Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Priapizm

Streszczenie

  • Definicja: Zwykle bolesna trwała erekcja, która trwa dłużej niż 4  godziny, chociaż podniecenie seksualne, wytrysk i  orgazm są nieobecne.
  • Częstość występowania: Zapadalność wynosi ok. 1/100.000. Jednak częstotliwość stosowania wstrzyknięć do ciał jamistych rośnie. Jest to szczególnie widoczne w  grupie wiekowej 25–50  lat.
  • Objawy: Przedłużona erekcja, ból lub problemy z  krążeniem. Nieodwracalne uszkodzenie jest możliwe, jeśli erekcja trwa dłużej niż 4  godziny.
  • Wyniki: Corpus cavernosum często sztywne, Corpus spongiosum i  żołądź przeważnie zwiotczałe.
  • Diagnostyka:  Rozpoznanie kliniczne. Gazometria krwi może być pomocna w  ocenie ciężkości i  ew. potrzeby leczenia.
  • Leczenie: Środki ogólne lub leczenie farmakologiczne na zasadzie próbnej, operacja w  trybie pilnym, jeśli istnieje ryzyko ciężkiego niedokrwienia.

informacje ogólne

Definicja

  • Priapizm odnosi się do przedłużonej erekcji trwającej ponad 4 godziny bez stymulacji seksualnej lub podniecenia.
  • Ciężki priapizm niedokrwienny jest stanem nagłym1.

częstość występowania

  • Cała sekcja została opracowana na podstawie tego źródła literaturowego2.
  • Zapadalność typu niedokrwiennego szacuje się na 0,3–1,5 przypadków na 100 000 mężczyzn rocznie.
  • Częstość występowania nieznacznie wzrosła ze względu na coraz częstsze stosowanie wstrzyknięć do ciał jamistych w leczeniu zaburzeń erekcji (roczna zapadalność 2,9/100 000 mężczyzn) i jest najwyższa u mężczyzn w wieku 25–50 lat.

Etiologia i patogeneza

  • W większości przypadków przyczyna nie jest znana.
    • Pewną rolę może odgrywać zaburzenie metabolizmu tlenku węgla (CO) i/lub aktywność fosfodiesterazy3.
    • Priapizm bez niedokrwienia zwykle ustępuje samoistnie.

Klasyfikacja

  • Istnieją trzy podtypy priapizmu o bardzo różnej patofizjologii.

1. Typ niedokrwienny (zwany również żylno-okluzyjnym lub niskoprzepływowym)

  • Występuje najczęściej (95% wszystkich przypadków).
  • Początkowo zastój żylny, następnie zespół ciasnoty przedziałów powięziowych z rozwojem niedokrwienia i możliwą bolesną erekcją.
  • Niski przepływ krwi w ciałach jamistych lub jego brak
  • Krew w ciałach jamistych niedotleniona, zakwaszona i o wysokiej zawartości CO2
  • Prącie jest sztywne i tkliwe.
  • Przyczyną są często samodzielne wstrzyknięcia do ciał jamistych, ale również często przyczyna nie jest znana.
  • Długotrwałe niedotlenienie może prowadzić do trwałych zmian strukturalnych i rozwoju zwłóknienia oraz zaburzeń erekcji. Nieodwracalne uszkodzenie może wystąpić już po 4 godzinach trwania priapizmu.

2. Typ niezwiązany z niedokrwieniem (znany również jako priapizm wysokoprzepływowy)

  • Zaburzony dopływ krwi tętniczej do prącia, często po urazie krocza
    • w rzadkich przypadkach wrodzony
    • Operacja prącia przy typie niedokrwiennym może sprawić, że priapizm przyjmie postać niezwiązaną z niedokrwieniem.
  • Brak regulacji przepływu krwi tętniczej; priapizm jest spowodowany jej wysokim przepływem.
  • Uraz powoduje przetokę tętniczo-jamistą, prącie jest zwykle tylko częściowo sztywne; zwykle nie występuje ból i tkliwość.
  • Czasami można zaobserwować pulsacje.
  • Ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji jest niskie.

3. Priapizm nawrotowy (napadowy)2,4

  • Nawracający typ niedokrwienny
  • Po epizodach bolesnych erekcji następują okresy zwiotczenia.
  • Poszczególne epizody priapizmu trwają zwykle krócej niż 3 godziny, a następnie ustają.
  • Rzadka postać
  • Występuje szczególnie u mężczyzn z niedokrwistością sierpowatokrwinkowa z powodu zespołu nadmiernej lepkości krwi, zwiększonego przylegania komórek krwi do śródbłonka naczyniowego i zaburzonej hemostazy naczyniowej.
  • Często zaczyna się w nocy podczas snu i utrzymuje się przez kilka godzin.
  • Występują w ok. 90% pacjentów przed 20. rokiem życia.
  • Możliwa progresja do coraz dłuższych epizodów, czasami kończących się ostrym priapizmem niedokrwiennym

czynniki predysponujące

  • Typ niedokrwienny: u 60% pacjentów nie można zidentyfikować określonych czynników predysponujących, u 40% są one związane z chorobami hematologicznymi, nowotworami5 lub zaburzeniami neurologicznymi.
  • Typ niezwiązany z niedokrwieniem: uraz okolicy miednicy i/lub krocza z pęknięciem tętnicy jamistej
  • Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa6
    • U około 30% wszystkich dzieci7 i 20% dorosłych z niedokrwistością sierpowatokrwinkową występuje priapizm niedokrwienny.
  • Leki takie jak leki przeciwdepresyjne, fenotiazyny, antagonisty witaminy K i heparyna.
  • Przyjmowanie leków zwiększających potencję
  • Długotrwała stymulacja seksualna bez przerwy, zwłaszcza pod wpływem alkoholu lub narkotyków (marihuany i kokainy).

ICD-10

  • N48 Inne patologie prącia
    • N48.3 Bolesny wzwód prącia (priapismus), w tym: wzwód bolesny
      •  
      •  
      •    
      •    

diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Typowy obraz kliniczny z długotrwałą erekcją, która jest niezależna od aktualnego podniecenia seksualnego.
  • Często stosowanym kryterium jest czas trwania dłuższy niż 4 godziny.

Różicowanie

  • Epizod zakrzepowo-zatorowy
  • Obecny uraz miednicy

Wywiad lekarski

  • Ból prącia i krocza w typie niedokrwiennym
  • Większość pacjentów szuka pomocy medycznej w ciągu kilku godzin.
  • Wymagany jest wywiad lekarski dotyczący czynników etiologicznych.
    • czas trwania, poprzednie epizody, leki, wcześniejsze urazy miednicy, choroby hematologiczne, ból?
  • Priapizm bez bólu nie wymaga leczenia w trybie pilnym.

Badanie fizykalne

  • Wzwód prącia
    • Oba ciała jamiste są sztywne, ale w przeciwieństwie do fizjologicznej erekcji, ciało gąbczaste i żołądź są często wiotkie2.
  • Często możliwe jest ustalenie na podstawie samego wywiadu lekarskiego i wyników badań przedmiotowych, czy mamy do czynienia z typem niedokrwiennym czy niezwiązanym z niedokrwieniem.

Diagnostyka u specjalisty

  • Dalsze badania są zwykle przeprowadzane w gabinecie urologicznym lub na szpitalnym oddziale ratunkowym.
  • Jeśli nie jest możliwe wstępne rozróżnienie między typem niedokrwiennym i niezwiązanym z niedokrwieniem, można pobrać krew z ciał jamistych w celu przeprowadzenia gazometrii.
    • Przy typie niedokrwiennym krew jest ciemna lub czarna z niską wartością PaO2 (<30 mmhg), podwyższoną wartością co>2 (>60 mmHg) i niską wartością pH (<7,5).>
    • W typie niezwiązanym z niedokrwieniem krew w ciałach jamistych jest jasnoczerwona z fizjologicznymi wartościami PO2 (>90 mmHg), PCO2 (<40 mmhg) i ph (7,4)>2.
  • Jeśli podejrzewa się priapizm tętniczy (niezwiązany z niedokrwieniem), kolorowa ultrasonografia dopplerowska jest zasadna w celu wykluczenia możliwego uszkodzenia naczyń krwionośnych.
    • Pomiar przepływu może być również pomocny odróżnieniu typów niedokrwiennych i niezwiązanych z niedokrwieniem.
  • Diagnostyka laboratoryjna z morfologią krwi z rozmazem, badaniem biochemicznym surowicy i elektroforezą hemoglobiny może przyczynić się do rozpoznania niedokrwistości sierpowatokrwinkowej lub innych zaburzeń hematologicznych.

Wskazania do skierowania do specjalisty / szpitala

  • Priapizm niedokrwienny jest klinicznym stanem nagłym i powinien wymagać natychmiastowej hospitalizacji, zwłaszcza jeśli trwa dłużej niż 4 godziny.
  • Priapizm niezwiązany z niedokrwieniem powinien być przyczyną skierowania do urologa.

Leczenia

  • O ile nie wskazano inaczej, cała sekcja opiera się na następujących źródłach8-9.

Cele terapii

  • Ustąpienie erekcji
  • Utrzymanie fizjologicznej czynności erekcji
  • Zapobieganie możliwym powikłaniom

Ogólne informacje o leczeniu

  • Początkowo można podjąć próbę samodzielnego leczenia.
  • Następnie podejmowana jest próba leczenia farmakologicznego.
  • Jeśli środki zachowawcze nie przyniosą rezultatów, konieczna może być operacja.

Zalecenia dla pacjentów

  • W związku podawaniem prostaglandyn bezpośrednio do ciał jamistych celem leczenia zaburzeń erekcji można sformułować następujące zalecenia dotyczące erekcji trwających dłużej niż 3 godziny:
    • aktywność fizyczna (np. jogging lub jazda na rowerze)
    • zimny prysznic lub okład z lodu na krocze

Leczenie farmakologiczne

  • W przypadku typu niedokrwiennego piśmiennictwo międzynarodowe zaleca aspirację i irygację Corpus spongiosum wraz z leczeniem farmakologicznym2,8.
    • W wielu przypadkach konieczne jest znieczulenie ogólne lub dożylna analgosedacja.
    • Kaniulę do wlewów o rozmiarze 19–21 („igła motylkowa“) wprowadza się do jednego z ciał jamistych.
    • Po aspiracji zwykle wykonuje się irygację ciał jamistych lekiem sympatykomimetycznym.
  • Efedryna
    • Z reguły w pierwszej kolejności przeprowadza się leczenie efedryną we wstrzyknięciach do ciał jamistych (głównie w przypadkach mierzalnego łagodnego niedokrwienia).
    • efedryna w zastrzyku 50 mg/ml: 0,5–1 ml (25–50 mg) do ciała jamistego po aspiracji
    • Można powtórzyć po upływie pół godziny.
  • beta-2-agoniści
    • Po doustnym leczeniu beta-2-agonistami, nawet 1/3 pacjentów doświadcza ustąpienia erekcji w ciągu 30–60 minut.
    • na przykład Ventolin 0,4 mg/ml: 10 ml (4 mg), ew. ponownie po 4 godzinach
  • W typie niedokrwiennym aspiracja Corpus spongiosum ma jedynie wartość diagnostyczną.
    • Krew z aspiracji ma świeży czerwony kolor, podobnie jak krew tętnicza.
    • Wstrzyknięcie sympatykomimetyku może mieć znaczący niekorzystny wpływ w przypadku wchłaniania układowego i wystąpienia toksyczności.

Inne formy leczenia

  • Zabieg chirurgiczny
    • Krytyczne niedokrwienie potwierdzone gazometrią należy natychmiast operować, chyba że możliwe jest szybkie odbarczenie poprzez aspirację i przepłukanie lekami.
    • W przypadku typu niedokrwiennego często konieczne jest wstawienie zespojenia między Corpus spongiosum (żołędzią) a odpowiednim Corpus cavernosum.
    • W przypadku nawracającego priapizmu operacja może być również konieczna w przypadku typu niezwiązanego z niedokrwieniem.
  • W przypadku typu tętniczego (niezwiązanego z niedokrwieniem) konieczna może być superselektywna embolizacja tętnicza2.
  • W przypadku zatrzymania moczu może być konieczny drenaż nadłonowy.
  • W przypadku w pełni rozwiniętych uporczywych zaburzeń erekcji należy rozważyć zastosowanie protezy prącia.
    • Ciężki priapizm niedokrwienny powoduje znaczne zwłóknienie. Utrudnia to korzystanie z nadmuchiwanego implantu. Zastosowanie implantu na wczesnym etapie jest zatem zalecane przez niektóre ośrodki w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego10.

Przebieg, powikłania i rokowanie

przebieg

  • Cała sekcja została opracowana na podstawie tego źródła literaturowego2.
  • Jeśli leczenie jest nieskuteczne, erekcja ustępuje w ciągu kilku dni lub tygodni.
  • W przypadku typu niedokrwiennego zdolność do erekcji zwykle zanika.

powikłania

  • Zaburzenia erekcji, zatrzymanie moczu, stulejka nabyta (załupek) i miejscowe zakażenia
  • Stres psychospołeczny
  • Jeśli czas trwania niedokrwienia trwa dłużej niż 4–6 godzin, nieodwracalne uszkodzenie jest coraz bardziej prawdopodobne2,8.
  • Jeśli niedokrwienie trwa krócej niż 24 godziny, funkcje erekcji pozostają zaburzone u ok. 50% pacjentów.
  • Jeśli niedokrwienie trwa dłużej niż 24 godziny, ryzyko deformacji prącia lub zaburzeń erekcji wynosi ponad 90%.
  • Martwica/zgorzel tkanki ciał jamistych (obecnie coraz rzadsza) rozwija się po długotrwałym niedokrwieniu; tkanka następnie włóknieje11.

