Informacje ogólne
Definicja
- Zapaleniu zatok w większości przypadków towarzyszy zapalenie błony śluzowej nosa, dlatego też często określa się je mianem zapalenia błony śluzowej nosa i zatok.
- Zapalenie zatok przynosowych klasyfikuje się w zależności od czasu jego trwania:
- Ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok trwające krócej niż 12 tygodni.
- Nawracające ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z co najmniej 4 epizodami ostrego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok w okresie 12 miesięcy (liczone od pierwszego epizodu) z całkowitą regresją objawów między epizodami.
- Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok z utrzymującymi się objawami powyżej 12 tygodni, z polipami nosa lub bez nich.
Epidemiologia
- Częstość występowania przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok w Europie wynosi od 5,5% do 28% populacji ogólnej, przy czym z polipami około 4%.1-2
Etiologia i patogeneza
- Nawracające ostre zapalenie zatok może prowadzić do trwałych zmian w błonie śluzowej (metaplazja nabłonka, włóknienie podśluzówkowe) i przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok.
- Jako powikłania mogą wystąpić nadkażenia bakteryjne (ostre bakteryjne zapalenie błony śluzowej nosa i zatok).1
- Przyczyną przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok mogą być również grzyby, zwłaszcza w przypadku niedoborów odporności oraz stwierdzonej alergii na grzyby.2
- W przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa i zatok z polipami (zwanym również polipowatością nosa), w jamie nosowej i/lub zatokach przynosowych stwierdza się tkankę polipoidalno–hiperplastyczną.
- Z powodu utrzymującego się stanu zapalnego zaburzona zostaje równowaga pomiędzy limfocytami T pomocniczymi.
- Szczególnie endotyp T2 odgrywa ważną rolę.
- W około 25% przypadków przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa współwystępuje astma, dotyczy to zwłaszcza przypadków z polipami.2-3
- Czasami występuje również nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy lub NLPZ (NERD: zaostrzona przez NLPZ choroba układu oddechowego, zespół nietolerancji leków przeciwbólowych).
Czynniki predysponujące
- Astma.
- POChP.
- Alergie.
- Polipy śluzówkowe.
- Czynne i bierne palenie.
34 - Hipogammaglobulinemia.
- Refluks żołądkowo–przełykowy.
- Zanieczyszczenie powietrza.
- Narażenie zawodowe.
- Skrzywiona przegroda.
ICD–10
- J32 Przewlekłe zapalenie zatok.
- J32.0 Przewlekłe zapalenie zatok szczękowych.
- J32.1 Przewlekłe zapalenie zatok czołowych.
- J32.2 Przewlekłe zapalenie komórek sitowych.
- J32.3 Przewlekłe zapalenie zatok klinowych.
- J32.4 Przewlekłe zapalenie wszystkich zatok przynosowych.
- J32.8 Inne przewlekłe zapalenie zatok.
- J32.9 Przewlekłe zapalenie zatok, nieokreślone.
- J33 Polip nosa.
- J33.1 Zwyrodnienie polipowate zatok.
- J33.8 Inne polipy zatok przynosowych.
- J33.9 Nieokreślony polip nosa.
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Istnieją 4 główne objawy przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok:
- katar przedni/tylny
- zatkany nos
- ból twarzy, uczucie ucisku
- osłabiony zmysł węchu.
- Kryterium rozpoznania przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP) jest wystąpienie przynajmniej 2 z powyższych objawów, z których jednym powinna być niedrożność nosa lub katar (przedni lub tylny).
Diagnostyka różnicowa
- Migrena
- nawracająca migrena z bólem zlokalizowanym nad zatokami.
45
- nawracająca migrena z bólem zlokalizowanym nad zatokami.
- Ostre zapalenie zatok.
- Alergiczny nieżyt nosa.
- Niealergiczny nieżyt nosa.
- Anosmia.
- Płynotok (u chorych po urazie głowy).
- Ciało obce w górnych drogach oddechowych.
- Skrzywienie przegrody nosa.
Wywiad lekarski
- Wcześniejsze schorzenia, np. alergiczny nieżyt nosa, wcześniejsze zabiegi chirurgiczne w okolicy nosa lub zatok przynosowych.
- Choroby przewlekłe (szczególnie na tle alergicznym), alergie, przyjmowane leki.
- W przeszłości leczenie stomatologiczne lub zabiegi chirurgii szczękowo–twarzowej.
- Wcześniejsze próby leczenia i ich skuteczność.
- Objawami mogą być:
- tworzenie śluzowo–ropnej wydzieliny (białej do jasnożółtej) w przedniej lub tylnej części nosa (rzadko lepka, żółto–zielona wydzielina)
- zatkany nos
- utrudnienie oddychania przez nos
- ból głowy lub ból uciskowy w obrębie twarzy nad zatoką czołową lub szczękową
- upośledzony zmysł węchu lub smaku
- ból zęba
- nasilenie bólu przy pochylaniu się do przodu
- zaburzenia snu
- chrapanie.
- Gorączka zwykle nie występuje, ale temperatura ciała może być lekko podwyższona.
- Nadkażenie bakteryjne należy rozważyć w przypadku wysokiej gorączki, 2–etapowego przebiegu choroby, nowego silnego bólu oraz objawów jednostronnych.2
- Obniżenie jakości życia.
Badanie fizykalne
- Ból uciskowy nad zatokami.
- Rinoskopia przednia.
56
Badania uzupełniające
- Badania laboratoryjne
- Parametry stanu zapalnego takie jak CRP i OB mają wartość jedynie w ostrym bakteryjnym zapaleniu błony śluzowej nosa.
- Ewentualnie diagnostyka chorób ogólnoustrojowych.
- Endoskopia nosa.
- Zdjęcie rentgenowskie
- Konwencjonalne zdjęcia rentgenowskie zatok przynosowych mają aktualnie ograniczone znaczenie.
- TK (niska dawka) i stożkowa tomografia komputerowa (Cone Beam Computed Tomography – CBCT)
- Zapewniają najlepszą wizualizację zatok przynosowych.
- CBCT ma gorszą rozdzielczość tkanek miękkich i możliwe artefakty ze względu na długi czas akwizycji.
Zapewniają najlepszą wizualizację zatok przynosowych.
- Zapewniają najlepszą wizualizację zatok przynosowych.
- RM
- Rezonans magnetyczny stosuje się w przypadku powikłań wewnątrzczaszkowych lub guzów w zatokach przynosowych.
Wykluczenie chorób podstawowych
- Badanie alergologiczne z oznaczeniem przeciwciał typu IgE, testy skórne i próby prowokacji
- Przy podejrzeniu przyczyny alergologicznej.
67
- Przy podejrzeniu przyczyny alergologicznej.
- Mukowiscydoza
- Testy potowe i molekularne genetyczne metody przesiewowe.
- W przypadku niedoborów odporności
- Badania laboratoryjne: immunoglobuliny typu IgA i IgG, defekty komórkowe na poziomie komórek B, komórek T, neutrofili/monocytów i/lub niedobory układu dopełniacza.
- Sarkoidoza
- Oznaczanie konwertazy angiotensyny.
- HIV
- Test serologiczny na obecność HIV.
- Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
- Oznaczanie przeciwciał.
- Zespół nieruchomych rzęsek
- Metody wykrywania klirensu śluzówkowego, aktywności rzęsek.
Wskazania do skierowania do specjalisty
- Pilne skierowanie powinno być wystawione w przypadku:
- ciężkiego obrazu klinicznego
- immunosupresji
- objawów w okolicy oczu (obrzęk tkanek oczodołu, zaczerwienienie, ból, zmniejszenie ruchomości oczu)
- objawów neurologicznych, takich jak senność, zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, zapalenie opon mózgowych, oftalmoplegia
- obrzęku okolicy czoła
- podejrzenia sepsy
- podejrzenia nowotworu złośliwego lub zakażenia grzybiczego.
- W przypadku podejrzenia odontogennego zapalenia zatok należy skierować pacjenta do stomatologa lub chirurga szczękowo–twarzowego.
- Należy skonsultować się z lekarzem laryngologiem w następujących przypadkach:
- niepowodzenie terapii
- więcej niż 3 nawroty w ciągu roku
- wskazania do operacji.
Lista kontrolna dotycząca skierowania
Zapalenie zatok lub zapalenie błony śluzowej nosa i zatok, przewlekłe
- Cel skierowania
- Diagnostyka? Leczenie? Inne?
- Wywiad lekarski
- Od jak dawna występuje choroba? Ostra czy stopniowa? Rozwój? Obie strony?
- Wydzielina śluzowo–ropna? Zatkany nos? Ból twarzy? Osłabiony zmysł węchu?
- Inne istotne choroby, np. astma, katar sienny?
- Próba leczenia, efekt?
- Przyjmowanie leków regularnie czy doraźnie?
- Konsekwencje choroby?
- Badanie przedmiotowe
- Widoczne polipy nosa?
- Badania uzupełniające
- TK nosa i zatok przynosowych.
Leczenie
Cele leczenia
- Zmniejszenie objawów.
- Poprawa jakości życia.
- W razie potrzeby wyleczenie zakażenia.
- W razie potrzeby eliminacja problemów z drenażem.
Ogólne informacje o leczeniu
- Leczenie przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok obejmuje leczenie miejscowe, leki systemowe, w razie potrzeby leczenie choroby podstawowej i ewentualnie działania chirurgiczne w przypadku niepowodzenia terapii zachowawczej lub poważnych zmian anatomicznych.
78 - Wyróżnia się 3 poziomy leczenia:
89- samoleczenie, e–zdrowie, wsparcie farmaceuty
- lekarz Podstawowej Opieki Zdrowotnej
- specjalista otolaryngolog.
Zalecenia dla pacjentów
- Ograniczenie lub zaprzestanie palenia.
- Krople do nosa z NaCl/płukanie nosa (patrz poniżej).
Farmakoterapia
Leczenie objawowe
- W przypadku utrzymywania się objawów, można zalecić krople do nosa z NaCl lub irygację roztworem soli fizjologicznej.10-11
- Codzienna miejscowa terapia hipertonicznym roztworem soli fizjologicznej prowadzi do poprawy jakości życia, zmniejszenia objawów i stosowania innych leków.
Glikokortykosteroidy
- Miejscowe glikokortykosteroidy w postaci aerozolu do nosa
- Mogą być skuteczne w wyraźnym i opornym obrzęku błony śluzowej, mogą zmniejszyć rozmiar polipów nosa i kontrolować stan zapalny błony śluzowej nosa.
- Np. furoinian mometazonu 100–200 mcg 1–2 x na dobę do nosa, do 6 tygodni.
Mogą być skuteczne w wyraźnym i opornym obrzęku błony śluzowej, mogą zmniejszyć rozmiarpolipów nosai kontrolować stan zapalny błony śluzowej nosa.
- Mogą być skuteczne w wyraźnym i opornym obrzęku błony śluzowej, mogą zmniejszyć rozmiar polipów nosa i kontrolować stan zapalny błony śluzowej nosa.
- Glikokortykosteroidy doustne
- Można stosować krótkoterminowo w ciężkich przypadkach.
- Np. prednizolon początkowo 5–60 mg na dobę, następnie stopniowo należy zmniejszać przez 7–21 dni.
Można stosować krótkoterminowo w ciężkich przypadkach.
- Można stosować krótkoterminowo w ciężkich przypadkach.
Antybiotyki
- Krótkotrwała antybiotykoterapia może być wskazana w przypadku zaostrzenia procesu przewlekłego i podejrzenia bakteryjnego zapalenia zatok przynosowych:
- z ciężkimi objawami
- z gorączką
powyżej>38,3°C - z nasileniem objawów w przebiegu choroby
- z możliwymi powikłaniami
- u pacjentów z przewlekłą zapalną chorobą płuc
- u pacjentów z niedoborem odporności lub w stanie immunosupresji
- z ciężką chorobą podstawową, szczególnymi czynnikami ryzyka.
- Zobacz także artykuł ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok.
- Antybiotykiem z wyboru jest amoksycylina.
912- Należy stosować w odpowiedniej skutecznej dawce: 1,5–2,0 g co 12 godzin.
- Brak poprawy po 48 godzinach antybiotykoterapii pierwszego wyboru:
- wskazanie do konsultacji specjalistycznej i zmian w zakresie zastosowanej terapii.
- W leczeniu skorygowanym, w przypadku nieskuteczności leczenia pierwszego wyboru:
- zastosowanie amoksycyliny z kwasem klawulanowym.
- W przypadku uczulenia na penicyliny:
- cefuroksym aksetylu przez 10 dni.
- W przypadku uczulenia na wszystkie antybiotyki beta–laktamowe:
- klarytromycyna lub azytromycyna, ewentualnie lewofloksacyna lub moksifloksacyna do 10 dni.
- Podstawowym przesłaniem EPOS 2020 jest unikanie antybiotyków, kiedy nie ma wskazań do ich stosowania.
1013- Ostre bakteryjne zapalenie zatok jest zbyt często diagnozowane, z jednoczesnym nadużywaniem zarówno metod diagnostycznych, jak i antybiotyków.
912
- Ostre bakteryjne zapalenie zatok jest zbyt często diagnozowane, z jednoczesnym nadużywaniem zarówno metod diagnostycznych, jak i antybiotyków.
- Długotrwała antybiotykoterapia, której celem jest immunomodulacja, nie ma aktualnie udowodnionego działania w przewlekłych procesach zapalnych zatok.2
Leczenie biologiczne
- Wybrane leki biologiczne mogą być stosowane w pojedynczych przypadkach przewlekłego zapalenia zatok
przynosowychz polipami u pacjentów, u których zawiodą inne metody leczenia. - Pomocna może być klasyfikacja zapalenia na różne endotypy. Leczenie biologiczne stosuje się przy stwierdzeniu zapalenia typu 2 (eozynofilowego), przebiegającego z reakcją zapalną Th–2 zależną.
89- Omalizumab powoduje znaczne zmniejszenie obciążenia polipami nosa poprzez redukcję wolnych, krążących IgE i jest zatwierdzony jako dodatek do glikokortykosteroidów donosowych w przypadku przewlekłego zapalenia nosa i zatok z polipami nosa.
- Dawkowanie: 75–600 mg podskórnie co 2–4 tygodnie, w zależności od masy ciała i stężenia IgE w surowicy.
- Leczenie powinno być rozpoczęte tylko przez lekarzy doświadczonych w diagnozowaniu i leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok.
- Przeciwwskazaniem jest alergia lub nadwrażliwość na preparat, hipereozynofilia, choroba posurowicza w wywiadzie, choroby pasożytnicze, wiek pacjenta <6. roku życia.
- W Polsce lek jest refundowany w ramach programu lekowego w ciężkiej IgE–zależnej astmie alergicznej oraz ciężkiej astmie eozynofilowej u chorych >6. roku życia, a także w przewlekłej pokrzywce spontanicznej u osób >12. roku życia.
1114 Omalizumabpowoduje znaczne zmniejszenie obciążenia polipami nosa poprzez redukcję wolnych, krążących IgE i jest zatwierdzony jako dodatek do glikokortykosteroidów donosowych w przypadku przewlekłego zapalenia nosa i zatok z polipami nosa.
- Inne leki biologiczne: dupilumab, reslizumab, mepolizumab.2
- Omalizumab powoduje znaczne zmniejszenie obciążenia polipami nosa poprzez redukcję wolnych, krążących IgE i jest zatwierdzony jako dodatek do glikokortykosteroidów donosowych w przypadku przewlekłego zapalenia nosa i zatok z polipami nosa.
Leki rozkurczające błonę śluzową
- Tylko w epizodach ostrego zapalenia zatok.
- Nie mają pozytywnego wpływu na przebieg przewlekłego zapalenia zatok, a ryzyko szkodliwego stosowania jest wysokie (polekowy katar).
Leczenie alergii
- Jeśli istnieje potwierdzenie współistniejącej alergii, mogą być wskazane leki przeciwhistaminowe.
Inne metody leczenia
- Fitoterapia wykazuje wysoką skuteczność w ostrym i powirusowym zapaleniu zatok.
- Brak wystarczających danych w przewlekłym zapaleniu zatok.
- Nie zaleca się stosowania akupunktury.2
- W przewlekłym zapaleniu nosa i zatok z polipami nosa i reakcją nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy lub na inne leki przeciwzapalne, tolerancję na leki przeciwbólowe można osiągnąć przez codzienne i systematyczne stosowanie kwasu acetylosalicylowego, którą uzyskuje się za pomocą (zwykle doustnej) dawki podtrzymującej kwasu acetylosalicylowego, wynoszącej 100–300 mg na dobę.
Leczenie chirurgiczne
- Wskazania do leczenia chirurgicznego:
- funkcjonalna poprawa oddychania przez nos
- powikłania wewnątrzczaszkowe lub wewnątrzoczodołowe
- usunięcie polipów, jeśli leczenie zachowawcze nie jest skuteczne
- wyraźne zmiany anatomiczne, które prowadzą do upośledzenia oddychania przez nos, takie jak skrzywienie przegrody nosowej, deformacje nosa czy zmiany małżowin nosowych.
- Przy właściwej kwalifikacji pacjenta, efekt zabiegu chirurgicznego jest zazwyczaj dobry.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Choroba ma przewlekły przebieg.
Powikłania
- Zapalenie tkanki łącznej oczodołu.
- Tworzenie się ropnia.
- Ropień nadtwardówkowy.
- Ropień mózgu.
- Zakrzepica zatoki jamistej.
- Ropniak.
- Zapalenie opon mózgowo–rdzeniowych.
- Zapalenie kości czaszki.
- Śluzowiaki.
Rokowanie
- Jeśli uda się znaleźć przyczynę choroby i wdrożyć leczenie przyczynowe, rokowanie jest dobre.
- Odpowiednie, konsekwentne leczenie łagodzi objawy i poprawia jakość życia.
Informacje dla pacjentów
Materiały edukacyjne dla pacjentów
Ilustracje
Zatoki przynosowe: 1. zatoka czołowa, 2. komórki sitowe, 3. zatoka klinowa, 4. zatoka szczękowa (Źródło: Wikipedia Commons)

Zablokowana zatoka szczękowa i zatoka czołowa, zapalenie zatok, TK

Zapalenie zatok i polipy nosa (3)
Źródła
Wytyczne
- Fokkens W.J., Lund V.J., Hopkins C., et al., polskie opracowanie: Brożek-Mądry E, Krzeski A. Europejskie wytyczne na temat zapalenia zatok przynosowych i polipów nosa 2020 - EPOS 2020,
MagazynMagOtorynolaryngologicznyOtorynolaryng 2020, Nr; 75–56: 79-126, dostęp: 7.12.2023, epos2020.com
Piśmiennictwo
- Akdis C.A., Bachert C., Cingi C., et al. Endotypes and phenotypes of chronic rhinosinusitis: A PRACTALL document of the European Academy of Allergy and Clinical Immunology and the American Academy of Allergy, Asthma & Immunology. The Journal of allergy and clinical immunology, 2013, 131(6): 1479-90, doi:10.1016/j.jaci.2013.02.036, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Fokkens W.J., Lund V.J., Hopkins C., et al. European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2020, Rhinology, 20.02.2020, 58(Suppl S29): 1-464, doi: 10.4193/Rhin20.600. PMID: 32077450, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Jani A.L., Hamilos D.L. Current thinking on the relationship between rhinosinusitis and asthma, J Asthma 2005, 42: 1, PubMed
- Tammemagi C.M., Davis R.M., S Benninger M., Holm A.L., Krajenta R. Secondhand smoke as a potential cause of chronic rhinosinusitis: a case-control study, Arch Otolaryngol Head Neck Surg 2010, 136: 327-34, PubMed
- Schreiber C.P., Hutchinson S., Webster C.J., Ames M., Richardson M.S., Powers C. Prevalence of migraine in patients with a history of self-reported or physician-diagnosed "sinus" headache, Arch Intern Med 2004, 164: 1769-72, PubMed
- Wuister A.M., Goto N.A., Oostveen E.J., et al. Nasal endoscopy is recommended for diagnosing adults with chronic rhinosinusitis,Otolaryngol Head Neck Surg. 2014, 150(3): 359-64, doi: 10.1177/0194599813514510, DOI
- Rosenfeld R.M., Piccirillo J.F., Chandrasekhar S.S. Clinical practice guideline (update): adult sinusitis, Otolaryngol Head Neck Surg., 04.2015, 152(2 Suppl): 1-39, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Rudmik L., Soler Z.M. Medical therapies for adult chronic sinusitis. A systematic review, JAMA 2015, 314: 926-39, doi:10.1001/jama.2015.7544, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Husain Q., Sedaghat A.R. Understanding and clinical relevance of chronic rhinosinusitis endotypes, Clin Otolaryngol. 11.2019, 44(6): 887-97, doi: 10.1111/coa.13455, Epub 22.10.2019, PMID: 31580530, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Rabago D., Zgierska A. Saline nasal irrigation for upper respiratory conditions, Am Fam Physician 2009, 80: 1117-9, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Harvey R., Hannan S.A., Badia L., Scadding G. Nasal saline irrigations for the symptoms of chronic rhinosinusitis. Cochrane Database of Systematic Reviews 2007, Issue 3. Art. No.: CD006394. DOI: 10.1002/14651858.CD006394.pub2, DOI
- Arcimowicz M. Ostre zapalenie zatok przynosowych w codziennej praktyce, Otolaryngol Pol 2021, 75 (4): 40-50, dostęp: 7.12.2023, otolaryngologypl.com
- Fokkens W.J., Lund V.J., Hopkins C., et al., polskie opracowanie: Brożek-Mądry E, Krzeski A. Europejskie wytyczne na temat zapalenia zatok przynosowych i polipów nosa 2020 - EPOS 2020, Magazyn Otorynolaryngologiczny 2020, Nr 75-56: 79-126, dostęp: 7.12.2023, epos2020.com
- Czerwaty K., Dżaman K., Miechowski W. et al. Leczenie biologiczne przewlekłego zapalenia zatok – aktualny stan wiedzy, Pol Otorhino Rev 2022, 11 (2): 22-8, dostęp: 7.12.2023, otorhinolaryngologypl.com
Jani A.L., Hamilos D.L. Current thinking on the relationship between rhinosinusitis and asthma, J Asthma 2005, 42: 1,PubMedRabago D., Zgierska A. Saline nasal irrigation for upper respiratory conditions, Am Fam Physician 2009, 80: 1117-9,www.ncbi.nlm.nih.govHarvey R., Hannan S.A., Badia L., Scadding G. Nasal saline irrigations for the symptoms of chronic rhinosinusitis. Cochrane Database of Systematic Reviews 2007, Issue 3. Art. No.: CD006394. DOI: 10.1002/14651858.CD006394.pub2,DOI
Opracowanie
- Katarzyna Milewska (recenzent)
- Sławomir Chlabicz (redaktor)
- Monika Lenz (recenzent/redaktor)