Dyzuria u mężczyzn

Czerwone flagi i stany wymagające pilnego leczenia

Czerwone flagi

Niebezpieczna choroba wymagająca leczenia

Zaburzenia świadomości, wstrząs, zwiększona częstość oddechów

Urosepsa

Ból w okolicy lędźwiowej

Odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica moczowa

Znacznie zmniejszona diureza

Zatrzymanie moczu, niewydolność nerekniedrożność dróg moczowych

Gorączka >38,5°C

Odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie najądrza, urosepsa

Krwiomocz makroskopowy

Zaburzenia krzepnięcia, trombopatia, uraz, waskulopatia, rak pęcherza moczowego, kamica moczowa

Stan po urazie miednicy

Uszkodzenie cewki moczowej i/lub pęcherza moczowqego

Dolegliwości związane z prostatą (LUTS, objawy ze strony dolnych dróg moczowych)

Rak prostaty

Cewnik w drogach moczowych

Powikłane zakażenieniedrożny cewnik

Informacje ogólne

Definicja

  • Dyzuria oznacza bolesne i utrudnione oddawanie moczu.

Epidemiologia

  • Dysuria to najczęstszy objaw ze strony układu moczowego, występujący u około 3% wszystkich osób dorosłych > 40 roku życia.1
  • Dyzuria dotyczy rzadziej mężczyzn niż kobiet, ale zapadalność u mężczyzn rośnie wraz z wiekiem w wyniku rozrostu gruczołu krokowego.
  • W niderlandzkich badaniach zapadalność na zapalenie pęcherza moczowego i swoiste zapalenie cewki moczowej u mężczyzn wynosiła odpowiednio 7,7 i 0,6 na 1000 osób.2
  • Przewlekły zespół objawów zapalenia gruczołu krokowego występuje u około 8,5% wszystkich mężczyzn.3
  • Umiarkowane lub ciężkie objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (benign prostatic hyperplasia – BPH) występują u:
    • 20% mężczyzn w wieku 50–59 lat.
    • 40% mężczyzn w wieku powyżej 70 lat.

Kryteria diagnostyczne

  • Objawy zakażenia układu moczowego u mężczyzn i u kobiet są podobne.
  • Czynnikami predykcyjnym zakażenia układu moczowego są: bolesne oddawanie moczu, gorączka i wiek powyżej 60 lat. 
    • Jeżeli występują wszystkie 3 czynniki predykcyjne, w 90% przypadków mamy do czynienia z zakażeniem układu moczowego.
  • Zakażenia układu moczowego u mężczyzn należy uznać za zakażenia powikłane, ponieważ mogą obejmować prostatę jako narząd miąższowy.
  • Dyzuria u mężczyzn może być objawem różnych chorób. Dlatego ważny jest szczegółowy wywiad lekarski.
    • Ból na początku mikcji wskazuje raczej na zapalenie cewki moczowej, ból pod koniec mikcji na zapalenie pęcherza moczowego.
    • Ból w okolicy lędzwiowej i dodatni objaw Goldflama wskazują na odmiedniczkowe zapalenie nerek.
    • Dyzuria i gorączka są często objawami zapalenia gruczołu krokowego (lub odmiedniczkowego zapalenia nerek lub zapalenia najądrza).
    • Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego może również powodować ból odbytu/krocza lub okolicy lędźwiowej oraz złe samopoczucie.
    • Objawy zapalenia gruczołu krokowego mogą obejmować np. ból miednicy, nietrzymanie moczu lub przerywany strumień moczu.
    • Wypływ wydzieliny z prącia świadczy o zapaleniu cewki moczowej.
    • Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH), a także rak prostaty to choroby typowe dla mężczyzn w starszym wieku, natomiast zapalenie cewki moczowej częściej występuje u młodszych mężczyzn.
    • Zakażenia układu moczowego u mężczyzn, którym towarzyszy gorączka, zwykle obejmują również gruczoł krokowy.

Choroby i stany wymagające pilnego leczenia

ICD–10

  • R30 Ból podczas oddawania moczu.
    • R30.0 Bolesne lub utrudnione oddawanie moczu.
    • R30.9 Bolesne oddawanie moczu, nieokreślone.
  • R39 Inne objawy i dolegliwości dotyczące układu moczowego.
    • R39.1 Inne trudności w oddawaniu moczu.
    • R39.8 Inne i nieokreślone objawy i dolegliwości dotyczące układu moczowego.

Diagnostyka różnicowa

Zakażenie dolnego odcinka układu moczowego

Zapalenie cewki moczowej

  • Objawy:4
    • dyzuria, wypływ śluzowo–ropnej wydzieliny, świąd
    • często także przebieg bezobjawowy.
  • Występuje najczęściej u młodszych mężczyzn. 
  • Zwykle przenoszone poprzez kontakt seksualny.
  • Podział na rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej i nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej.
  • Patogeny wywołujące:
    • C. trachomatis (11–50%)
    • M. genitalium (6–50%)
    • Ureaplasma (5–26%)
    • T. vaginalis (1–20%)
    • adenowirusy (2–4%).
  • Zalecane badania:
    • mikroskopowe badanie wydzieliny z cewki zabarwionej metodą Grama
    • pobranie wymazu do testów PCR, szczególnie w przypadku rzeżączki, również do oceny oporności.
  • Leczenie, w tym leczenie partnera/partnerki, powinno być prowadzone w zależności od patogenu wywołującego, zgodnie z wynikiem antybiogramu.

Zapalenie najądrza

  • Zobacz artykuł: zapalenie najądrza.
  • Jest niemal zawsze jednostronne i połączone z ostrymi objawami (bólem i obrzękiem).4
  • Patogeny:4
  • Zapalenie najądrza występuje częściej w przypadku długotrwałego stosowania cewnika urologicznego.

Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego

  • Zobacz artykuł ostre zapalenie gruczołu krokowego.
  • Charakteryzuje się objawami miejscowymi (silny ból w okolicy krocza, który może promieniować do brzucha lub pleców), zaburzeniami mikcji (dyzuria i częstomocz, ewentualnie zatrzymanie moczu) oraz objawami ogólnymi o różnym nasileniu (gorączka, pogorszenie stanu ogólnego, w ciężkich przypadkach sepsa).

Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego

  • Zobacz artykuł zapalenie gruczołu krokowego.
  • Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego rozpoznaje się, jeżeli objawy utrzymują się przez ponad 3 miesiące.
  • Objawy są zmienne, zwykle łagodniejsze niż w przypadku ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego.
  • Ból jest zwykle zlokalizowany w kroczu i może promieniować do jąder, pachwin, pleców lub brzucha.
  • Możliwy jest ból podczas lub po wytrysku.
  • Mogą wystąpić zaburzenia mikcji: dyzuria, częstomocz, zatrzymanie moczu, wydzielina z cewki moczowej.4

Rozrost gruczołu krokowego (łagodny rozrost gruczołu krokowego, benign prostatic hyperplasia – BPH)

Podrażnienie mechaniczne

  • Jazda na rowerze, jazda konna.

Wywiad lekarski

  • Oparcie diagnozy wyłącznie na objawach klinicznych może prowadzić do nieprawidłowego rozpoznania.6
  • Podczas wywiadu lekarskiego należy zapytać o:
    • objawy ogólne: nudności, gorączka
    • nasilenie, umiejscowienie, czas, okoliczności występowania (w odniesieniu do mikcji) i rodzaj bólu
    • obecność wydzieliny z cewki moczowej
    • rumień, obrzęk lub owrzodzenia narządów płciowych
    • zaburzenia mikcji
    • stosunek płciowy w ciągu ostatnich tygodni
    • zmiany moczu (zapach, mętność, krew).

Objawy

Gorączka lub objawy ogólnoustrojowe

Mętny mocz lub zmiana zapachu moczu

  • Mętny mocz i zmiana zapachu moczu to słabe czynniki predykcyjne zakażenia układu moczowego. Jeżeli w wywiadzie lekarskim występują 2 z 4 czynników predykcyjnych (zmiana zapachu moczu, mętny mocz, dyzuria, nykturia), ich czułość wynosi 65% (swoistość 69%, wartość predykcyjna dodatnia 77%; wartość predykcyjna ujemna 54 %).7

Obecność wydzieliny

Bóle

Problemy z oddawaniem moczu, nykturia, częste i nagłe parcie na mocz

Niedawne cewnikowanie lub badanie przy użyciu sprzętu

  • Zakażenie lub uraz cewki moczowej.

Inne choroby przewlekłe

  • Cukrzyca zwiększa ryzyko zakażeń zarówno dolnego, jak i górnego odcinka układu moczowego.8

Badanie fizykalne

Informacje ogólne

  • Zależnie od wywiadu:
    • badanie palpacyjne okolicy nerek, pęcherza moczowego i jamy brzusznej
    • badanie objawów stanu zapalnego w obszarze ujścia cewki moczowej, obecności wydzieliny
    • badanie per rectum z palpacją gruczołu krokowego (w ostry bakteryjnym zapaleniu gruczołu krokowego wskazana ostrożność!)
    • badanie palpacyjne węzłów chłonnych w pachwinie
    • objaw Goldflamma
    • badanie palpacyjne jąder i najądrza (bolesne, powiększone).

Badanie uzupełniające

W gabinecie lekarza rodzinnego

Pobieranie moczu do badania

  • Na potrzeby orientacyjnego badania moczu (np. z użyciem testów paskowych) można w przypadku niektórych podejrzeń zrezygnować z pobierania moczu ze środkowego strumienia oraz higieny żołędzi bezpośrednio przed pobraniem.
  • Dokładniejsze badania laboratoryjne i/lub mikrobiologiczne wymagają jednak starannego pobrania i przygotowania moczu, najczęściej porannego ze środkowego strumienia. Należy przy tym ograniczyć możliwość zanieczyszczenia próbki przez mikroflorę cewki moczowej i/lub z otoczenia.

Badanie ogólne moczu i testy paskowe

  • Nie zaleca się, by do wykluczenia zakażenia układu moczowego używać testów paskowych ze względu na ich niedostateczną czułość i swoistość.
  • Prawdopodobieństwo choroby znacznie zwiększa obecność leukocytów i/lub azotynów z jednoczesnym występowaniem dolegliwości klinicznych.
    • Jeśli wyniki obu badań są dodatnie, prawdopodobieństwo zakażenia układu moczowego wynosi 91%, jeśli wyniki obu są ujemne, i tak w 40% przypadków mamy do czynienia z dodatnim wynikiem posiewu moczu.
    • Obecność leukocytów nie różnicuje zapalenia układu moczowego od bezobjawowego bakteriomoczu.9
  • Test na obecność azotynów10
    • Wysoka swoistość (około 90%). Wynik dodatni oznacza, że ZUM jest bardzo prawdopodobne.
    • Czułość wynosi tylko około 40% (w gabinecie lekarza rodzinnego).10 Wynik ujemny nie jest rozstrzygający (nie potwierdza ani nie wyklucza ZUM).
    • Wynik dodatni jest możliwy tylko przy określonym stężeniu bakterii, które może zostać osiągnięte dopiero po zaleganiu moczu w pęcherzu przez ponad 4 godziny.
    • Nie wykrywa Proteus mirabilis, enterokoków ani gronkowców.
  • Esteraza leukocytów
    • Ma czułość 80–90% i swoistość około 40% (w warunkach gabinetu lekarza rodzinnego) na potrzeby wykrywania zakażenia układu moczowego.10
    • Wynik dodatni wskazuje jedynie na reakcję zapalną, jest zatem mało swoisty.
  • Krew/białko
    • Obecność krwi charakteryzuje się dużą czułością w diagnostyce zakażenia układu moczowego, ale jest mało swoiste.
    • Obecność białka nie ma znaczenia diagnostycznego.
  • Zobacz tabela test paskowy moczu, czynniki zakłócające.

Badania dodatkowe

  • Badanie mikroskopowe moczu
    • Badanie moczu pod mikroskopem pozwala, przy odpowiednim doświadczeniu diagnosty, w wysokim stopniu wykluczyć zakażenie układu moczowego.
  • Posiew moczu
    • W przypadku podejrzenia ZUM u mężczyzny zaleca się wykonanie posiewu moczu, aby zapewnić dobór antybiotykoterapii odpowiedniej do wrażliwości bakterii.
    • Próbki moczu do diagnostyki mikrobiologicznej (posiew moczu) należy poddać badaniu jak najszybciej.
    • Jeśli próbka jest pobierana po południu lub w nocy i nie jest możliwy transport próbki do laboratorium w przeciągu 2 godzin, mocz powinien być przechowywany w lodówce (nie dłużej niż 24 godziny), w temperaturze 4°C.9
    • W przypadku wskazania do antybiotykoterapii u mężczyzn z zakażeniem układu moczowego, przed rozpoczęciem terapii należy wykonać posiew moczu i dostosować leczenie do antybiogramu.
  • Badanie mikroskopowe po zabarwieniu metodą Grama, posiew i testy amplifikacji kwasu nukleinowego stanowią narzędzia diagnostyczne w przypadku podejrzenia rzeżączki lub chlamydii.

Środki i zalecenia

Wskazania do skierowania do specjalisty/hospitalizacji

Obowiązek zgłaszania

  • Podejrzenie lub rozpoznanie rzeżączki, kiły lub zakażenia chlamydią podlega zgłoszeniu na druku ZLK–3 (w formie elektronicznej lub papierowej).

Leczenie

  • W empirycznej doustnej terapii ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u mężczyzn lekami z wyboru są fluorochinolony. Leczenie powinno trwać 7 dni.11

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

Ilustracje

Dyzuria u mężczyzn
Męskie narządy płciowe i pęcherz moczowy

Dyzuria u mężczyzn
Narządy miednicy, mężczyzna

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Mehta P, Leslie SW, Reddivari AKR. Dysuria. [Updated 2023 Nov 12]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2025 Jan-. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. van der Linden et al. Tweede Nationale Studie naar ziekten en bevolking en in de huisartspraktijk, Klachten en aandoeningen in de bevolking en in de huisartspraktijk. Utrecht/Bilthoven: NIVEL/RIVM (2004), www.nivel.nl
  3. Magistro G., Wagenlehner F.M., Grabe M., Weidner W., Stief C.G., Nickel J.C. Contemporary Management of Chronic Prostatitis/Chronic Pelvic Pain Syndrome, Eur Urol. 2016 Feb, 69(2): 286-97, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. EAU Guidelines. Edn. presented at the EAU Annual Congress Amsterdam, the Netherlands 2022, ISBN 978-94-92671-16-5, uroweb.org
  5. Urological Sciences Research Foundation. International Prostate Symptom Score (IPSS)Culver City CA (USA), 24.06.2016, www.usrf.org
  6. Medina-Bombardó D., Jover-Palmer A. Does clinical examination aid in the diagnosis of urinary tract infections in women? A systematic review and meta-analysis, BMC Fam Pract. 2011, 12: 111, PubMed
  7. Little et al. Dipsticks and diagnostic algorithms in urinary tract infection: development and validation, randomised trial, economic analysis, observational cohort and qualitative study, Health Technology Assessment 2009, Vol. 13: No. 19, DOI: 10.3310/hta13190, www.ncbi.nlm.nih.gov
  8. Fünfstück R., Nicolle L.E., Hanefeld M., Naber K.G. Urinary tract infection in patients with diabetes mellitus, Clin Nephrol., 2012 Jan, 77(1): 40-8, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  9. Holecki M. et al. Rekomendacje diagnostyki, terapii i profilaktyki zakażeń układu moczowego u dorosłych, antybiotyki.edu.pl
  10. Devillé W.L., Yzermans J.C., van Duijn N.P., et al. The urine dipstick test useful to rule out infections: a meta-analysis of the accuracy, BMC Urol 2004, 4: 4, PubMed
  11. Duława J., Grabczyk R. Powikłane zakażenie układu moczowego, Interna Szczeklika - mały podręcznik, Medycyna Praktyczna, www.mp.pl

Opracowanie

  • Tomasz Tomasik (recenzent)
  • Aleksandra Danieluk (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz (redaktor)
  • Franziska Jorda (recenzent/redaktor)
  • Marlies Karsch–Völk (recenzent/redaktor)
  • Klaus Gebhardt (recenzent/redaktor)

Link lists

Authors

Previous authors

Updates

Gallery

Snomed

Click to edit