Streszczenie
- Definicja: Wodniak powstaje w wyniku nagromadzenia się płynu surowiczego: w wodniaku jądra — w osłonce pochwowej jądra, a w wodniaku powrózka nasiennego — w niezarośniętym wyrostku pochwowym wzdłuż powrózka nasiennego.
- Epidemiologia: U 6–58% wszystkich noworodków płci męskiej, najczęściej samoistna remisja w pierwszym roku życia. Rzadko u dziewczynek (torbiel Nucka). Współczynnik chorobowości u dorosłych: ok. 1 %. Wydaje się, że występuje częściej u mężczyzn w średnim wieku i starszych.
- Objawy: Często stres psychiczny związany z kwestiami estetycznymi. Uczucie ucisku, ciasnoty pomimo noszenia ubrania w odpowiednim rozmiarze i ograniczona swoboda ruchów.
- Badanie fizykalne: Torbielowate nagromadzenie płynu w mosznie. Przezierne w diafanoskopii.
- Diagnostyka: Konieczne może być badanie ultrasonograficzne lub inne badania w celu wykluczenia innych chorób podstawowych i współwystępujących.
- Leczenie: Konieczne tylko w przypadku bolesnych wodniaków. Nakłucie i opróznienie wodniaka może zapewnić tymczasową ulgę u dorosłych, ale długotrwały efekt często umożliwia jedynie podanie środka obliterującego lub zabieg chirurgiczny.
Informacje ogólne
Definicja
- Wodniak
- częściowo zachowany wyrostek pochwowy z gromadzeniem się płynu surowiczego
- u chłopców wzdłuż powrózka nasiennego
- u dziewczynek (bardzo rzadko) wzdłuż więzadła obłego macicy do warg sromowych większych (torbiel Nucka)
- częściowo zachowany wyrostek pochwowy z gromadzeniem się płynu surowiczego
- Wodniak jądra (hydrocele scroti)
- niekomunikujący1-2
- odizolowane nagromadzenie płynu surowiczego w osłonce pochwowej jądra
- najczęściej u dorosłych
- komunikujący
- gromadzenie się płynu surowiczego w osłonce pochwowej jądra z wytworzeniem połączenia z jamą brzuszną
- anatomicznie podobny do przepukliny pachwinowej
- niemal wyłącznie u dzieci
- niekomunikujący1-2
- Wodniak powrózka nasiennego (hydrocele funiculi)
- odizolowane nagromadzenie płynu surowiczego w niezarośniętym wyrostku pochwowym wzdłuż powrózka nasiennego
- najczęściej u dzieci
Epidemiologia
- Wodniaki nabyte w wieku dorosłym występują tylko u mężczyzn.
- Chorobowość w USA wynosi około 1% wszystkich mężczyzn.
- Dokładny współczynnik chorobowości u noworodków jest niepewny. W zależności od badania, u noworodków płci męskiej stwierdzono chorobowość na poziomie 6–58%.
- W amerykańskim badaniu 271 noworodków płci męskiej 86% wszystkich wodniaków było typu komunikującego, 9,5% typu niekomunikującego, a typ mieszany stwierdzono u 9,5% chorych.3
- W większości przypadków inwolucja wodniaka następuje w pierwszym roku życia.4
- Wodniaki u dziewczynek (torbiel Nucka) występują bardzo rzadko. Do tej pory na świecie opisano tylko 16 przypadków (stan na styczeń 2020).5
- Wodniak wrodzony wykrywany jest często dopiero w wieku 1–2 lat, natomiast wodniak przewlekły lub wtórny pojawia się zwykle po 40. roku życia.
- W 7–10% przypadków wodniaki są obustronne.
Etiologia i patogeneza
- Sekcję opracowano na podstawie tych źródeł.4,6
- Wodniak niekomunikujący jest spowodowany patologiczną niedrożnością wyrostka pochwowego, co prowadzi do gromadzenia się płynu surowiczego w mosznie.
- Wodniaki komunikujące, jak również wodniaki powrózka nasiennego, są zawsze wrodzone i mogą łączyć się z jelitem, siecią i pęcherzem moczowym.
Wodniaki wrodzone
- Wrodzona wada rozwojowa osłonki pochwowej (tunica vaginalis)
- Jądro zstępujące do moszny, pociąga za sobą część otrzewnej - wyrostek pochwowy (processus vaginalis).
- Część ścienna wyrostka znajduje się po wewnętrznej stronie moszny, a część trzewna — po zewnętrznej stronie moszny.
- W trakcie prawidłowego rozwoju embrionalnego wyrostek pochwowy zanika od wewnętrznego otworu kanału pachwinowego do górnej części moszny, ewentualnie z zachowaniem niewielkiej przestrzeni obejmującej jądra.
- Podczas tego procesu może dojść do różnych nieprawidłowości w obszarze pachwiny lub moszny.
- wodniak komunikujący lub niekomunikujący
- wodniak powrózka nasiennego
- Wodniaki komunikujące i wodniaki powrózka nasiennego są zawsze wrodzone i mogą łączyć się z jelitem, siecią i pęcherzem moczowym.
Wodniaki nabyte
- Pierwotny (idiopatyczny)
- zaburzone wchłanianie płynów przez osłonkę pochwową
- przyczyna niewyjaśniona
- Wtórny
- odpowiedź zapalna na zakażenie lub uraz
Czynniki predysponujące4
- Wodniak u dorosłych jest zazwyczaj stanem nabytym i może wystąpić jako powikłanie następujących schorzeń:
- miejscowe podrażnienie w mosznie
- choroba np. zapalenie najądrza, guz jądra
- uraz, nawet niewielki
- leczenie, np. operacja żylaków
- choroby, takie jak niewydolność serca, marskość wątroby i guzy wewnątrzbrzuszne (rzadko)
- zakażenia, np. gruźlica oraz filarioza
- skręt jądra
- Przeszczep nerkowy prowadzi do powstania wodniaka ipsilateralnego u nawet 70% mężczyzn.
- zmiany w składzie lub objętości płynu otrzewnowego, w przypadku:
- dializy otrzewnowej
- zespolenia komorowo-otrzewnowego
- wodobrzusza
- miejscowe podrażnienie w mosznie
- Ekstrofia pęcherza i zespół Ehlersa-Danlosa są również łączone z wodniakiem.
ICD-10
- N43 Wodniak jądra i powrózka nasiennego
- N43.0 Otorbiony wodniak jądra
- N43.1 Zakażony wodniak jądra
- N43.2 Inny wodniak jądra
- N43.3 Wodniak jądra, nieokreślony
- N43.4 Wodniak powrózka nasiennego
Diagnostyka4
Kryteria diagnostyczne
- Jądra
- torbielowate, przezierne nagromadzenie płynu w mosznie
- nagromadzony płyn wokół jąder w badaniu ultrasonograficznym
- Kanał pachwinowy
- Elastyczny albo zmiennie elastyczny obrzęk, który nie wychodzi poza wewnętrzny pierścień pachwinowy.
Diagnostyka różnicowa
- Przepuklina pachwinowa
- W przypadku nowopowstałego wodniaka jądra należy wykluczyć uwięźniętą przepuklinę! (wskazanie do zabiegu chirurgicznego w trybie nagłym)
- Przepuklina mosznowa
- Żylaki powrózka nasiennego
- Torbiel nasieniowa
- nagromadzenie płynu pochodzącego z najądrza, często zawierającego plemniki
- Obecność masy/guza
Wywiad lekarski
- Dyskomfort, uczucie ciężkości i/lub praktyczne problemy wynikające z rosnącej objętości nagromadzonego płynu
- Obciążenie psychiczne
- Dla wielu osób duży obrzęk moszny jest nieestetyczny.
- Uczucie ucisku, ciasnoty pomimo noszenia ubrania w odpowiednim rozmiarze i ograniczona swoboda ruchów
- Rzadko
- tkliwość przy ucisku lub dotyku
- ból
- Wodniak komunikujący często zwiększa swoją objętość w ciągu dnia z powodu wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego wywołanego aktywnością fizyczną.
- Stopień aktywności może mieć wpływ na objętość wodniaków komunikujących.
- Wodniaki komunikujące są wrodzone, ale często ujawniają się dopiero w wieku młodzieńczym.
Badanie przedmiotowe
- Torbielowate nagromadzenie płynu w mosznie
- Zazwyczaj niewrażliwe na dotyk i ruchome
- Można prześwietlić lampą/latarką w zaciemnionym pomieszczeniu (diafanoskopia).
- Przezierne nagromadzenie płynu nie zawsze oznacza wodniaka, ponieważ masa może być przezierna także przy przepuklinach pachwinowych.
- Jeśli pod wpływem ucisku płyn można łatwo przemieścić do jamy brzusznej, jest to wodniak komunikujący.
- Wodniak jądra
- Może być pierwszym objawem guza jądra jako choroby podstawowej.
- Należy palpacyjnie zbadać oba jądra, co może sprawiać trudności ze względu na obecność otaczającego płynu utrudniającego badanie.
- Wodniak powrózka nasiennego
- rzadko
- wyczuwalne nietkliwe nagromadzenie płynu w pachwinie, w obszarze powrózka nasiennego
Niemowlęta
- U niemowląt wodniak jądra często występuje obustronnie.
- Ważne jest zwrócenie uwagi na ryzyko zatrzymania procesu zstępowania jąder.
Badanie uzupełniające
- Ultrasonografia moszny
- przy niejasnym wyniku badania przedmiotowego
- w przypadku wodniaka o nagłym początku (np. w celu wykluczenia nowotworu jądra)
- Badania w celu wykluczenia ewentualnych chorób podstawowych, takich jak np. zakażenia.
Wskazania do skierowania do specjalisty
- Dzieci >1. roku życia, u których podejrzewa się wodniaka komunikującego, należy skierować do chirurga (dziecięcego) lub urologa w celu ustalenia, czy konieczny jest zabieg chirurgiczny z podwiązaniem wyrostka pochwowego.
- Jeśli istnieje niepewność co do rozpoznania lub na życzenie pacjenta/opiekuna.
- Dalsze leczenie (patrz sekcja Leczenie)
Leczenie4
Cele leczenia
- Zmniejszenie objętości moszny
- złagodzenie dyskomfortu
- przy bardzo dużych wodniakach: zapobieganie powikłaniom
- względy estetyczne
Ogólne informacje o leczeniu
- Wodniaka komunikującego operuje się w taki sam sposób jak przepuklinę pachwinową, czyli przez dojście pachwinowe (nie mosznowe).
- Wodniaki u dzieci często ustępują samoistnie, ale od 2. roku życia należy rozważyć zabieg chirurgiczny.
- Dzięki rozwojowi technik chirurgii laparoskopowej możliwe jest obecnie badanie endoskopowe strony przeciwnej bez ryzyka uszkodzenia nasieniowodów lub naczyń krwionośnych.7
- W przypadku wodniaka jądra, zabieg chirurgiczny należy przeprowadzić, jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek dolegliwości.
Farmakoterapia
- Brak
Leczenie chirurgiczne
Wskazania
- Ból
- Bardzo duże wodniaki, które są uciążliwe dla pacjenta.
- Zakażenie
Niemowlęta
- Na ewentualne samoistne zamknięcie należy poczekać do ukończenia co najmniej 1. roku życia.
- Wskazania do zabiegu chirurgicznego:
- wiek >1 roku (do 2 lat)
- duże lub komunikujące wodniaki różnej wielkości
- podejrzenie współwystępowania przepukliny pachwinowej
Mężczyźni
- Nakłucie i aspiracja płynu mogą przynieść ulgę, ale wydzielanie płynu trwa nadal i wodniak o podobnej wielkości często pojawia się ponownie w ciągu kilku tygodni.
- Wskaźnik powodzenia leczenia wydaje się być nieco wyższy w wodniakach o małej objętości w porównaniu do dużych wodniaków.
- W badaniu dotyczącym wodniaków powstałych po wycięciu żylaków powrózka nasiennego, odsetek powodzenia samego leczenia aspiracyjnego wynosił 60% w grupie z objętością aspiracji poniżej 50 ml.8
- Możliwe jest wstrzyknięcie środka obliterującego po odessaniu, ale następująca po tym reakcja zapalna może powodować ból.9
- tylko u osób dorosłych nieplanujących powiększenia rodziny, szczególnie u pacjentów starszych i słabych fizycznie
- W jednym z badań wskaźnik powodzenia leczenia (1 do 4 wstrzyknięć) polidokanolem sięgał 90%, a odsetek powikłań wynosił 30%. Powikłania były przeważnie łagodne lub umiarkowane i w większości przypadków nie wymagały leczenia farmakologicznego.10
- Zabieg chirurgiczny
- procedura Lorda
- operacja mniejszych, cienkościennych wodniaków
- kauteryzacja brzegu po otwarciu worka wodniaka
- wywinięcie ściany wodniaka na zewnątrz i zebranie szwami z zachowaniem odstępu 1–2 cm od jądra i najądrza
- technika wycięcia
- preferowana przy dużych, grubościennych wodniakach
- Większość ściany wodniaka jest usuwana okrężnie.
- Pozostawia się krawędź o szerokości 1–2 cm.
- Operacja sposobem Bergmanna: pozostawiona krawędź zostaje obrębiona w sposób ciągły.
