Infekcyjne zapalenie wsierdzia

Streszczenie

  • Definicja: Infekcyjne zapalenie wsierdzia to choroba spowodowana zakażeniem tkanek wsierdzia. Dotyczy zastawek, przedsionków, komór lub ciał obcych, takich jak elektrod stymulatora, sztucznych zastawek itd. Etiologia najczęściej bakteryjna.
  • Epidemiologia: Roczna zapadalność wynosi około 2–10/100 000, wzrasta wraz z wiekiem, częściej chorują mężczyźni.
  • Wywiad: Wysoka gorączka lub przedłużające się stany podgorączkowe, nieswoiste objawy, takie jak zmęczenie, zwiększona potliwość, ogólne osłabienie. Często pierwszym objawem jest zatorowość.
  • Badanie fizykalne: Gorączka, nowe lub zmienione szmery nad sercem. Charakterystycznymi, choć rzadkimi objawami są zmiany naczyniowe - objaw Janewaya, guzki Oslera i plamki Rotha. Objawy wtórnych powikłań: niewydolność serca, zatorowość płucna lub obwodowa.
  • Diagnostyka: Rozpoznanie opiera się na połączeniu wyników badania przedmiotowego, badań laboratoryjnych i obrazowych (kryteria Duke'a). Najbardziej istotne metody badania to posiew krwi i echokardiografia.
  • Leczenie: Antybiotykoterapia u wszystkich pacjentów, często konieczne leczenie kardiochirurgczne (usunięcie wegetacji). 
  • Profilaktyka: Ogólne środki zapobiegawcze u pacjentów wysokiego i średniego ryzyka, profilaktyka antybiotykowa tylko u pacjentów wysokiego ryzyka (sztuczne zastawki serca, stan po zapaleniu wsierdzia, niektóre wrodzone wady serca).

Informacje ogólne

Definicja

  • Infekcyjne zapalenie wsierdzia to zakażenie1
    • natywnych lub sztucznych zastawek serca
    • powierzchni wsierdzia
    • implantu kardiologicznego (np. elektrody rozrusznika serca)

Klasyfikacja według drogi zakażenia

  • Można rozróżnić następujące drogi zakażenia:
    • w środowisku ambulatoryjnym
    • jatrogenne (szpitalne i nie szpitalne)
    • jako powikłanie dożylnego przyjmowania substancji psychoaktywnych

Częstość występowania

  • Zapadalność
    • roczna zapadalność w Europie to ok. 2–10/100 000 mieszkańców
  • Wiek
    • gwałtowny wzrost zapadalności w średnim wieku w ostatnich dziesięcioleciach - ponad połowa pacjentów ma >50 lat
      • bardzo rzadko występuje w dzieciństwie (głównie w przypadku wrodzonych wadach serca), roczna zapadalność to 0,34–0,64 przypadków/100 000 dzieci
  • Płeć
    • stosunek liczby mężczyzn do liczby kobiet: ok. 2:12
  • Przyczyny
    • wzrastająca liczba przypadków infekcyjnego zapalenia wsierdzia w obszarze wszczepionego materiału (w szczególności zastawki serca, elektrody rozrusznika serca)3
    • 25–30% przypadków infekcyjnego zapalenia wsierdzia występuje obecnie w wyniku interwencji medycznych4.

Etiologia i patogeneza

Patogeneza

  • Zdrowy śródbłonek jest odporny na kolonizację przez drobnoustroje, uszkodzenia mechaniczne (nieprawidłowy, zmieniony przepływ krwi/uszkodzenie w trakcie procedur medycznych) zwiększają podatność na zakażenie3.
    • przewlekłe procesy zapalne tkanek, takie jak gorączka reumatyczna lub zmiany zwyrodnieniowe zastawek, mogą sprzyjać kolonizacji3.
  • Uszkodzenie śródbłonka powoduje odsłonięcie kolagenu podśródbłonkowego i innych cząsteczek macierzy, z którymi wiążą się trombocyty i fibryna, tworząc tzw. jałową wegetację.
  • Następnie dochodzi do kolonizacji przez krążące bakterie posiadające właściwości adhezyjne3.
  • Bakterie namnażają się in situ, stymulują dalsze wiązanie trombocytów i fibryny, tworząc w ten sposób zakażoną wegetację5.
  • Namnażające się bakterie oraz powiększająca się wegetacja są odpowiedzialne za 4 mechanizmy, które doprowadzają do powstania obrazu klinicznego i wtórnych powikła:
    1. zniszczenie zastawki i niewydolność serca
    2. embolizacja mikro- i makronaczyniowa
    3. zakażenie septyczne narządów (mózgu, nerek, śledziony, płuc itd.)
    4. wtórne zjawiska immunologiczne, takie jak kłębuszkowe zapalenie nerek.

Spektrum patogenów

  • Ponad 90% przypadków ma etiologię bakteryjną
    • za ponad 80% przypadków infekcji bakteryjnych odpowiedzialne są3:
      • gronkowce (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, gronkowce koagulazoujemne)
      • paciorkowce (Streptococcus mitisStreptococcus salivarius, Streptococcus sanguinis)
      • enterokoki 
  • Zdecydowana mniejszość infekcyjnego zapalenia wsierdzia jest wywoływana przez bakterie Gram-ujemne lub grzyby6.
    • bakterie Gram-ujemne z grupy HACEK: (rodzaj Haemophilus, Actinobacillus actinomycetemcomitans, Cardiobacterium hominis, Eikenella corrodens, Kingella)
    • zakażenia grzybicze, wywoływane głównie przez gatunki Candida i Aspergillus stanowią mniej niż 1% przypadków
  • Spotykana jest także etiologia mieszana (szczególnie w populacji pacjentów przyjmujących dożylne narkotyki).

Klasyfikacja przebiegu według dynamiki objawów

  • Infekcyjne zapalenie wsierdzia można sklasyfikować według początku i dynamiki przebiegu objawów7:
    • ostre (do 6 tygodni)
    • podostre (od 6 tygodni do 3 miesięcy)
    • przewlekłe (>3 miesięcy)

Czynniki predysponujące

  • Czynniki ryzyka (i chorobowość) u pacjentów w Europie z ostatecznym rozpoznaniem zapalenia wsierdzia8-9:
    • wady zastawkowe (np. dwupłatkowa zastawka aortalna) (31%)
    • zabieg inwazyjny w wywiadzie w ciągu ostatnich 60 dni (25%)
    • mechaniczna lub biologiczna zastawka (20%)
    • rozrusznik serca (12%)
    • wrodzone wady serca (10%)
      • wrodzone wady serca są decydującym czynnikiem predysponującym do infekcyjnego zapalenia wsierdzia
    • dożylne zażywanie narkotyków (9%)
    • stan po zapaleniu wsierdzia (7%)

ICD-10

  • I33 Ostre i podostre zapalenie wsierdzia
    • I33.0 Ostre i podostre zakaźne zapalenie wsierdzia
    • I33.9 Ostre zapalenie wsierdzia, nieokreślone
  • I38 Zapalenie wsierdzia, zastawka nieokreślona
  • I39 Zapalenie wsierdzia i choroby zastawek serca w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Kliniczne rozpoznanie infekcyjnego zapalenia wsierdzia opiera się na związku między:
    • zakażeniem i
    • zajęciem wsierdzia
  • Zmodyfikowane kryteria Duke'a mają ogólną czułość ok. 80%
  • Zastosowanie kryteriów Duke'a opiera się na połączeniu kilku aspektów:
    • badanie kliniczne
    • badania mikrobiologiczne
    • diagnostyka obrazowa
  • Czułość diagnostyki na wczesnym etapie przebiegu klinicznego jest niższa, szczególnie w przypadku zapalenia wsierdzia na sztucznych zastawkach serca lub elektrodach stymulatora (niewidoczne w badaniu lub niejednoznaczny wynik badania echokardiograficznego w 30% przypadków)
  • U pacjentów w podeszłym wieku lub z obniżoną odpornością częsty jest nietypowy obraz choroby 

Wytyczna: Kryteria diagnostyczne10

Zmodyfikowane kryteria Duke'a

Kryteria duże
  1. Dodatnie posiewy krwi w kierunku infekcyjnego zapalenia wsierdzia
    • mikroorganizmy typowe dla infekcyjnego zapalenia wsierdzia w dwóch niezależnych posiewach krwi
      • S. aureus, E. feacalis, grupa HACEK, S. gallolyticus, paciorkowce jamy ustnej
    • mikroorganizmy zgodne z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia w stale dodatnich posiewach krwi
      • ≥2 dodatnie posiewy krwi z próbek krwi pobranych w odstępie >12 godz.
      • wszystkie 3 lub większość z ≥4 oddzielnych posiewów krwi, jeśli między pobraniem pierwszej a ostatniej próbki minęło co najmniej 60 minut
    • pojedynczy dodatni posiew krwi z Coxiella burnetii lub miano przeciwciał IgG fazy I >1:800
  2. Charakterystyczne dla infekcyjnego zapalenia wsierdzia zmiany w badaniu obrazowym jedną z metod (zmiany anatomiczne i metaboliczne: zastawkowe, okołozastawkowe/okołoprotezowe oraz związane z obcymi materiałami): 
    • echokardiografia przezklatkowa lub przezprzełykowa
    • pozytonowa tomografia emisyjna z 18F-fluorodeoksyglukozą
    • tomografia komputerowa serca
    • tomografia emisyjna pojedynczego fotonu znakowana leukocytami/tomografia komputerowa
Kryteria małe
  1. Predyspozycje: choroby serca predysponujące do wysokiego lub średniego ryzyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia lub dożylne przyjmowanie substancji psychoaktywnych
  2. Gorączka: temperatura ciała >38°C
  3. Zatorowe objawy naczyniowe: poważne zatory/zawały i ropnie płucne i ogólnoustrojowe, krwiopochodne powikłania septyczne układu kostno-stawowego (tj. zapalenie stawów kręgosłupa), tętniaki zakaźne,  wewnątrzczaszkowe zmiany niedokrwienne/krwotoczne, krwotoki spojówkowe, objaw Janewaya
  4. Objawy immunologiczne: kłębuszkowe zapalenie nerek, guzki Oslera, plamy Rotha, obecność czynnika reumatoidalnego
  5. Potwierdzenie mikrobiologiczne: dodatnie posiewy krwi, które nie spełniają jednego z głównych kryteriów (patrz wyżej) lub potwierdzenie serologiczne aktywnego zakażenia drobnoustrojem odpowiedzialnym za infekcyjne zapalenie wsierdzia

Definicja infekcyjnego zapalenia wsierdzia według zmodyfikowanych kryteriów Duke'a

Pewne infekcyjne zapalenie wsierdzia
  • 2 duże kryteria — lub —
  • 1 duże kryterium i 3 małe kryteria — lub —
  • 5 małych kryteriów
Możliwe infekcyjne zapalenie wsierdzia
  • 1 kryterium duże i 1 lub 2 kryteria małe — lub —
  • 3-4 małe kryteria
Wykluczone infekcyjne zapalenie wsierdzia
  • nie spełnia kryteriów pewnego lub możliwego IZW przy przyjęciu z potwierdzonym lub nie alternatywnym rozpoznaniem

Wywiad lekarski

  • Zmienne objawy i zróżnicowany przebieg kliniczny infekcyjnego zapalenia wsierdzia
  • Gorączka
    • u około 90% pacjentów6
  • Inne objawy i dolegliwości ogólne
    • złe samopoczucie, zmęczenie, nocne poty, dreszcze, utrata apetytu, bóle mięśni, bóle stawów
  • Krwiomocz (25%)3
  • Objawy powikłań
  • Czynniki predysponujące, głównie:
    • sztuczne zastawki serca
    • choroby strukturalne serca
    • wszczepione urządzenia (rozrusznik serca, ICD)
    • dożylne stosowanie narkotyków
    • immunosupresja
    • centralny cewnik tętniczy lub żylny

Badanie fizykalne

  • Układ krążenia
    • szmery w sercu
      • nowe szmery (ok. 50 %)6
      • nasilenie istniejącego szmeru (20%)6
    • cechy niewydolności serca (w wyniku narastającej niewydolności zajętych zastawek serca)
    • arytmia
  • Skóra  
    • petocje (częste, ale nieswoiste)11
    • linijne wylewy podpaznokciowe (ciemne, czerwone linie w łożysku paznokcia, 8%)3
    • objaw Janewaya (bezbolesne, małe wybroczyny na dłoniach lub podeszwach stóp, 5%)3
    • guzki Oslera (3%)6
      • małe, bolesne guzki podskórne w okolicy opuszek palców rąk lub stóp
  • Oko
    • krwotok spojówkowy (5%)3
    • plamy Rotha (krwotok siatkówkowy, 5%)3
  • Jama brzuszna
  • Ośrodkowy układ nerwowy

Badanie uzupełniające w gabinecie lekarza rodzinnego

Testy laboratoryjne

EKG

Diagnostyka specjalistyczna

Mikrobiologia

  • Posiew krwi
    • co najmniej 3 pary posiewów krwi (tlenowe, beztlenowe) w odstępie półgodzinnym
    • przed rozpoczęciem leczenia antybiotykami
      • nie jest konieczne oczekiwanie na szczyt gorączki przed pobraniem próbki.
      • zwykle wszystkie 3 posiewy krwi są dodatnie; jeśli dodatni jest tylko jeden posiew - rozpoznanie jest wątpliwe.
    • w nawet 30% przypadków infekcyjnego zapalenia wsierdzia nie można wykryć żadnych drobnoustrojów (infekcyjne zapalenie wsierdzia ujemne pod względem posiewu krwi).
  • Specjalistyczne podłoża, test serologiczny, PCR
    • diagnostyka uzupełniająca w przypadku infekcyjnego zapalenia wsierdzia z ujemnym wynikiem posiewu krwi, np. w kontekście infekcji Brucella, Coxiella, Bartonella, Thropheryma whipplei, Legionella, Mycoplasma, grzybów
      • na przykład metody biologii molekularnej - sekwencjonowanie PCR 16S/18S rRNA tkanki serca lub materiału zatorowego

Diagnostyka obrazowa

  • Echokardiografia jest zdecydowanie najważniejszym badaniem obrazowym.
    • wizualizacja wegetacji, ropni, tętniaków rzekomych, perforacji, rozejścia się zastawek protetycznych i efektów hemodynamicznych (w szczególności niewydolności zastawek)
    • echokardiografia przezklatkowa (transthoracic echocardiography, TTE) jest metodą pierwszego wyboru w przypadku podejrzenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia
    • echokardiografię przezprzełykową (Esophageal echocardiography, TEE) należy wykonać w przypadku
      • klinicznego podejrzenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia i ujemnym lub niejednoznacznym wyniku TTE
      • klinicznego podejrzenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia i obecności sztucznej zastawki serca lub urządzenia wewnątrzsercowego (rozrusznik serca, defibrylator)
    • czułość TTE wynosi 70% w przypadku zastawek natywnych i 50% w przypadku zastawek sztucznych.
    • czułość TEE wynosi 96% w przypadku zastawek natywnych i 92% w przypadku zastawek sztucznych.
  • Rezonans Magnetyczny
    • najczulsza metoda obrazowania zmian w mózgu
  • TK
    • wizualizacja ropni, tętniaków rzekomych
    • akceptowalna alternatywa dla RM w wizualizacji zmian mózgowych u krytycznie chorych pacjentów
  • Medycyna nuklearna (18F-FDG-PET/TK lub SPECT/TK)
    • zalecane zwykle w indywidualnych przypadkach, głównie zwiększa czułość w diagnostyce infekcyjnego zapalenia wsierdzia związanego ze sztuczną zastawką lub wszczepialnych urządzeń elektronicznych

Wskazania do skierowania do szpitala

  • Każdy przypadek infekcyjnego zapalenia wsierdzia wymaga hospitalizacji - pacjent z takim podejrzeniem powinien być pilnie skierowany na oddział kardiologii

Leczenie

Cele leczenia

  • Eliminacja zakażenia
  • Uniknięcie powikłań

Ogólne informacje o leczeniu

  • Zasady leczenia
    • wszyscy pacjenci otrzymują leczenie przeciwbakteryjne
    • u niektórych pacjentów konieczne jest leczenie kardiochirurgiczne w celu wyleczenia

Antybiotykoterapia

Czas trwania leczenia

  • 2–6 tygodni w przypadku zapalenia wsierdzia związanego z zastawką natywną
  • Co najmniej 6 tygodni w przypadku zapalenia wsierdzia związanego ze sztuczną zastawką serca

Wybór antybiotyków

  • Leczenie polega na antybiotykoterapii celowanej skierowanej przeciwko konkretnemu drobnoustrojowi, zidentyfikowanemu w drodze diagnostyki mikrobiologicznej
  • W aktualnych wytycznych znajdują się konkretne zalecenia dotyczące leczenia w zależności od etiologii
  • Antybiotykoterapia empiryczna jest prowadzona do czasu uzyskania wyników badań mikrobiologicznych (patrz ramka z wytycznymi).

Leczenie kardiochirurgiczne

  • Około 50% pacjentów z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia wymaga leczenia chirurgicznego z powodu poważnych powikłań.
    • niektóre wskazania do operacji wymieniono w ramce z wytycznymi.
  • Zakażone elektrody/wszczepialne urządzenia elektroniczne wymagają usunięcia
  • Podstawową zasadą postępowania jest całkowite usunięcie materiału zakaźnego
  • Istnieje tendencja do wczesnej interwencji chirurgicznej ze względu na prawdopodobnie lepsze rokowanie w przypadku wcześnie wdrożonego leczenia operacyjnego 

Wytyczne: Leczenie farmakologicznie w przypadku infekcyjnego zapalenia wsierdzia10

Wstępna empiryczna antybiotykoterapia

  • Zapalenie wsierdzia związane z zastawką własną lub zapalenie wsierdzia związane z zastawką protetyczną >12 miesięcy po implantacji
    • ampicylina 12 g dziennie dożylnie (w 4–6 dawkach podzielonych) + (flu)kloksacylina 12 g dziennie dożylnie (w 4–6 dawkach podzielonych)/ceftriakson dożylnie lub domięśniowo 2g dziennie (w 2 dawkach podzielonych) + gentamycyna 3 mg/kg na dobę w jednej dawce dożylnie lub domięśniowo  - dawkowanie u dorosłych
    • w przypadku alergii na penicylinę: wankomycyna 30–60 mg/kg na dobę dożylnie (w 2–3 dawkach podzielonych) + gentamycyna 3 mg/kg na dobę w jednej dawce dożylnie lub domięśniowo
  • Zapalenie wsierdzia związane z protezą zastawkową <12 miesięcy po operacji
    • wankomycyna 30 mg/kg na dobę dożylnie (w 2 dawkach podzielonych) + gentamycyna 3 mg/kg na dobę dożylnie lub domięśniowo w jednej dawce + ryfampicyna 900(–1200) mg na dobę dożylnie lub doustnie (w 2 lub 3 dawkach podzielonych) - dawkowanie u dorosłych

Leczenie chirurgiczne

  • Niewydolność serca
    • zapalenie wsierdzia związane z zastawką aortalną lub mitralną z ciężką jej niedomykalnością lub niedrożnością i następowym obrzękiem płuc lub wstrząsem kardiogennym (stan nagły)
    • zapalenie wsierdzia związane z zastawką aortalną lub mitralną z ciężką jej niewydolnością lub niedrożnością i kolejnymi objawami niewydolności serca (pilny przypadek)
  • Niekontrolowane zakażenie
    • miejscowe niekontrolowane zakażenie (ropień, tętniak fałszywy, przetoka, rosnąca wegetacja) (pilny przypadek)
    • zakażenie wywołane przez grzyby lub drobnoustroje wielooporne (przypadek planowy-pilny)
  • Zapobieganie zatorom
    • zapalenie wsierdzia związane z zastawką aortalną lub mitralną z utrzymującymi się wegetacjami >10 mm po zdarzeniu zatorowym pomimo odpowiedniej antybiotykoterapii (przypadek pilny)

Przebieg, powikłania, rokowanie

Powikłania

Przebieg i rokowanie

  • Nieleczona choroba niemal zawsze kończy się zgonem.
  • Opóźnione rozpoznanie wiąże się ze zwiększoną śmiertelnością9.
  • W krajach o niskich dochodach wyższy wskaźnik śmiertelności (23,7%) w porównaniu z krajami o wysokich dochodach (15,0%)
    • różnicę można przypisać opóźnionej diagnozie i rzadszemu stosowaniu zabiegów chirurgicznych12.
  • Interdyscyplinarna diagnostyka i leczenie w zespole specjalizującym się w zapaleniu wsierdzia prowadzi do poprawy jakości i zmniejszenia śmiertelności nawet poniżej 10%13

Dalsze postępowanie

  • Regularne badania kontrolne i echokardiografia, zwłaszcza w pierwszym roku po wypisaniu ze szpitala, w ramach kontroli po przechorowaniu IZW
  • Pacjenci powinni zostać poinformowani o:
    • możliwości nawrotu i potrzebie natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza w przypadku wystąpienia gorączki
    • zapobieganiu zapaleniu wsierdzia, w tym potrzebie profilaktycznej higieny zębów i skóry
  • Zaleca się leczenie uzależnień u pacjentów po IZW związanym z przyjmowaniem narkotyków drogą iniekcji
  • U pacjentów stabilnych klinicznie można rozważyć rehabilitacje kardiologiczną

Wytyczna: Czynniki prognostyczne złego rokowania u pacjentów z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia

  • Charakterystyka pacjenta
    • zaawansowany wiek
    • zakażenie sztucznych zastawek serca
    • cukrzyca
    • choroby współistniejące (np. zespół kruchości, immunosupresja, choroby nerek lub płuc)
  • Powikłania kliniczne infekcyjnego zapalenia wsierdzia
  • Etiologia
    • Staphylococcus aureus
    • grzyby
    • bakterie Gram-ujemne spoza grupy HACEK
  • Obraz w echokardiografii
    • powikłania okołopierścieniowe
    • ciężka niedomykalność zastawki w lewej części serca
    • niska frakcja wyrzutowa lewej komory
    • nadciśnienie płucne
    • duże wegetacje
    • ciężkie nieprawidłowości sztucznej zastawki
    • przedwczesne zamknięcie zastawki mitralnej i inne objawy podwyższonego ciśnienia rozkurczowego

Profilaktyka zapalenia wsierdzia

  • W przeciwieństwie do wcześniejszych wytycznych, zalecenie profilaktyki antybiotykowej jest obecnie ograniczone wyłącznie do pacjentów wysokiego ryzyka (sztuczne zastawki, stan po zapaleniu wsierdzia, niektóre wrodzone wady serca)
  • Profilaktyka antybiotykowa nie jest już zalecana w przypadkach średniego ryzyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia; dotyczy to w szczególności powszechnych zmian zastawkowych, takich jak zwapnienie zastawek, dwupłatkowa zastawka aortalna, wypadanie płatka zastawki mitralnej.
  • Pacjenci powinni być świadomi znaczenia zapobiegania chorobie, tj. prawidłowej higieny zębów i skóry, niezależnie od ich statusu ryzyka.

Wytyczne: Profilaktyka zapalenia wsierdzia10

Pacjenci wysokiego ryzyka, u których zalecana jest profilaktyka antybiotykowa w przypadku zabiegów wysokiego ryzyka

  • Pacjenci ze sztuczną zastawką (w tym zastawkami wszczepianymi przezskórnie) lub z rekonstrukcją zastawki przy użyciu materiału protetycznego
  • Stan po przebytym infekcyjnym zapaleniu wsierdzia
  • Pacjenci z urządzeniami wspomagającymi pracę komór
  • Pacjenci z wrodzonymi wadami serca
    • wszystkie nieleczone sinicze wady serca
    • przez 6 miesięcy po zabiegu całkowitej korekty operacyjnej, bez rezydualnej wady i bez wszczepienia protezy zastawki
    • po leczeniu operacyjnym lub przezcewnikowo z wytworzeniem paliatywnego zespolenia pooperacyjnego, wykorzystaniem konduitów lub innych protez
  • Można rozważyć zastosowanie profilaktyki u pacjentów po przeszczepieniu serca - szczególnie w trakcie 1. roku po zabiegu

Zalecenia dotyczące profilaktyki antybiotykowej u pacjentów wysokiego ryzyka

  • Profilaktyka antybiotykowa jest zalecana w przypadku zabiegów stomatologicznych przebiegających z uszkodzeniem dziąseł lub błony śluzowej jamy ustnej
    • W ostatniej metaanalizie wykazano, że profilaktyka antybiotykowa wiązała się z istotnie niższym ryzykiem wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia po inwazyjnych zabiegach stomatologicznych w grupie osób wysokiego ryzyka (RR: 0,41; 95% CI 0,29–0,57).14
  • Profilaktykę antybiotykowę można rozważyc u pacjentów wysokiego ryzyka wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia w przypadku innych zabiegów stomatologicznych lub zabiegów w obrębie układu oddechowego, przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego lub w obszarze skóry/tkanek miękkich. 

Profilaktyczna antybiotykoterapia u pacjentów wysokiego ryzyka10

  • Leczenie zalecane - podanie 30–60 min przed zabiegiem, jedna dawka:
    • amoksycylina - dorośli: p.o. 2g, dzieci: p.o. 50mg/kg
    • ampicylina - dorośli: i.m. lub i.v. 2g, dzieci: i.m. lub i.v. 50mg/kg
  • Alternatywnie:
    • cefazolina - dorośli: i.m. lub i.v. 1g, dzieci: i.m. lub i.v. 50mg/kg
    • ceftriakson - dorośli i.m. lub i.v. 1g, dzieci: i.m. lub i.v. 50mg/kg
  • W przypadku alergii na penicylinę:
    • azytromycyna - dorośli: p.o. 500mg, dzieci: p.o. 15mg/kg
    • klarytromycyna - dorośli p.o. 500 mg, dzieci: p.o. 15 mg/kg
    • doksycyklina - dorośli: p.o. 100 mg, dzieci <45kg: p.o. 2,2 mg/kg

Ogólne środki zapobiegawcze dla pacjentów wysokiego i średniego ryzyka

  • Ścisła higiena zębów i skóry
    • kontrola stomatologiczna co najmniej dwa razy w roku w przypadku pacjentów wysokiego ryzyka i raz w roku w przypadku pacjentów średniego ryzyka
  • Dezynfekcja ran
  • Antybiotykoterapia w przypadku wszelkich ognisk bakteryjnych
  • Zakaz samoleczenia antybiotykami
  • Unikanie wykonywania tatuaży i kosmetycznego przekłuwania ciała

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

Ilustracja serce przekrójSerce

Źródła

Wytyczne

  • European Society of Cardiology (ESC). Guidelines for the management of endocarditis, 2023. escardio.org

Piśmiennictwo

  1. Cahill T, Prendergast B. Infective endocarditis. Lancet 2016; 387: 882-893. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Hill E, Herijgers P, Herregods M, et al. Evolving trends in infective endocarditis. Clin Microbiol Infect 2006; 12: 5-12. doi:10.1111/j.1469-0691.2005.01289.x DOI
  3. Hoen B, Duval X. Infective Endocarditis. N Engl J Med 2013; 368: 1425-1433. doi:10.1056/NEJMcp1206782 DOI
  4. Rajani R, Klein J. Infective endocarditis: A contemporary update. Clinical Medicine 2020; 20: 31-35. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Chambers H, Bayer A. Native-Valve Infective Endocarditis. N Engl J Med 2020; 383: 567-76. doi:10.1056/NEJMcp2000400 DOI
  6. Wang A, Gaca J, Chu V. Management Considerations in Infective Endocarditis - A Review. JAMA 2018; 320: 72-83. doi:10.1001/jama.2018.7596 DOI
  7. Hubers S, DeSimone D, Gersh B, et al. Infective Endocarditis: A Contemporary Review. Mayo Clin Proc 2020; 95: 982-997. doi:10.1016/j.mayocp.2019.12.008 DOI
  8. Murdoch D, Corey G, Hoen B, et al. Clinical presentation, etiology, and outcome of infective endocarditis in the 21st century: the International Collaboration on Endocarditis-Prospective Cohort Study. Arcg Intern Med 2009; 169: 463-473. doi:10.1001/archinternmed.2008.603 DOI
  9. Connaughton M, Rivett J. Easily missed? Infective endocarditis. BMJ 2010; 341: c6596. doi:10.1136/bmj.c6596 DOI
  10. Delgado V, Ajmone Marsan N, de Waha S, et al. 2023 ESC Guidelines for the management of endocarditis [published correction appears in Eur Heart J. 2023 www.escardio.org
  11. Brusch J. Infective Endocarditis. Medscape, last updated Jan 21.2021. emedicine.medscape.com
  12. Li M, Kim JB, Sastry BKS, et al. Infective endocarditis. Lancet. 2024; 404(10450):377-392. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  13. Botelho-Nevers E, Thuny F, Casalta J, et al. Dramatic reduction in infective endocarditis-related mortality with a management-based approach. Arch Intern Med 2009; 169: 1290-1298. doi:10.1001/archinternmed.2009.192 DOI
  14. Sperotto F, France K, Gobbo M, et al. Antibiotic Prophylaxis and Infective Endocarditis Incidence Following Invasive Dental Procedures: A Systematic Review and Meta-Analysis. JAMA Cardiol. 2024 Jul 1;9(7):599-610. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Dzierżanowska-Fangrat, Katarzyna (red.). Przewodnik antybiotykoterapii 2023, wyd. 28. Bielsko-Biała: Alfa-Medica Press, 2023 alfamedica.pl
  16. Vincent L, Otto C. Infective Endocarditis: Update on Epidemiology, Outcomes, and Management. Current Cardiology Reports 2018; 20: 86. doi:10.1007/s11886-018-1043-2 DOI
  17. Rezar R, Lichtenauer M, Haar M, et al. Infective endocarditise - A review of current therapy and futurechallenges. Hell J Cardiol 2021; 62: 190-200. doi:10.1016/j.hjc.2020.10.007 DOI

Autorzy

  • Prof. dr hab. Tomasz Tomasik, redaktor 
  • Natalia Jagiełła, lekarz (redaktor)
  • Michael Handke, recenzent/redaktor.

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit