Nudności w czasie ciąży (emesis gravidarum) to termin używany do opisania nudności w pierwszym trymestrze ciąży, które zwykle występują rano i często towarzyszą im wymioty, ale nie obniżony stan ogólny lub utrata masy ciała.
Uważa się, że jest to normalne zjawisko, które nie wiąże się z powikłaniami dla matki lub dziecka.
Są definiowane jako nudności i wymioty przed 22. tygodniem ciąży, powodujące utratę masy ciała o ponad 5%, ketonurię i odwodnienie z zaburzeniami równowagi płynów i elektrolitów.2
Zarówno wymioty, jak i niepowściągliwe wymioty ulegają poprawie w trakcie trwania ciąży. Jednak u niektórych pacjentów nudności i wymioty mogą utrzymywać się dłużej niż 20–22 tygodnia ciąży.
Częstość występowania
90% wszystkich kobiet w ciąży doświadcza nudności i/lub wymiotów w trakcie ciąży.
35% jest obciążonych fizycznie lub psychicznie.
Chociaż schorzenie to określa się jako „poranne mdłości”, ponad 80% pacjentów zgłasza objawy w ciągu dnia. Tylko 2% ma tylko mdłości rano.3
Niepowściągliwe wymioty ciężarnych (Hyperemesis gravidarum) dotyka około 1% kobiet w ciąży.4
Czynności diagnostyczne
Nudności mogą być pierwszym objawem ciąży i powodem konsultacji.
Może być jednak również objawem innej choroby, takiej jak niestrawność, choroba dróg żółciowych, infekcja dróg moczowych lub nadczynność tarczycy.
Zazwyczaj normalne poranne mdłości i wymioty ciężarnych rozpoczynają się w 4–7 tygodniu ciąży.
Na późniejszym etapie coraz częściej należy brać pod uwagę inne przyczyny.
Przyczyna konsultacji
Nudności w ciąży rozpoczynają się w ciągu 4 tygodni po ostatniej miesiączce i osiągają swój szczyt około 9. tygodnia.
U 60% pacjentek nudności nie występują już pod koniec pierwszego trymestru ciąży.
87% nie ma objawów w 20. tygodniu ciąży.
Niepowściągliwe wymioty ciężarnych (Hyperemesis gravidarum) również zwykle pojawia się w 4–10 tygodniu ciąży. U większości pacjentek nudności osiągają maksimum w 9. tygodniu.
ICD-10
O21 Nadmierne wymioty w ciąży
O21.0 Łagodne nadmierne wymioty w ciąży
O21.1 Nadmierne wymioty w ciąży z zaburzeniami przemiany materii
O21.2. Późne wymioty w ciąży
O21.9 Wymioty w ciąży, nieokreślone
Rozpoznania różnicowe
Emesis gravidarum
Rozpoczynają się w 4-7 tygodniu ciąży i zwykle osiągają szczyt w 9. lub 10. tygodniu. Następnie stopniowo ustępują.
Najsilniejsze rano, ale mogą utrzymywać się przez cały dzień.
Około połowa pacjentek skarży się na epizody, w których wymioty również występują w połączeniu z nudnościami.
Nudnościom czasami towarzyszy niespecyficzne zmęczenie. Objawy mogą zmieniać się z dnia na dzień i może im towarzyszyć zmęczenie, ale nie prowadzą do osłabienia ogólnego stanu zdrowia.
Kliniczny stopień nasilenia: PUQE (Pregnancy-Unique Quantification of Emesis)
Rozwój w ciągu dnia, czas trwania nudności, nasilenie wymiotów, objawy nocne?
Utrata masy ciała?
Zmniejszona wydajność w domu lub w pracy
Badanie fizykalne
Obiektywna ocena sygnałów ostrzegawczych; uwzględnienie informacji zawartych w dokumentacji położniczej; zbadanie braku przyrostu masy ciała lub utraty masy ciała.
uwaga: niska odległość między spojeniem łonowym a dnem macicy!
W przypadku pogorszenia stanu ogólnego: dokładne badanie kliniczne
badanie pod kątem możliwego odwodnienia i wychudzenia
W przypadku niepowściągliwych wymiotów w połączeniu z obniżonym stanem ogólnym, odwodnieniem i utratą masy ciała
Lista kontrolna przy skierowaniu
Ciężkie poranne mdłości
Cel skierowania
Potwierdzenie diagnozy lub terapii
Wywiad
Tydzień ciąży? Kiedy zaczęły się nudności? Czy w poprzedniej ciąży występowały podobne dolegliwości?
pogorszony stan ogólny, zmniejszone przyjmowanie płynów i pokarmów, dolegliwości nocne? historia wagi?
inne istotne choroby? leki przyjmowane regularnie? predyspozycje rodzinne?
Następstwa: zawodowe, społeczne, inne?
Badanie kliniczne
Stan ogólny, utrata masy ciała, odwodnienie?
SFA, RR
Badanie uzupełniające
Elektrolity, Hb i CRP; paski do badania moczu; ketony w moczu?
Wskazania do hospitalizacji
W przypadku znacznego pogorszenia stanu ogólnego i braku przyrostu masy ciała wskazana może być hospitalizacja.
Już samo przyjęcie do szpitala z powodu niepowściągliwych wymiotów ciężarnych prowadzić do poprawy stanu, przypuszczalnie w wyniku działania czynników psychologicznych związanych ze zmianą środowiska.
Leczenie w szpitalu obejmuje podawanie płynów i, w wyjątkowych przypadkach, karmienie przez zgłębnik żołądkowy lub żywienie pozajelitowe.
Środki
W przypadku normalnych/fizjologicznych porannych mdłości należy skupić się na edukacji, doradztwie i uspokojeniu. Leki są brane pod uwagę tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Nie ma prawie żadnych dowodów naukowych na korzyści płynące z zaleceń dotyczących środków niefarmakologicznych.1
Wskazane środki na poranne mdłości niewymagające hospitalizacji:
Dostosowanie nawyków żywieniowych: Posiłki powinny być spożywane często, nawet zanim pojawi się uczucie głodu.
Należy unikać pokarmów wywołujących lub nasilających nudności: intensywne aromaty, tłuste jedzenie, smażone potrawy, mocno przyprawione posiłki.
Niektóre kobiety wydają się bardziej lubić pokarmy bogate w białko i słone.
Płyny wydają się być lepiej tolerowane, jeśli są zimne, klarowne i gazowane (ewentualnie napoje kwaśne), a zwłaszcza jeśli są spożywane w małych porcjach między posiłkami.
Wskazane może być zwolnienie lekarskie.
Leczenie farmakologiczne
Nudności i wymioty u kobiet w ciąży są zwykle tymczasowe i zwykle nie jest konieczne przyjmowanie leków.
Wykazano, że preparaty te są bardziej skuteczne niż placebo w przypadku nudności, ale nie w przypadku wymiotów, a ich stosowanie jest bezpieczne w czasie ciąży.6
Herrell HE. Nausea and vomiting of pregnancy. Am Fam Physician. 2014 Jun 15;89(12):965-970. PubMed
Quinlan JD, Hill DA. Nausea and vomiting of pregnancy. Am Fam Physician 2003; 68: 121-8. PubMed
Lacroix R, Eason E, Melzack R. Nausea and vomiting during pregnancy: A prospective study of its frequency, intensity, and patterns of change. Am J Obstet Gynecol. 2000;182(4):931–937.
Vikanes ÅV, Grjibovski A, Vangen S, Magnus P. Variations in prevalence of hyperemesis gravidarum by country of birth: a study of 900,074 births in Norway, 1967-2005. Scand J Public Health 2008; 36:135-42. PMID: 18519277 PubMed
Matthews A, Dowswell T, Haas DM, et al. Interventions for nausea and vomiting in early pregnancy. Cochrane Database of Systematic Reviews 2010; 9: CD007575. doi:10.1002/14651858.CD007575.pub2 DOI
Matthews A, Haas DM, O'Mathúna DP, Dowswell T, Doyle M. Interventions for nausea and vomiting in early pregnancy. Cochrane Database of Systematic Reviews 2014, Issue 3. Art. No.: CD007575. DOI: 10.1002/14651858.CD007575.pub3 DOI
Vutyavanich T, Kraisarin T, Ruangsri RA. Ginger for bausea and vomiting in pregnancy: a randomized, double-masked, placebo-controlled trial. Obstet Gynecol 2001; 97: 577-82. PubMed
Smith C, Crowther C, Willson K, et al. A randomized controlled trial of ginger to treat nausea and vomiting in pregnancy. Obstet Gynecol 2004; 103: 639-45. PubMed
Autoren
Julia Trifyllis, Dr. med., Fachärztin für Gynäkologie und Geburtshilfe, Münster/W.
O21; O210; O211; O212; O219
Wymioty w ciąży; Niepowściągliwe wymioty; Wymioty; Poranne mdłości; Poranne mdłości; PUQE; Pregnancy-Unique Quantification of Emesis
Nudności w czasie ciąży (emesis gravidarum)1
Nudności w czasie ciąży (emesis gravidarum) to termin używany do opisania nudności w pierwszym trymestrze ciąży, które zwykle występują rano i często towarzyszą im wymioty, ale nie obniżony stan ogólny lub utrata masy ciała.
Uważa się, że jest to normalne zjawisko, które nie wiąże się z powikłaniami dla matki lub dziecka.
Położnictwo
Wymioty u ciężarnych
/link/396bd3f8920a4b2597c3dbfd5687d981.aspx
/link/396bd3f8920a4b2597c3dbfd5687d981.aspx
wymioty-u-ciezarnych
SiteProfessional
Wymioty u ciężarnych
K.Reinhardt@gesinform.de
jsilje.mroz@konsylium24lango@nhi.pl (patched by linkmapper)no