- Operacja sposobem Winkelmanna („technika bottleneck”): w przypadku cienkościennych wodniaków pozostały margines resekcji można również zespolić na tylnej stronie powrózka nasiennego (UWAGA: należy unikać uciskania powrózka nasiennego!).
- możliwe powikłania
- krwiaki
- zakażenia
- długotrwała rekonwalescencja
- problemy z płodnością
- procedura Lorda
Zapobieganie
- Brak
Przebieg, powikłania i rokowanie4
Przebieg
- Bez leczenia u dorosłych często dochodzi do stopniowego zwiększania objętości wodniaka.
Powikłania
- Zazwyczaj brak, ale może wystąpić krwawienie i zakażenie.
- Prawdopodobieństwo nawrotu po zabiegu chirurgicznym: 0,8–3,8%
- U dorosłych wodniak może wskazywać na nowotwór złośliwy.
Rokowanie
- U niemowląt najczęściej samoistna remisja w pierwszym roku życia
- U mężczyzn rokowanie po zabiegu chirurgicznym jest zwykle bardzo dobre.
- Bardzo duże wodniaki mogą prowadzić do upośledzenia płodności.
Informacje dla pacjentów
O czym należy poinformować pacjentów?
- Choroba nie jest groźna.
- U niemowląt: należy poczekać do ukończenia co najmniej 1. roku życia na samoistne ustapienie lub do 2. roku życia w przypadku niepowikłanego wodniaka.
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Wodniak

Wodniak
Źródła
Piśmiennictwo
- Elder ES. Abnormalities of the genitalia in boys and their surgical management. In Campbell`s Urology, 8th edidition. Edited by Walsh PC, Retik AB, Vaughan ED, Wein AJ. Philadelphia, London, New York, St. Lois, Sydney, Toronto. Saunders 2002, p 2377-2379.
- Chang YT, Lee JY, Wang JY, Chiou CS, Chang CC. Hydrocele of the spermatic cord in infants and children: its particular characteristics. Urology. 2010 Jul. 76(1):82-6. PMID: 20546873 PubMed
- Ben-Ari J, Merlob P, Mimouni F, Rosen O, Reisner SH. The prevalence of high insertion of scrotum, hydrocele and mobile testis in the newborn infant (36-42 weeks gestation). Eur J Pediatr. 1989 ; 148(6): 563-4. PMID: 2787247 PubMed
- Kogan BA, Erdem E. Hydrocele. BMJ Best Practice. Last reviewed: 12 Dec 2020, Last updated: 10 Jun 2020 bestpractice.bmj.com
- Prodromidou A, Paspala A, Schizas D, Spartalis E, Nastos C, Machairas N. Cyst of the Canal of Nuck in adult females: A case report and systematic review. Biomed Rep. 2020 Jun;12(6):333-338. doi: 10.3892/br.2020.1295. Epub 2020 Mar 27. PMID: 32346477 PubMed
- Bayne A, Paduch D, Skoog SJ. Pressure, fluid and anatomical characteristics of abdominoscrotal hydroceles in infants. J Urol 2008; 180: 1720-3. PubMed
- Saka R, Okuyama H, Sasaki T, Nose S, Yoneyama C, Tsukada R. Laparoscopic treatment of pediatric hydrocele and the evaluation of the internal inguinal ring. J Laparoendosc Adv Surg Tech A. 2014 Sep. 24(9):664-8. PMID: 24959922 PubMed
- Zampieri N, El-Dalati G, Ottolenghi A, Camoglio FS. Percutaneous aspiration for hydroceles after varicocelectomy. Urology. 2009 Nov;74(5):1122-4. doi: 10.1016/j.urology.2009.01.079. Epub 2009 Jul 31. PMID: 19647305. PubMed
- Lund L, Kloster A, Cao T. The long-term efficacy of hydrocele treatment with aspiration and sclerotherapy with polidocanol compared to placebo: a prospective, double-blind, randomized study. J Urol. 2014 May. 191(5):1347-50. PMID: 24262498 PubMed
- Jahnson S, Sandblom D, Holmäng S. A randomized trial comparing 2 doses of polidocanol sclerotherapy for hydrocele or spermatocele. J Urol. 2011 Oct;186(4):1319-23. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autorzy
- Katarzyna Kosiek, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Poradnia Lekarzy Rodzinnych w Łodzi (recenzent)
- Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
- Thomas M. Heim, Dr med., Wissenschaftsjournalist, Freiburg