Płytki krwi

Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: /nlμl, jednostka SI: GptG/l 

• 1150 000–450 000/nl = 1 Gpt/μl
• 1 Gpt/l = 1 /nl

Kobiety:

• 0–6 dni: 220–490/nl (220–490 Gpt/l)
• 7–29 dni: 230–520/nl (230–520 Gpt/l)
• Od 30 dni do 23 miesięcy: 237–535/nl (237–535 Gpt/l)
• Od 24 miesięcy do 5 lat: 200–461/nl (200–461 Gpt/l)
• 6–11 lat: 187–405/nl (187–405 Gpt/l)
• 12–17 lat: 175–368/nl (175–368 Gpt/l)
• 18–120 lat: 150–361/nl (150–361 Gpt/l)

Mężczyźni:

• 0–6450 dni: 220–490/nl (220–490 Gpt/l)
• 7–29 dni: 230–520/nl (230–520 Gpt/l)
• Od 30 dni do 23 miesięcy: 237–535/nl (237–535 Gpt/l)
• Od 24 miesięcy do 5 lat: 200–461/nl (200–461 Gpt/l)
• 6–11 lat: 187–405/nl (187–405 Gpt/l)
• 12–17 lat: 175–368/nl (175–368 Gpt/l)
• 18–120 lat: 150–361/nl (150–361 GptG/l)

Wskazania

• Liczba płytek krwi jest częścią parametrem morfologii krwi i dlatego należy do podstawowejpodstawowych elementów diagnostyki laboratoryjnej.
• Diagnostyka małopłytkowości i nadpłytkowości

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Krew na EDTA, 3 ml
• Metoda: optoelektronika
• Natychmiast po pobraniu ostrożnie obrócić kilka razy napełnioną probówkę z EDTA, aby uniknąć powstania skrzepów.

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

• Zmiany w liczbie płytek krwi:

1.  Nadpłytkowościć (liczba płytek krwi >> 400450 000/nlμl)

• • ostre: duży wysiłek fizyczny, ostra infekcja, ostra utrata krwi, okres pooperacyjny
  • przewlekle reaktywne: splenektomia, asplenia, przewlekłe choroby zapalne, przewlekłe infekcje, nowotwory złośliwe
  • przewlekłe klonalne: nadpłytkowość samoistna, czerwienica prawdziwa, inne choroby mieloproliferacyjne

2. Małopłytkowościć (liczba płytek krwi < 150 000/μl)

• • ostre: wywołane przez leki (substancje cytotoksyczne, diuretyki tiazydowe, estrogeny), immunologiczne, w wyniku radioterapii, małopłytkowość (np. wywołana przez leki)
  • przewlekłe: hipersplenizm, immunologiczna małopłytkowość samoistna, niedokrwistość megaloblastyczna, niedokrwistość aplastyczna, białaczki, chłoniaki i inne choroby z przemieszczeniem prawidłowego szpiku kostnegorozrostowe, dziedziczne małopłytkowości (np. zespół Wiskotta-Aldricha)

3. Małopłytkowość rzekoma

• • tworzenie się agregatów i aglutynatów płytek krwi, artefakt laboratoryjny
    • ze względu na technikę pobierania krwi
    • przez aglutyniny zależne od EDTA
    • przezw zimneprzypadku aglutyninyobecności zimnych aglutynin
    • tworzenie satelitów/rozet między leukocytami i płytkami krwi
    • obecność olbrzymich płytek krwi (dziedziczna lub nabyta)
  • wykluczenie małopłytkowości rzekomej na podstawie liczby płytek krwi badanych bezpośrednio po pobraniu krwi z próbki cytrynianowej lub heparynizowanej oraz morfologii krwi z rozmazem (w przypadku małopłytkowości rzekomej należy używać antykoagulantuinnego niż EDTA)