Urazy głowy, leczenie doraźne

Informacje ogólne

Stopień ciężkości

Klasyfikacja urazów czaszkowo-mózgowych według skali śpiączki Glasgow (Glasgow Coma Scale, GCS)

  • Uznana międzynarodowa klasyfikacja urazów czaszkowo-mózgowych dzieli je na trzy stopnie ciężkości w oparciu o zaburzenia świadomości zgodnie ze skalą Glasgow.
  • Lekki uraz czaszkowo-mózgowy (I°)
    • wynik punktowy GCS 13–15
    • dawniej i w niektórych przypadkach nadal powszechne: wstrząs mózgu lub wstrząśnienie mózgu
  • Umiarkowany uraz czaszkowo-mózgowy (II°)
    • wynik punktowy GCS 9–12
  • Ciężki uraz czaszkowo-mózgowy (III°)
    • wynik punktowy GCS 3–8

Klasyfikacja urazu czaszkowo-mózgowego według morfologii1

Pierwsza pomoc na miejscu wypadku

Wywiad lekarski

  • Kontekst wypadku lub urazu
    • rodzaj, mechanizm i intensywność działania siły
  • Istniejące wcześniej schorzenia i czynniki ryzyka (np. leki przeciwkrzepliwe)
  • Subiektywne objawy w urazie czaszkowo-mózgowym
    • bóle głowy
    • zawroty głowy i senność
    • nudności
    • zmęczenie i osłabienie
    • ubytek słuchu
    • zaburzenia widzenia i podwójne widzenie
    • wrażliwość na światło i hałas

Badanie

Wstępne badanie na miejscu wypadku

  • Badanie ogólne pacjentów w zależności od ciężkości urazu
    • parametry życiowe (tętno, oddech, saturacja i ciśnienie tętnicze)
    • badanie pod kątem współistniejących obrażeń (badanie klatką piersiowej, jamy brzusznej, kręgosłupa)
  • Obiektywne oznaki obrażeń
    • obrzęk
    • krwotok
    • rozdarcia lub rany tłuczone
    • deformacje
    • wynaczynienie krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego lub tkanki mózgowej

Badanie neurologiczne

  • Należy zarejestrować i udokumentować następujące parametry:
    • skala Glasgow
    • zaburzenia świadomości lub nieprzytomność
    • czynność źrenic
    • spontaniczna motoryka, zwłaszcza różnice w porównaniu stron
  • Oznaki uszkodzenia układu nerwowego
    • amnezja
    • zaburzenia świadomości
    • wymioty
    • porażenia
    • zaburzenia mowy
    • napady drgawek
  • Regularne monitorowanie stanu świadomości, czynności źrenic i stanu wg. skali Glasgow w celu wczesnego wykrycia pogorszenia stanu klinicznego

Oznaki zagrożenia życia po urazie czaszkowo-mózgowym

  • Rozszerzenie źrenic, zaburzenia reakcji źrenic na światło
  • Synergizm wyprostny i zgięciowy
  • Niestabilność krążeniowo-oddechowa

Leczenie przedszpitalne1

Pierwsza pomoc według schematu xABCDE

  • Zatrzymanie krwawienia („Stop the Bleed“, STB)
    • Zatrzymanie aktywnego krwawienia, jeśli jest do niego dostęp.
    • ucisk ręką, bandaż uciskowy
    • Zaleca się stosowanie opatrunków na rany .
    • Należy w miarę możliwości zatrzymać aktywne krwawienie.
  • Zabezpieczenie funkcji życiowych
    • monitorowanie ciśnienia tętniczego, częstości akcji serca, oddechu, saturacji

Oddychanie

  • Wskazania do intubacji dotchawiczej i wentylacji mechanicznej w przypadku niewystarczającego oddechu samoistnego lub utraty przytomności (wartość referencyjna GCS <9)>
  • Intubacja dotchawicza
    • często utrudnione oddychanie, częściowo z powodu braku przeprostu kręgosłupa szyjnego (niestabilne złamanie kręgosłupa)
    • Zaleca się stosowanie wideolaryngoskopii.
  • Dążenie do normoksji (wysycenie tlenem krwi tętniczej ≥90%)

Ciśnienie tętnicze

  • Należy dążyć do normotonii tętniczej (skurczowe ciśnienie tętnicze ≥90 mmHg).

Temperatura

  • Należy dążyć do normotermii, w razie potrzeby aktywnie utrzymując ciepło.

Analgosedacja

  • Brak jasnych zaleceń dotyczących analgosedacji i relaksacji
    • zaleta — lepsza opieka kardiopulmonologiczna
    • wada — ograniczona możliwość oceny neurologicznej
  • Decyzja należy do lekarzy pogotowia ratunkowego zapewniających opiekę.

Terapia chroniąca mózg

  • Przeprowadzana w przypadku oznak znacznie podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego (increased intracranial pressure, ICP) lub sytuacji uwięźnięcia (rozszerzenie źrenic, synergizm wyprostny, reakcja wyprostna na bodziec bólowy, postępujące zaburzenia świadomości)
    • możliwe krótkotrwałe obniżenie ICP, ale brak dowodów w fazie przedszpitalnej
  • Hiperwentylacja
    • wartość zalecana to 20 oddechów/minutę u dorosłych
  • Zastosowanie hipertonicznego roztworu soli
  • Mannitol
    • Nie wchodzi w zakres standardowego wyposażenia pojazdów ratowniczych.
  • Uniesienie górnej części ciała o 30 stopni (skuteczne w przypadku bardzo wysokich wartości ICP)

Transport

  • Unieruchomienie kręgosłupa szyjnego z podparciem szyjnym i/lub materacem próżniowym do momentu wykluczenia towarzyszącego niestabilnego złamania kręgosłupa
  • Należy pozostawić obiekty perforujące.
  • Wybite zęby należy przechować w wilgotnym miejscu i zabrać je ze sobą w celu ponownej implantacji.

Wskazania do hospitalizacji

  • Hospitalizacja w trybie nagłym w razie następujących objawów po urazie głowy,:
    • śpiączka lub zaburzenia świadomości
    • amnezja
    • inne zaburzenia neurologiczne
    • napad drgawek
    • objawy kliniczne lub wyniki radiograficzne wskazujące na złamanie kości czaszki
    • podejrzenie urazów penetrujących
    • podejrzenie nosowego lub otogennego wycieku płynu mózgowo rdzeniowego
    • wymioty (związek czasowy z narażeniem na działanie sił)
    • zaburzenie krzepnięcia
      • Wywiad zebrany od osób trzecich
      • karta leczenia przeciwzakrzepowego
      • utrzymujące się krwawienie z powierzchownych urazów itp.
    • u dzieci dodatkowo
      • w przypadku silnych, uporczywych bólów głowy
      • w związku z podejrzeniem zespołu dziecka maltretowanego z ryzykiem powtórzenia się sytuacji
      • w razie wątpliwości, np. w przypadku zmian w zachowaniu dziecka z punktu widzenia rodzica 
  • Wybór szpitala docelowego
    • przyjęcie w trybie nagłym przede wszystkim do odpowiedniego ośrodka urazowego
    • dostępność ciągłego obrazowania TK
    • dostępność opcji leczenia neurochirurgicznego

Dodatkowe informacje

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Medibas

Źródła

Head injury: assessment and early management NICE guideline. Reference number:NG232.  NICE. https://www.nice.org.uk

Piśmiennictwo

  1. Haydel MJ. Assessment of traumatic brain injury, acute, BMJ Best Practice. bestpractice.bmj.com

Opracowanie

  • Prof. Sławomir Chlabicz, (redaktor/recenzent)
  • Jonas Klaus, Arzt in Weiterbildung Neurologie, Hamburg

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit