Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Osteopetroza

Streszczenie

  • Definicja: Choroba genetyczna cechująca się z Zmniejszonamniejszoną aktywnośćcią osteoklastów. Zaburzenie ich funkcji powoduje patologicznąnieprawidłowy strukturęproces resorpcji kości, zaburza ich strukturę, ze zwiększoną gęstością i kruchością kości przy jednoczesnym gromadzeniu się tkanki kostnej.    Inaczej choroba marmurowych kości, choroba Albersa-Schönberga.
  • Częstość występowania: Jest to heterogenna grupa chorób dziedzicznych, które zasadniczo występują rzadko. Częstość występowania szacuje się na około 1:20 000 w przypadku postaci dorosłej i 1:250 000 w przypadku rzadszej, postaci dziecięcej.
  • Objawy: W zależności od postaci osteopetrozy: niskorosłość, zaburzenia układu krwiotwórczego, objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, deformacje kości, złamania, ból, neuropatie spowodowane uwięźnięciem nerwów. 
  • Diagnostyka: W łagodnych postaciach najczęściej stosowaną wstępną procedurą diagnostyczną jest badanie rentgenowskie, które wykazuje uogólnioną osteosklerozę i  nadmierny wzrost gęstości kości.
  • Leczenie: Leczeniem z wyboru osteopetrozy dziecięcej jest allogeniczny przeszczep komórek macierzystych. Problemy z układem kostnym występujące w wieku dorosłym zwykle leczy się lekami przeciwbólowymi lub w razie konieczności chirurgicznie.

informacjeInformacje ogólne

Definicja

  • Osteopetroza charakteryzuje się zmniejszoną resorpcją kości w wyniku genetycznie uwarunkowanej hipofunkcjizmniejszonej funkcji osteoklastów, co prowadzi do zaburzonej mikroarchitektury kości i  ich zwiększonej gęstości kości.
  • Zaburzone procesy kościotworzenia prowadzą do zwiększonej kruchości kości pomimo nadmiernego nagromadzenia tkanki kostnej.
  • Choroba została po raz pierwszy opisana w 1904 roku przez niemieckiego radiologa Albersa-Schönberga1.

Epidemiologia

  • Jest to rzadka choroba.
  • Zapadalność szacuje się na 1:20 000 w odniesieniu do postaci dorosłej (ADOdziedziczonej autosomalnie dominująco) i 1:250 000 w odniesieniu do cięższej postaci dziecięcej (AROdziedziczonej autosomalnie recesywnie)2
    .

Etiologia i patogeneza

  • Zależnie od różnych defektów genetycznych choroba obejmuje odmienne obrazy kliniczne, które obejmują szereg zmian molekularnych i charakteryzują się szerokim spektrum objawów kliniczno-fenotypowych u osób dotkniętych chorobą3.
  • Istnieją trzy główne postaci. Dzielą się one na kategorie w zależności od wieku pojawienia się dolegliwości i objawów przedmiotowych. Istnieją też dalszeinne podziały oparte na genetyce molekularnej, których specyfika może być istotna dla indywidualnych pacjentów. Leczenie poszczególnych wariantów odbywa się w specjalistycznych klinikachośrodkach.

Początek w wieku młodzieńczym lub dorosłym, postać autosomalna dominująca (ADO, Autosomal Dominant Osteopetrosis)

  • ChorobaObjawy rozpoczynachoroby pojawiają się zwykle między 10. a 40. rokiem życia i nazywana
  • Nazywana jest również łagodną osteopetrozą lub chorobą Albersa-Schönberga.
  • Wadliwe geny to LRP5 (typ I) lub CLCN7 (typ II).
  • Brak zaburzeń podłużnegozaburzenia wzrostu kości na długość
  • Zaburzona przebudowa kości prowadzi do masywnych złogów wapnia i wzrostu gęstości kości.

Początek w okresie niemowlęcym, autosomalna recesywna osteopetroza (ARO, Autosomal Recessive Osteopetrosis)

  • Ta postać nazywana jest także niemowlęcą osteopetrozą złośliwą.
  • Wadliwe geny to TCIRG1 lub CLCN7, z których każdy odpowiada za niskie zewnątrzkomórkowe pH wymagane do prawidłowej aktywności osteoklastów.
  • Choroba objawia się w pierwszych miesiącach życia i nieleczona prowadzi w wielu przypadkach do zgonu w ciągu pierwszych lat życia.

Postać pośrednia

  • Recesywna wada dziedzicznaWada genów CLCN7, CA2 lub CTSK dziedzczona w sposób autosomalny recesywny
  • Manifestacja zwykle w pierwszym lub drugim roku życia
  • ZwapnieniaCechuje się obecnością zwapnień w mózgu, upośledzenieledzeniem umysłoweowym, niskiniskim wzrostwzrostem, z  towarzyszącą kwasicą kanalików nerkowych spowodowaną współistniejącymi zaburzeniami enzymatycznymi lub bez niej

Czynniki predysponujące

  • Uwarunkowania genetyczne

ICD-10

  • Q78 Inne osteochondrodysplazje
    • Q78.2 Marmurowatość kości

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Typowy obraz kliniczny i potwierdzenie radiologiczne, badania genetyczne

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski 

Początek choroby w wieku dorosłym

  • Około 50% tych pacjentów jest bezobjawowych. Rozpoznanie jest często przypadkowe.
  • Zmiany radiologiczne występują od dzieciństwa i są rozpoznawane w związku ze złamaniami lub zapaleniem kości i szpiku, które mogpojawiają wystąpićsię zwykle w okresie dojrzewania.
  • Dzięki odpowiedniemucharakterystycznemu wywiadowi rodzinnemu rozpoznanie można również ustalić wcześniej.
  • Zmiany kostne mogą prowadzić do neuropatii w wyniku uwięźnięcia nerwów i powodować na przykład drętwienie lub porażenie nerwu twarzowego.
  • MożeMogą wystąpiępować bólle kości.kostne
  • Kości są kruche i łatwo się łamią. - nawet u około 40% pacjentów z tądotkniętych chorobą występują nawracające złamania.
  • Rzadko pojawiają się zaburzenia czynności szpiku kostnego w postaci łagodnej niedokrwistości i/lub małopłytkowości
  • W rzadkich przypadkach może dojść do porażenia nerwów twarzowych z powodu ucisku przez tkankę kostną.

Początek w okresie niemowlęcym lub pomiędzy tymokresem okresemdziecięcym a dorosłością

  • Uogólniona osteoskleroza
  • Hepatosplenomegalia spowodowana pozaszpikową hematopoezą przy towarzyszącej niewydolności szpiku kostnego z niedokrwistością i małopłytkowością
  • Hipokalcemia z hipokalcemicznymi napadami drgawek często występujpojawiającymi się już w okresie noworodkowym
  • Zmiany hiperostotycznehiperosteotyczne sklepienia czaszki z makrocefalią, czasami wodogłowiem
  • Zwężenie nozdrzy tylnych i wczesne wystąpienie zaburzeń widzenia z powodu ucisku nerwów wzrokowych
  • Zmiany kostne mogą prowadzić do neuropatii w wyniku uwięźnięcia nerwów i powodować na przykład drętwienie lub porażenie nerwu twarzowego.
  • Następuje zahamowanie wzrostu, dzieci cechuje niskorosłość.
  • Typowe objawy to wystające czoło, duża głowa, oczopląs i kolano koślawelawość kolan.
  • Jeśli zaangażowany jest również enzym anhydrazy węglanowej, postać pośrednia może prowadzić do kwasicy kanalików nerkowych, zwapnień mózgu i łagodnego upośledzenia umysłowego.

Diagnostyka w praktyce lekarza rodzinnego lub pediatrylaboratoryjna

  • Początek choroby w wieku dorosłym
    • Badaniabadania laboratoryjne mogą wykazać hipowitaminozęobniżony poziom witaminy D i wzrost poziomu fosfatazy alkalicznej; niedokrwistość i małopłytkowość występują rzadko i tylko w łagodnej postaci.
  • Początek w okresie niemowlęcym lub pomiędzy tym okresem a dorosłością
    • Wynikiwyniki badań laboratoryjnych w osteopetrozie dziecięcej mogą wykazywacechować się hipokalcemięą i podwyższonyszonym poziompoziomem parathormonu (wtórna nadczynność przytarczyc, wysoki poziom fosfataz kwaśnych i CK)3.

Dodatkowe konsultacje u specjalistówspecjalistyczne

  • Badanie rentgenowskie w dwóch projekcjach jest procedurąbadaniem diagnostycznądiagnostycznym z wyboru; TK i RM można wykonać jako uzupełnienieniające badania obrazowe.
    • Czaszkaczaszka jest zwykle pogrubiona i zbitanadmiernie uwapniona, szczególnie u podstawy., w zatokach przynosowych i jamie sutkowej jest zbyt mało powietrza.
    • Badaniebadanie rentgenowskie kręgosłupa ujawnia zwykle guzy kostne (wyrośle kostne w jamie szpikowej), rozwarstwienia i stwardnienia płytkikręgów końcowej (wyglądem przypominającecych kanapkę) wywodzące- sinadmierna sklerotyzacja ich górnej i dolnej czę z wnętrza kości.
    • Inneinne częścielementy kościukładu kostnego również mogą bywykazywać zmiany sklerotyczne. - w miednicy i na końcach kości długich więzadła są na przemian sklerotyczne i cienkie.
    • Mogmogą występować oznaki wcześniejszych złamań lub zapalenia kości i szpiku.
  • Molekularne badania genetyczne

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Podejrzenie choroby (specjalistyczny ośrodek)

Leczenie

  • Łagodna osteopetroza (początek w wieku dorosłym)
    • Leczenieleczenie jest konieczne tylko w przypadku wystąpieniaępowania objawów.
    • Problemyproblemy związane z układem kostnym leczyzaopatruje się lekami przeciwbólowymi, a w razie potrzeby przeprowadza się leczenie chirurgiczne.
    • wskazana suplementacja witaminy D
  • Osteopetroza dziecięca
    • Leczenieleczenie jest konieczne ze względu na poważny przebieg choroby, przy czym należy rozważyć powikłaniabilans potencjalnego ryzyka i ryzyko korzyści.
    • Leczeniemleczeniem z wyboru jest wczesny przeszczep zdrowych krwiotwórczych komórek macierzystych (HSCT, Haematopoietic Stem Cell Transplantation). Szanse powodzenia przeszczepu wynoszą od 40 do 85%, w zależności od dawcy.

Zalecenia dla pacjentów

  • Należy unikać aktywności o zwiększonym ryzyku złamań kości.

Inne opcje leczenia

  • Dobre wyniki leczenia złamań z zastosowaniem wewnętrznej i zewnętrznej stabilizacji
  • Złamania goją się normalnieprawidłowo, nawet jeśli niedoczynność osteoklastów prowadzi do osteopetrozy kości.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Zwiększona kruchość kości sprzyja złamaniom i zapaleniu kości i szpiku.

Powikłania

  • Złamania
  • Zapalenie kości i szpiku

Rokowanie

  • Jeśli osteopetroza wystpojawia siępuje dopiero w wieku dorosłym, rokowanie jest zwykle dobre. Rokowanie w postaci dziecięcej i pośredniej jest gorsze.
  • Dorośli z osteopetrozą są bezobjawowi w 50% przypadków, a ich długość życia nie odbiega zwykle od normy populacyjnej.
  • W przypadku nieleczonej osteopetrozy dziecięcej większość pacjentów umiera w ciągu dziesięciu lat w wyniku ciężkiej niedokrwistości, krwawienia lub zakażenia. Rokowanie po przeszczepie szpiku kostnego zależy od indywidualnych powikłań. Możliwe jest wyleczenie. Istniejące wcześniej zaburzenia widzenia, powikłania neurologiczne i niski wzrost są jednak zwykle nieodwracalne.

Dalsze postępowanie

Plan dalszego postępowania

  • Dalsze postępowanie powinno być prowadzone przez specjalistę.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

QuellenŹródła

LiteraturLiteratura

  1. Albers-Schonberg H. Roentgenbilder einer seltenen Knochenerkrankung. Munch Med Wochenschr 1904; 51: 365.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=Munch Med Wochenschr [ta]+AND+51[vol]+AND+365[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=Munch Med Wochenschr [ta]+AND+51[vol]+AND+365[page]" target="_blank">PubMed
  2. A. B. Ozer. Osteopetrosis. OrphanAnesthesia 2017. doi:10.19224./ai2017.s611
  3. Blank R. Osteopetrosis. Medscape, last updated Dec 17, 2014.  http://emedicine.medscape.com/article/123968-overview" href="http://emedicine.medscape.com/article/123968-overview" target="_blank">emedicine.medscape.com
  4. Whyte MP, Wenkert D, Clements KL, McAlister WH, Mumm S. Bisphosphonate-induced osteopetrosis. N Engl J Med 2003; 349: 457-63. New England Journal of Medicine
  5. Tolar J. Osteopetrosis. N Engl J Med 2004; 351: 2839-49. New England Journal of Medicine
  6. Stark, Z., Savarirayan, R. Osteopetrosis. Orphanet J Rare Dis 4, 5 (2009) doi.org
  7. Yap J, Skandhan A, Elfeky M, et al. Autosomal dominant osteopetrosis. Reference article, Radiopaedia.org doi.org

AutorenAutorzy

  • Natalia Jagiełła, lekarz (redaktor)
  • Dr. med. Dirk Wetzel, Allgemeinarzt, Zierenberg
Q78; Q782
osteopetroza osteoklast osteoklast albers-schönberg osteoklast osteoklast albers-schönberg osteopetroza q78 inne osteochondrodysplazja q78.2 poliostotyczna dysplazja włóknista
Zmniejszona aktywność osteoklastów; Zaburzona mikroarchitektura kości; Choroba marmurowych kości; Marmurkowatość kości; Wady kości; Choroby kości; Choroba Albersa-Schönberga; Osteoklasty; Osteoblasty; Złośliwa osteopetroza dziecięca; Zwiększona skłonność do złamań; Niewydolność szpiku kostnego; Trzony kręgów o wyglądzie kanapki; Nadmierna sklerotyzacja kości
Osteopetroza
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Zmniejszona Choroba genetyczna cechująca się zmniejszoną aktywnośćcią osteoklastów. Zaburzenie ich funkcji powoduje patologicznąnieprawidłowy strukturęproces resorpcji kości, zaburza ich strukturę, ze zwiększoną gęstością i kruchością kości przy jednoczesnym gromadzeniu się tkanki kostnej.    Inaczej choroba marmurowych kości, choroba Albersa-Schönberga.
Ortopedia/Chirurgia urazowa
Osteopetroza
/link/4688fdc0cf01403ba7238d55639f9de4.aspx
/link/4688fdc0cf01403ba7238d55639f9de4.aspx
osteopetroza
SiteDisease
Osteopetroza
K.Reinhardt@gesinform.de
siljelive.lango@nhicom#natalia.nok.jagiella@gmail.com
pl
pl
pl