Streszczenie
- Definicja: Anisakioza to kosmopolityczna odzwierzęca choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego wywołana przez nicienie z rodziny Anisakidae, głównie Anisakis simplex, Anisakis physeteris, Anisakis pegreffii a także Contraceaecum spp., Terranova spp., Pseudoterranova spp. oraz Phocanema spp.
- Epidemiologia: Występowanie na całym świecie, ale głównie w regionach, gdzie często spożywa się surowe ryby.
- Objawy: Objawy mogą być ostre lub przewlekłe. Ostre: ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, reakcje alergiczne. Przewlekłe: uporczywy dyskomfort w jamie brzusznej i utrata masy ciała.
- Badanie fizykalne: Brak swoistych objawów klinicznych. Możliwe wystąpienie niewielkiej gorączki i/lub leukocytoza w badaniach laboratoryjnych.
- Diagnostyka: Rozpoznanie opiera się na wywiadzie lekarskim; może być potwierdzone badaniem gastroskopowym.
- Leczenie: Obecnie nie jest dostępny żaden swoisty lek przeciwpasożytniczy. Można mechanicznie (endoskopowo) usunąć larwy/pasożyty.
Informacje ogólne
Definicja
- Anisakioza to choroba pasożytnicza spowodowana przez larwy nicieni z rodziny Anisakidae (A. simplex, A. physeteris, A. pegreffii), a także Contraceaecum spp., Terranova spp., Pseudoterranova spp. oraz Phocanema spp.1
- W potocznym języku określane jest często jako „zatrucie śledziowe” lub „zatrucie po zjedzeniu sushi”.
- Do zarażenia człowieka dochodzi w wyniku spożycia ryb morskich zawierających larwy pasożytów (np. śledzi lub makreli), które są poddane niedostatecznej obróbce termicznej, np. łagodnie zamarynowane lub niedostatecznie uwędzone.
- Klinicznie choroba objawia się głównie dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego oraz poprzez reakcje alergiczne.
Epidemiologia
- Zarażenie pasożytami Anisakis jest częste wśród ryb na całym świecie (występuje u nawet 70% śledzi).
- Do zarażeń u ludzi dochodzi szczególnie w krajach, gdzie ryby są często spożywane na surowo (np. Japonia, Holandia).
- Choroba może występować coraz częściej wraz ze wzrostem spożycia sushi.
- Rośnie liczba przypadków odnotowanych w Europie, zwłaszcza we Włoszech i Hiszpanii.2-5
- Częstość występowania na świecie jest prawdopodobnie niedoszacowana ze względu na ograniczone możliwości diagnostyczne i nieswoiste objawy kliniczne.
- Szacowana zachorowalność w Unii Europejskiej wynosi 0,32/100 000.3
Etiologia i patogeneza
- Czynnikami wywołującymi anisakiozę są nicienie z rodziny Anisakidae, zwłaszcza Anisakis simplex lub Pseudoterranova.
- A. simplex należy do rodziny nicieni wraz z kilkoma gatunkami chorobotwórczymi dla człowieka i jest pasożytem jelitowym ssaków morskich (delfinów, fok, itp.). Pierwszymi żywicielami pośrednimi są małe skorupiaki, drugimi i trzecimi żywicielami pośrednimi są ryby.
- Zarażone ssaki morskie (np. wieloryby, delfiny, foki, lwy morskie) wydalają jaja z kałem, a te stają się w wodzie zakaźnymi larwami.
- Larwy te są połykane przez skorupiaki, które z kolei są zjadane przez ryby.
- Ludzie spożywają larwy, jedząc ryby poddane niedostatecznej obróbce termicznej.
- Łosoś, śledź, dorsz, makrela i kałamarnica przenoszą pasożyty z rodzaju Anisakis; halibut, dorsz i lucjan czerwony przenoszą pasożyty z rodzaju Pseudoterranova.
- Larwy zagnieżdżają się w błonie śluzowej przewodu pokarmowego człowieka, zaczynają dojrzewać, ale po pewnym czasie giną, ponieważ człowiek nie jest ich naturalnym żywicielem.
- Obumierający organizm wywołuje reakcję zapalną w przełyku, żołądku lub jelicie.
- W niektórych przypadkach larwa przenika przez ścianę jelita i tworzy ropień w jamie otrzewnej.
- Nie ma możliwości przenoszenia pasożytów z człowieka na człowieka.6
Czynniki predysponujące
- Spożycie surowej ryby, która nie została zamrożona lub ryby poddanej niedostatecznej obróbce termicznej.
ICD-10
- B81.0 Anisakioza.
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Objawy kliniczne pojawiające się spożyciu surowej ryby.
- Endoskopowe wykrywanie larw.
- Przeciwciała swoiste dla Anisakis są pomocnym narzędziem w diagnostyce, ale testy na ich obecność nie są powszechnie dostępne.7
Diagnostyka różnicowa
- Ostre zatrucie pokarmowe.
- Wirusowe zapalenie żołądka i jelit.
- Inne pasożytnicze lub bakteryjne zakażenia jelitowe.
- Wrzód żołądka.
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
- Choroba Leśniowskiego-Crohna.
- Zapalenie uchyłków.
- Zapalenie wyrostka robaczkowego.
- Niedokrwienie jelit.
- Guz przewodu pokarmowego.
- Wgłobienie jelita.
Wywiad lekarski
- Spożywanie surowych lub poddanych niedostatecznej obróbce termicznej ryb w wywiadzie.
- Możliwe poajwienie się niewielkiej gorączki.
- W nawet 40% przypadków występuje reakcja alergiczna.4,8
- Bezpośrednio po spożyciu może wystąpić świąd i uczucie mrowienia w gardle.
- Mogą wystąpić inne objawy alergiczne, takie jak pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy lub rzadko reakcja anafilaktyczna.
- Objawy ze strony przewodu pokarmowego.
- Powszechna jest postać żołądkowa anisakiozy z bólem brzucha, nudnościami i wymiotami pojawiającymi się zwykle po 1–8 godzinach od zakażenia.79-10
- W rzadszej postaci jelitowej silny ból brzucha z ewentualnie krwawą biegunką z domieszką krwi występuje po 5–7 dniach od spożycia. Obraz kliniczny może przypominać zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie jelita krętego lub zapalenie uchyłków.7
Badanie kliniczne
- Brak objawów patognomonicznych.
- Możliwa lekka gorączka.
- Możliwe objawy alergiczne (pokrzywka).
- W postaci jelitowej może dojść do zapalenia otrzewnej.
Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego
- Ewentualnie wykrycie leukocytozy/eozynofilii.
Diagnostyka specjalistyczna
- Swoista serodiagnostyka jest dostępna tylko w specjalistycznych laboratoriach.
- Gastroskopia może wykryć obecność pasożyta i potwierdzić rozpoznanie histopatologicznie.
- W przypadku zajęcia jelita cienkiego, tomografia komputerowa może wykazać obrzękniętą ścianę jelita, wodobrzusze i ropowicę krezkowej tkanki tłuszczowej.11
Wskazania do skierowania do specjalisty
- W przypadku podejrzenia zarażenia, pacjenci kierowani są do dalszej diagnostyki i leczenia przez gastroenterologa lub na oddział chorób zakaźnych.
- W przypadku podejrzenia anisakiozy i utrzymywania się objawów, w celu usunięcia ognisk zakażenia w jamie brzusznej.
Leczenie
Cele leczenia
- Usunięcie larw/pasożytów powoduje wyleczenie choroby.
- W przypadku podejrzenia anisakiozy należy wcześnie skierować pacjenta na gastroskopię, ponieważ endoskopowe usunięcie pasożyta po przeniknięciu do jelita jest trudne.
Ogólne informacje o leczeniu
- Obecnie nie jest dostępna żadna farmakoterapia o udowodnionej skuteczności.
- Usunięcie pasożyta (poprzez wymioty, w czasie endoskopii lub operacji) powoduje wyleczenie choroby.
- Jeśli pasożyt znajduje się w dystalnym odcinku przewodu pokarmowego i nie można go usunąć endoskopowo, zwykle wystarcza leczenie objawowe, ponieważ pasożyt przeżywa w jelicie tylko kilka dni.
- Operacja może być konieczna, w przypadku wystąpienia powikłań anisakiozy, jeśli pasożyt przedostał się do ściany jelita lub do jamy brzusznej.
Farmakoterapia
- Obecnie nie jest dostępna farmakoterapia o udowodnionej skuteczności.
- Opisano przypadki skutecznego leczenia albendazolem, ale brakuje wystarczająco rzetelnych danych żeby standardowo zalecić to leczenie.12-14
Inne rodzaje leczenia
- Gastroskopia
- Larwy można wykryć za pomocą gastroskopii i usunąć je mechanicznie.
- Leczenie chirurgiczne
- Leczenie chirurgiczne może być konieczne w przypadku pojawienia się ziarniniaków lub ropni w jamie brzusznej, zapalenia otrzewnej lub niedrożności jelit.
Zapobieganie
- Raki lub ryby morskie należy spożywać tylko po uprzedniej odpowiedniej obróbce termicznej lub bezpiecznym zakonserwowaniu (marynowanie, wędzenie).
- Larwy giną w temperaturze powyżej 60°C lub poniżej -20°C, a także w solance.
- Według FDA, surowa ryba (np. w sushi) powinna być przed spożyciem przechowywana w następujący sposób6:
- w temperaturze -20°C lub niższej przez 7 dni lub
- w temperaturze -35°C lub niższej aż do zamrożenia, a następnie w temperaturze -35°C lub niższej przez 15 godzin
- w temperaturze -35°C lub niższej aż do zamrożenia, a następnie w temperaturze -20°C lub niższej przez 24 godziny
- Podczas gotowania lub smażenia ryby należy upewnić się, że osiągnięto odpowiednią temperaturę: temperatura wewnątrz ryby powinna wynosić co najmniej 63°C.6
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Objawy alergii występują zwykle bezpośrednio po zjedzeniu ryby zawierającej larwy.
- Objawy żołądkowe rozwijają się po okresie inkubacji wynoszącym 1–8 godzin.
- Po endoskopowym usunięciu pasożyta objawy zwykle ustępują.
- Anisakioza jelitowa objawia się po 5–7 dniach.
- W większości przypadków dochodzi do samowyleczenia pod wpływem terapii wspomagającej.
- Należy jednak ściśle monitorować pacjentów, aby w razie pogorszenia się stanu zdrowia skierować ich do dalszej diagnostyki, a w razie potrzeby do leczenia operacyjnego.7
- Dolegliwości dyspeptyczne mogą utrzymywać się nawet po obumarciu larw.
- Zakażenie A. simplex jest jedną z przyczyn nawracającej ostrej pokrzywki spontanicznej w rejonach świata, gdzie często spożywa się surowe lub poddane niedostatecznej obróbce termicznej ryby.
Powikłania
- Przewlekłe zapalenie jelit.
- Przewlekły ból w jamie brzusznej.
- Ropień.
- Ziarniniaki eozynofilowe.
- Zapalenie otrzewnej.
- Niedrożność jelita.
- Perforacja jelita.
Rokowanie
- Anisakioza żołądkowa: objawy zwykle ustępują wkrótce po usunięciu pasożyta.
- Anisakioza jelitowa: wyleczenie zwykle w ramach terapii objawowej poprzez obumarcie pasożyta w jelitach. Jednak ze względu na indukcję procesu zapalnego istnieje ryzyko powikłań (zob. powyżej).
- Zaburzenia dyspeptyczne mogą utrzymywać się po obumarciu pasożyta.
Informacje dla pacjentów
Edukacja pacjenta
- Zapobieganie zakażeniom wywołanym przez Anisakis spp.:
- Przed spożyciem gotuj lub smaż ryby.
- Unikaj jedzenia surowych ryb, które nie zostały zamrożone.
- Wędzenie lub kiszenie w solance również zabija pasożyty.
Materiały edukacyjne dla pacjentów
Ilustracje

Cykl rozwojowy pasożytów odpowiedzialnych za anisakiozę (Anisakis simplex i Pseudoterranova decipiens) (Źródło: CDC/Alexander J. da Silva, PhD/Melanie Moser (PHIL #3378), 2002; domena publiczna)
Źródła
Piśmiennictwo
- Paul M. Anisakioza. Choroby zakaźne i pasożytnicze. Red. R. Flisiak. Czelej 2020, 1162-70
- Carmo J, et al. Anisakiasis: a growing cause of abdominal pain! BMJ Case Rep 2017. casereports.bmj.com
- Uña-Gorospe M, et al. Occupational disease due to Anisakis simplex in fish handlers. Int Marit Health . 2018;69(4): 264-69. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Cavallero S, et al. Anisakiasis in Italy: Analysis of hospital discharge records in the years 2005-2015. PLoS One . 2018 Dec 11;13(12): e0208772. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Guardone L, et al. Human anisakiasis in Italy: a retrospective epidemiological study over two decades. Parasite . 2018; 25:41. www.ncbi.nlm.nih.gov
- CDC. Centers for Disease Control and Prevention. Parasites - Anisakiasis. Zugriff 10.11.2022. www.cdc.gov
- Shimamura Y, et al. Common Symptoms from an Uncommon Infection: Gastrointestinal Anisakiasis. Can J Gastroenterol Hepatol. 2016; 2016: 5176502. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Daschner A, et al. Gastric anisakiasis: an underestimated cause of acute urticaria and angio-oedema?, Br J Dermatol. 1998;139(5): 822. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Repiso Ortega A, et al. Gastrointestinal anisakiasis. Study of a series of 25 patients. Gastroenterol Hepatol. 2003 Jun-Jul;26(6): 341-6. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Bucci C, et al. Anisakis, just think about it in an emergency! Int J Infect Dis. 2013 Nov;17(11): e1071-2. www.ijidonline.com
- Takabayashi T, et al. Anisakiasis presenting to the ED: clinical manifestations, time course, hematologic tests, computed tomographic findings, and treatment., Am J Emerg Med 2014; 32: 1485-9. pmid: 25440233 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Pacios E, et al. Albendazole for the treatment of anisakiasis ileus., Clin Infect Dis 2005; 41: 1825. pmid: 16288416 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Moore DA, et al. Treatment of anisakiasis with albendazole., Lancet. 2002;360(9326): 54. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Carlin AF, et al. Case Report: A Common Source Outbreak of Anisakidosis in the United States and Postexposure Prophylaxis of Family Collaterals., Am J Trop Med Hyg . 2018 Nov;99(5): 1219-21 www.ncbi.nlm.nih.gov
Opracowanie
- Anna Grzeszczuk (recenzent)
- Sławomir Chlabicz (redaktor)
- Christina Weingartner (recenzent/redaktor)