Bóle stawu skroniowo-żuchwowego

Informacje ogólne

Definicja

  • Bóle stawu skroniowo-żuchwowego mogą być spowodowane wieloma schorzeniami.
    • W artykule zostały szczegółowo omówione dwie przyczyny: zwichnięcie stawu skroniowo-żuchwowego oraz złamanie żuchwy.
    • Inne przyczyny (m.in. zaburzenie czynności stawu skroniowo-żuchwowego) omówiono w oddzielnym artykule, w związku z czym w części dotyczącej diagnostyki różnicowej podano linki prowadzące do poszczególnych możliwych rozpoznań.

Częstość występowania

  • Zapadalność na dolegliwości bólowe stawu skroniowo-żuchwowego wynosi prawie 3% w skali rocznej.1
  • 60-70% populacji wykazuje oznaki zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego, jednak tylko 5% do 12% osób zgłasza objawy.2
  • Częściej występują u kobiet.
  • Zapadalność na zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego3:
    • co najmniej 25 przypadków na 100 000 osób
    • Schorzenie dotyczy przeważnie młodych dorosłych w wieku 25–45 lat.

Etiologia i patogeneza

  • Trzy najczęstsze przyczyny dolegliwości bólowych szczęki to4:
    • bóle mięśniowo-powięziowe oraz zaburzenia czynności głównie mięśni biorących udział w przeżuwaniu (przyczyna dominująca)
    • przemieszczenie krążka wewnątrzstawowego
    • choroba zwyrodnieniowa stawu skroniowo-żuchwowego
  • Około jedna trzecia populacji zgrzyta zębami w nocy i zaciska je, co może wywoływać lub nasilać dysfunkcję układu żucia.
    • Negatywny wpływ na dolegliwości bólowe mają czynniki psychogenne, takie jak depresje, stany lękowe i stres.

Anatomia kliniczna

  • Staw skroniowo-żuchwowy tworzą głowa żuchwy oraz dół żuchwowy w kości skroniowej. Staw skroniowo-żuchwowy zawiera krążek chrzęstny pełniący rolę wyściółki między powierzchniami stawowymi.
  • Kształt stawu umożliwia wykonywanie ruchów zawiasowych i ślizgowych.
  • Połączone ruchy zawiasowe i ślizgowe, a także krążek chrzęstny w stawie, umożliwiają bezbolesne i efektywne żucie, połykanie i mówienie.
  • Powierzchnie stawowe pokryte są chrząstką włóknistą. Tkanka ta jest pozbawiona jest unaczynienia i unerwienia oraz wykazuje większą odporność na zmiany zwyrodnieniowe i zdolność regeneracji w porównaniu z innymi stawami maziówkowymi.
  • Unerwiona jest maziowa torebka stawowa i otaczające ją mięśnie. Uważa się, że są one głównym źródłem dolegliwości bólowych w schorzeniach stawu skroniowo-żuchwowego.

ICD-10

  • K07.6 Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego, w tym: zespół Costena, wady stawu skroniowo-żuchwowego, przeskakiwanie żuchwy oraz zespół bólowo-dysfunkcyjny stawu skroniowo-żuchwowego
  • S02.4 Złamanie kości jarzmowej i szczęki
  • S02.6 Złamanie żuchwy
  • S03.0 Zwichnięcie żuchwy

Diagnostyka

Diagnostyka różnicowa

  • Zapalenie ślinianek przyusznych (parotitis)
    • obrzęk ślinianki przyusznej (glandula parotis)
    • Często występują objawy ogólne, takie jak gorączka i znużenie.
    • podłoże bakteryjne lub wirusowe, u dzieci nieszczepionych wirus świnki
  • Przemieszczenie krążka stawowego
    • typowa patologia w zaburzeniach stawu skroniowo-żuchwowego
    • Po otwarciu ust krążek wsuwa się z powrotem na swoje miejsce z lekkim trzaskiem.
    • Podczas zamykania ust krążek przesuwa się do przodu do nieprawidłowego ustawienia, zwykle bezgłośnie.
  • Zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego
    • U 4% pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów staw skroniowo-żuchwowy jest pierwszym zajętym stawem. 
    • w przebiegu choroby zajęcie stawu skroniowo-żuchwowego u 20% pacjentów
  • Choroba zwyrodnieniowa stawu skroniowo-żuchwowego
    • głównie u starszych pacjentów
    • zgrzytanie podczas przeżuwania
  • Guzy, przerzuty do kości
    • w przypadku choroby nowotworowej w wywiadzie
  • Promieniujące bóle w przebiegu innych chorób 
  • Ropień okołomigdałkowy
    • możliwy szczękościsk
    • często objawy ogólne, takie jak gorączka

Zwichnięcie stawu skroniowo-żuchwowego

  • Definicja
    • z reguły przednie, obustronne zwichnięcie głów kości skroniowo-żuchwowych przed guzkiem stawowym bez samoistnej repozycji
  • Etiologia
    • Dolegliwości w większości przypadków wywoływane są przez codzienne ruchy wymagające szerokiego otwarcia szczęki, takie jak np. ziewanie, śmiech lub odgryzanie pokarmu.
  • Diagnostyka
    • W przypadku pierwszego zwichnięcia żuchwy bez niedawnego urazu okolicy twarzy, rozpoznanie można ustalić na podstawie wywiadu lekarskiego i badania przedmiotowego.
    • Jeśli objawy pozwalają na inne rozpoznania różnicowe, w celu wykluczenia złamań w obrębie twarzoczaszki i kontynuacji planowania leczenia należy wykonać badania obrazowe.
  • Leczenie
    • W przypadku każdego nieurazowego zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego należy najpierw podjąć próbę repozycji manualnej.
      • Im wcześniej czynność ta zostanie wykonana, tym większe szanse na udaną repozycję.
    • Przykład zmodyfikowanej techniki repozycji według Hipokratesa:
      • Stawy są repozycjonowane jeden po drugim.
      • Należy założyć rękawice ochronne.
      • Kciuk spoczywa z boku zębów trzonowych w żuchwie (na kresie skośnej [linea obliqua]).
      • Pozostałe palce należy ułożyć po zewnętrznej stronie dolnej żuchwy od spodu.
      • Uciśnięcie należy wykonać najpierw w kierunku ogonowym, a następnie grzbietowym.

Złamanie żuchwy

  • Definicja
    • złamanie żuchwy (mandibula) lub szczęki (maxilla)
  • Etiologia
    • Głównymi przyczynami są wypadki drogowe i urazy fizyczne.
  • Diagnostyka
    • wywiad chorobowy dotyczący urazów
      • w niewielu przypadkach możliwe również złamania patologiczne bez urazu, np. przy przerzutach do kości
    • Panoramiczne zdjęcie rentgenowskie stanowi podstawę obrazowania.
    • obrazowanie przekrojowe za pomocą tomografii komputerowej w celu precyzyjnej wizualizacji złamania i w razie konieczności planowania zabiegu chirurgicznego
  • Leczenie
    • Przeważnie osteosynteza z użyciem małych płytek, aby umożliwić wczesną mobilizację czynnościową.

Wywiad lekarski

  • Początek występowania objawów
    • Subiektywnie postrzegany czynnik wyzwalający?
    • Ostry początek wskazuje na infekcję lub uraz mechaniczny.
    • Uraz?
  • Czas trwania dolegliwości
  • Jedno- czy obustronnie?
    • objawy po jednej stronie wskazują na infekcję lub uraz
    • obustronne związane najprawdopodobniej ze stawami lub mięśniami
  • Objawy
    • bóle podczas ruchów żuchwy, często nasilające się podczas żucia
    • Trzeszczenie: wskazuje na przemieszczenie krążka międzykręgowego (Zaburzenie czynności stawu skroniowo-żuchwowego).
    • Krepitacja: wskazuje na chorobę zwyrodnieniową stawów.
    • Wady zgryzu?
  • Objawy towarzyszące
    • Gorączka, pogorszenie stanu ogólnego wskazują na infekcję.
    • częste promieniowanie bólu z bólami głowy i ucha, a także szumami usznymi
  • Uwarunkowania psychologiczne jako możliwy czynnik nasilający?
  • Parafunkcje narządu żucia, takie jak zgrzytanie zębami (bruksizm)
    • pogłębienie wywiadu z osobą żyjącą wspólnie z pacjentem
  • Choroby podstawowe
    • choroby reumatologiczne
    • zaburzenia psychiczne
      • Ból stawu skroniowo-żuchwowego może być również wyrazem dolegliwości czynnościowych ciała.

Badanie przedmiotowe

Ogólne

  • Ustalenie rozpoznania możliwe dzięki dokładnemu wywiadowi i prostemu badaniu przedmiotowemu bez wykonywania kosztownych procedur diagnostycznych
  • Objawy choroby układowej lub infekcji?
    • np. gorączka, ogólne rozbicie

Ocena

  • Ocena jamy ustnej wewnątrz
    • gardło
      • Objawy infekcji?
    • zęby i dziąsła
      • Konieczność leczenia?
      • Możliwe źródło infekcji?
    • położenie zębów (zgryz)
  • Ocena jamy ustnej na zewnątrz
    • symetria kości czaszki i proporcje twarzy 
    • obrzęki lub zaczerwienienia
      • Mogą wskazywać na np. zapalenie ślinianek przyusznych lub ropień.

Palpacja

  • Staw skroniowo-żuchwowy
    • Krepitacje?
      • Wskazują na chorobę zwyrodnieniową stawów.
    • Trzeszczenie?
      • Wskazuje na przemieszczenie krążka stawowego.
    • Podwichnięcie/zwichnięcie?
  • Mięśnie stawu skroniowo-żuchwowego (mięsień żwacz, mięsień skroniowy)
    • Bolesność przy ucisku? Punkty wyzwalające?

Badanie czynnościowe

  • Stopień maksymalnego otwarcia i zamknięcia żuchwy
  • Czy możliwe jest wysunięcie i boczne przemieszczenie żuchwy?
  • Niedrożność symetryczna

Badania uzupełniające

W ramach podstawowej opieki zdrowotnej

Diagnostyka specjalistyczna

  • Rzadko konieczna 
  • Diagnostyka obrazowa w przypadku odpowiedniego rozpoznania wstępnego
    • ortopantomogram zębów i stawów skroniowo-żuchwowych
    • np. obrazowanie przekrojowe w przypadku podejrzenia guza lub złamania

Wskazania do skierowania do specjalisty/szpitala

  • Skierowanie do stomatologa
    • w przypadku zaburzeń zgryzu, infekcji jamy ustnej lub przemieszczenia krążka stawowego
  • Skierowanie do szpitala na oddział chirurgii szczękowo-twarzowej
    • w przypadku podejrzenia złamania
  • Skierowanie do oddziału/poradni otolaryngologicznej 

Leczenie

Ogólne informacje o leczeniu

  • Zaburzenia w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego zazwyczaj ustępują samoistnie.4
    • W leczeniu należy wziąć pod uwagę czynniki, takie jak stres, stany lękowe, depresja i zgrzytanie zębami.
    • W przypadku dolegliwości czynnościowych najpierw należy uspokoić pacjenta, wykazując empatię (bez bagatelizowania jego stanu), i udzielić dokładnej porady.
    • Należy różnicować z chorobami, których obawia się pacjent.
  • Odbarczenie
    • unikanie spożywania twardych i ciągliwych pokarmów oraz gumy do żucia
    • wolne przeżuwanie podczas jedzenia
    • unikanie obgryzania paznokci
    • ograniczenie mówienia
  • W przypadku bruksizmu ćwiczenia rozluźniające
    • Noszone w nocy szyny zgryzowe mogą złagodzić dolegliwości.5-6
  • Krótkotrwałe stosowanie NLPZ w przypadku potwierdzonego zapalenia stawów lub choroby zwyrodnieniowej stawów
    • np. ibuprofen 600 mg 1–0–1 przez 4 doby
  • W przypadku uporczywych, zwłaszcza jednostronnych dolegliwości, rozszerzenie diagnostyki i jednoczesne leczenie stomatologiczne7

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Gesch D, Bernhardt O, Alte D, et al. Prevalence of signs and symptoms of temporomandibular disorders in an urban and rural German population: results of a population-based Study of Health in Pomerania. Quintessence Int. 2004; 2: 143-150 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Sharma S, Gupta DS, Pal US. et al. Etiological factors of temporomandibular joint disorders. Natl J Maxillofac Surg. 2011; 2(2): 116-9. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Prechel U, Ottl P, Ahlers MO et al. The treatment of temporomandibular joint dislocation—a systematic review. Dtsch Arztebl Int 2018; 115: 59-64. www.aerzteblatt.de
  4. Dimitroulis G. Temporomandibular disorders: a clinical update. BMJ 1998;317:190-194. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Fricton J, Look JO, Wright E, et al. Systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials evaluating intraoral orthopedic appliances for temporomandibular disorders. J Orofac Pain 2010;24:237-254. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Ebrahim S, Montoya L, Busse JW, et al. The effectiveness of splint therapy in patients with temporomandibular disorders: a systematic review and meta-analysis. J Am Dent Assoc 2012;143:847-857. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Schiffmann E, Ohrbach R, Truelove E, et al. Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (DC/TMD) for Clinical and Research Applications: Recommendations of the International RDC/TMD Consortium Network and Orofacial Pain Special Interest Group. J Oral Facial Pain Headache 2014; 28(1): 6-27. www.ncbi.nlm.nih.gov

Autorzy

  • Marta Niwińska, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
  • Lino Witte, Dr med., lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, Frankfurt nad Menem

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit