informacje ogólne
Definicja
- Główne kategorie1
- bezpośrednie urazy klatki piersiowej: urazy penetrujące, urazy tępe, zmiażdżeniowe i urazy z uwięźnięcia
- pośrednie urazy klatki piersiowej: urazy związane ze zwalnianiem, eksplozje
częstość występowania
- 25% zgonów spowodowanych urazami (w USA i Wielkiej Brytanii) jest spowodowanych urazami klatki piersiowej.
- Najczęstszą przyczyną urazów klatki piersiowej są wypadki drogowe i upadki.
- Połowa pacjentów ma urazy pozapiersiowe, które zwykle wymagają wielu środków terapeutycznych.
Czynności diagnostyczne
- Wewnętrzne urazy klatki piersiowej mogą być znacznie większe niż urazy zewnętrzne.
- W przypadku licznych urazów szkodzenia klatki piersiowej są najpoważniejsze i dlatego muszą być traktowane priorytetowo.
- Choroby, które mogą prowadzić bezpośrednio do zgonu (w ciągu kilku minut):
- pęknięcie komory
- duże urazy aorty
- stłuczenie serca
- Choroby, które mogą prowadzić do zgonu w ciągu kilku minut lub godzin:
- obturacja dróg oddechowych
- odma prężna
- stłuczenie płuc
- tamponada serca
- urazy naczyniowe ściany klatki piersiowej
- Choroby, które mogą prowadzić do zgonu w ciągu kilku dni lub tygodni:
- powikłania ze strony płuc
- sepsy
- Inne urazy, które zostały przeoczone.
Niebezpieczny przebieg wymagający leczenia
- Penetrujące urazy śródpiersia
- Masywne urazy klatki piersiowej
- urazy bezpośrednio zagrażające życiu (The Lethal Six): obturacja dróg oddechowych, odma prężna, tamponada osierdzia, otwarta odma opłucnowa, masywny krwiak opłucnej i niestabilna klatka piersiowa
- urazy potencjalnie zagrażające życiu (The Hidden Six): urazowe pęknięcie aorty, urazy tchawicy i oskrzeli, tępe urazy serca, urazy przepony, urazy przełyku, stłuczenie płuc
ICD-10
- S20 Powierzchowny uraz klatki piersiowej
- S21 Otwarta rana klatki piersiowej
- S22 Złamanie żebra (żeber), mostka i odcinka piersiowego kręgosłupa
- S23 Zwichnięcie, skręcenie i naderwanie stawów i więzadeł klatki piersiowej
- S24 Uraz nerwów i rdzenia kręgowego w odcinku piersiowym kręgosłupa
- S25 Uraz naczyń krwionośnych klatki piersiowej
- S26 Uraz serca
- S27 Uraz innych i nieokreślonych narządów klatki piersiowej
- S28 Uraz zmiażdżeniowy klatki piersiowej i amputacja urazowa fragmentu klatki piersiowej
- S29 Inne i nieokreślone urazy klatki piersiowej
rozpoznania różnicowe
obturacja dróg oddechowych
- Zwykle jest spowodowana cofnięciem języka u osoby nieprzytomnej lub u pacjentów ze złamaniem żuchwy.
- ew. z powodu krwi, śluzu, luźnych zębów itp.
- uraz krtani, np. wtórnie do obrzęku podśluzówkowego w złamaniu chrząstki tarczowatej lub pierścieniowatej
- U pacjenta może występować stridor, chrypka, odma podskórna, używanie dodatkowych mięśni oddechowych, duszność, bezdech lub sinica.
- Leczenie polega na usunięciu niedrożności.
- Jeśli nie jest to możliwe, należy szybko wykonać intubację.
- Jeśli intubacja nie powiedzie się, należy wykonać ratunkowe chirurgiczne przecięcie chrząstki pierścieniowatej z tracheotomią.
Odma prężna (odma wentylowa)
- Spowodowana głównie penetrującym urazem klatki piersiowej, tępym urazem klatki piersiowej z uszkodzeniem miąższu lub wentylacją dodatnim ciśnieniem
- Powietrze wpływa do jamy opłucnej podczas wdechu, ale nie uchodzi z niej podczas wydechu.
- Uszkodzone płuco zapada się, a zwiększone ciśnienie w klatce piersiowej prowadzi do przemieszczenia śródpiersia i tchawicy, które uciskają drugie płuco, a także żyłę główną górną i dolną.
- Rozpoznanie stawia się na podstawie badania przedmiotowego:
- Sinica
- Poszerzenie żył szyjnych
- wyraźna duszność
- niedociśnienia
- Częstoskurcz
- jednostronny brak szmerów oddechowych
- nadmierne rezonowanie przy opukiwaniu powyżej zajętej połowy klatki piersiowej
- Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej pokazuje:
- brak odgraniczenia płucnego po uszkodzonej stronie
- odchylenie śródpiersia/tchawicy
- Początkowe leczenie polega na natychmiastowym odbarczeniu za pomocą dużej kaniuli w 2. przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo-obojczykowej lub w 5. przestrzeni międzyżebrowej w przedniej linii pachowej, a następnie drenażu jamy klatki piersiowej.
Ostra tamponada serca
- Zwykle występuje przy penetrujących, ale także przy tępych urazach klatki piersiowej.
- Zwykle spowodowana krwawieniem do jamy osierdziowej (z serca lub z naczyń wewnątrzosierdziowych)
- Niektóre objawy są podobne do objawów odmy prężnej i są spowodowane uciskiem żyły głównej górnej i dolnej.
- niedociśnienia
- Częstoskurcz
- Poszerzenie żył szyjnych
- Należy rozważyć tamponadę serca w przypadku utrzymującego się niedociśnienia i kwasicy pomimo odpowiedniej podaży objętości, jeśli nie znaleziono innego źródła krwotoku.
- Inne wyniki obejmują tętno paradoksalne (skurczowe ciśnienie tętnicze spada o ponad 10 mmHg podczas wdechu) i objaw Kussmaula (spontaniczny wdech prowadzi do wzrostu ośrodkowego ciśnienia żylnego).
- Echokardiografia może wykryć wysięk osierdziowy.
- Leczenie obejmuje ostry drenaż osierdzia, drenaż klatki piersiowej i dożylne podawanie płynów, a następnie operację (torakotomię lub sternotomię).
- Nakłucie osierdzia przeprowadza się przy użyciu strzykawki o pojemności 20–30 ml i kaniuli do punkcji o długości 10 cm (rozmiar 18). Wprowadzenie bezpośrednio pod wyrostkiem mieczykowatym w kierunku lewej łopatki pod kątem 45 stopni do skóry. Należy aspirować płyn co 1‒2 mm. Postępować w ten sposób do momentu aspiracji krwi, wyczucia pulsacji lub wystąpienia nagłych zmian w EKG. Zwykle udaje się odprowadzić wyłącznie niewielkie ilości (5‒10 ml). Większe ilości wskazują, że płyn znajduje się w prawej komorze.
Otwarta odma opłucnowa
- Zwykle spowodowana urazami penetrującymi z dużymi ciałami obcymi lub postrzałami.
- Duży otwarty uraz (o średnicy >3 cm) powoduje wyrównanie ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej i ciśnienia atmosferycznego.
- U pacjenta może wystąpić wyraźna hipowentylacja i niedotlenienie.
- Rozpoznanie ustala się na podstawie zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej i ew. obustronnego badania ultrasonograficznego2
- Leczenie polega na utrzymaniu odpowiedniej wentylacji i przykryciu urazu.
- intubacja dotchawicza lub wentylacja przez maskę
- Należy przykryć uraz, najlepiej sterylnym materiałem, który mocuje się do skóry na 3 krawędziach, tak aby działał jak płat (całkowite przykrycie może spowodować odmę prężną).
- drenaż jamy klatki piersiowej (nie przez uraz!), a następnie natychmiastowa torakotomia w celu usunięcia koagulatu i leczenia ew. urazów wewnątrz klatki piersiowej
Masywny krwiak opłucnej
- Zwykle spowodowany krwawieniem z naczyń międzyżebrowych, ew. z naczyń wnękowych, żyły głównej lub aorty
- U pacjentów występuje wstrząs krwotoczny, szmery oddechowe są osłabione lub zatrzymują się po jednej stronie, występuje również stłumiony odgłos opukowy po jednej stronie.
- Na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej widać wyraźny ucisk ze strony zajętego płuca.
- Przed wprowadzeniem drenu do jamy klatki piersiowej należy utworzyć dostęp żylny do podaży objętości.
- Dren umieszcza się w 5. przestrzeni międzyżebrowej.
- Poważna utrata krwi >1500 ml z drenu lub >250 ml/h przez ponad 4 godziny jest wskazaniem do torakotomii.
Wiotka klatka piersiowa
- Znana również jako wiotka klatka piersiowa
- Zwykle występuje w przypadku bezpośredniego urazu o wysokiej energii, zwłaszcza gdy uszkodzone są obszary chrząstki żebrowej.
- Spowodowana przez co najmniej 2 złamania żeber, każde złamanie w co najmniej 2 miejscach. Stłuczenie i uraz płuc zwykle predysponują do wystąpienia odmy opłucnowej i krwiaka opłucnej.
- Pacjenci odczuwają ból podczas oddychania i wykazują oznaki niedotlenienia i paradoksalnych ruchów w zajętej części ściany klatki piersiowej.
- Trzeba ich monitorować na oddziale intensywnej terapii ze względu na możliwy rozwój powikłań.
- potencjalnie intubacja
- terapia przeciwbólowa, najlepiej blokada zewnątrzoponowa
Urazowe pęknięcie aorty
- Zwykle spowodowane urazem podczas utraty prędkości, np. w wypadku samochodowym lub upadku z dużej wysokości
- 80% pacjentów umiera natychmiast, u 20% dochodzi do opóźnionego wolnego pęknięcia do śródpiersia lub jamy opłucnej.
- Pacjenci zwykle odczuwają silny ból między łopatkami.
- Typowe wyniki to niedociśnienie i różnica ciśnienia tętniczego w kończynach górnych, patologiczne szmery sercowe w okolicy łopatki3
- Badania obrazowe
- Na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej może być widać powiększone śródpiersie >8 cm.
- Rozpoznanie stawia się na podstawie aortografii.
- Leczenie polega na ustabilizowaniu pacjenta, aby można było przeprowadzić operację.
- w razie potrzeby wspomagana wentylacja mechaniczna
- Należy unikać nadciśnienia, ciśnienie skurczowe powinno wynosić około 100 mmHg. Można zastosować krótko działające beta-blokery, np. esmolol, jeśli wykluczono inne poważne krwotoki.
Uraz tchawiczo-oskrzelowy
- Większość pacjentów z urazem tchawiczo-oskrzelowym umiera na miejscu wypadku.
- Najczęstsze wyniki to odma podskórna i stridor4
- Urazy tchawicy na poziomie szyi objawiają się oznakami niedrożności górnych dróg oddechowych.
- miejscowy ból, dysfagia, kaszel, krwioplucie
- Sinica, która nie ulega poprawie pod wpływem wentylacji.
- Urazy tchawicy i oskrzeli prowadzą do utrzymującej się duszności.
- W przypadku rozdarcia wewnątrzopłucnowego obserwuje się masywne uchodzenie powietrza i ciężką odmę opłucnową, która nie rozszerza się po wprowadzeniu drenu do jamy klatki piersiowej.
- W przypadku zewnątrzpłucnego pęknięcia w śródpiersiu u pacjentów występuje odma śródpiersia i odma podskórna. Może mieć charakter subkliniczny i objawiać się jedynie powtarzającymi się zapaleniami płuc z powodu utrzymującej się niedodmy.
- Rozpoznanie zwykle ustala się na podstawie zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej, ew. TK klatki piersiowej.
- Można zaobserwować odmę opłucnową, wysięk opłucnowy, odmę podskórną, okołooskrzelowo przestrzenie powietrzne i krwiaki śródpiersia.
- Podstawowe leczenie obejmuje wspomaganie oddechu za pomocą 100% O2 i natychmiastową bronchoskopię z umieszczeniem rurki dotchawiczej w głównym oskrzelu w celu zapewnienia odpowiedniej wentylacji.
- W celu ostatecznego leczenia uraz zamyka się szwem śluzówka do śluzówki.
Tępe urazy mięśnia sercowego
- Obejmują różne urazowe uszkodzenia serca, w tym pęknięcia komory, stłuczenie serca, ostra niewydolność serca, arytmie (głównie częstoskurcz przedsionkowy i migotanie przedsionków), niedrożność naczyń wieńcowych (ew. ostry zawał mięśnia sercowego) i urazy zastawek serca.
- Nieprawidłowy zapis EKG uzasadnia podejrzenie uszkodzenia serca.
- Echokardiografia jest najbardziej czułym badaniem do wykrywania zaburzeń mięśnia sercowego i zastawek.
- Biochemiczne markery niedokrwienia mięśnia sercowego (troponina T, CK-MB) nie korelują z rozległością urazu i powinny być stosowane wyłącznie w przypadku podejrzenia współistniejącej niedrożności naczyń wieńcowych.
- Leczenie zależy od jednostki chorobowej i może wymagać interwencji chirurgicznej5.
Urazy przepony
- Stanowią 1‒8% tępych urazów, 90% jest spowodowanych wypadkami samochodowymi6.
- W przypadku tępych urazów uszkodzenia przepony są zwykle duże i zlokalizowane tylno-bocznie, głównie po lewej stronie.
- W przypadku urazów penetrujących uraz jest zwykle mniejszy, ale z czasem ma tendencję do powiększania się.
- 60‒80% przypadków wiąże się z uszkodzeniami wewnątrzbrzusznymi lub wewnątrz klatki piersiowej.
- Urazy przepony mogą prowadzić do przepukliny narządów jamy brzusznej i mechanicznego ucisku narządów wewnątrz klatki piersiowej.
- Pacjenci mogą mieć trudności z oddychaniem, bóle w klatce piersiowej i brzuchu.
- Rozpoznanie jest trudne, a uraz często pozostaje niezauważony.
- Często można usłyszeć słabsze szmery oddechowe po zajętej stronie, ew. mogą to być również szmery jelitowe w klatce piersiowej.
- U wszystkich pacjentów z możliwym urazem przepony należy wykonać RTG klatki piersiowej (chociaż w 50‒75% przypadkach pozostaje on niezauważony)7.
- TK i diagnostyczne płukanie otrzewnej również charakteryzują się niską czułością.
- Złotym standardem jest laparotomia, laparaskopia lub torakoskopia.
- Leczenie jest chirurgiczne.
Perforacja przełyku
- Występuje prawie wyłącznie w przypadku urazu penetrującego.
- Wyniki badania przedmiotowego zależą od umiejscowienia.
- szyjna część przełyku: krwawe wymioty, odma podskórna
- piersiowa część przełyku: odma śródpiersia lub odma podskórna, wysięk opłucnowy, powietrze za przełykiem, niewyjaśniona gorączka w ciągu pierwszych kilku dni po urazie
- przełyk w odcinku wewnątrzbrzusznym: początkowo perforacja głównie bezobjawowa, później ew. gaz w jamie otrzewnej i krwiak otrzewnej
- Nie należy stosować rentgenowskiego środka kontrastowego siarczanu baru w przypadku podejrzenia lub istniejącej perforacji, ponieważ nie wchłania się on, co może prowadzić do ostrych reakcji zapalnych.
- Jeśli od perforacji upłynęło dużo czasu, w niektórych przypadkach TK szyi/śródpiersia/górnej części brzucha może być bardziej odpowiednia.
- Leczenie jest chirurgiczne.
stłuczenie płuc
- Najczęstszy z potencjalnie zagrażających życiu urazów klatki piersiowej
- Stłuczenie płuc spowodowane jest tępym urazem klatki piersiowej i prawie zawsze związane z licznymi złamaniami szkieletu klatki piersiowej (żebra, mostek, kręgosłup piersiowy).
- Stłuczenie powoduje liczne krwotoki w miąższu płuc.
- W badaniu przedmiotowym często obserwuje się krwioplucie i narastające niedotlenienie w ciągu 24‒48 godzin po urazie.
- We wczesnej fazie zwykle wykonuje się zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej; z czasem w płucach dochodzi do zagęszczeń.
- W przypadku niewielkich stłuczeń zwykle wystarcza wentylacja mechaniczna przez maskę tlenową i odpowiednie leczenie wspomagające płuca.
- Poważne stłuczenia wymagają intubacji i wentylacji mechanicznej z dodatnim ciśnieniem końcowo-wydechowym.
Urazowa zamartwica
- Występuje w przypadku poważnego urazu klatki piersiowej lub górnej części brzucha.
- Ciśnienie w klatce piersiowej i żyle głównej górnej gwałtownie wzrasta i powoduje odwrócenie przepływu krwi przez żyły szyi i głowy.
- Objawy przedmiotowe obejmują sinicę czaszkowo-szyjną, a następnie rumień, obrzęk twarzy, petocje, krwotoki podspojówkowe i ew. objawy neurologiczne.
- Poważne konsekwencje, np. wzrost ciśnienia śródczaszkowego, obrzęk mózgu i niedotlenienie mózgu występują rzadko.
- W ramach leczenia wezgłowie łóżka podnosi się o 30 stopni. Ponadto przez maskę podaje się 100% tlen i leczy się urazy wtórne.
Urazy ściany klatki piersiowej
- Złamania łopatki i złamania 1.‒2. żebra występują głównie w przypadku ciężkich urazów.
- >50% ryzyko powiązanych urazów wewnątrz klatki piersiowej
- W przypadku poważnych urazów złamanie mostka zwykle występuje jednocześnie ze złamaniami żeber.
- Złamanie żeber od 3. do 8. jest częste i bolesne.
- Należy zapewnić odpowiednią ulgę w bólu i zbadać warunki, które mogą powodować powikłania, zwłaszcza stłuczenie płuc i tępe uszkodzenie serca.
- Złamania żeber od 9. do 12. w urazach klatki piersiowej prowadzą do 25% ryzyka powiązanych urazów wątroby, śledziony lub nerek.
Wywiad lekarski
Ocena stopnia ciężkości urazu
- Mechanizm uszkodzenia: upadek, uderzenie, cięcie, postrzał itd.
- Zakres urazu, duża czy mała energia uderzenia?
- Czy inne części ciała są ranne?
- Czas urazu?
- Możliwe ciężkie zatrucie lub odurzenie przez samego pacjenta, które może utrudniać rozpoznanie i leczenie?
- Możliwe ostre choroby/urazy, które doprowadziły do wypadku.
W odniesieniu do pacjenta
- Rozwój objawów po urazie? Czy stan się zmienił?
- Czy pacjent jest przytomny?
- Czy pacjent odczuwa silny ból? Gdzie?
- Widoczne rany lub krwotoki?
- Czy u pacjenta występuje jakaś inna choroba w wywiadzie?
- Spożywanie alkoholu/przyjmowanie leków?
Opieka przedkliniczna
Badania
Ocena świadomości, oddechu i krążenia
- stan świadomości pacjenta
- Czy pacjent reaguje na ból lub polecenia słowne?
- drogi oddechowe
- Czy drogi oddechowe są zablokowane z powodu wymiotów, zapadania się języka lub ciał obcych?
- Oddychanie: monitorowanie i wspieranie w razie potrzeby
- Sprawdzić, poczuć i posłuchać, czy pacjent oddycha.
- duszność, stridor, chrypka
- E — exposure — ekspozycja pacjenta
- Sprawdzić tętno i ciśnienie tętnicze (w obu kończynach górnych).
- Sinica
Badania dodatkowe
- Krwioplucie?
- Odma podskórna w ścianie klatki piersiowej albo szyi?
- Poszerzenie żył szyjnych?
- Otwarty uraz klatki piersiowej? Zanieczyszczenie?
- Uraz penetrujący klatki piersiowej? Ciało obce?
- Nie wolno usuwać żadnych ciał obcych, które utknęły w ścianie klatki piersiowej. Może to prowadzić do krwiaka opłucnej lub odmy opłucnowej.
- Paradoksalne ruchy ściany klatki piersiowej?
- Przemieszczenie śródpiersia lub tchawicy? (Osłuchiwanie i opukiwanie): przy niestabilnej klatce piersiowej
- Tętno paradoksalne (skurczowe ciśnienie tętnicze spada o ponad 10 mmHg podczas wdechu) lub objaw Kussmaula (spontaniczny wdech prowadzi do wzrostu ośrodkowego ciśnienia żylnego): przy odmie prężnej
- pulsoksymetria
- EKG
Działanie
- Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, jeśli jest konieczna.
- Wentylacja
- podawanie tlenu przez maskę ze zbiornikiem tlenu
- Pacjenci, którzy nie oddychają samodzielnie lub których oddech jest bardzo ciężki, mogą ew. wymagać wentylacji mechanicznej.
- Należy usunąć przyczynę obturacji dróg oddechowych. Zaintubować, w razie potrzeby wykonać ratunkowe chirurgiczne przecięcie chrząstki pierścieniowatej i otwarcie tchawicy w przypadku uporczywej niedrożności.
- E — exposure — ekspozycja pacjenta
- Należy podać płyny dożylnie.
- Jeśli niedociśnienie utrzymuje się pomimo płynoterapii, należy poszukać utrzymującego się krwawienia.
- Jeśli istnieje podejrzenie wystąpienia wstrząsu, w razie potrzeby ułożyć pacjenta na płasko.
- w razie podejrzenia urazu kręgosłupa szyjnego: Nie należy przenosić pacjentów, chyba że jest to absolutnie konieczne.
- Nie należy podawać pacjentom nic do jedzenia ani picia.
- Należy przykryć zewnętrzne urazy klatki piersiowej sterylnym materiałem.
- leczenie bólu
- Szybki transport do szpitala w przypadku podejrzenia poważnych urazów
W szpitalu
diagnostyka
- Powtórzenie badań z miejsca wypadku
- świadomość, drogi oddechowe, oddychanie i krążenie
- Ciśnienie tętnicze, pulsoksymetria i EKG
- Badania krwi
- Systematyczne badanie pod kątem urazów płuc, serca, dużych naczyń krwionośnych, przełyku, tchawicy i oskrzeli
- Wszyscy pacjenci przechodzą początkowe badanie ultrasonograficzne klatki piersiowej eFAST (Extended Focused Assessment with Sonography for Trauma), które obejmuje badanie opłucnej, osierdzia i jamy brzusznej.
- Wszyscy pacjenci niestabilni hemodynamicznie lub z penetrującymi urazami klatki piersiowej poddawani są badaniu RTG lub TK klatki piersiowej.
- Po tępym urazie TK klatki piersiowej nie jest konieczne u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, u których badanie przedmiotowe było prawidłowe.
- W przypadku penetrujących ciał obcych przed usunięciem danego ciała obcego należy wykonać zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej.
- Szczególną uwagę należy zwrócić na penetrujące urazy śródpiersia.
- Można Echokardiografia (ECHO)
- Po ustabilizowaniu krwotoku wykonuje się ew. TK, ezofagoskopię i bronchoskopię.
- Jeśli podejrzewa się uszkodzenie dużego naczynia, przydatna może być angiografia.
- Należy zwrócić uwagę na poważne urazy innych narządów: jama brzuszna, OUN, miednica, kończyny.
Leczenia
Pierwotna
- Leczenie zależy od jednostki chorobowej (zobacz sekcja Diagnostyka różnicowa).
- Sprawdzenie potrzeby wsparcia oddechowego, ew. intubacja
- W razie potrzeby płyny dożylnie w przypadku hipowolemii/wstrząsu, w razie potrzeby Transfuzja krwi
- Drenaż jamy klatki piersiowej w przypadku krwiaka opłucnej lub odmy opłucnowej wymagającej leczenia
- Ostry drenaż osierdzia w przypadku tamponady serca
- W razie możliwości profilaktyka przeciwtężcowa
Wskazania do natychmiastowej torakotomii
- Masywny krwiak opłucnej (>1500 ml krwi podczas wprowadzania drenu do klatki piersiowej)
- Długotrwały krwotok w klatce piersiowej (>250 ml/h przez ponad 4 godziny)
- tamponada serca
- pęknięcie aorty
- Masywne uchodzenie powietrza przy drenażu jamy klatki piersiowej
- Uraz penetrujący w okolicy przedsercowej
- Wyraźny ubytek w ścianie klatki piersiowej
- Uraz przełyku
- Podejrzenie zatoru powietrznego
Wskazania do natychmiastowej laparotomii
- Wysokie prawdopodobieństwo urazów wewnątrzbrzusznych
- Wysokie prawdopodobieństwo urazów przepony
Wiotka klatka piersiowa
- Można leczyć zachowawczo.
- Ew. konieczna może być intubacja dotchawicza i wentylacja mechaniczna (wewnętrzna stabilizacja pneumatyczna).
- Alternatywą jest chirurgiczne unieruchomienie złamanych żeber.
- Metaanaliza oparta na 3 małych badaniach wskazuje, że leczenie chirurgiczne jest lepsze od leczenia zachowawczego8.
Ilustracje
Niedodma w prawym płacie górnym (1) z hiperinflacją sąsiednich segmentów płuca i płuca po przeciwnej stronie (2); przesunięcie śródpiersia na zajętą (drenaż: 3, 4)
Odma opłucnowa z drenażem (1) w jamie opłucnej. Opłucna trzewna (2) staje się widoczna, gdy powietrze przechodzi między dwoma płatami opłucnej.
Odma prężna. Hiperinflacja prawego płuca z widoczną opłucną trzewną (1) i przesunięciem śródpiersia na zdrową stronę (przemieszczenie sylwetki serca i tchawicy = 3,4,5). Przepona nisko po zajętej stronie. 6= przepona po lewej.
Odma prężna, leczona. 1= opłucna trzewna. Normalizacja śródpiersia i przepony (2)
Odma opłucnowa, częściowa
Odma opłucnowa, pełna
odma prężna
Quellen
Literatur
- Khan AN. Thoracic trauma imaging. Medscape, last updated Oct 19, 2015. emedicine.medscape.com
- Chan SS. Emergency bedside ultrasound to detect pneumothorax. Acad Emerg Med 2003; 10: 91-4. PubMed
- Samett EJ. Thoracic traumatic imaging. Medscape, last updated Dec 07, 2015. emedicine.medscape.com
- Balci AE, Eren N, Eren S, Ulku R. Surgical treatment of post-traumatic tracheobronchial injuries: 14-year experience. Eur J Cardiothorac Surg 2002; 22: 984-9. PubMed
- Stewart CE. Emergency management of cardiac injuries. Emerg Med Serv 2002; 31: 71-3, 75-9. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Welsford M. Diaphragmatic injuries. Medscape, last updated Oct 08, 2015. emedicine.medscape.com
- Adegboye VO, Ladipo JK, Adebo OA, Brimmo AI. Diaphragmatic injuries. Afr J Med Med Sci 2002; 31: 149-53. PubMed
- Cataneo AJM, Cataneo DC, de Oliveira FHS, Arruda KA, El Dib R, de Oliveira Carvalho PE. Surgical versus nonsurgical interventions for flail chest. Cochrane Database of Systematic Reviews 2015, Issue 7. Art. No.: CD009919. DOI: 10.1002/14651858.CD009919.pub2. DOI
- Bokhari F, Brakenridge S, Nagy K, Roberts R, Smith R et al. Prospective evaluation of the sensitivity of physical examination in chest trauma. J Trauma 2002; 53: 1135-8. PubMed
- Rodriguez RM, Anglin D, Langdorf MI et al.. NEXUS chest: vadidation of a decision instrument for selective chest imaging in blunt trauma. JAMA Surg. 2013; 148(12):1086. www.ncbi.nlm.nih.gov
Autoren
- Johannes Kühn, Arzt, Doktorand in der Inneren Medizin, Freiburg