Po przybyciu zespołu ratownictwa medycznego lub zespołu reanimacyjnego (w szpitalu lub poza nim) czynności podstawowe są uzupełniane zaawansowanymi zabiegami resuscytacyjnymi (Advanced Life Support — ALS).
Główne elementy zaawansowanych zabiegów to następujące procedury:
defibrylacja manualna
zabezpieczenie dróg oddechowych
leki i ich podanie podczas resuscytacji
leczenie arytmii
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne wykonywane przez personel ratowniczy i medyczny (Advanced Life Support — ALS) u dzieci
W przypadku zaawansowanego zabiegu resuscytacyjnego zespół wykonuje równolegle kilka interwencji, mimo że działania poniżej są przedstawione w sekcjach.
W przypadkach, w których prawdopodobnie będzie trudno uzyskać dostęp dożylny, w pierwszej kolejności założyć dostęp doszpikowy
Płukanie po każdym podaniu leku w celu jego przepłukania
Analiza rytmu
Jak najszybciej rozpocząć monitorowanie rytmu serca za pomocą elektrod EKG bądź samoprzylepnych elektrod defibrylacyjnych (lub łyżek defibrylacyjnych)
Kontynuacja uciskania klatki piersiowej podczas ładowania defibrylatora
Różnica pomiędzy rytmami do defibrylacji i nie do defibrylacji
W razie wątpliwości należy uznać, że rytm jest do defibrylacji.
Rytm do defibrylacji
częstoskurcz komorowy bez tętna (pulseless ventricular tachycardia - pVT)
migotanie komór (ventricular fibrillation - VF)
Rytm nie do defibrylacji
aktywność elektryczna bez tętna (pulseless Electrical Activity - PEA)
bradykardia
asystolia
Rytm do defibrylacji
Po stwierdzeniu rytmu do defibrylacji należy natychmiast podjąć próbę jej przeprowadzenia.
Podanie wyładowania o energii 4 J/kg masy ciała i natychmiastowa kontynuacja resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez 2 minuty.
Kontrola rytmu serca co 2 minuty (po ostatnim wyładowaniu) i kolejne podanie wyładowania (4 J/kg masy ciała), jeśli utrzymuje się rytm do defibrylacji.
Bezpośrednio po 3. wyładowaniu podanie adrenalina (10 µg/kg masy ciała, maks. 1 mg) i amiodaron (5 mg/kg masy ciała, maks. 300 mg) dożylnie/doszpikowo
Lidokaina dożylnie (1 mg/kg masy ciała) może być stosowana jako alternatywa dla amiodaronu przez osoby udzielające pierwszej pomocy, które mają doświadczenie w stosowaniu jej.
Bezpośrednio po 5. wyładowaniu podać drugą dawkę adrenaliny (10 µg/kg masy ciała, maks. 1mg) i amiodaronu (5mg/kg masy ciała, maks. 150 mg), jeżeli u dziecka nadal występuje rytm do defibrylacji.
Następnie powtarzać podawanie adrenaliny co 3–5 minut.
Przy opornych VF (ventricular fibrillation - VF)/pVT (tzn. >5 wymaganych defibrylacji) rozważyć zwiększenie energii defibrylacji, stopniowo do 8 J/kg masy ciała lub maksymalnie 360 J.
Rytm nie do defibrylacji
Uzyskać dostęp naczyniowy i podać jak najszybciej adrenalinę (10 µg/kg masy ciała, maksymalnie 1 mg).
Ciągła resuscytacja krążeniowo-oddechowa z analizą rytmu co 2 minuty
W przypadku utrzymującego się rytmu nie do defibrylacji powtarzać podawanie adrenaliny co 3–5 minut
Wentylacja
Natlenienie przy użyciu maski z workiem samorozprężalnym z maksymalnym stężeniem wdechowym tlenu (100%)
W przypadku doświadczonych osób udzielających pierwszej pomocy należy rozważyć zastosowanie zaawansowanego zabezpieczenia dróg oddechowych (rurka intubacyjna, przyrząd nadgłośniowy) z zastosowaniem kapnografii.
W przypadku wentylacji przez rurkę intubacyjną istnieje możliwość wentylacji asynchronicznej i ciągłych uciśnięć klatki piersiowej (przerwa co 2 minuty w celu sprawdzenia rytmu)
Kontrola temperatury docelowej (ang. targeted temperature management) z unikaniem gorączki i przestrzeganiem wstępnie ustalonej temperatury (w zależności od wiedzy i wyposażenia otoczenia)
Źródła
Wytyczne
European Resuscitation Council. Guidelines for Resuscitation. Stan z 2021 r. www.cprguidelines.eu
Piśmiennictwo
European Resuscitation Council. Guidelines for Resuscitation. Stand 2021. cprguidelines.eu
Autorzy
Lino Witte, dr n. med., lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, Frankfurt
munn-til-munn; hjertemassasje; Bevisstløshet; erweiterte maßnahmen zur herz-lungen-wiederbelebung (als) bei kindern; Wiederbelebung (ALS) bei Kindern
Szybkie wdrożenie działań resuscytacyjnych ma kluczowe znaczenie dla dzieci z zatrzymaniem krążenia. Resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) należy rozpocząć u każdej osoby, która nie reaguje i nie oddycha lub ma nieprawidłowy oddech.
Roczna zapadalność na pozaszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi w Europie ok. 67–170/100 000 mieszkańców
Roczna zapadalność na wewnątrzszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi ok. 1,5–2,8/1000 przyjęć.
Pierwsza pomoc/Nagłe wypadki
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne u dzieci
/link/bf0e4dea69ff411fa38c0e3aae144237.aspx
/link/bf0e4dea69ff411fa38c0e3aae144237.aspx
zaawansowane-zabiegi-resuscytacyjne-u-dzieci
SiteDisease
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne u dzieci
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no