Nieświeży oddech (halitoza)

Informacje ogólne

Definicja

  • Nieświeży, cuchnący lub inaczej halitoza to nieprzyjemny zapach z ust występujący u niektórych osób, który jest wyczuwany również przez osoby w bliskim otoczeniu i czasami może być związany z poważnymi chorobami.

Częstość występowania

  • Powszechny problem dotyczący nawet 50% populacji.1-2
  • Najczęstszą przyczyną halitozy są problemy jamy ustnej (zęby, język, błona śluzowa jamy ustnej).3
  • U nawet 5% pacjentów z halitozą nie można zidentyfikować żadnej choroby podstawowej.

Etiologia i patogeneza

  • Fizjologiczny nieświeży oddech (halitoza prawdziwa - fizjologiczna)
    • Nieświeży oddech po przebudzeniu, który ustępuje po umyciu zębów lub spożyciu posiłku.4
    • Przemijający nieświeży oddech po niektórych pokarmach lub używkach, np:
      • czosnek
      • alkohol
      • palenie tytoniu
      • dieta wysokotłuszczowa
      • produkty mleczne
    • Analizy powietrza wydychanego przez osoby z nieświeżym oddechem wykazują, że zwykle obecne są w nim lotne związki siarki, które powstają w jamie ustnej w wyniku metabolizmu bakteryjnego, między innymi aminokwasów zawierających siarkę, np. siarkowodór, metanotiol i siarczek dimetylu.5
      • Powodem jest najczęściej (do 85% przypadków) niewłaściwa higiena jamy ustnej, protezy zębowe, choroby zębów lub dziąseł, rzadziej choroby dróg oddechowych, przewodu pokarmowego lub choroby ogólnoustrojowe.6-7
  • Halitoza prawdziwa - patologiczna
  • Halitoza na podłożu psychicznym9
    • Helitoza rzekoma: nieświeży oddech jest odczuwany tylko przez pacjenta, a nie przez innych. Wyjaśnienie i omówienie wyników badania jest wystarczającym leczeniem.
    • Halitofobia: pacjent skarży się na obiektywnie nieweryfikowalny nieświeży oddech i nie da się przekonać nawet wynikami badań.

Czynniki predysponujące

ICD-10

  • R19 Inne objawy przedmiotowe i podmiotowe dotyczące przewodu pokarmowego i jamy brzusznej
    • R19.6 Cuchnący oddech

Diagnostyka różnicowa 

Zapalenie przyzębia i próchnica zębów

  • Niedostateczna higiena jamy ustnej może prowadzić do zapalenia dziąseł i przyzębia.10
  • Jeśli dojdzie do rozkładu, bakterie w kieszonkach dziąsłowych lub w nalocie na języku tworzą związki siarkowe o nieprzyjemnym zapachu.
  • Do objawów należą nieświeży oddech i wrażliwość dziąseł, które łatwo krwawią podczas czyszczenia zębów.
  • Dziąsła są obrzęknięte, błyszczące, ciemnoczerwone i mają tendencję do krwawienia.

Zapalenia nosogardzieli

  • Przewlekłe, ropne zapalenie migdałków, ostre zapalenie migdałków lub ropień okołomigdałkowy mogą powodować nieprzyjemny smak i zapach.
  • W błonicy występuje typowy cuchnący słodki zapach.
  • Angina Plauta-Vincenta: jest to ostre martwicze, wrzodziejące zapalenie dziąseł związane z bardzo wyraźną halitozą.4
  • Halitozę mogą powodować również ciała obce, które utknęły w nosogardzieli.

Krypty w migdałkach i języku

  • Niektórzy pacjenci mają głębokie krypty w migdałkach bez stanu zapalnego.
  • W tych zagłębieniach gromadzą się obumarłe komórki nabłonka w postaci białego nalotu, z którego mogą odrywać się białe cząstki o nieprzyjemnym smaku.
  • Nieświeży oddech powstaje niekiedy również w tylnej części języka, gdzie może tworzyć się nalot.

Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych

  • Zobacz artykuł Przewlekłe zapalenie zatok.
  • Za przewlekłe uważa się zapalenie, które trwa dłużej niż 3 miesiące.
  • Jeśli mechanizmy obronne błony śluzowej są osłabione, zakażenia mogą występować często i utrzymywać się przez długi czas.
  • Typowa jest lepka wydzielina. Zwykle występuje ból i uczucie ucisku nad zatokami.
  • Najczęstsze objawy:
    • niedrożność nosa
    • nosowy głos
    • ropna wydzielina
    • ew. polipy nosa.
  • Badanie rentgenowskie, ultrasonograficzne lub tomografia komputerowa (TK) mogą wykryć płyn w zatokach przynosowych lub polipy w jamie nosowej.

Rozstrzenie oskrzeli 

  • Rozstrzenie oskrzeli może być wrodzone lub nabyte i często występuje wtórnie w wyniku nawracających zapaleń i zakażeń płuc.
  • Objawy obejmują epizodyczny lub przewlekły kaszel, obfitą wydzielinę z dróg oddechowych, zwiększone odkrztuszanie, np. przy zmianie pozycji, a także krwioplucie.
  • Wyniki badania fizykalnego są zróżnicowane.
  • Podejrzewaną chorobę rozpoznaje się na podstawie badania przedmiotowego i zdjęcia przeglądowego klatki piersiowej. Do ostatecznego rozpoznania wykorzystuje się TK (wykrycie umiarkowanego lub wyraźnego rozstrzenia).

Suchość błon śluzowych (kserostomia)

Głód i utrata masy ciała

Zakażenie Helicobacter pylori 

  • Zapalenie żołądka wywołane przez Helicobacter pylori może powodować nieświeży oddech przypominający amoniak.

Nowotwór złośliwy

Inne choroby

Wywiad lekarski

Ważne pytania

Częste oddychanie przez usta?

  • Oddychanie przez usta może wysuszać błonę śluzową jamy ustnej i powodować nieprzyjemny smak.

Krwawienie z dziąseł podczas szczotkowania zębów?

  • Może wskazywać na zapalenie przyzębia.

Związek ze spożywaniem określonych pokarmów?

  • Czy pacjent odżywia się w sposób, który może powodować nieświeży lub specyficzny oddech?
  • Czy nieprzyjemny zapach z ust występuje po posiłkach wysokotłuszczowych?
  • Czy występuje po spożyciu produktów mlecznych?

Znana choroba przewlekła?

Badanie przedmiotowe

Informacje ogólne

  • Organoleptyczne określanie zapachu oddechu: subiektywne określanie zapachu z określonej odległości od pacjenta.
    • Z uwagi na dobowe zmiany, brak stwierdzenia nieprzyjemnego zapachu z ust pacjenta nie wyklucza rozpoznania!
  • Obserwacja dziąseł, błon śluzowych, migdałków i języka.
  • Obserwacja błony śluzowej nosa w przypadku częstego oddychania przez usta.
  • Wykluczenie chorób ogólnoustrojowych.

Badania uzupełniające

  • Jeśli istnieje kliniczne podejrzenie podstawowej choroby ogólnoustrojowej, konieczne w pewnych sytuacjach są dodatkowe badania.
  • Po wykluczeniu przyczyny leżącej w jamie ustnej, wskazana może być również gastroskopia, ale choroby żołądka tylko w 4% przypadków mają wpływ na rozwój halitozy.
  • W przypadku niektórych wskazań w specjalnych ośrodkach leczniczych dostępne są halimetry lub chromatografy gazowe, które mogą wykrywać lotne związki siarki, a nawet przypisywać je do określonych chorób.

Środki i zalecenia

Wskazania dla skierowania do specjalisty

  • W większości przypadków najpierw należy przeprowadzić badanie stomatologiczne.
  • W wielu przychodniach stomatologicznych dostępne są konsultacje w sprawie halitozy.
  • W wyjaśnieniu przyczyn leżących poza jamą ustną mogą pomóc różni specjaliści (otolaryngolodzy, gastroenterolodzy, pulmonolodzy, reumatolodzy).

Leczenie

  • Należy leczyć podstawową przyczynę.
  • W większości przypadków wystarczającym leczeniem może być sama poprawa higieny jamy ustnej.11
  • W wielu przypadkach konieczne jest leczenie zębów lub chorób przyzębia.
  • W przypadku halitozy rzekomej do wyleczenia może przyczynić się wykluczenie choroby podstawowej oraz dostarczenie pacjentowi informacji i wyjaśnień; w przypadku halitofobii, podobnie jak w innych zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych, wskazane jest leczenie psychiatryczne.9

Leczenie farmakologiczne

  • Maskujące płyny do płukania jamy ustnej zawierają takie substancje, jak mięta lub mentol, które mogą przez pewien czas łagodzić nieświeży oddech.
  • Płyny do płukania ust z chlorheksydyną lub chlorkiem cetylopirydyniowym zwalczają bakterie powodujące nieprzyjemny zapach.
    • W niewielkim badaniu przeprowadzonym metodą podwójnej ślepej próby na Uniwersytecie w Oslo stwierdzono, że połączenie to może niemal całkowicie zapobiec tworzeniu się gazów siarkowych przez okres do 12 godzin.12
    • Wadą jest ich nieprzyjemny smak; niektórzy pacjenci zgłaszają uczucie pieczenia błony śluzowej jamy ustnej. W przypadku stosowania dużych dawek możliwe jest przebarwienie zębów i języka.
  • Jony metali, takich jak cynk lub cyna, utleniają wolne grupy tiolowe i neutralizują zapach.
    • Zjonizowany cynk może ograniczyć powstawanie gazów siarkowych nawet do 10 godzin.
    • Nadmierne stosowanie produktów zawierających cynk może prowadzić do przekroczenia zalecanego dziennego maksymalnego spożycia cynku, zwłaszcza u dzieci.
  • Leczenie antybiotykami nie jest wskazane w przypadku nieświeżego oddechu. Wyjątkiem jest eradykacja Helicobacter pylori w przypadku potwierdzenia zakażenia Helicobacter.

Inne możliwości leczenia

Zabieg chirurgiczny5

Zalecenia dla pacjentów

  • W przypadku nieświeżego oddechu najważniejsza jest odpowiednia higiena jamy ustnej.
  • W razie potrzeby leczenie próchnicy i zapalenia dziąseł10,13
    • regularne szczotkowanie zębów i języka
    • regularne używanie nici dentystycznej
    • kontrolne wizyty stomatologiczne.
  • Skrobanie lub szczotkowanie języka
    • Skrobanie lub szczotkowanie języka szczoteczką do zębów może usunąć martwe komórki nabłonka i w ten sposób do pewnego stopnia pozbawić bakterie podłoża do metabolizmu.5
    • Podczas skrobania języka należy zachować ostrożność, lecz nie pomijać jego tylnych części (ostrożnie: odruch wymiotny). Istnieją wskazania potwierdzające, że skrobaczki do języka nadają się lepiej do tego celu niż szczoteczki do zębów.14
  • Płyny do płukania jamy ustnej
    • Dostępne produkty mogą zwalczać nieświeży oddech na kilka godzin.15
    • Należy unikać produktów do higieny jamy ustnej zawierających alkohol, ponieważ przypisuje się im wpływ na uszkodzenia jamy ustnej i zwiększone ryzyko raka.16
    • Płukanie czystą wodą może usunąć nieświeży oddech na około 15 minut.5
    • Płukanie jamy ustnej powinno obejmować płukanie gardła, aby można było dotrzeć również do tylnej części języka.
  • Gumy do żucia
    • Żucie gumy (bez cukru) tylko tymczasowo poprawia oddech.
  • Regularne posiłki
    • Posiłki działają korzystnie przez 2–3 godziny.
    • Wynika to z faktu, że obniżają one wartość pH i przeciwdziałają powstawaniu substratów wytwarzających substancje o nieprzyjemnym zapachu.
  • Zmiana odżywiania?
    • Można na próbę zrezygnować na pewien czas z niektórych pokarmów (np. jeśli nieświeży oddech pojawia się po spożyciu produktów mlecznych).
  • Należy zaprzestać palenia tytoniu.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Medibas

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Scully C, Felix DH. Oral medicine - update for the dental practitioner: oral malodour. Br Dent J 2005; 199: 498-500. PubMed
  2. Zürcher A, Laine M, Filippi A. Diagnosis, prevalence and treatment of Halitosis. Curr OralHealth Rep 2014; 1:279-85 PubMed
  3. Tomas Carmona I, Limeres Posse J, Diz Dios P, et al. Extraoral etiology of halitosis. Med Oral 2001;6:40-47. PubMed
  4. Porter SR, Scully C. Oral malodour (halitosis). BMJ 2006; 333: 632-5. PubMed
  5. Kini VV, Pereira R, Padhye A, et al. Diagnosis and Treatment of Halitosis: An Overview. J Contemp Dent 2012;2(3):89-95. www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Rosenberg M, Knaan T, Cohen D. Association among bad breath, body mass index, and alcohol intake. J Dent Res. 2007;86:997-1000. PubMed
  7. Frascella J, Gilbert RD, Fernandez P, et al. Efficacy of a chlorine dioxide-containing mouthrinse in oral malodor. Compend Contin Educ Dent 2000;21:241-254. PubMed
  8. Porter SR, Fedele S. Halitosis. BMJ Best Practice, last updated Jan 22, 2015. bestpractice.bmj.com
  9. Yaegaki K, Coil JM. Genuine halitosis, pseudo-halitosis, and halitophobia: classification, diagnosis, and treatment. Compend Contin Educ Dent. 2000 Oct;21:880-6, 888-9 www.ncbi.nlm.nih.gov
  10. Morita M, Wang H-L. Association between oral malodour and adult periodontitis: a review. J Clin Periodontol 2001; 28: 813-9. PubMed
  11. Patil S, Meyers AD. Halitosis. Medscape April 2016. Zugriff 30.08.2018 emedicine.medscape.com
  12. Thrane PS, Young A, Jonski G, Rølla G. A new mouthrinse combining zinc and chlorhexidine in low concentrations provides superior efficacy against halitosis compared to existing formulations: a double-blind clinical study. J Clin Dent 2007; 18: 82-6. pmid:17913002 PubMed
  13. Rosenberg M. Clinical assessment of bad breath: current concepts. J Am Dent Assoc 1996; 127: 475-82. PubMed
  14. Outhose TL, Al-Alawi R, Fedorowicz Z, Keenan JV. Tongue scraping for treating halitosis. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006. pmid:16625641 PubMed
  15. Kozlovsky A, Goldberg S, Natour I, Rogatky-Gat A, Gelernter I, Rosenberg M. Efficacy of a 2-phase oil-water mouthrinse in controlling oral malodour, gingivitis and plaque. J Periodontol 1996; 67: 577-82. PubMed
  16. McCullough MJ, Farah CS. The role of alcohol in oral carcinogenesis with particular reference to alcohol-containing mouthwashes. Aust Dent J 2008; 53: 302. www.ncbi.nlm.nih.gov

Autorzy

  • Joanna Dąbrowska-Juszczak, lekarz (redaktor)
  • Monika Lenz, Fachärztin für Allgemeinmedizin, Neustadt am Rübenberge
  • Günter Ollenschläger, Prof. Dr. Dr. med., Professor für Innere Medizin, Uniklinikum Köln

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit