Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Zapalenie narządów miednicy mniejszej (Pelvic Inflammatory Disease – PID)

Streszczenie

  • Definicja: Choroby zapalne miednicy mniejszej (zapalenie przydatków, zapalenie szyjki macicy, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie otrzewnej miednicy mniejszej) określa się terminem zapalenie narządów miednicy mniejszej, pelvic inflammatory disease – PID).
  • Epidemiologia: Przyjmuje się, że w krajach o wysokim dochodzie na PID zapada 10–20 na 1000 kobiet rocznie.
  • Objawy: Objawy choroby to ból miednicy i nieprawidłowa wydzielina z pochwy, sporadycznie gorączka i objawy ogólne, dyspareunia oraz objawy ze strony układu moczowego.
  • Badanie fizykalne: Zazwyczaj występuje zapalenie szyjki macicy i nieprawidłowa wydzielina z pochwy. Macica i przydatki są tkliwe przy dotyku.
  • Diagnostyka: Rozpoznanie ustala się przede wszystkim na podstawie objawów przedmiotowych. Dodatkowo można wykonać test amplifikacji kwasów nukleinowych (nucleic acid amplification test – NAAT), np. wykorzystujący reakcję łańcuchową polimerazy (polymerase chain reaction – PCR) na obecność chlamydii i dwoinki rzeżączki, oraz pobrać posiew bakteryjny. Często dochodzi do wzrostu stężenia CRP.
  • Leczenie: antybiotykoterapia i odpoczynek. W ciężkich przypadkach, jak również u kobiet w ciąży, wskazane jest leczenie szpitalne. Badanie i leczenie partnerów seksualnych jest warunkiem długoterminowej skuteczności terapii.
  • Poradnictwo: poinformowanie partnerów seksualnych o możliwości zakażenia i sposobach zapobiegania. Edukacja na temat chorób przenoszonych drogą płciową oraz metod antykoncepcji.

Informacje ogólne

Definicja

  • Mono- lub wielobakteryjne zakażenie szyjki macicy, endometrium, jajowodów, otrzewnej miednicy i/lub jajników
    • częstymi patogenami są ‪‏‭Neisseria gonorrhoeae i Chlamydia trachomatis          
  • Dotyczy głównie młodych, aktywnych seksualnie kobiet.
  • Choroba znana jest również pod skrótem PID (pelvic inflammatory disease, zapalenie narządów miednicy mniejszej).
  • Aby zapobiec chorobom wtórnym, należy rozpocząć leczenie we wczesnym stadium.1

Epidemiologia

  • Zapadalność
    • Dokładne dane dotyczące częstości występowania są trudne do ustalenia ze względu na zróżnicowane objawy i przebiegi subkliniczne.
    • Szacuje się, że w krajach o wysokich dochodach na PID zapada rocznie 10–20 na 1000 kobiet.2
  • Wiek
    • Choroba występuje najczęściej u młodych, aktywnych seksualnie kobiet, które mają wielu partnerów.3

Etiologia i  patogeneza

  • Jest to zazwyczaj zakażenie wstępujące z szyjki macicy.
    • U około 10–20% kobiet zakażonych chlamydiami lub dwoinkami rzeżączki rozwinie się PID, jeśli nie zostanie rozpoczęte leczenie
    • Zakażenie może być również przenoszone drogą limfogenną lub hematogenną przez florę bakteryjną.
    • najczęstszą przyczyną jest zakażenie Chlamydia trachomatis4-5. Rzadziej obserwuje się  rzeżączkę  lub  mykoplazmy.
    • Częste są zakażenia mieszane: Gardnerella, Haemophilus influenzae, paciorkowce beta-hemolizujące, gronkowce i bakterie Gram-ujemne.
    • Mycoplasma genitalium stanowi coraz częstszą przyczynę PID.26
    • Ropnie miednicy są często wtórnym zakażeniem beztlenowcami.
  • W szczególności zakażenia chlamydiami przebiegają bezobjawowo u około 50–70% kobiet; w przypadku zakażeń dwoinkami rzeżączki odsetek przebiegów bezobjawowych wynosi około 50 %.  

Czynniki predysponujące

  • Stosunek płciowy bez zabezpieczenia
  • Częste zmiany partnerów seksualnych  
  • Waginoza bakteryjna
  • Stan po PID
  • Antykoncepcyjna wkładka wewnatrzmaciczna
    • umieszczenie w ciągu ostatnich 6 tygodni zwiększa ryzyko  
    • W dłuższej perspektywie wkładki wewnątrzmaciczne nie wydają się być związane ze zwiększonym ryzykiem PID.
    • Ryzyka nie zmniejsza profilaktyczna antybiotykoterapia po założeniu wkładki.7
  • Poronienie
  • Wyłyżeczkowanie szyjki macicy lub macicy
  • Przewranie ciąży
  • Histeroskopia
  • Histerosalpingoskopia

ICD-10

  • N70 Zapalenie jajowodów i zapalenie jajników
    • N70.0 Ostre zapalenie jajowodów i zapalenie jajników
    • N70.9 Zapalenie jajowodów i zapalenie jajników, nieokreślone
  • N71 Zapalenie macicy, z wyłączeniem szyjki
    • N71.0 Ostre zapalenie macicy
    • N71.9 Zapalenie macicy, nieokreślona
  • N72 Zapalenie szyjki macicy
  • N73 Inne choroby zapalne miednicy u  kobiet
    • N73.0 Ostre zapalenie przymacicza i tkanki łącznej miednicy
    • N73.2 Nie określone zapalenie przymacicza i tkanki łącznej miednicy
    • N73.3 Ostre zapalenie otrzewnej miednicy mniejszej u kobiet
    • N73.5 Zapalenie otrzewnej miednicy mniejszej u kobiet, nieokreślone
    • N73.8 Inne określone choroby zapalne miednicy mniejszej u kobiet
    • N73.9 Zapalenie miednicy mniejszej u kobiet, nie określona
  • N74 Choroba zapalna miednicy u  kobiet w  przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej
    • N74.3 Rzeżączkowa choroba zapalna miednicy mniejszej u kobiet (A54.2†)
    • N74.4 Chlamydiowa choroba zapalna miednicy mniejszej u kobiet (A56.1†)
    • N74.8 Zapalenia miednicy mniejszej u kobiet w chorobach sklasyfikowanych gdzie indziej

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Rozpoznanie ustala się przede wszystkim na podstawie objawów przedmiotowych.1,38-49
    • Charakterystyczna jest tkliwośc podbrzusza, bolesność przy poruszaniu szyjką macicy oraz bolesność przydatków w badaniu dwuręcznym.
  • Następujące kryteria mogą zwiększyć pewność diagnostyczną
    • gorączka powyżej 38,3°C
    • nieprawidłowa wydzielina z pochwy
    • wzrost liczby leukocytów w wydzielinie z pochwy
    • podwyższony poziom OB
    • wzrost stężenia CRP
    • wykrycie zakażenia chlamydiami lub dwoinkami rzeżączki
    • nagromadzenie płynu w przydatkach (objaw późny)
  • Pewność diagnostyczna rozpoznania w oparciu o badanie przedmiotowe jest jednak ograniczona.10
    • W jednym z badań czułość diagnozy opartej na badaniu przedmiotowym wyniosła 87%, a swoistość 50%.11

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Nasilenie objawów jest różne, możliwy jest również przebieg bezobjawowy.
  • Zakażenia wywołane przez Chlamydia zwykle objawiają się niewielkimi lub umiarkowanymi dolegliwościami, natomiast obraz kliniczny może być poważniejszy w przypadku rzeżączki.

Typowe objawy1

  • Ból w  obszarze miednicy
    • Początkowa faza charakteryzuje się bólem w okolicy podbrzusza i nieprawidłową wydzieliną z pochwy.
  • Dreszcze i gorączka
  • Ból przy poruszaniu szyjką macicy, dyspareunia49, sporadycznie krwawienie po stosunku
  • Sporadycznie zauważalna wydzielina lub wydzielina ropna
  • Sporadycznie zaburzenia miesiączkowania
  • Dyzuria
  • Niektóre kobiety skarżą się na ból w dolnej części pleców, nudności i wymioty.38
  • Towarzyszący ból w górnym kwadrancie brzucha może wskazywać na zapalenie okołowątrobowe (zespół Fitza-Hugh-Curtisa).

