Zespół odstawienia leków przeciwdepresyjnych

Streszczenie

  • Definicja: Zespół objawów po odstawieniu lub zmniejszeniu dawki leków przeciwdepresyjnych z szybkim początkiem w ciągu pierwszego tygodnia po odstawieniu, spontaniczną regresją w ciągu ok. 2 tygodni i przeważnie łagodnymi objawami.
  • Epidemiologia: Brak wiarygodnych danych.
  • Objawy: Najczęstsze objawy to zawroty głowy, senność, zaburzenia równowagi, znużenie, ból głowy, nudności i wymioty, bezsenność, drażliwość.
  • Diagnostyka: Diagnostyka kliniczna, nie jest wymagana diagnostyka aparaturowa.
  • Terapia: Brak swoistego leczenia. 
  • Profilaktyka: Powolne zmniejszanie dawki leków przeciwdepresyjnych przez co najmniej 4 tygodnie.

Informacje ogólne

Definicja

  • Zespół objawów po odstawieniu lub zmniejszeniu dawki leków przeciwdepresyjnych, charakteryzujący się1:
    • nieswoistymi, przeważnie łagodnymi objawami
      • objawy grypopodobne, ból głowy
      • zaburzenia snu, koszmary senne
      • nudności, wymioty
      • zawroty głowy, zaburzenia równowagi, senność
      • zaburzenia przypominające rażenie prądem
      • lęk, pobudzenie, drażliwość
      • ewentualnie swoiste zespoły serotoninergiczne/cholinergiczne
    • ścisłym związkiem czasowym z odstawieniem (przeważnie po 36–96 h/ok. 3–5 okresów półtrwania)
    • przemijającym charakterem; samoistna regresja w ciągu 2–6 tygodni w zależności od okresu półtrwania
    • szybką poprawą objawów po wznowieniu leczenia

Częstość występowania

  • Skąpe dane, dane dotyczące częstości występowania wahają się od 1 do 86%2.

Wprowadzenie

  • Po uzyskaniu poprawy w czasie leczenia depresji pacjenci często chcą zaprzestać przyjmowania leków przeciwdepresyjnych (również z powodu działań niepożądanych).
    • U 30–50% pacjentów przyjmujących leki przez ponad 2 lata nie ma już jednoznacznych wskazań do ich przyjmowania, więc istnieje możliwość odstawienia.
  • Jednocześnie czasami pojawiają się negatywne oczekiwania dotyczące odstawienia, np. poprzez czytanie w internecie o doświadczeniach innych pacjentów.
  • Należy w miarę możliwości dążyć do przerwania błędnego koła lęku przed działaniami niepożądanymi leku przeciwdepresyjnego, negatywnych oczekiwań związanych z odstawieniem leku, objawów odstawienia leku i nieudanych prób odstawienia leku.

Etiologia i patogeneza

  • Dokładne mechanizmy patofizjologiczne są nadal niejasne3.
  • Niemal wszystkie leki przeciwdepresyjne zwiększają stężenie serotoniny, noradrenaliny lub dopaminy w synapsach.
  • Następuje kontrregulacja m.in. poprzez zmniejszenie liczby receptorów postsynaptycznych i ich wrażliwości.
  • W przypadku nagłego odstawienia leków przeciwdepresyjnych możliwym czynnikiem wywołującym objawy odstawienia jest czynnościowy niedobór neuroprzekaźników w synapsach.

Minimalny czas trwania leczenia lekami przeciwdepresyjnymi, po którym może wystąpić zespół odstawienia

  • Minimalny czas leczenia, po którym może wystąpić zespół odstawienia, wynosi prawdopodobnie 4–8 tygodni1.
  • Przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych przez wyjątkowo długi czas prawdopodobnie nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zespołu odstawienia.

Czas trwania zespołu odstawienia

  • W większości przypadków ustępuje samoistnie w ciągu 2 tygodni.
  • W przypadku leków przeciwdepresyjnych o dłuższym okresie półtrwania ewentualnie do 6 tygodni

Najczęstsze objawy zespołu odstawienia

  • Objawy są liczne i bardzo różnorodne, co utrudnia ich identyfikację.
  • Najczęstsze objawy to1:
    • zawroty głowy/senność
    • zaburzenia równowagi
    • znużenie
    • ból głowy
    • nudności, wymioty
    • bezsenność
    • drażliwość

Objawy odstawienia przypominające objawy depresji

  • Agresja
  • Lęk
  • Brak apetytu
  • Bóle brzucha
  • Senność
  • Wyczerpanie
  • Obniżony nastrój
  • Napięcie wewnętrzne
  • Bóle głowy
  • Uczucie zmęczenia
  • Szybkie wahania nastroju
  • Zaburzenia snu
  • Osłabienie
  • Pocenie się
  • Niepokój
  • Napady płaczu
  • Nasilenie myśli samobójczych

Objawy odstawienia nieprzypominające objawów depresji

Ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia po zastosowaniu różnych substancji1

  • Zasadniczo leki przeciwdepresyjne o krótszym okresie półtrwania niosą wyższe ryzyko rozwoju i większego nasilenia objawów odstawienia.
  • Wysokie ryzyko
    • paroksetyna, amitryptylina, imipramina, wenlafaksyna
  • Umiarkowane ryzyko
    • citalopram, escitalopram, sertralina, duloksetyna, wortioksetyna
  • Niskie ryzyko
    • fluoksetyna, milnacipran, agomelatyna
  • Nieokreślone
    • mirtazapina, bupropion

Odróżnienie od nawrotu choroby i objawów z odbicia

  • Zespół odstawienia należy odróżnić od nawrotu choroby lub objawów z odbicia.
  • Nawrót
    • Po odstawieniu leku może dojść do nawrotu choroby.
    • U pacjentów z przedłużającymi się epizodami depresyjnymi wskaźnik nawrotów rok po odstawieniu leku jest około dwukrotnie wyższy niż w przypadku kontynuowania leczenia4.
    • Nawrót nie musi wystąpić, ponieważ depresja może mieć równie dobrze postać pojedynczego epizodu.
    • Przebieg w czasie może pomóc w różnicowaniu, ponieważ objawy zespołu odstawienia charakteryzują się zwykle wczesnym początkiem, wahaniami i krótkim czasem trwania ze spontaniczną poprawą.
  • Objaway z odbicia
    • Objawy z odbicia oznaczają zwiększoną podatność na chorobę podstawową po odstawieniu leku (porównywalne do obrazu piłki wciśniętej pod wodę, która po puszczeniu wyskakuje nad powierzchnię wody).
    • Może to skutkować następującymi zjawiskami1:
      • objawy choroby podstawowej bardziej nasilone niż przed rozpoczęciem leczenia
      • zwiększone ryzyko nawrotu w porównaniu z pacjentami nieprzyjmującymi leków
      • ewentualnie dodatkowe objawy psychopatologiczne, np. zaburzenia lękowe i lęki napadowe.

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Wywiad i wyniki badania przedmiotowego
  • Swoiste dla danej substancji przeciwdepresyjnej ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia

Wywiad i ocena kliniczna

  • Ze względu na dużą liczbę możliwych objawów opracowano ocenę opartą na angielskim akronimie „finish”, która ułatwia ich rozpoznanie:
    • Flu-like Symptoms (objawy grypopodobne)
    • Insomnia (zaburzenia snu, intensywne sny/koszmary senne)
    • Nausea (nudności, wymioty)
    • Imbalance (zaburzenia równowagi, zawroty głowy)
    • Sensory Disturbances (wrażenie rażenia prądem, dysestezje)
    • Hyperarousal (niepokój, pobudzenie, drażliwość)
  • Brak objawów patognomonicznych
    • Objawy są często niejednoznaczne i zmienne.
  • Początek zwykle 2–4 dni po przyjęciu ostatniej dawki leku przeciwdepresyjnego
  • Odróżnienie niektórych objawów (np. dysforii, zaburzeń snu, zaburzeń funkcji poznawczych, zmęczenia) od nawrotu depresji jest trudne5.
  • Ustąpienie objawów w ciągu kilku dni po wznowieniu leczenia lub całkowite ustąpienie objawów w ciągu 1–2 tygodni
  • Nawrót depresji zwykle najwcześniej 2–3 tygodnie po przerwaniu leczenia
  • Zapytanie pacjentów o:
    • pominięte dawki
    • zmniejszenie dawek
    • przerwanie leczenia

Diagnostyka różnicowa

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Niepewność co do rozpoznania

Leczenie

Wpływ na leczenie przeciwdepresyjne

  • Rosnąca wiedza na temat trudności z odstawieniem leków przeciwdepresyjnych u niektórych pacjentów powinna prowadzić do ostrożniejszego przepisywania leków6.
  • Na początku leczenia lekami przeciwdepresyjnymi pacjentów należy informować o możliwości wystąpienia zespołu odstawienia i objawów z odbicia1.
  • Przekazanie dalszych informacji na temat5:
    • braku stanu zagrażającego życiu
    • odwracalności zespołu odstawienia
    • przypuszczalnym czasie trwania przez ok. 2 tygodnie
  • W przypadku większości leków przeciwdepresyjnych zespołu odstawienia można uniknąć, powoli zmniejszając dawkę1.
    • wyjątki: fluoksetyna i agomelatyna (znikome ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia)
  • Obecnie zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leków przeciwdepresyjnych przez okres 8–12 tygodni.
    • W analizie Cochrane uzyskano niewiele dowodów naukowych potwierdzających skuteczność różnych strategii odstawienia7.

Odstawienie leków przeciwdepresyjnych

  • Jeśli zaplanowano odstawienie leku przeciwdepresyjnego u pacjentów z remisją pod koniec okresu leczenia podtrzymującego lub w celu zakończenia profilaktyki nawrotu, należy to robić stopniowo, aby uniknąć objawów z odbicia i objawów odstawienia.
  • Po zakończeniu leczenia podtrzymującego lub profilaktyki nawrotu lek przeciwdepresyjny należy stopniowo odstawiać przez okres co najmniej 8–12 tygodni, chyba że występuje przeciwwskazanie do takiego schematu odstawienia.
  • Jeśli zaplanowano odstawienie leku przeciwdepresyjnego z powodu niebezpiecznych lub bardzo niepokojących działań niepożądanych, należy to zrobić szybko lub niezwłocznie.
  • Przy wykorzystywaniu potencjalizacji lub w leczeniu skojarzonym leków przeciwdepresyjnych, leków nie należy odstawiać jednocześnie, ale jeden po drugim.
  • Jeśli objawy odstawienia wystąpią podczas stopniowego odstawiania leku przeciwdepresyjnego, należy zwiększyć jego dawkę z powrotem do poprzedniego poziomu, a następnie odstawiać go wolniej i w miarę możliwości redukować dawkę w mniejszych krokach.
  • Jeśli stopniowe odstawienie leku przeciwdepresyjnego okaże się trudne lub niemożliwe z powodu objawów odstawienia, można rozważyć najpierw przejście na lek przeciwdepresyjny dostępny w postaci kropli, a następnie stopniowe odstawianie go wyjątkowo powoli i kropla po kropli.
    • W przypadku leków z grupy SSRI można w pierwszej kolejności rozważyć przejście na fluoksetynę.
  • Podczas stopniowego odstawiania leku przeciwdepresyjnego pacjentów należy ściśle monitorować pod kątem objawów odstawienia i pogorszenia/nawrotu zespołu depresyjnego. Należy aktywnie pytać o objawy odstawienia. Kontaktować się z pacjentem ok. 1 tydzień po każdym zmniejszeniu dawki, ale nie rzadziej niż co 2 tygodnie.
  • Po przyjęciu ostatniej dawki leku przeciwdepresyjnego należy kontynuować regularny kontakt z pacjentami przez co najmniej 6 miesięcy, np. co 4 tygodnie.
  • Jeszcze przed rozpoczęciem przyjmowania leków przeciwdepresyjnych pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia objawów odstawienia i depresji z odbicia po zakończeniu leczenia takimi lekami.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Powikłania

  • Zagrażające objawy odstawienia, takie jak tendencje samobójcze lub agresja, występują rzadko.
  • Istnieją kazuistyczne doniesienia o długotrwałych objawach odstawienia trwających dłużej niż rok.

Przebieg i rokowanie

  • Występowanie głównie w ciągu pierwszego tygodnia po odstawieniu1
  • Spontaniczna regresja w ciągu 2(–6) tygodni (w zależności od okresu półtrwania)1
  • Przeważnie łagodne, odwracalne objawy1

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Henssler J, Heinz A, Brandt L, et al. Antidepressant withdrawal and rebound phenomena. Dtsch Arztebl Int 2019; 116: 355-361. doi:10.3238/arztebl.2019.0355 DOI
  2. Davies J, Read J. A systematic review into the incidence, severity and duration of antidepressant withdrawal effects: Are guidelines evidence-based?. Addict Behav 2019; 97: 111-121. doi:10.1016/j.addbeh.2018.08.027 DOI
  3. Tondo L, Baldessarini R. Discontinuing psychotropic drug treatment. BJPsych Open 2020; 6: e24. www.cambridge.org
  4. Lewis G, Marston L, Duffy L, et al. Maintenance or Discontinuation of Antidepressants in Primary Care. N Engl J Med 2021; 385: 1257-1267. doi:10.1056/NEJMoa2106356 DOI
  5. Warner CH, Bobo W, Warner C, Reid S, Rachal J. Antidepressant discontinuation syndrome. Am Fam Physician 2006; 74: 449-56. PubMed
  6. Horowitz M, Wilcock M. Newer generation antidepressants and withdrawal effects: reconsidering the role of antidepressants and helping patients to stop. Drug Ther Bull 2022; 60: 7-12. doi:10.1136/dtb.2020.000080 DOI
  7. Van Leeuwen E, van Driel M, Horowitz M, et al. Approaches for discontinuation versus continuation of long-term antidepressant use for depressive and anxiety disorders in adults. Cochrane Database Syst Rev 2021; 4: CD013495. doi:10.1002/14651858.cd013495.pub2 DOI

Autorzy

  • Marek Oleszczyk, dr n. med. lekarz, specjalista medycyny rodzinnej; Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie(recenzent)
  • Adam Windak, prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej; Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Michael Handke, prof. dr hab. n. med., specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i intensywnej terapii, Fryburg Bryzgowijski

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit