Informacje ogólne
Definicja
- Spondyloartropatie to grupa schorzeń reumatycznych związanych z obecnością antygenu HLA-B27, w których dochodzi do zapalenia stawów kręgosłupa i tkanek okołokręgosłupowych, stawów obwodowych, przyczepów ścięgnistych oraz zmian zapalnych w wielu innych układach i narządach.1
- U dzieci w pierwszych latach zwykle obserwuje się asymetryczne zapalenie nielicznostawowe w kończynach dolnych, ale w miarę postępu choroby pojawiają się ewentualnie objawy ze strony kręgosłupa.2
- Choroby z tej grupy obejmują zapalenie stawów związane z zapaleniem przyczepów ścięgnistych, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów i zapalenie stawów związane z nieswoistym zapaleniem jelit.
- Zapalenie stawów związane z zapaleniem przyczepów ścięgnistych występuje wyłącznie u dzieci.3
- Szczegółowe informacje na temat poszczególnych schorzeń można znaleźć w odnośnych artykułach.
Częstość występowania
- Współczynnik chorobowości wynosi 0,1%; są to najczęstsze przewlekłe choroby reumatyczne w dzieciństwie i okresie dojrzewania, a roczna zapadalność wynosi około 10/100 000 dzieci poniżej 16. roku życia.
- Wśród wszystkich chorób reumatycznych młodzieńcze spondyloartropatie stanowią około 13%.4
- U większości pacjentów objawy pojawiają się po pierwszej dekadzie życia.
- Łuszczycowe zapalenie stawów rzadko występuje w dzieciństwie.
Etiologia i patogeneza
- Etiologia schorzeń jest nieznana, są one klasyfikowane jako choroby autoimmunologiczne.3
- Choroby te są ściśle związane z leukocytowym antygenem zgodności tkankowej HLA-B27. Dodatni wynik oznaczenia HLA-B27 uzyskuje się u około 8% populacji, z której tylko niektóre osoby chorują; wynik ujemny nie wyklucza choroby.5
- Zapalenie stawów związane z nieswoistym zapaleniem jelit może pojawić się przed wystąpieniem objawów ze strony jelit lub przed ich stanem zapalnym.
Diagnostyka
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) z zapaleniem przyczepów ścięgnistych (enthesistis-related arthritis - ERA) (MIZS-ERA)
- Typowe objawy to obrzęk i ból stawu skokowego, kolanowego lub biodrowego, a także ból w okolicy pięty spowodowany zapaleniem przyczepów ścięgnistych ścięgna Achillesa lub przyczepu rozcięgna podeszwowego.6
- Zapalenie przyczepów ścięgnistych może występować samodzielnie lub w połączeniu z zapaleniem stawów.
- Ból związany z zapaleniem przyczepów ścięgnistych powoduje duże upośledzenie funkcjonowania dziecka (utykanie, oszczędzanie kończyny, nieprawidłowe, przeciwbólowe ustawianie stopy w trakcie chodu), nasila się zwykle wieczorem.4
- Często zdarza się, że u dzieci z zapaleniem przyczepów ścięgnistych objawy pojawiają się już na kilka lat przed rozpoczęciem leczenia.
- W rodzinie mogą występować inne przypadki z podobnymi objawami lub innymi chorobami związanymi z HLA-B27.
- U większości dzieci z zapaleniem przyczepów ścięgnistych objawy ustępują samoistnie, ale zwykle utrzymują się przez co najmniej 6 miesięcy.
- U niektórych dzieci z zapaleniem stawów związanym z zapaleniem przyczepów ścięgnistych z czasem rozwija się spondyloartropatia związana z nieswoistym zapaleniem jelit, łuszczycowe zapalenie stawów lub zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
Młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa5
- Młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (MZZSK) rozpoznaje się, gdy pierwsze objawy wystąpią przed 16. rokiem życia.
- Kryteria kliniczne
- Początek choroby jest zazwyczaj trudny do uchwycenia, a objawy narastają stopniowo.
- ból w okolicy lędźwiowej (ból zlokalizowany w dalszej części czaszki ma zwykle przyczynę czynnościową)
- przedłużająca się (ponad godzinę) sztywność poranna, ustępująca wraz z aktywnością
- zapalenie w jednym stawie obwodowym lub kilku
- Kryteria klasyfikacyjne
- zapalenie stawów lub zapalenie przyczepów ścięgnistych w wywiadzie, sztywność/bóle pleców
- dodatni wynik badania na obecność HLA-B27 (stwierdza się u 90% małych pacjentów)
- podobne schorzenie w wywiadzie rodzinnym
- możliwe objawy towarzyszące, takie jak zapalenie błony naczyniowej lub nieswoiste zapalenie jelit
- Choroba zwykle rozpoczyna się pod koniec okresu dojrzewania lub u młodych dorosłych.5
- 2-3 razy częściej występuje u chłopców.
- W wieku rozwojowym objawy dotyczą przede wszystkim stawów obwodowych (zapalenie z bolesnością i ograniczeniem ruchomości stawów skokowych lub kolanowych, biodrowych, przyczepów ścięgna Achillesa lub rozcięgna podeszwowego, przyczepów do guzowatości kości piszczelowej lub stawu mostkowo-obojczykowego).
- Dolegliwości bólowe kręgosłupa są rzadkie u dzieci. Zmiany charakterystyczne dla ZZSK u dorosłych (ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego i piersiowego), są sporadyczne ponieważ wiele składowych kręgosłupa ma nadal charakter chrzęstny. W początkowym okresie choroby obserwuje się ograniczenie skłonu kręgosłupa do przodu.
- Często występuje zapalenie stawu biodrowego (coxitis) lub entezopatia (patologia zwiazana ze zmianami w obrębie struktur więzadłowych oraz ścięgnistych) w okolicy stawu biodrowego.
- Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych może być klinicznie trudne do wykrycia.
- Badanie rentgenowskie stawów krzyżowo-biodrowych rzadko jest uzasadnione, ponieważ stwardnienie rozwija się dopiero po długim czasie.
- W RM zmiany w stawach krzyżowo-biodrowych mogą być widoczne wcześniej niż w konwencjonalnym badaniu rentgenowskim.
- Najczęstszym objawem pozastawowym jest zapalenie błony naczyniowej oka (występuje u 25-30% chorych).
Reaktywne zapalenie stawów7-8
- Reaktywne zapalenia stawów mają ostry początek, przebiegają jako aseptyczne, asymetryczne zapalenie stawów kończyn dolnych lub zapalenie przyczepów ścięgnistych i ujawniają się 1–4 tygodnie po zakażeniu przewodu pokarmowego lub nierzeżączkowym zapaleniu cewki moczowej.
- Zwiększoną częstość występowania choroby w dzieciństwie i okresie dojrzewania odnotowuje się u chłopców w wieku od 8 do 12 lat, ale podział według wieku i płci zależy od patogenu wywołującego, np. po zakażeniu Yersinia w wieku od 3 do 7 lat oraz po zakażeniu układu moczowo-płciowego (Chlamydia) w okresie dojrzewania.
- Rozpoznanie stawia się na podstawie obecności zapalenia stawów i niedawno przebytego zakażenia przewodu pokarmowego lub nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej, o ile można wykluczyć inną przyczynę zapalenia stawów, np. paciorkowce lub septyczne zapalenie stawów.
- Ze względu na ostry przebieg, konieczność pilnej diagnostyki i leczenia, pacjenci zwykle wymagają hospitalizacji.
- Badania laboratoryjne nie dają jednoznacznych wyników, ale powinny być przeprowadzone, np. w kierunku przeciwciał paciorkowcowych, jeśli podejrzewa się zakażenie paciorkowcami. Uzasadniony może być posiew płynu stawowego.
- Choroba może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, ustąpić całkowicie lub nawracać, przebiegać przewlekle w postaci młodzieńczego zapalenia stawów z zapaleniem przyczepów ścięgnistych lub innej spondyloartropatii.
- Chociaż spontaniczna poprawa jest prawdopodobna, odpowiednie rozpoznanie i leczenie są nadal ważne, aby zapobiec trwałemu upośledzeniu sprawności.
Zapalenie stawów w przebiegu nieswoistego zapalenia jelit
- Typowe objawy obejmują asymetryczne, nielicznostawowe zapalenie stawów kończyn dolnych, zapalenie przyczepów ścięgnistych w pięcie i ewentualnie ból pleców.
- Zapalenie stawów może wystąpić przed pojawieniem się objawów ze strony przewodu pokarmowego.
- Możliwe wczesne objawy nieswoistego zapalenia jelit to:
- utrzymująca się łagodna niedokrwistość
- częsty nieswoisty ból brzucha, ewentualnie epizodyczny lub uporczywy
- nawracające lub stałe afty
- słaby lub spowolniony wzrost kończyn
- zapalenie błony naczyniowej
- W przypadku podejrzenia nieswoistego zapalenia jelit pacjenta należy skierować do gastroenterologa.
Łuszczycowe zapalenie stawów9
- Wykazuje 2 szczyty zachorowań: u dzieci w wieku 2–3 lat i w okresie późnego dzieciństwa i dojrzewania.
- Typowe jest asymetryczne zapalenie zarówno dużych, jak i małych stawów. Często przyjmuje postać zapalenia jednego stawu (najczęściej stawu kolanowego).
- Łuszczycowe zapalenie stawów może również wystąpić w postaci symetrycznego zapalenia stawów.
- W przeciwieństwie do reumatoidalnego zapalenia stawów, często dotyczy stawów palców (stawy DIP).
- W przypadku zapalenia stawów i przyczepów ścięgnistych w palcach dłoni lub stóp, może wystąpić obrzęk całych palców (zapalenie palców).
- Typowa dla łuszczycowego zapalenia stawów jest również dystrofia paznokci.
- Większość pacjentów ma łuszczycę, ale zapalenie stawów może niekiedy pojawić się przed chorobą skóry. Łuszczyca skóry u dzieci może mieć przebieg atypowy, przemijający, często jest błędnie rozpoznawana jako wyprysk kontaktowy.
- Objawy osiowe (zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych lub zapalenie stawów kręgosłupa) występują tylko w około 30% przypadków.
Badanie przedmiotowe
- Spondyloartropatie są związane z częstą obecnością antygenu HLA-B27.
- OB i CRP są często prawidłowe, ale czasami również podwyższone.
- Czynnik reumatoidalny i przeciwciała przeciwjądrowe są zwykle ujemne.
- RM jest najbardziej czułą metodą wykrywania zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych we wczesnych stadiach. Zmiany radiologiczne są widoczne dopiero po dłuższym czasie trwania choroby.10
Wskazania do skierowania do specjalisty
- W przypadku podejrzenia spondyloartropatii zaleca się skierowanie do reumatologa (dziecięcego).
Lista kontrolna przy skierowaniu do specjalisty
Spondyloartropatie u dzieci
- Cel skierowania
- Diagnostyka potwierdzająca? Niepowodzenie leczenia? Inne?
- Wywiad lekarski
- Kiedy postawiono diagnozę? Kto to zrobił? Na jakiej podstawie?
- Obecny problem: Stan ogólny? Ból pleców? Zapalenie stawów? Sztywność poranna? Zapalenie ścięgien? Inne narządy: oczy, jelita?
- Przebieg i rozwój? Utrzymujące się dolegliwości?
- Poziom aktywności fizycznej?
- Inne choroby?
- Leki? Przeciwko chorobie reumatycznej? Inne?
- Skutki: Upośledzenie czynności? Codzienne czynności? Ewentualnie inne problemy społeczne?
- Badanie przedmiotowe
- Stan pleców - ruchomość: zgięcie brzuszne, zgięcie boczne, rozciągnięcie?
- Stan stawów? Zajęte stawy? Ograniczenia ruchomości?
- Serce, płuca, jelito?
- Badania uzupełniające
- Hb, CRP, OB, kwas moczowy, kreatynina, badanie moczu
- RTG? Zmiany w stawie krzyżowo-biodrowym? Zmiany w kręgosłupie? Inne badania obrazowe?
Leczenie
- Nie ma metod leczenia przyczynowego młodzieńczych spondyloartropatii. Terapia obejmuje profilaktykę progresji choroby i zniszczenia stawów przez zmiany chorobowe.4
- Farmakoterapia pod nadzorem specjalistów (wskazane są NLPZ, dostawowe iniekcje z glikokortykosteroidów, leki modyfikujące przebieg choroby - najczęściej sulfasalazyna lub metotreksat, leki biologiczne - inhibitory TNF).4
- Fizjoterapia jest przydatna w utrzymaniu funkcji stawu i zapobieganiu nieaktywnej atrofii.
- Bardziej szczegółowe informacje na temat leczenia można znaleźć w artykułach:
Źródła
Piśmiennictwo
- Spondyloartropatie. Interna -Mały Podręcznik. Medycyna Praktyczna. (dostęp 17.03.2024) www.mp.pl
- Burgos-Vargas R. The juvenile-onset spondyloarthritides. Rheum Dis Clin North Am 2002; 28: 531-60. pmid:12380369 PubMed
- Colbert RA. Classification of juvenile spondyloarthritis: Enthesitis-related arthritis and beyond. Nat Rev Rheumatol 2010; 6: 477. pmid:20606622 PubMed
- Tuszkiewicz-Misztal E. Młodzieńcze spondyloartropatie. Medycyna Praktyczna. (dostęp 17.03.2024) www.mp.pl
- Rutkowska-Sak L, Zimmermann-Górska I. Młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Podręcznik Pediatrii. Medycyna Praktyczna (dostęp 17.03.2024) www.mp.pl
- Weiss PF, Klink AJ, Behrens EM, et al. Enthesitis in an inception cohort of enthesitis-related arthritis. Arthritis Care Res 2011; 63: 1307. pmid:21618453 PubMed
- Opoka-Winiarska V. Jaka jest przyczyna reaktywnego zapalenia stawów u dzieci? 500 pytań z pediatrii. Medycyna Praktyczna. (dostęp 17.03.2024) www.mp.pl
- Opoka-Winiarska V. Reaktywne zapalenie stawów. Podręcznik Pediatrii. Medycyna Praktyczna. (dostęp 17.03.2024) www.mp.pl
- Postępski J, Olesińska E. Łuszczycowe młodzieńcze zapalenie stawów. Podręcznik Pediatri. Medycyna Praktyczna. dostep 17.03.2024) www.mp.pl
- Weber U, Maksymowych WP. Sensitivity and specificity of magnetic resonance imaging for axial spondyloarthritis. Am J Med Sci 2011; 34: 272. pmid:21358208 PubMed
Autorzy
- Elżbieta Kryj-Radziszewska, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej i pediatrii, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
- Adam Windak, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
- Michael Handke, Prof. Dr med., Facharzt für Innere Medizin, Freiburg