Dławica Prinzmetala (dławica naczynioskurczowa)

Streszczenie

  • Definicja: Odmienna postać dławicy piersiowej, która nie jest spowodowana utrwalonymi zwężeniami miażdżycowymi naczyń wieńcowych, ale ich skurczem.
  • Częstość występowania: Chorobowość nie jest dokładnie znana. Prawdopodobnie częściej niż przypuszczano, ogólnie choroba niedodiagnozowana.
  • Objawy: Dolegliwości dławicowe w spoczynku, szczególnie we wczesnych godzinach porannych.
  • Wyniki: Przejściowe uniesienie odcinka ST w EKG, ew. arytmie.
  • Diagnostyka: Ostatecznie chorobę rozpoznaje się na podstawie objawów klinicznych, zmian w EKG i koronarografii, czasem z pomocą testu prowokacyjnego z acetylocholiną.
  • Leczenie: Zaprzestanie palenia papierosów. Leczenie farmakologiczne krótko działającymi azotanami podczas napadu, długotrwałe leczenie antagonistami wapnia i/lub długodziałającymi azotanami.

Informacje ogólne

Definicja

  • Odmienna postać dławicy piersiowej, która nie jest spowodowana utrwalonymi zwężeniami miażdżycowymi, ale skurczem tętnic wieńcowych i ma następujące cechy kliniczne1
    1. powtarzające się epizody spoczynkowej dławicy piersiowej, często w godzinach porannych
    2. przemijające uniesienie odcinka ST w EKG
    3. szybkie ustępowanie po podjęzykowym podaniu azotanów
  • Zaliczana obecnie do dławicy bez istotnych zwężeń w tętnicach wieńcowych angina with non-obstructive coronary arteries (ANOCA).

Częstość występowania

    • Chorobowość nie jest dokładnie znana i zależy od badanej populacji.
    • dławica Prinzmetala występuje w Polsce u <1% chorych z objawami dławicowymi.
    • Dławica naczynioskurczowa jest prawdopodobnie bardziej powszechna niż wcześniej sądzono i na ogół niedodiagnozowana.
      • U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym (OZW) bez wyraźnie widocznej przyczyny dolegliwości w koronarografii, w około połowie przypadków skurcz naczyń wieńcowych może być wywołany podczas testu prowokacyjnego.
    • Wyższy współczynnik chorobowości w Azji Wschodniej (Japonia, Tajwan) w porównaniu z krajami zachodnimi2
    • Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.
    • Większość pacjentów ma od 40 do 70 lat, a chorobowość znacznie zmniejsza się wraz z wiekiem. 

 

Etiologia i patogeneza

  • Decydującym mechanizmem patofizjologicznym zespołu jest skurcz tętnicy wieńcowej.3
  • Do skurczu mooże dochodzić zarówno w obrębie tętnic prawidłowych, jak i zwężonych miażdżycowo
  • Wydaje się, że do rozwoju skurczu przyczynia się wiele różnych mechanizmów3,2:
    • zwiększona kurczliwość komórek mięśni gładkich
    • dysfunkcja śródbłonka
    • stres oksydacyjny
    • stan zapalny
    • zmieniona aktywność autonomicznego układu nerwowego
    • zaburzenia elektrolitowe

Czynniki predysponujące i wyzwalające

Czynniki predysponujące

Czynniki wyzwalające

  • Ekspozycja na zimno
  • Hiperwentylacja
  • Próba Valsalvy
  • Stres psychiczny
  • Leki
    • beta-blokery, parasympatykomimetyki, alkaloidy sporyszu, tryptany

ICD-10

  • I20 Choroba niedokrwienna serca
    • I20.1 Choroba niedokrwienna serca z potwierdzonym skurczem naczyń wieńcowych
    • I20.8 Inne postacie choroby niedokrwiennej serca

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • W 2017 roku międzynarodowa grupa robocza  opublikowała ustandaryzowane kryteria diagnostyczne dławicy naczynioskurczowej. Uwzględniono w nich 3 główne elementy decydujące o rozpoznaniu choroby2:
    1. klasyczne objawy kliniczne
    2. udokumentowanie zmian w EKG świadczących o niedokrwieniu mięśnia sercowego podczas samoistnych epizodów bólowych
    3. wykrycie skurczów naczyń wieńcowych

Wytyczne: Kryteria diagnostyczne dławicy naczynioskurczowej1

  • Dławica reagująca na azotany, występująca samoistnie i spełniająca co najmniej jedno z poniższych kryteriów:
    • dławica w spoczynku, szczególnie w nocy i wcześnie nad ranem
    • wyraźne ograniczenie tolerancji wysiłku w ciągu 24 godzin, wydolność zmniejszona szczególnie w godzinach porannych
    • Epizod może być wywołany hiperwentylacją.
    • Epizody ustępują po podaniu antagonistów wapnia (ale nie beta-blokerów).
  • Przemijające zmiany niedokrwienne w EKG podczas spontanicznych epizodów, z jedną z następujących zmian w co najmniej dwóch sąsiednich odprowadzeniach:
    • uniesienie odcinka ST ≥0,1 mV
    • obniżenie odcinka ST ≥0,1 mV
    • nowe ujemne fale U
  • Skurcz tętnic wieńcowych — definiowany jako przemijająca całkowita lub subtotalna okluzja

    ≥90%— z dławicą piersiową i zmianami niedokrwiennymi w EKG, następujący samoistnie lub poprzez prowokację (acetylocholina, hiperwentylacja).

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Objawy
    • nawracająca dławica piersiowa
      • występowanie dolegliwości w spoczynku
      • najczęściej we wczesnych godzinach rannych
    • palpitacje/omdlenie (w przypadku arytmii wywołanych niedokrwieniem)
    • szybka poprawa po zastosowaniu krótkodziałających azotanów
  • Stwierdzona CHD?
    • Często spotyka się błędne przekonanie, że dławica naczynioskurczowa może występować tylko w przypadku prawidłowych tętnic wieńcowych.3
  • Palenie papierosów?
  • Migrena?
  • Leki?
  • Substancje psychoaktywne?

Badanie przedmiotowe

  • Nie stwierdza się żadnych swoistych objawów poza epizodami skurczów naczyń.
  • W trakcie napadu ew. objawy niedokrwienia: arytmia, tachykardia lub bradykardia, niedociśnienie, zastój w krążeniu płucnym, rytm galopujący, objawy niedomykalności zastawki mitralnej

Badania uzupełniające w gabinecie lekarza rodzinnego

EKG

  • Jeżeli możliwy jest zapis EKG podczas epizodu objawów dławicowych, obserwuje się zmiany, które szybko ustępują po podaniu azotanu:
    • uniesienia odcinka ST
    • obniżenia odcinka ST
    • ujemne fale U
  • W niektórych przypadkach objawy kliniczne mogą również występować bez zmian w EKG.

EKG metodą Holtera (dostępny w POZ w ramach opieki koordynowanej)

  • Rejestrowanie zmian w EKG (uniesienia i/lub obniżenia odcinka ST, ew. arytmie) podczas epizodów klinicznych dławicy piersiowej
  • U pacjentów z dławicą naczynioskurczową zmiany w EKG są czasami dokumentowane również w okresach bezobjawowych.

Próba wysiłkowa EKG (dostępna w POZ w ramach opieki koordynowanej)

  • Zazwyczaj bez zmian, chyba że jednocześnie występuje klasyczna choroba niedokrwienna serca.

Diagnostyka specjalistyczna

Koronarografia, test prowokacji

  • Koronarografia
    • wykluczenie lub potwierdzenie choroby wieńcowej
  • Test prowokacji
    • podawanie czynnika prowokującego skurcz, zazwyczaj acetylocholiny, do tętnic wieńcowych1
    • Test prowokacji uznaje się za dodatni, jeśli spełnione są wszystkie 3 z poniższych kryteriów:
      • pojawienie się znanego wcześniej uczucia dyskomfortu w klatce piersiowej
      • zmiany w EKG o charakterze niedokrwiennym
      • >90-procentowy skurcz naczyń wieńcowych w angiografii

TK serca

  • Nieinwazyjne wykluczenie lub potwierdzenie choroby wieńcowej
  • TK tętnic wieńcowych (możliwe do wykonania także w POZ, fianansowane przez NFZ)

Wytyczne: Zalecana diagnostyka u pacjentów z podejrzeniem dławicy naczynioskurczowej1

  • Zaleca się wykonanie EKG podczas napadu dławicy, jeśli to możliwe.
  • Aby ocenić zakres choroby wieńcowej, zalecana jest inwazyjna angiografia lub angiografia TK u pacjentów z typowymi objawami dławicy piersiowej w spoczynku i zmianami odcinka ST, które ustępują po podaniu azotanów i/lub antagonistów wapnia.
  • Należy rozważyć EKG metodą Holtera i ambulatoryjne monitorowanie odcinka ST w celu wykrycia zmian odcinka ST, gdy częstość akcji serca nie jest przyspieszona. 
  • Należy rozważyć wykonanie testu prowokacyjnego w celu identyfikacji skurczów naczyń wieńcowych u pacjentów z prawidłowymi tętnicami wieńcowymi lub chorobą wieńcową i obrazem klinicznym dławicy naczynioskurczowej oraz w celu zlokalizowania miejsca skurczu.

Wskazania do skierowania do specjalisty

  •  W przypadku podejrzenia dławicy naczynioskurczowej

Leczenie

Cele leczenia

  • Usunięcie lub złagodzenie objawów
  • Poprawa jakości życia
  • Unikanie i leczenie powikłań niedokrwiennych spowodowanych skurczami naczyń wieńcowych

Ogólne informacje o leczeniu

  • Głównymi elementami leczenia są:
    • unikanie czynników predysponujących, w szczególności palenia tytoniu
    • leczenie farmakologiczne

Leczenie farmakologiczne

  • Podczas napadu podanie podjęzykowe krótkodziałających azotanów2
  • W leczeniu długoterminowym lekami pierwszego wyboru są antagoniści wapnia.
    • Biorąc pod uwagę choroby współistniejące i przeciwwskazania, można stosować pochodne dihydropirydyny (np. nifedypina, amlodypina) lub leki niedihydropirydynowe (werapamil, diltiazem). 
  • Alternatywnie można podawać azotany długodziałające.
  • Jeśli monoterapia nie jest wystarczająco skuteczna, można zastosować połączenie antagonistów wapnia i azotanów.
  • Inną opcją farmakoterapeutyczną jest aktywator kanału potasowego nikorandyl (lek niedostępny w Polsce).

Inne możliwości leczenia

  • Wszczepienie ICD jest zalecane, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne oraz w przypadku istotnej klinicznie bradykardii lub tachyarytmii komorowych.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Powikłania

Przebieg i rokowanie

  • Nawracające epizody bólu dławicowego, naprzemiennie z okresami prawie bezobjawowymi
  • Większość pacjentów ma dobre rokowanie, zwłaszcza w przypadku zaprzestania palenia papierosów i leczenia antagonistami wapnia.
  • Nawracająca dławica piersiowa u 4–19% pacjentów
  • 5-letnie przeżycie bez zawału 60–95%
  • Prognostykami gorszego rokowania są:
    • obecność miażdżycowej choroby wieńcowej
    • skurcze wielu tętnic wieńcowych
    • uporczywe palenie tytoniu 

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

Źródła

Wytyczne

  • JCS/CVIT/JCC 2023 guideline focused update on diagnosis and treatment of vasospastic angina (coronary spastic angina) and coronary microvascular dysfunction. J Cardiol 2023

  • European Society of Cardiology. Guidelines for the management of chronic coronary syndromes, 2024. www.escardio.org

Piśmiennictwo


  1. Beltrame J, Crea F, Kaski J, et al. International standardization of diagnostic criteria for vasospastic angina. Eur Heart J 2017; 38: 2565–2568. doi:10.1093/eurheartj/ehv351 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Hokimoto S, Kaikita K, Yasuda et al. Japanese Circulation Society and Japanese Association of Cardiovascular Intervention and Therapeutics and Japanese College of Cardiology Joint Working Group. 2023 guideline focused update on diagnosis and treatment of vasospastic angina (coronary spastic angina) and coronary microvascular dysfunction. J Cardiol. 2023 Oct;82(4):293-341. doi: 10.1016/j.jjcc.2023.06.009. PMID: 37597878. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Picard F, Sayah N, Spagnoli V, et al. Vasospastic angina: A literature review of current evidence. Arch Cardiovasc Dis 2019; 112: 44-55. doi:10.1016/j.acvd.2018.08.002 DOI

Autorzy

  • Prof. Sławomir Chlabicz, redaktor/recenzent
  • Anna Pachołek, Dr n. med., w trakcie specjalizacji z medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
  • Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Michael Handke, Prof. dr n. med., specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i intensywnej terapii, Fryburg Bryzgowijski

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit