Z biegunką mamy do czynienia, gdy wypróżnienia są częstsze niż zwykle, w większych ilościach lub znacznie bardziej płynne niż zwykle:
częściej niż trzy razy dziennie
lub stolec składa się w 75% z wody
lub masa stolca przekracza 250 g/dobę.
Ostra biegunka jest prawie zawsze wywoływana przez mikroorganizmy, takie jak bakterie, pasożyty i wirusy. Dlatego też często nazywana jest "„ostrą biegunką zakaźną"”.
Ostra biegunka to biegunka, która nie trwa dłużej niż 14 dni (inaczej przewlekła biegunka).
W zależności od ciężkości i stanu zdrowia chorej osoby biegunka może mieć niewielki wpływ na ogólne samopoczucie i zdrowie lub może być chorobą zagrażającą życiu.
Częstość występowania
Ostra biegunka zakaźna jest jedną z najczęstszych chorób u ludzi.
Ponad 90% wszystkich ostrych zakażeń jelitowych jest spowodowanych prawdopodobnie przez patogeny zakaźne.
W krajach rozwijających się choroby biegunkowe są główną przyczyną zgonów dzieci do wieku przedszkolnego.
W krajach uprzemysłowionych niektóre grupy są szczególnie podatne na ostrą biegunkę: osoby z niedoborem odporności, podróżni, dzieci w przedszkolu, jak również pacjenci w szpitalu.
Ocena ostrej biegunki
Przyczyną może być wiele różnych bakterii, wirusów lub pasożytów.
W zależności od patogenu, od zakażenia do wystąpienia objawów mija od 1 do ok. 16 godzin (bakterie) lub do 50 godzin (norowirus). Biegunka jako skutek terapii antybiotykowejantybiotykoterapii może wystąpić nawet kilka tygodni później.
Czynniki predysponujące obejmują nieodpowiednią higienę, spożywanie skażonej żywności lub zanieczyszczonej wody, infekcję od osób zakażonych oraz stosowanie antybiotyków.
W większości przypadków ostre choroby biegunkowe leczą się samoistnie.
Aby chronić organizm przed utratą płynów, często konieczne są mniej lub bardziej intensywne środki wspomagające, które mogą obejmować picie dużej ilości herbaty i wody lub specjalnegospecjalnych pożywieniapłynów nawadniających, a także podawanie płynów dożylnie. W przypadku bardzo poważnej utraty płynów przy słabym krążeniu lub innych objawach konieczne może być leczenie szpitalne.
Na podstawie wywiadu chorobowego i rodzaju biegunki często można określić, o jaki patogen chodzi. Rzadko konieczne jest precyzyjne wykazanie obecności konkretnego patogenu.
Również specjalna terapia, np. antybiotykoterapia jest rzadko konieczna. Można to rozważać, jeśli osobau dotkniosoby chorej wystęta chorobpują cierpi narównież choroby współistniejące (zwłaszcza niedobór odporności), jeśli jest znacznie osłabiona fizycznie lub jeśli biegunce towarzyszą inne objawy, takie jak silny ból, krew w stolcu itp.
Co może być przyczyną?
Przyczyny zakaźne
Biegunka wywołana przez wirusy
Jest to najczNajczęstsza przyczyna,dotykająca głównieu dzieci.
Często kilka osób z otoczenia dziecka choruje w tym samym czasie.
Biegunka wywołana przez bakterie
W krajach uprzemysłowionych zwykle przyczyną są bakterie takie jak Escherichia coli (E. coli), Campylobacter, Salmonella, Shigella, Yersinia.
W innych krajach (lub po zagranicznych podróżach) możliwe są wyżej wymienione patogeny, ale dodatkowo bardziej agresywne warianty E. coli, a także ameby i inne pasożyty.
JestRzadko towystępująca pewnachoroba, bakteria,w która występuje rzadko irej oprócz ostrej biegunki prowadzimoże dojść również do utraty masy ciała i dyskomfortudolegliwości w stawachstawowych.
TerapiaLeczenie polega na stosowaniu antybiotyków.
Biegunka wywołana przez grzyby
Grzyby są rzadko przyczyną biegunki, ale mogą powodować biegunkę u pacjentów z niedoborem odporności.
Droga przenoszenia
Drobnoustroje są przenoszone przez zepsutą żywność lub zanieczyszczoną wodę (bakterie, wirusy).
Jeśli dana osoba została już zakażona, może np. przez zanieczyszczone ręce zakażać również inne osoby poprzez kontakt (bakterie i wirusy); transmisja może również odbywać się drogą kropelkową (wirusy).
Inne choroby wywołujące biegunkę
Większość innych biegunek ma charakter przewlekły.
Jeśli sądochodzi zaburzonedo zaburzenia czynności innych narządów trawiennych(np. (trzustkatrzustki, żołądekdka, wątrobatroby, itp.), konsekwencją może być biegunka. Przyczyną może być też nadczynność tarczycy.
Nietolerancje, takie jak nietolerancja laktozy, nietolerancja glutenu.
Biegunka po terapii antybiotykamiantybiotykoterapii: antybiotyki zazwyczaj uszkadzają również zdrowe bakterie w jelitach, na co organizm często reaguje biegunką. Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego jest chorobą biegunkową, która może wystąpić po antybiotykoterapii i jest wywoływana przez patogen Clostridium difficile.
Inne przyczyny (wybór)
Niektóre leki.
stresStres, napięcie.
ostreOstre zaburzenia ukrwienia jelit (niedokrwienie jelit): typowy jest nagły, bardzo silny ból brzucha jest tutaj typowy, może wystąpić ostra biegunka; jest to stan nagły przypadeki wymaga natychmiastowego kontaktu z lekarzem.
Zakażenia wywołane przez Salmonella są często związane z pobytami za granicą, lecz występują również w krajach uprzemysłowionych.
Bakterie są często spotykane w niegotowanych produktach mięsnych, takich jak tatar, mięso mielone, metka i kurczak, a także w skorupiakach, jajach, lodach i majonezie.
ZapalenieWrzodziejące zapalenie jelita grubego wrzodziejące najczęściej występuje u młodzieży i młodych dorosłych. Jest to przewlekłe zapalenie jelita grubego, prawie zawsze obejmujące jelito proste (odbytnicę). Może się rozciągać na prawą część jelita grubego albo nawet na całe jelito grube. Nie obejmuje jelita cienkiego.
SymptomatyczneCharakterystyczne są częste wypróżnienia (5–15 razy dziennie) z domieszką krwi, ropy i śluzu. Często występują skurczowe bóle jelita prostego i pogorszony ogólny stan fizyczny.
Choroba występuje najczęściej u młodych ludzi i młodych dorosłych. Jest to odcinkowe zapalenie ściany jelita, przy czym u 25% chorych zapalenie dotyczy jelita grubego. W 50% przypadków choroba obejmuje zarówno jelito grube, jak i cienkie, a w 25% zapaleniezmiany zapalne występujepują tylko w jelicie cienkim.
Objawy są zróżnicowane. Typowe objawy to bezkrwawa biegunka, uporczywy ból kolkowy oraz tworzenie się ropni odbytu i przetok w obszarze jelita prostego.
Co można zrobić we własnym zakresie?
Przyjmowanie płynów
NajwaPodczas biegunki najważniejsze znaczenie ma spożywanie wystarczającej ilości płynów. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci i osób starszych.
W większości przypadków wystarczy regularnie pić, aby przyjmować wystarczającą ilość płynów w ciągu dnia (do 3–4 litrów dziennie, jeśli to konieczne).
WymieszajSkutecznym naśrodkiem przykład sok porzeczkowy (lub podobny)nawadniającym słodzony cukrem i rozcieńczony wodą z połową łyżeczki soli na litr.
Najlepsze okazały się roztwory zawierające 1–2% glukozyglukozę i elektrolity w umiarkowanym stężeniu (dostępne w aptekach). Roztwór należy podawać w wielu małych porcjach często w ciągu dnia. Smak można poprawić niesłodzonym sokiem.
Napoje bezalkoholowe i soki zawierają dużo cukru (10–15% glukozy). Może to jeszcze zwiększyć utratę płynów wraz ze stolcem; należy zatem unikać takich napojów lub przynajmniej mocno je rozcieńczać.
Jedzenie: chorzy powinni starać się jeść lekkie posiłki w małych porcjach (niezbyt tłuste, bez wzdymających warzyw); np. marchew, płatki owsiane, biały chleb.
Dzieci mogą pić mleko
W fazie ostrej dzieci mogą nadal pić mleko.
Mleko powinno być podawane w małych ilościach i często, np. co 2 godziny.
Dzieci, które mają tendencję do wymiotowania mlekiem, powinny wypić inny napój następnego dnia po pojawieniu się pierwszych objawów. Następnie mogą pić mleko jak zwykle.
Możliwe jest, że objawy u małych dzieci ustąpią nieco szybciej, jeśli tymczasowo będą one pić mleko bez laktozy.
KarmiPodczas biegunki nie należy przerywać karmienia piersią jak zwykle.
Placówki opieki dziennej i przedszkolnej, niektóre zawody
Dzieci z ostrymi chorobami biegunkowymi mogą ponownie uczęszczać do żłobków i przedszkoli po 48 godzinach od ustąpienia objawów. Dotyczy to również małych dzieci.
Dzieci z tendencją do miękkichoddawnia rozluźnionych stolców nie muszą przebywać z dala od żłobków i przedszkoli. RodziceJeśli decydujrodzice mają, wątpliwości co do charakteru biegunki (zakaźna czy uniezakaźna), dzieckapowinni wystwówczas zasiępujegnoąć patologicznaopinii biegunkalekarza.
Jeśli podejrzewa się, że choroba biegunkowa została wywołana przez drobnoustroje przenoszone przez żywność (np. po podróży zagranicznej), dziecko musi zostać zbadane przez lekarza. Należy także sprawdzić, czy inne dzieci w placówce opieki dziennej lub przedszkolu nie mają podobnych objawów.
Każdy, kto pracuje z żywnością, musi być wolny od objawów przez co najmniej 2 dni po chorobie biegunkowej przed wznowieniem pracy. Należy zachować szczególną higienę!
Dalsze porady/higienazasady higieny
Jeśli członek rodziny ma biegunkę, wszyscy powinni zwracać szczególną uwagę na higienę, zwłaszcza regularne mycie rąk.
Po opiece/kontakcie z chorym należy zawsze umyć ręce,. rRęczniki itp.i wspólne środki higieniczne nie powinny być używane przez więcej niż jedną osobę.
Możliwe, że niektóre rodzaje probiotyków mogą skrócić czas trwania choroby.
Kiedy konieczne jest leczenie?
W większości przypadków ostra biegunka jest nieszkodliwaniegroźna i ustępuje samoistnie.
Chore i wyczerpane niemowlNiemowlęta z ciężką biegunką muszą koniecznie zostać zbadane przez lekarza.
Osoby dorosłe z długotrwałą lub ciężką biegunką i osłabionym ogólnym stanem fizycznym również powinny zostać zbadane przez lekarza i w razie potrzeby poddane leczeniu.
Jeśli istnieje podejrzenie choroby, podstawowejktóa mogłaby być przyczyna biegunki (choroba metaboliczna, choroba wątroby/trzustki, nieznana wcześniej przewlekła choroba zapalna jelit), powinno to zostać wyjaśnione przez lekarza.
Ocena bilansu płynów jest szczególnie ważna w przypadku małych dzieci i osób starszych, a także osób oz ogólnie pogorszonym staniestanem zdrowia.
Lekarz przeprowadzi również dokładne ogólne badanie przedmiotowe.
Inne badania
Zazwyczaj nie jest to konieczne.
W przypadku przedłużającej się biegunki i ciężkiej ostrej biegunki przydatne mogą być różne badania krwi. W takichuzasadnionych przypadkach wartopobierana również oddaćjest próbkębka kału, aby lekarzmożna mógbyło ustalić przyczynę zakażenia.
Skierowanie do specjalisty lub szpitala
W przypadku poważnie odwodnionych dzieci ważna jest terapia płynami i inne leczenie szpitalne.
To samo dotyczy osób dorosłych, jeśli występują objawy poważnego odwodnienia lub znacznie obniżonego ogólnego stanu fizycznego lub choroby współistniejące.
Możliwości terapii z użyciem lekówfarmakoterapii
Loperamid:Leki lekprzeciwbiegunkowe ten przeciwdziała biegunce i możemogą być stosowany przez krótki czas, jeśli utrzymują się ciężkie objawy. Jednakże podczas biegunki drobnoustroje wywołujące chorobę są eliminowane tak szybko, jak to możliwe, poprzez płynny stolec; Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozwanależy skonsultować się z lekarzem, czy loperamid ma sens w każdym indywidualnymdanym przypadku stosowanie leku przeciwbiegunkowego jest uzasdadnione.
W przypadku wymiotowaniawymiotów przydatne mogą być leki przeciw odruchom wymiotnymprzeciwwymiotne, w przypadku silnego bólu paracetamol (nie kwas acetylosalicylowy, ibuprofen itp.) lub substancjeleki czynne przeciw skurczom mięśniprzeciwskurczowe.
Antybiotyki są przydatne lub konieczne tylko w przypadku niektórych patogenów lub w niektórych sytuacjach. Wynika to z faktu, że mogą one same być przyczyną innej choroby biegunkowej (rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego wywołanego przez patogen Clostridium difficile), która wtedy wymaga zastosowania specjalnych antybiotyków. Ponadto antybiotyki mogą również uszkadzać błonę śluzową jelit niezależnie od tego zakażenia.
Ostra biegunka jest zwykle wywoływana przez wirusy lub bakterie i ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. W tym czasie ważne jest, aby uzupełniać płyny.
Ostra biegunka jest zwykle wywoływana przez wirusy lub bakterie i ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. W tym czasie ważne jest, aby uzupełniać płyny.
Gastroenterologia
Ostra biegunka
/link/680383f2769d4303ae4cbb20d84219f6.aspx
/link/680383f2769d4303ae4cbb20d84219f6.aspx
ostra-biegunka
SitePublic
Ostra biegunka
K.Reinhardt@gesinform.de
Kmail#j.Reinhardt@gesinformdabrowska@medibas.de (patched by linkmapper)pl