Zakres referencyjny
Dla obu płci:
- <500 μg/l (ng/ml)
Wskazania
- Wykluczenie w przypadku podejrzenia żylnej choroby zakrzepowo - zatorowej (ŻChZZ): zakrzepicy żył głębokich (ZŻG) lub zatorowości płucnej (ZP)
- Diagnoza i monitorowanie przebiegu zespołu zakrzepowo-krwotocznego ze zużycia/zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego) (DIC)
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Osocze cytrynianowe
- Jeśli przetwarzanie/odbiór próbki tego samego dnia nie jest możliwy, należy wysłać zamrożone osocze cytrynianowe.
Ocena wyników badań laboratoryjnych
- Oznaczanie poziomu D-dimerów jest wykorzystywane w celu wykluczenia zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej w przypadku ich podejrzenia.
- oznaczanie zalecane w przypadku małego i pośredniego klinicznego prawdopodobieństwa ŻChZZ
- niemal 100% ujemnej wartości predykcyjnej
- znacząco podwyższony D-dimer ma wyższą wartość predykcyjną dla ZP w porównaniu z nieznacznie podwyższoną wartością.
- Test jest bardzo czuły, ale stosunkowo niespecyficzny, ponieważ podwyższony poziom D-dimerów występuje również w przypadku:
- zespołu zakrzepowo-krwotocznego ze zużycia
- nowotworów złośliwych
- terapii fibrynolitycznej
- śród- i pooperacyjnie
- stresu
- hemolizy
- infekcji
- sepsy
- ciąży
- marskości wątroby
- urazu
- rozwarstwienia aorty
- udaru mózgu
- ostrego zespołu wieńcowego
- rzucawki i stanu przedrzucawkowego
- W przypadku skutecznej terapii fibrynolitycznej zakrzepicy żył głębokich, stężenie dimeru D powinno wzrosnąć do 2–3-krotności wartości początkowej w ciągu pierwszych dwóch dni.
Ocena wyniku:
- D-dimer w normalnym zakresie: mało prawdopodobna choroba zakrzepowo-zatorowa
- D-dimer podwyższony: nie można wykluczyć choroby zakrzepowo-zatorowej (uwaga: niespecyficzne podwyższenie poziomu D-dimerów!)
- D-dimer podwyższony w wewnątrznaczyniowej aktywacji skrzepu (DIC)
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Liczba płytek krwi, wskaźnik Quicka, aPTT, fibrynogen, antytrombina
