Tamponada serca

Streszczenie

  • Definicja: Jest to ostra i ciężka choroba, w której dochodzi do upośledzenia funkcji serca (w tym przede wszystkim napełniania komór) wskutek ucisku serca i dużych naczyń przez nagromadzenie płynu w osierdziu.
  • Częstość występowania: Zapadalność wynosi ok. 20 na 100 000 osób rocznie (Stany Zjednoczone).
  • Objawy: Zależą od przyczyn i szybkości rozwoju choroby. Zwykle trudności w oddychaniu i przyspieszone bicie serca.
  • Wyniki badania: Ostra tamponada serca często powoduje poszerzenie żył szyjnych (zwiększone ciśnienie w żyle szyjnej), niedociśnienie (zimna i wilgotna skóra, zaburzenia świadomości i znacznie zmniejszona diureza lub brak diurezy) oraz ciche tony serca.
  • Diagnostyka: EKG, echokardiografia i RTG klatki piersiowej.
  • Leczenie: W przypadku ostrej tamponady serca należy wykonać natychmiastowe nakłucie osierdzia, w miarę możliwości pod kontrolą USG, z drenażem jamy klatki piersiowej i ew. konieczna jest operacja (torakotomia lub sternotomia).

Informacje ogólne

Definicja

  • Tamponada serca to zagrażający życiu stan, w którym następuje wzrost ciśnienia wewnątrzosierdziowego, ucisk serca pod wpływem nagromadzenia płynu, ropy, krwi, skrzepów lub gazu w osierdziu.1
  • Może to nastąpić gwałtownie lub powoli i może być spowodowane stanem zapalnym, urazem, pęknięciem ściany serca lub rozwarstwieniem aorty.

Częstość występowania

  • Zapadalność wynosi około 20 na 100 000 osób rocznie (Stany Zjednoczone).
  • Najczęstszą przyczyną jest choroba nowotworowa.2

Etiologia i patogeneza

Częste przyczyny

  • Zapalenie osierdzia ze zwiększoną produkcją płynu, czasami z bliznowaceniem osierdzia
  • Gruźlica
  • Przyczyny jatrogenne:
    • operacja serca, koronarografia/PCI
    • wszczepienie rozrusznika serca, założenie centralnego cewnika żylnego
  • Urazy
    • zwykle penetrujący uraz klatki piersiowej, ale także ciężkie tępe urazy
  • Choroba nowotworowa

Rzadkie przyczyny

Patofizjologia

  • Osierdzie normalnie mieści łącznie ok. 20–50 ml płynu osierdziowego.
  • Jeśli ilość płynu się zwiększa, wzrasta ciśnienie w osierdziu, a rozkurczowe wypełnienie serca znacznie się zmniejsza.
  • Moment, w którym ilość płynu osiąga poziom krytyczny, zależy od zdolności adaptacyjnych osierdzia i tempa gromadzenia się płynu.
    • Może to następować powoli w ciągu miesięcy lub gwałtownie w ciągu kilku minut lub godzin.
  • W następstwie dochodzi do upośledzenia powrotu żylnego i zmniejszenia objętości wyrzutowej.
  • Tamponada serca rozwija się w 3 fazach3:
    • Faza 1: ciśnienie w osierdziu wzrasta, ale ciśnienie w lewej i prawej komorze jest wyższe, a więc objętość wyrzutowa się nie zmienia.
    • Faza 2: ciśnienie w osierdziu zrównuje się z ciśnieniem napełniania w prawej komorze, ale w lewej komorze nadal panuje wyższe ciśnienie. Objętość wyrzutowa się zmniejsza.
    • Faza 3: ciśnienie w osierdziu przekracza ciśnienie napełniania lewej komory, a objętość wyrzutowa gwałtownie spada.

Czynniki predysponujące

ICD-10

  • I31 Inne choroby osierdzia
    • I31.9 Choroba osierdzia, nieokreślona
  • S26 Uraz serca
    • S26.0 Uraz serca z tamponadą worka osierdziowego

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Rozpoznanie kliniczne na podstawie typowych objawów i dolegliwości, które sugerują zwiększoną ilość płynu w osierdziu.
    • duszność u pacjentów ze znanym ryzykiem
    • niedociśnienie, poszerzenie żył szyjnych i tętno paradoksalne

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

Wywiad lekarski

Objawy

  • Objawy zależą od przyczyn i szybkości rozwoju choroby.
  • Jeśli choroba postępuje szybko, pojawia się duszność i tachykardia.
  • Często zły ogólny stan fizyczny oraz lęk i niepokój.
  • Występują objawy zmniejszonej perfuzji tkanek: zimna i wilgotna skóra, zaburzenia świadomości i znacznie zmniejszona diureza lub jej brak.
  • Tamponadę osierdzia należy podejrzewać w przypadku utrzymywania się niedociśnienia i kwasicy, pomimo odpowiedniej płynoterapii i bez ośrodka krwawienia.

Badanie przedmiotowe

  • W ostrej tamponadzie serca występuje często triada Becka:
    1. poszerzenie żył szyjnych (zwiększone ciśnienie w żyle szyjnej)
    2. hipotonia (zimna i wilgotna skóra, zaburzenia świadomości i znacznie zmniejszona diureza lub jej brak)
    3. ciche, słabo słyszalne tony serca
  • Typowe jest tętno paradoksalne: spadek skurczowego ciśnienia tętniczego o >10 mmHg podczas wdechu
  • Objaw Kussmaula: spontaniczny wdech prowadzi do wzrostu ośrodkowego ciśnienia żylnego.
  • Inne możliwe objawy: obrzęk płuc, hepatomegalia i szmer tarcia osierdziowego
  • Oznaki urazu, ew. penetracji ściany klatki piersiowej?

Badania uzupełniające w gabinecie lekarza rodzinnego

  • Ewentualnie EKG
    • Zwykle tachykardia zatokowa, niski zespół QRS (niskie napięcie) i naprzemienność elektryczna (wahania wychylenia [wyższe i niższe] zespołu QRS spowodowane ruchem serca w osierdziu).

Diagnostyka specjalistyczna

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Natychmiastowe skierowanie do szpitala w przypadku podejrzenia choroby

Leczenie

Cele leczenia

  • Choroba jest poważna, ale może być skutecznie leczona dzięki szybkiemu wdrożeniu terapii.
  • Drenaż płynu osierdziowego łagodzi objawy również wtedy, gdy choroba jest nieuleczalna.

Ogólne informacje o leczeniu

  • W przypadku ostrej tamponady serca należy wykonać natychmiastowe nakłucie osierdzia, w miarę możliwości pod kontrolą USG (patrz poniżej), z drenażem jamy klatki piersiowej i ew. zabieg chirurgiczny (torakotomia lub sternotomia).
  • W przypadku wystąpienia wstrząsu, pacjenta należy ułożyć na plecach; kończyny górne mogą być uniesione w celu usprawnienia powrotu żylnego.
  • Ew. leki inotropowe
  • Po ustabilizowaniu stanu pacjenta, należy zidentyfikować czynniki wyzwalające i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Leczenie farmakologiczne

  • Ew. leki inotropowe, np. dobutamina
    • zwiększenie objętości wyrzutowej bez zwiększania układowego oporu naczyniowego
    • Leki rozszerzające naczynia krwionośne lub diuretyki nie są zalecane w przypadku tamponady serca.

Inne rodzaje leczenia

Nakłucie osierdzia

  • Nakłucie osierdzia pod kontrolą USG jest szybkim i skutecznym początkowym sposobem leczenia tamponady serca.1,4
  • Nakłucie osierdzia przeprowadza się przy użyciu strzykawki o pojemności 20–30 ml i kaniuli o długości 10 cm (rozmiar 16–18).
  • Wprowadza się ją bezpośrednio pod wyrostkiem mieczykowatym w kierunku lewego barku pod kątem 45 stopni do skóry; aspiracja co 1–2 mm. Kontynuować do momentu aspiracji krwi, wyczucia pulsacji lub wystąpienia nagłych zmian w EKG.
  • Z reguły aspirowane są tylko niewielkie ilości (5–10 ml); większe ilości wskazują na nakłucie prawej komory.
  • W nagłych przypadkach nakłucie osierdzia można wykonać również bez nawigacji ultrasonograficznej.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Choroba nieleczona ma przebieg śmiertelny.

Powikłania

  • Nieleczona tamponada serca może spowodować obrzęk płuc lub wstrząs i doprowadzić do zgonu.
  • Nakłucie osierdzia w nagłym przypadku bez kontroli ultrasonograficznej może spowodować pęknięcie komory lub odmę opłucnową i wiąże się ze śmiertelnością na poziomie 4%.

Rokowanie

  • Rokowanie zależy od przyczyn leżących u podstaw choroby i od tego, jak szybko zostanie rozpoczęte leczenie.

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Adler HY, Charron P, Imazio M, et al. 2015 ESC Guidelines for the diagnosis and management of pericardial diseases: The Task Force for the Diagnosis and Management of Pericardial Diseases of the European Society of Cardiology (ESC). Eur Heart J. 2015 Nov 7;36(42):2921-2964. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Beauchamp KA: Pericardial tamponade: an oncologic emergency. Clin J Oncol Nurs 1998; 2: 85-95 PubMed
  3. Reddy PS, Curtiss EI: Cardiac tamponade. Cardiol Clin 1990; 8: 627-37 PubMed
  4. Tsang TS, Freeman WK, Sinak LJ, Seward JB: Echocardiographically guided pericardiocentesis: evolution and state-of-the-art technique. Mayo Clin Proc 1998; 73: 647-52 PubMed

Autorzy

  • Tomasz Sobalski, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, NZOZ Gabinet Lekarza Rodzinnego w Zielonkach (recenzent)
  • Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Marlies Karsch-Völk, Dr med., Fachärztin für Allgemeinmedizin, München

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit