Regional content

Content

Informacje ogólne

Definicja

• Skurcze mięśni – w tym te w postaci drgawek – są spowodowane wzrostem napięcia mięśni, co jest objawem choroby podstawowej.¹
• Skurcze można sklasyfikować w zależności od tego, czy są ogniskowe, tj. czy dotyczą jednej grupy mięśni lub części ciała, czy też są uogólnione i odnoszą się do wszystkich mięśni.

Różne rodzaje skurczów mięśni/napadów drgawek

• Drgawki toniczne to mimowolne, długotrwałe i silne skurcze mięśni.
• W przypadku drgawek klonicznych występuje mimowolnie naprzemienny silny skurcz i rozluźnienie mięśni
• Mioklonie: krótkie nagłe skurcze włókien mięśniowych, całych mięśni lub grup mięśni. Mogą również występować fizjologicznie, np. jako mioklonia podczas zasypiania lub jako reakcja zaskoczenia.
• Z kolei podczas omdlenia dochodzi do utraty napięcia mięśniowego. Dotyczy to również wielu innych stanów chorobowych, którym towarzyszą zaburzenia świadomości.

Częstość występowania

• Chorobowość napadów drgawkowych w USA w ciągu całego życia: około 2-5%²
• Większość pacjentów (57%), którzy doświadczają pierwszego napadu drgawkowego, ma mniej niż 25 lat, a 71% z nich ma 15 lat lub mniej. 58% z nich jest płci męskiej.³
• Około od 4 do 10% populacji doświadcza napadów drgawkowych w pewnym momencie swojego życia. Są to zazwyczaj jednorazowe zdarzenia napadowe w dzieciństwie, takie jak drgawki gorączkowe lub inne napady objawowe spowodowane ostrym stanem chorobowym. U około 1% wszystkich 20-latków ostatecznie rozpoznaje się padaczkę.⁴
• Około połowa pacjentów z pierwszym nieprowokowanym napadem drgawkowym i 3 na 4 osoby z pierwszym zdarzeniem napadowym obejmującym kilka napadów w ciągu jednego dnia, będą miały napady ponownie w ciągu kolejnych 8 lat.⁵
• Dwa razy częściej zdarza się, że pierwszy napad padaczkowy jest uogólniony, a nie ogniskowy.⁶
  • Drgawki ogniskowe stanowią około 2/3 przypadków, w tym około 80% z wtórnym uogólnieniem.
  • U dzieci w wieku poniżej 5 lat pojawiające się napady są w większości uogólnione, później ponad połowa z nich ma charakter ogniskowy.^3-4
• Większość uogólnionych napadów drgawkowych występuje podczas czuwania, ale 1 na 4 napady występują podczas snu.³

Rozważania diagnostyczne

• Najczęstszą przyczyną napadów drgawek z utratą przytomności jest padaczka.³
• Tylko 1 na 6 pacjentów z pierwszym napadem ma możliwą do zidentyfikowania przyczynę, taką jak wrodzone uszkodzenie mózgu (4,4%), choroba naczyniowo-mózgowa (3,9%), uraz głowy (3,2%), guz mózgu (1,7%) lub nadużywanie alkoholu (0,3%).³
• Nie ma wyraźnych objawów, oznak lub testów klinicznych, które pozwoliłyby jednoznacznie odróżnić napad drgawek od napadu z utratą przytomności bez drgawek (np. omdleniem).⁷
  • Do 90% pacjentów z omdleniami ma ruchy miokloniczne lub inne ruchy drgawkopodobne, gdy są nieprzytomni.⁸

Przyczyna konsultacji

• Uogólnione napady drgawek
  • Przyczyna?
  • Wskazania terapeutyczne?
• Omdlenia wymagają kompleksowej diagnostyki różnicowej.
• Rzadsze przypadki konsultacji to nocne skurcze łydek lub skurcze mięśni po przeciążeniu.

Niebezpieczne stany, którym można zapobiegać

• Stan padaczkowy
• Napady gromadne
• Szczegółowe informacje znajdują się także w sekcji Diagnostyka różnicowa.

ICD-10

• F44.5 Drgawki dysocjacyjne
• G25.3 Mioklonia
• G25.8 Inne określone zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia czynności ruchowych
  • G25.80 Okresowe ruchy nóg podczas snu
  • G25.81 Zespół niespokojnych nóg (Restless-Legs-Syndrom)
  • G25.88 Inne określone zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia czynności ruchowych: akatyzja (wywołana leczeniem) (wywołana lekami); zespół sztywności uogólnionej.
• G40 Padaczka
• G41 Stan padaczkowy
• R06.88 Inne i nieokreślone zaburzenia układu oddechowego - drgawki wpływające na układ oddechowy
• R25.2 Kurcz i przykurcz
• R55 Omdlenie i zapaść
• R56 Drgawki niesklasyfikowane gdzie indziej
  • R56.0 Drgawki gorączkowe
  • R56.8 Inne i nieokreślone drgawki

Diagnostyka różnicowa

Omdlenie

• Klasyczne objawy omdlenia to głównie bardzo krótka utrata przytomności i szybkie odzyskanie orientacji po przebudzeniu. Często podczas omdlenia występują mniej lub bardziej złożone zjawiska motoryczne, które można łatwo pomylić z objawami padaczkowymi.
• Rozróżnienie:
• omdlenia wazowagalne/omdlenia odruchowe
• neurogenna hipotonia ortostatyczna/hipotonia ortostatyczna
• zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej (POTS)
• omdlenie kardiogenne (konieczna diagnostyka kardiologicznaw celu ustalenia wskazań do leczenia: rozrusznik serca/wszczepiony kardiowerter - defibrylator/ablacja)
• Przyczyny omdleń wazowagalnych lub neurogennych
  • niedociśnienie spowodowane odruchami
  • może być wywołane strachem, bólem, nieprzyjemnymi doświadczeniami, widokiem krwi, wymiotami lub biegunką
  • Omdlenia podczas mikcji lub wypróżnienia często występują w nocy, głównie u osób starszych.
• Epidemiologia
  • Najczęstszą przyczyną omdleń zarówno u dzieci jak i dorosłych jest omdlenie odruchowe i hipotonia ortostatyczna; średni współczynnik chorobowości wynosi 22%, najczęściej u młodych kobiet.
  • Występuje w przedziale od 50 do 66% wszystkich omdleń, w przypadku których nie znaleziono innej przyczyny.
• Wywiad lekarski
  • W hipotonii ortostatycznej utrata przytomności często objawia się podstępnie z początkiem w postaci zawrotów głowy, pocenia się, bladości powłok skórnych, nudności, kołatania serca i mroczków przed oczami (wzrost aktywności układu współczulnego).
  • Stan ten szybko poprawia się po położeniu się, ale chorzy mogą nadal odczuwać złe samopoczucie i wyczerpanie przez kilka godzin po tym zdarzeniu.
• Podstawowa diagnostyka obejmuje:
  • szczegółowy wywiad lekarski i wywiad z osobami trzecimi
  • badanie fizykalne
  • 12-odprowadzeniowe badanie EKG
  • pomiar ciśnienia tętniczego w spoczynku i w razie potrzeby test Schellonga

Padaczka

• Padaczka to choroba mózgu definiowana przez jeden z poniższych warunków:
  • Co najmniej 2 nieprowokowane napady drgawkowe lub odruchowe omdlenia wazowagalne, występujące w odstępie ponad 24 godzin.
    • Napad odruchowy: napad wywołany przez bodźce sensoryczne, np. migoczące światło, dźwięki, hałas, muzyka, bodźce proprioceptywne lub somatosensoryczne.
  • Jeden nieprowokowany lub odruchowy napad padaczkowy, jeżeli ryzyko kolejnego napadu jest duże (≥60%). 
  • rozpoznanie zespołu padaczkowego 
• Szerokie spektrum chorób spowodowanych dysfunkcją mózgu, podzielonych na formy uogólnione i ogniskowe (dawniej „częściowe”)
• Pierwotna padaczka uogólniona to napady uogólnione bez ogniskowego początku lub aury: napady toniczno-kloniczne, nieobecność, mioklonie, napady atoniczne
• Napady ogniskowe mogą przekształcić się w napady uogólnione.
• Poza napadami, kliniczny stan neurologiczny jest zwykle prawidłowy, czasami można wykryć deficyty neurologiczne.
• W przypadku dzieci, w diagnostyce należy wziąć pod uwagę wiek, wyniki badania neurologicznego, stan rozwoju psychomotorycznego, typ napadu i inne możliwe zespoły padaczkowe w zależności od grupy wiekowej.

Drgawki gorączkowe

• Zobacz artykuł Drgawki gorączkowe.
• Małe dzieci z wysoką gorączką bez objawów infekcji wewnątrzczaszkowej
• Do 75% dzieci ma nawroty podczas późniejszych epizodów gorączki.⁹
• U około od 3 do 4% dzieci z drgawkami gorączkowymi rozwija się później padaczka.
• Napady toniczno-kloniczne zwykle nie trwają dłużej niż od 2 do 3 minut, a czas trwania powyżej 10 minut wskazuje na chorobę somatyczną związaną z leczeniem.
• Stan kliniczny jest zwykle prawidłowy.

Drgawki afektywne

• Zobacz artykuł Napady afektywne (drgawki afektywne).
• Rozpoczynają się w 1. lub 2. roku życia.
• Napady występują mniej lub bardziej regularnie przez kilka miesięcy lub lat i mogą trwać od 2. do 4. roku życia.
• Napady są zwykle wywoływane przez ból, strach lub podekscytowanie.
• W razie potrzeby dołączyć do leczenia psychoterapię dzieci

Guz mózgu

• Zobacz artykuł Guzy wewnątrzczaszkowe u dorosłych.
• Guz pierwotny lub przerzuty, często z niezauważalną progresją
• Wczesnymi objawami mogą być napady drgawek, wolno postępujące niedowłady oraz afazja. Ból głowy rzadko jest jednym z wczesnych objawów. W przebiegu choroby pojawia się on jednak u 2/3 chorych.
• Inne typowe objawy mogą obejmować nudności, wymioty, zawroty głowy, porażenie nerwów czaszkowych i wodogłowie .
• Stopniowo narastające deficyty neurologiczne i ewentualnie objawy neuropsychiatryczne, np. zmiany osobowości

Choroby wtórne w chorobach ośrodkowego układu nerwowego

• Udar
• Zakażenia ośrodkowego układu nerwowego
• Uraz czaszkowo-mózgowy

Intoksykacja

• Świadome lub nieświadome przedawkowanie leków przeciwdepresyjnych, neuroleptyków, insuliny, alkoholu, narkotyki

Napady rzekomopadaczkowe

• W wyniku zaburzeń metabolicznych, hipoglikemii, zaburzeń równowagi elektrolitowej, zasadowicy
• Drgawki odstawienne
• Ataki hiperwentylacji (tężyczka)
• Ostre niedotlenienie mózgu o różnych przyczynach

Lęk w nocy

• Lęk nocny
• Występuje najczęściej u dzieci w wieku od 3. do 5. roku życia. Częściej dotyczy chłopców. W rzadkich przypadkach może wystąpić również u dorosłych.
• Podczas snu występuje atak lęku z płaczem, poceniem się, tachykardią i tachypnoe. Osoby chore nie rozpoznają opiekunów (np. partnerów, rodziców) oraz otoczenia, zazwyczaj są bardzo zdezorientowane i bardzo trudno je obudzić. Pod koniec napadu budzą się na krótko, a następnie zwykle spokojnie zasypiają.
• Po napadzie zwykle występuje amnezja dotycząca tego zdarzenia.
• Zakłada się, że jest to zaburzenie dojrzewania systemu regulacji faz snu, a ze względu na rodzinne występowanie prawdopodobna jest również komponenta genetyczna.

Nocne skurcze nóg

• Zobacz artykuł Nocne skurcze łydek.
• Należy wykluczyć objawowe przyczyny skurczów mięśni:
  • praca fizyczna lub wysiłek sportowy, zwłaszcza w warunkach obciążenia wysoką temperaturą (zobacz także artykuł Uszkodzenia termiczne)
  • ciąża
  • hipowolemia, hipotoniczne odwodnienie (hiponatremia), hemodializa
  • Choroby pierwszego motoneuronu są związane ze spastycznym wzrostem napięcia mięśniowego, np. w przypadku:
    
    • zespołu porażenia poprzecznego rdzenia kręgowego
    • stwardnienia rozsianego
    • stwardnienia zanikowego bocznego
  • Obwodowe zaburzenia neurologiczne mogą być związane ze zwiększoną pobudliwością nerwów ruchowych (zespół skurczowych fascykulacji), np.:
    • mono- i polineuropatie
    • choroby kanałów jonowych o podłożu immunologicznym
    • zmiany korzeniowe
    • uszkodzenie komórek rogu przedniego (stan po chorobie Heinego-Medina, stwardnieniu zanikowym bocznym)
  • zaburzenia endokrynologiczne: zaburzenia czynności tarczycy, choroba Addisona
  • marskość wątroby
  • alkohol i leki: beta-sympatykomimetyki, blokery receptorów beta o częściowej aktywności agonistycznej, leki cholinergiczne/inhibitory acetylocholinoesterazy, antagoniści wapnia, statyny i fibraty, diuretyki
  • podłoże dziedziczne (bardzo rzadkie)
• W ostrych przypadkach należy rozciągnąć skurczony mięsień lub napiąć antagonistów.
• W przypadku nocnych skurczów mięśni łydek należy regularnie wykonywać ćwiczenia rozciągające tę grupę mięśni.
• Leczenie farmakologiczne
  • Udowodnione w sposób wystarczający zostało leczenie chininą.
    • Chinina jest preparatem skutecznym, ale ze względu na (rzadkie) ciężkie reakcje niepożądane powinna być stosowana tylko w leczeniu drugiej linii i wyłącznie w przypadku dużego nasilenia skurczów.
    • siarczan chininy lub hydrochinina od 200 do 400 mg na noc
  • Skuteczność wszystkich innych środków farmakologicznych i niefarmakologicznych jest bardzo słaba lub udowodniona w sposób niewystarczający.
  • Należy wypróbować doustne podawanie magnezu ze względu na korzystny profil działań niepożądanych. Skuteczność nie jest wystarczająco udowodniona.
  • Magnez może być skuteczny w przypadku skurczów mięśni podczas ciąży.
  • Żadna terapia farmakologiczna nie została udowodniona w sposób wystarczający w przypadku skurczów mięśni w ALS (amyotrophic lateral sclerosis – stwardnienie zanikowe boczne)/chorobie neuronu ruchowego.

Zespół niespokojnych nóg (Restless-Legs-Syndrom - RLS)

• Zobacz artykuł Zespół niespokojnych nóg.
• Synonim: choroba Willisa-Ekboma
• Patofizjologia nie jest jak dotąd poznana. Wyniki badań neurofizjologicznych przemawiają za odhamowaniem lub uwrażliwieniem/nadpobudliwością szlaków rdzeniowych z udziałem układu nocyceptywnego i nerwów obwodowych.
• Rozpoznanie RLS ustala się na podstawie objawów klinicznych. Cztery zasadnicze kryteria obejmują:
  1. przymus poruszania nogami, zwykle związany z zaburzeniami czucia o różnej jakości lub bólem
  2. przymus ruchu tylko podczas odpoczynku lub odprężenia
  3. Ćwiczenia fizyczne łagodzą objawy.
  4. Występuje rytm okołodobowy z objawami dominującymi wieczorem i w nocy.
• Leczeniem pierwszego wyboru jest leczenie substancjami dopaminergicznymi.

Psychogenne napady rzekomopadaczkowe

• Synonim: drgawki dysocjacyjne
• Napady mogą przypominać wszystkie rodzaje napadów padaczkowych. Więcej szczegółów na temat różnicowania diagnostycznego napadów padaczkowych można znaleźć w artykule Zaburzenia dysocjacyjne.
• Napady zwykle rozwijają się wolniej na początku i trwają dłużej niż napady padaczkowe.
• Inne objawy wskazujące na napad psychogenny to zmiana intensywności podczas napadu, ruchy głowy z boku na bok, zamknięte lub zaciśnięte oczy podczas napadu (nietypowe w przypadku padaczki) i szybkie wybudzanie się po napadzie.
• Diagnozę stawia się na podstawie dokładnego wywiadu lekarskiego i badania EEG podczas napadu.
• Leczenie z wyboru: psychoterapia

Inne możliwe przyczyny

• Mioklonie, które nie występują w przebiegu padaczki.
  • samoistne
  • objawowe, np. w przypadku:
    • zaburzeń czynności wątroby lub nerek
    • intoksykacji
    • po niedotlenieniu mózgu
    • przewlekłych zapaleń mózgu
    • asterixis (drżenie o charakterze trzepotania) w encefalopatii metabolicznej, np. z powodu niewydolności wątroby lub niewydolności nerek lub hiponatremii
• Hiperwentylacja
• Hipoglikemia
• Hipotonia ortostatyczna
• Dyskineza
• Migrena

Wywiad lekarski

Na to należy zwrócić szczególną uwagę

Rodzaj napadu

• Atak padaczkowy (charakterystyka w artykule Padaczka)?
  • uogólniony napad toniczno-kloniczny (dawniej „grand mal”)
  • typowy uogólniony napad bez manifestacji ruchowej (dawniej: „napad nieobecności”, „petit mal”)
  • uogólniony napad miokloniczny bez manifestacji ruchowej (dawniej: miokloniczno-atoniczny lub -astatyczny)
  • pojedyncze ogniskowe (dawniej: częściowe) napady
  • napady ogniskowe z zaburzeniami świadomości (dawniej: napady częściowe złożone)
  • napady ogniskowe, początek z objawami autonomicznymi
  • stan padaczkowy
• Psychogenny napad niepadaczkowy?
• Omdlenie?
• Skurcze mięśni o innej przyczynie? (zobacz sekcja Diagnostyka różnicowa)

Czynniki wyzwalające, możliwość prowokacji

• Potencjalne czynniki wyzwalające ataki padaczkowe:
  • migoczące światło
  • odgłosy
  • hałas
  • muzyka
  • bodźce proprioceptywne lub somatosensoryczne
• Ortostatyczny spadek ciśnienia tętniczego? (Omdlenie odruchowe?)
• Odwodnienie? Wysoka temperatura? Gorączka?
• Nadużycie alkoholu? Narkotyki?

Czas trwania objawów?

• Sekundy czy minuty?

Mimowolne oddanie moczu lub stolca?

• Objawy napadu uogólnionego

Inne objawy padaczki?

• Przygryzienie języka¹⁰, aura, uczucie pełności w nadbrzuszu, splątanie poudarowe i ogniskowe objawy neurologiczne 

Czy występują cechy/objawy omdlenia?

• Stresujące wydarzenia lub wcześniejsze uczucie omdlenia, pocenie się, długotrwałe stanie, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca lub niskie tętno¹¹

Leki?

• Zwłaszcza przy stosowaniu leków przeciwpadaczkowych, nadużywaniu lekarstw?

Zaburzenie rozwojowe?

• Wrodzone uszkodzenie mózgu?
• Padaczka w wywiadzie rodzinnym?

Badanie przedmiotowe

Informacje ogólne

• Ocena ciśnienia tętniczego, źrenic i czynności serca: oznaki wskazujące na chorobę naczyń mózgowych?
• U małych dzieci: należy wykluczyć poważne choroby zakaźne, takie jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Aspekty szczególne

• Po zakończeniu napadu badane są napięcie mięśniowe, siła i odruchy w dotkniętych mięśniach.
• Podstawowa diagnostyka w przypadku omdlenia
  • szczegółowy wywiad lekarski i wywiad z osobami trzecimi
  • badanie fizykalne
  • 12-odprowadzeniowe badanie EKG
  • test Schellonga (test ortostatyczny)

Badanie uzupełniające

W praktyce lekarza rodzinnego

• Podczas przyjmowania leków przeciwpadaczkowych należy sprawdzać ich stężenie w surowicy (badanie niedostępne w Polsce).

W ambulatoryjnej opiece specjalistycznej

• W zależności od podejrzewanej przyczyny napadów należy przeprowadzić badania uzupełniające.¹²

Wskazane badania w przypadku napadów drgawek o niejasnych przyczynach

• Badania krwi 
  • glukoza w surowicy: hipoglikemia lub hiperglikemia 
  • elektrolity (Na, K, Ca): hiponatremia 
  • ciąża 
  • badanie na obecność substancji toksycznych w przypadkach podejrzenia nadużywania narkotyków^2,7
• Badanie TK lub RM 
  • Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem ostrej patologii wewnątrzczaszkowej wymagają natychmiastowego badania.^2,7,13
  • Zdrowe dziecko bez czynników ryzyka nie wymaga natychmiastowego badania radiologicznego.
  • Jeśli nie ma oznak wskazujących na chorobę z pilnym wskazaniem do leczenia, można rozważyć przesunięcie badania obrazowego na późniejszy termin.¹⁴
  • TK jest często wykonywana w przypadku stanu ostrego (najlepiej nadaje się do wykrywania krwotoków), ale RM ma większą czułość w wykrywaniu zmian strukturalnych w mózgu.^7,15
• Nakłucie lędźwiowe 
  • Jest wskazane przede wszystkim w przypadku podejrzenia ostrego krwotoku podpajęczynówkowego i w przypadku negatywnego wyniku tomografii komputerowej około 12 godzin po wystąpieniu objawów¹⁶, zakażenia OUN, niedoboru odporności (np. pacjenci z pozytywnym wynikiem badania na HIV) lub zapalnej neurologicznej choroby ogólnoustrojowej, np. stwardnienie rozsiane.¹⁷
• EEG 
  • zalecane w przypadku wszystkich nowych napadów^2,7, jednak niekoniecznie jako część badania wstępnego⁶

Środki i zalecenia

Wskazania do skierowania do opieki specjalistycznej

• W przypadku napadu u osoby z rozpoznaną padaczką, skierowanie do neurologa w celu dostosowania dawki lub zmiany leczenia.
• Pacjenci z pierwszorazowym napadem są kierowani do neurologa przed rozpoczęciem leczenia lekami przeciwpadaczkowymi w celu przeprowadzenia dalszej diagnostyki.²

Wskazania do hospitalizacji

• Gdy napady padaczkowe występują po raz pierwszy, hospitalizacja jest wskazana zarówno u dzieci, jak i dorosłych.
• Przyjęcie w trybie nagłym jest wskazane w przypadku:
  • napadów bez całkowitego ustąpienia
  • napadów gromadnych
  • stanu padaczkowego
  • podejrzenia odstawienia, urazu, zatrucia, niedotlenienia, infekcji lub ostrego zaburzenia metabolicznego

W przypadku drgawek gorączkowych

• Napady proste mogą być leczone przez lekarza rodzinnego.
• Skierowanie do szpitala
  • u wszystkich dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy  
  • w przypadku napadów złożonych
  • w przypadku napadów bez gorączki
  • jeśli nie można wyjaśnić przyczyny gorączki

Zalecenia

Środki ochronne podczas napadu padaczkowego

• Należy umieścić coś miękkiego pod głową osoby i odciągnąć lub odsunąć ją od przedmiotów, które mogą spowodować obrażenia.
• Należy ułożyć nieprzytomną osobę w stabilnej pozycji bocznej ustalonej.
  

  Stabilna pozycja boczna ustalona
• Nie należy wkładać do ust łopatki, klina ustnego ani podobnych przedmiotów.

Hamowanie napadów za pomocą benzodiazepin

• Pojedynczy napad trwający krócej niż 5 minut nie wymaga natychmiastowej terapii.
• Benzodiazepiny podaje się w przypadku napadów padaczkowych trwających dłużej niż 5 minut lub w przypadku powtarzających się napadów.
• Dożylnie: W przypadku lorazepamu skuteczność i bezpieczeństwo zostały najlepiej udokumentowane.
  • U osoby dorosłej początkowo wstrzykiwać powoli 4 mg lorazepamu dożylnie (2 mg/min). Jeśli napady utrzymują się lub zaistnieje ich nawrót w ciągu następnych 10 do 15 minut, tę samą dawkę można podać ponownie, ale nie wcześniej niż po 12 godzinach. 0,05 mg/kg, w razie potrzeby powtórzyć po 5 minutach (dawka maksymalna ok. 0,1 mg/kg).
  • Dzieci i młodzież powinny otrzymać początkową dawkę 0,05 mg/kg masy ciała; jeśli napady utrzymują się lub nawracają w ciągu następnych 10 do 15 minut, można podać kolejną dawkę 0,05 mg/kg.
  • Alternatywnie: diazepam
    • u dorosłych, diazepam 10 mg dożylnie; następnie dawki 5 mg aż do ustąpienia napadu
    • u dzieci
      • wiek od 0 do 2 lat: od 2 do 5 mg dożylnie
      • wiek od 2 do 4 lat: od 5 do 7,5 mg dożylnie
      • wiek od 4 do 6 lat: od 5 do 10 mg dożylnie
      • wiek powyżej 6 lat: od 10 do 20 mg dożylnie
• U dzieci leczenie wlewem doodbytniczym z diazepamem
  • dzieci o masie ciała poniżej 10 kg: 5 mg
  • dzieci o masie ciała powyżej 10 kg: 10 mg
• w przypadku niemożliwego dostępu dożylnego lub przy leczeniu wstępnym przez osoby bez wykształcenia medycznego lub personel pielęgniarski midazolam od 5 do 10 mg donosowo (w Polsce niedostępny) lub policzkowo (w razie potrzeby powtórzyć, maks. ok. 20 mg) lub diazepam od 10 do 20 mg doodbytniczo (powtórzyć w razie potrzeby, maks. ok. 30 mg)
• W przypadku dzieci i młodzieży istnieją również dane potwierdzające równoważność lorazepamu podawanego donosowo (w Polsce niedostępny) lub policzkowo z podaniem dożylnym.
• Należy zwrócić uwagę na ryzyko depresji oddechowej, jeśli pacjenci przyjmowali wcześniej leki wchodzące w interakcje z benzodiazepinami lub alkohol.
• Jeśli można zapewnić odpowiednią wentylację, nadrzędnym celem jest skuteczne leczenie napadu, nawet jeśli konieczne jest zwiększenie dawki.
• Przy wyższych dawkach wymagana jest gotowość do intubacji.

Czy leczenie przeciwpadaczkowe należy rozpocząć po pierwszym napadzie drgawek?

• Pojedynczy napad nie oznacza padaczki lub tendencji do powtarzających się napadów. Jeśli znane są czynniki leżące u podłoża, takie jak wcześniej przebyte krwotoki wewnątrzmózgowe lub inne wcześniejsze uszkodzenia, można rozważyć wczesne leczenie przeciwpadaczkowe.
• Jedno z badań wykazało, że wczesne leczenie zmniejszyło ryzyko wystąpienia nowych napadów w ciągu kolejnych 1 do 2 lat, ale nie miało długoterminowego wpływu na nawroty. Ten ostatni argument przemawia za wyczekiwaniem po pojedynczym ataku, aby uniknąć nadmiernego leczenia i związanych z nim skutków ubocznych i ryzyka.
• U dzieci należy szczególnie starannie rozważyć zalety i wady terapii przeciwpadaczkowej.¹⁸

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

• Drgawki u dorosłych
• Drgawki gorączkowe u dzieci
• Napady drgawek u dzieci
• Nocne skurcze łydek
• Padaczka
• Padaczka u dzieci
• Omdlenie