Co to jest tendinopatia ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego?
Definicja
Łaci
Mięsieńska nazwapiszczelowy mięśniatylny piszczelowego tylnego to(łac. musculus tibialis posterior) jest jednym z ważniejszych mięśni stabilizujących stopę i staw skokowy. Tendinopatia tego mięśnia wynika z przeciążenia ścięgna, które biegnie nawzdłuż tylno-przyśrodkowej stroniestrony łydki, za przyśrodkową kostką goleni, a następnie przechodzi na podeszwę, gdzie ulega rozgałęzieniu. CechyZmiany w ścięgnie mogą obejmować różne etapy zużycia ścięgna są bardzo rozległe – od podrażnienia, przez zmiany zwyrodnieniowe, aż po rozerwanie.
Objawy
Objawy tendinopatii zależą od stopnia zużyciazaawansowania uszkodzenia ścięgna. WeW wczesnejpoczątkowej fazie schorzeniechoroby charakteryzujepacjent się uporczywymodczuwa tępympy bóleml w okolicy ścięgna, pacjentczęsto maz teżtowarzyszącym wrażenie„uczuciem "ciągnięcia“". w tej okolicy, moMoże też występować obrzęk zaw kostkąokolicy przyśrodkowąrodkowej ikostki oraz wzdłuż łuków stopy. Ból nasila się przy wysiłku fizycznym. W późniejszych stadiach chorechoroby dochodzi do osłabienia mięśnie słabnąni, pacjentco zaczyna miećpowoduje trudności zew staniemstaniu na palcach.
MoW bardziej zaawansowanej tendinopatii może dojść do spłaszczenia łuków stopy (stopatzw. stopy płaskaaskiej), wco następstwieskutkuje czegojej odwróceniem (stopy kierują się na zewnątrz) przyoraz jednoczesnym pojawieniupojawieniem się koślawości. ŚW skrajnych przypadkach ścięgno może ulec rozerwaniu, powodującco powoduje intensywny ból w tym miejscu.
Przyczyny
Tendinopatia mięśnia piszczelowego tylnego jest przewlekłą chorobą zwyrodnieniową (ze zużycia), która najczrozwija sięściej powstajena w efekcieskutek powtarzających się mikrourazów. SzczególnieNajbardziej podatne na uszkodzenia są słabiej ukrwione odcinki ścięgna, zwłaszczaszczególnie w okolicy kostki przyśrodkowej. JeśliGdy dolegliwości utrzymują się przez dłuższyugi czas, pojawiadochodzi siędo reakcjareakcji zapalnazapalnej, a w niektórych przypadkach równieżmogą wystąpić zmiany zwyrodnieniowe w tkankachobrębie tkanek. W dłuższejugotrwałych perspektywieprzypadkach przewlekła tendinopatia może prowadzić do zerwania ścięgna., Dochodzi do tego najczęściejszczególnie po zadzianagłaniuym pewnego czynnika, na przykład ostrego urazuurazie.
CzynnikamiCzynniki ryzyka tendinopatii mięśnia piszczelowego tylnego sobejmują: postępującyzaawansowany wiek, występujące już wcześniej płaskostopie, nadciśnienie tętnicze, cukrzycacukrzycę, nadwaganadwagę, długotrwałe leczenie iniekcjamiz zużyciem iniekcji glikokortykosteroidów podawanymipodawanych w okolice ścięgna, oraza także choroby zapalne stawów. Zwiększone ryzyko występuje również podczasu bieganiaosób biegających po twardejtwardych nawierzchninawierzchniach ioraz przyz niewnieprawidłaściwejową biomechanicebiomechaniką stopy (np. przy dużaej koślawośćci).
Częstość występowania
Ścięgno mięśnia piszczelowego tylnego jest zdecydowaniejednym z najczęściej zrywanymuszkadzanych ścięgnemgien w obrębie tyłostopia. ChorobaTendinopatia dotykatego w przeważającej większościęgna szczególnie dotyczy kobiet z nadwagą, wśród których – w zaawansowanym wieku – tendinopatie mięśnia piszczelowego tylnego siwystęgajpują nawetu około 10% przypadków.
Badania
Je
Rozpoznanie tendinopatii mięśliniapacjencipiszczelowegoopisujątylnegotypowezwykleobjawy, zalecaopiera sięwykonanienaodpowiednichwywiadziebadańoraz charakterystycznych objawach klinicznych. Ruchy w obrębie kostkigoleni(podnoszenieprzeciwstopyoporowi (w góręi, w dół,a takżeoraz do wewnątrz i na zewnątrz)prowokujmogąpojawienie sięnasilać bólu.Naluszkodzeniew obrębie ścięgnamięśnia piszczelowego tylnego.
Pomocny możewskazywabyć test, w którym pacjent nie jest w stanie unieść10 razypięty od podłoża, stojąc na jednej nodze (obustronnie, 10 razy).Inne
Dodatkowe badania,zazwyczajtakieniejaksąrezonanswymagane.Wmagnetycznyprzypadku(RM),niejasnychultrasonografiarozpoznań(USG)pomocneoraz zdjęcia rentgenowskie (RTG), mogą byćbadaniastosowaneRM,wUSG i RTG celemcelu wykluczenia innych przyczyndolegliwobólu, jeścili rozpoznanie jest niejasne.
Leczenie
Należy
Podstawowymzaprzestaćelementem leczenia tendinopatii jest zaprzestanie czynności, które powodują bólioraznie obciodciążaćenie chorej kończyny. W przypadku ostrego bólumożnazalecaprzyksię stosowanie okładać workiadów zlodemlodunaorazboląceuniesieniemiejsca i unieść stopęstopy.Można przyjmować leki
Leki przeciwzapalne (NLPZ), które mają również działanie przeciwbólowe,–mogą być stosowane w połączeniu z fizjoterapiąoraziodchudzaniemprogramem odchudzania, jeśli nadwaga jest czynnikiem ryzyka.Niekiedy
Wmożeniektórychbyćprzypadkach konieczne jest noszenie gipsu lub ortezy przez okres 4–8 tygodni, aby odciążyć ścięgno.
Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosirezultatefektów,koniecznamoże byćoperacjawskazane leczenie chirurgiczne.Noszenie
Warto również nosić odpowiednio dobrane obuwie ortopedyczne (płaskiegoaskie,sznurowanegosznurowane),obuwiaktórez pracowni protetyczno-ortopedycznej mopomożepomócskorygować płaskostopie.
Rokowanie
W przypadkumniej ciężkichłagodniejszych stadiów choroby, powrót do zdrowiazajmujezwyklezazwyczajnastępujekilkaw ciągu kilku tygodni.
Wczesne odciążanieenie chorej kończynyioraz odpowiednie leczeniemoże zatrzymać lubmogą spowolnić rozwój choroby zwyrodnieniowej i zapobiec zaawansowanej dysfunkcji.
Jeślikończyna będziepacjent nadal obciążanaa kończynę pomimo bólu, choroba może przejść w stan przewlekły, a dalsze zużycie ścięgna możew końcu doprowadziprowadzić do jego zerwania.
Rehabilitacja po operacji jest procesem długotrwałaym. W większości przypadkówkoniecznepacjentjestmusinoszenienosićgipsugips przez okres 2–3 miesięcy,po zabiegu. Odzyskaniea pełnejna sprawnościć możezającbyćnawetodzyskanarokdopiero po roku.
U ponad 80% pacjentów wyniki leczenia operacyjnego 5 lat po zabiegu sądobrepozytywne.
Dodatkowe informacje
- Płaskostopie
- Tendinopatia mięśnia piszczelowego tylnego
Autor
- Markus Plank, MSc BSc, dziennikarz medyczny i naukowy, Wiedeń
- Lek. Kalina van der Bend, recenzent