen Gesellschaften Osteologie (DVO). ProphylaxeZapobieganie, Diagnostikdiagnostyka undi Therapieleczenie derosteoporozy Osteoporoseu beimężczyzn postmenopausaleni Frauenkobiet undpo bei Männern)menopauzie.

QuellenŹródła

LiteraturLiteratura

  1. McCarthy J, Davis A. Diagnosis and management of vertebral compression fractures. Am Fam Physician 2016 Jul 1; 94(1): 44-50. pmid:27386723  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=27386723[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=27386723[uid]" target="_blank">PubMed
  2. Ghobrial GM. Vertebral fracture. Medscape, last updated May 02, 2014.  Http://emedicine.medscape.com/article/248236-overview" href="http://emedicine.medscape.com/article/248236-overview" target="_blank">emedicine.medscape.com
  3. Melton LJ 3d, Atkinson EJ, Cooper C, O'Fallon WM, Riggs BL. Vertebral fractures predict subsequent fractures. Osteoporos Int 1999;10:214-21. PubMed
  4. Kado DM, Browner WS, Palermo L, Nevitt MC, Genant HK, Cummings SR. Vertebral fractures and mortality in older women: a prospective study. Study of Osteoporotic Fractures Research Group. Arch Intern Med 1999;159:1215-20. PubMed
  5. O'Neill TW, Felsenberg D, Varlow J et al. The prevalence of vertebral deformity in European woman. The European Vertebral Osteoporosis Study. J Bone Miner Res 1996; 11: 1010-8. PubMed
  6. Jensen GF, Christiansen C, Boesen J et al. Epidemiology of postmenopausal spinal and long bone fractures. A unifying approach to postmenopausal osteoporosis. Clin Orthop 1982; 75-81.
  7. Melton LJ 3d, Kan SH, Frye MA, Wahner HW, O'Fallon WM, Riggs BL. Epidemiology of vertebral fractures in women. Am J Epidemiol 1989;129:1000-11. American Journal of Epidemiology
  8. Nevitt MC, Ettinger B, Black DM, Stone K, Jamal SA, Ensrud K, et al. The association of radiographically detected vertebral fractures with back pain and function: a prospective study. Ann Intern Med 1998;128:793-800. Annals of Internal Medicine
  9. American Geriatrics Society. The management of chronic pain in older persons: AGS panel on chronic pain in older persons. J Am Geriatr Soc 1998;46: 635-51. PubMed
  10. Silverman SL. The clinical consequences of vertebral compression fracture. Bone 1992;13(Suppl 2):S27-31.
  11. Fink HA, Milavetz DL, Palermo L, et al. Fracture Intervention Trial Research Group. What proportion of incident radiographic vertebral deformities is clinically diagnosed and vice versa?. J Bone Miner Res 2005; 20(7): 1216–1222. pmid:15940375  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=15940375[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=15940375[uid]" target="_blank">PubMed
  12. Longo UG, Loppini M, Denaro L, Maffulli N, Denaro V. Osteoporotic vertebral fractures: current concepts of conservative care. Br Med Bull 2012; 102: 171–189.. pmid:22130906  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=22130906[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=22130906[uid]" target="_blank">PubMed
  13. Cosman F, de Beur SJ, LeBoff MS, et al . National Osteoporosis Foundation. Clinician's guide to prevention and treatment of osteoporosis. Osteoporos Int 2014; 25(10): 2359–2381. doi: 10.1007/s00198-014-2794-2  http://dx.doi.org/10.1007/s00198-014-2794-2" href="http://dx.doi.org/10.1007/s00198-014-2794-2" target="_blank">DOI
  14. Baur A, Stabler A, Arbogast S, Duerr HR, Bartl R, Reiser M. Acute osteoporotic and neoplastic vertebral compression fractures: fluid sign at MR imaging. Radiology 2002;225:730-5. PubMed
  15. Barr JD, Jensen ME, Hirsch JA, et al. Position statement on percutaneous vertebral augmentation: a consensus statement developed by the Society of Interventional Radiology (SIR), American Association of Neurological Surgeons (AANS) and the Congress of Neurological Surgeons (CNS), American College of Radiology (ACR), American Society of Neuroradiology (ASNR), American Society of Spine Radiology (ASSR), Canadian Interventional Radiology Association (CIRA), and the Society of NeuroInterventional Surgery (SNIS). J Vasc Interv Radiol 2014; 25(2): 171–181. pmid:24325929  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=24325929[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=24325929[uid]" target="_blank">PubMed
  16. Wolfe MM, Lichtenstein DR, Singh G. Gastrointestinal toxicity of nonsteroidal antiinflammatory drugs. N Engl J Med 1999;340:1888-99. PubMed
  17. Malmros B, Mortensen L, Jensen MB et al. Positive effects of physiotherapy on chronic pain and performance in osteoporosis. Osteoporos Int 1998; 8: 215-21. PubMed
  18. Sinaki M, Itoi E, Wahner HW, Wollan P, Gelzcer R, Mullan BP, et al. Stronger back muscles reduce the incidence of vertebral fractures: a prospective 10 year follow-up of postmenopausal women. Bone 2002;30:836-41. PubMed
  19. Christoffersen H, Holmegaard SN. Undersøkelse og medicinsk behandling af ortopædkirurgiske patienter med osteoporoserelaterede lavenergifrakturer. Ugeskr Læger 2005; 167: 4454-6. PubMed
  20. Maricic M, Adachi JD, Sarkar S, Wu W, Wong M, Harper KD. Early effects of raloxifene on clinical vertebral fractures at 12 months in postmenopausal women with osteoporosis. Arch Intern Med 2002;162:1140-3. PubMed
  21. Black DM, Thompson DE, Bauer DC, Ensrud K, Musliner T, Hochberg MC, et al. Fracture risk reduction with alendronate in women with osteoporosis: the Fracture Intervention Trial. FIT Research Group. J Clin Endocrinol Metab 2000; 85:4118-24. PubMed
  22. Zizic TM. Pharmocologic prevention of osteoporotic fractures. Am Fam Physician 2004; 70: 1293-300. American Family Physician
  23. Czerwiński W., Czubak J., Mazurek T.: Zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia osteoporotycznych złamań kości. Ortop. Traum. Rehab., 2022; 4; vol. 24
  24. Gluszko P., Sewerynek E., Misiorowski W. i wsp.: Guidelines for the diagnosis and management of osteoporosis in Poland. Update 2022. Endokrynol. Pol., 2023

AutorenAutorzy

  • Natalia Jagiełła, lekarz (redaktor)
  • Sandra Krüger, Dr. med., Fachärztin für Orthopädie, Berlin
  • Günter Ollenschläger, Prof. Dr. Dr. med., Internist, Uniklinikum Köln
M48-; M485; M80-; M800-; M801-; M802-; M803-; M804-; M805-; M808-; M809-
złamanie kompresyjne kręgów u osób starszych złamanie kręgosłupa. Złamanie kompresyjne kręgów
Kompresja trzonu kręgu; Złamanie osteoporotyczne; Złamanie kompresyjne trzonu kręgu; Złamanie kompresyjne kręgos; Zapadnięcie się trzonu kręgu; Zapadnięcie się kręgu; Kompresja kręgu; Zapadnięcie się płytki granicznej kręgu; Osteoporoza; Kifoza; Złamanie; Osteopenia; Złamanie kręgu; Złamanie trzonu kręgu
Osteoporotyczne złamanie kręgosłupa
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: ObniOsteoporotyczne złamanie kompresyjne kręgu to jego obniżenie, zapadnięcie i ucisk trzonu kręguna podłożu osteoporozy. Częstość występowania: BardzoCzęste częsta chorobaschorzenie. Chorobowość wzrasta wraz z wiekiem; u kobiet w wieku 80 lat wynosi ok. 40%.
Ortopedia/Chirurgia urazowa
Osteoporotyczne złamanie kręgosłupa
/link/73cfa0026f604265b140f9acfcb3867d.aspx
/link/73cfa0026f604265b140f9acfcb3867d.aspx
osteoporotyczne-zlamanie-kregoslupa
SiteDisease
Osteoporotyczne złamanie kręgosłupa
K.Reinhardt@gesinform.de
siljelive.lango@nhicom#natalia.no (patched by linkmapper)k.jagiella@gmail.com
pl
pl
pl