Rokowania

  • Jeśli leczenie rozpocznie się w ciągu 6 godzin od wystąpienia erekcji, wyniki leczenia są zadowalające w około 50% przypadków.
  • Po skutecznym leczeniu funkcje seksualne są zazwyczaj zachowane.

informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

Męskie narządy płciowe
Męskie narządy płciowe
Przekrój podłużny prącia
Przekrój podłużny prącia

Quellen

Literatur

  1. Dubin J, Davis JE. Penile emergencies. Emerg Med Clin North Am 2011; 29: 485-99. PubMed
  2. Silberman M, Stormont G, Hu EW. Priapism. 2021 Jun 16. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2021 Jan–. PMID: 29083574. www.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Broderick GA, Kadioglu A, Bivalacqua TJ, et al. Priapism: Pathogenesis, Epidemiology, and Management. J Sex Med 2010; 7: 476-500. PubMed
  4. Kato GJ. Priapism in sickle-cell disease: a hematologist's perspective. J Sex Med 2012; 9: 70-8. PubMed
  5. Lin YH, Kim JJ, Stein NB, Khera M. Malignant priapism secondary to metastatic prostate cancer: a case report and review of literature. Rev Urol 2011; 13: 90-4. PubMed
  6. Broderick GA. Priapism and sickle-cell anemia: diagnosis and nonsurgical therapy. J Sex Med 2012; 9: 88-103. PubMed
  7. Mantadakis E, Cavender JD, Rogers ZR, et al. Prevalence of priapism in children and adolescents with sickle cell anemia. J Pediatr Hematol Oncol 1999; 21: 518-22. PubMed
  8. Burnett AL, Bivalacqua TJ. Priapism: new concepts in medical and surgical management. Urol Clin North Am 2011; 38: 185-94. PubMed
  9. Tay YK, Spernat D, Rzetelski-West K, et al. Acute management of priapism in men. BJU Int 2012; 109: Suppl 3:15-21. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  10. Sedigh O, Rolle L, Negro CL, et al. Early insertion of inflatable prosthesis for intractable ischemic priapism: our experience and review of the literature. Int J Impot Res 2011; 23: 158-64. PubMed
  11. Costa WS, Felix B, Cavalcanti AG, et al. Structural analysis of the corpora cavernosa in patients with ischaemic priapism. BJU Int 2010; 105: 838-41. PubMed
  12. Wan J, Rew KT. Common penile problems. Prim Care 2010; 37: 627-42. PubMed
  13. Abdeen BM, Leslie SW. Stuttering Priapism. 2021 Oct 7. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2021 Jan–. PMID: 34662031. www.ncbi.nlm.nih.gov
  14. Burnett AL, Sharlip ID. Standard Operating Procedures for Priapism. J Sex Med 2012. doi:10.1111/j.1743-6109.2012.02707.x DOI
  15. Kheirandish P, Chinegwundoh F, Kulkarni S. Treating stuttering priapism. BJU Int 2011; 108: 1068-72. PubMed

Autor*innen

  • Moritz Paar, Dr. med., Facharzt für Allgemeinmedizin, Münster
N48; N483
ereksjon priapisme kronisk ereksjon
Przedłużony wzwód prącia Przedłużona stymulacja prącia Priapizm Priapizm niedokrwienny Priapizm tętniczy Priapizm nawracający Priapizm żylno-okluzyjny Priapizm niskoprzepływowy Priapizm wysokoprzepływowy Uraz krocza Uraz prącia Leki zwiększające potencję Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa Guz miednicy Rak prostaty Zaburzenia erekcji Deformacja prącia
Priapizm
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Zwykle bolesna trwała erekcja, która trwa dłużej niż 4  godziny, chociaż podniecenie seksualne, wytrysk i  orgazm są nieobecne. Częstość występowania: Zapadalność wynosi ok. 1/100.000. Jednak częstotliwość stosowania wstrzyknięć do ciał jamistych rośnie. Jest to szczególnie widoczne w  grupie wiekowej 25–50  lat.
Zdrowie mężczyzn
Priapizm
/link/7e52f1dc6d7e4508a1f5a3bbf524ed29.aspx
/link/7e52f1dc6d7e4508a1f5a3bbf524ed29.aspx
priapizm
SiteDisease
Priapizm
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no
pl
pl
pl