Badanie przedmiotowe

  • Wyniki badania przedmiotowego nie zawsze pozwalają na jednoznaczną diagnozę, zwłaszcza w przypadku zakażeń chlamydiami  objawy są często tylko nieznacznie lub umiarkowanie widoczne.
  • Jeśli typowym objawom w badaniu przedmiotowym towarzyszą czynniki ryzyka PID, można założyć, że PID występuje.

Typowe wyniki

  • Nieprawidłowa wydzielina z pochwy
    • bywa częściowo ropna
  • Badanie jamy brzusznej
    • ból dolnej części jamy brzusznej, ewentualnie opór lub napięcie powłok1,38,512

Badania uzupełniające  

  • CRP
    • w ostrym stadium często podwyższone512
  • OB
    • W ostrej fazie często bez zmian, w zaawansowanym przebiegu może ulec zwiększeniu.
  • Test HCG
    • w celu wykluczenia ciąży
  • Testy paskowe do badania moczu w celu wykluczenia zakażenia układu moczowego

Diagnostyka specjalistyczna

  • Badanie pochwy
    • bolesność przydatków w badaniu dwuręcznym
    • ból przy poruszaniu szyjką macicy
  • Badanie mikrobiologiczne śluzu szyjkowego i pierwszej porcji moczu
    • posiew do antybiogramu ze względu na rosnącą antybiotykooporność N. gonorrhoeae oraz możliwość zakażenia mieszanego613
    • test NAAT w kierunku chlamydii: czułość 90–98%, swoistość 98–100%
    • test NAAT w kierunku rzeżączki: czułość 89–95%, swoistość 99–100%
  • Ultrasonografia przezpochwowa
    • w przypadku ostrego zakażenia miednicy: pogrubienie ścian jajowodów powyżej 5  mm, niepełne przegrody w jajowodzie i sztywność typu koła zębatego, nagromadzenie płynu w zatoce Douglasa1
    • dodatkowo można uwidocznić tworzenie się ropni
  • TK lub RM
    • brak rutynowego zastosowania; stosowanie w przypadku wątpliwości diagnostycznych lub do oceny rozległości ropnia714
  • Laparoskopia
    • wskazana w przypadku znacznej niepewności diagnostycznej815-916

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Przy podejrzeniu PID pacjentkę należy skierować do specjalisty w dziedzinie ginekologii.

Leczenie

Cele leczenia

  • Wyeliminowanie zakażenia
  • Uniknięcie uszkodzeń następczych

Ogólne informacje o leczeniu

  • W przypadku podejrzenia PID  w oparciu o badanie przedmiotowe, należy natychmiast rozpocząć empiryczną antybiotykoterapię, nawet jeśli diagnoza nie została jeszcze potwierdzona1,217
    • Wczesna diagnoza i terapia są kluczowe dla uniknięcia chorób wtórnych.
  • W łagodnych przypadkach leczenie może zostać przeprowadzone w trybie ambulatoryjnym przez ginekologa prowadzącego.18
  • W razie pogorszenia stanu ogólnego konieczna jest hospitalizacja.
    • W szczególności kobiety w ciąży powinny być leczone w szpitalu.
    • Nawet jeśli po 1–2 dniach nie ma poprawy, zalecane jest leczenie szpitalne.
    • Jeśli rozpoznanie jest niejednoznaczne, pacjentka powinna być hospitalizowana, zwłaszcza w przypadku dodatniego wyniku HCG należy wykluczyć ciążę pozamaciczną w drodze diagnostyki różnicowej.
  • Odpoczynek i antybiotykoterapia
  • W przypadku PID u pacjentek z założoną wkładka wewnątrzmaciczną nie trzeba jej usuwać, jeśli stan zdrowia pacjentki poprawi się w ciągu pierwszych 48–72 godzin po rozpoczęciu antybiotykoterapii empirycznej.26
  • W przypadku powstania ropnia lub nieskutecznej antybiotykoterapii - wskazana hospitalizacja
    • laparoskopia lub laparotomia z nakłuciem albo drenaż
    • Przy podejrzeniu pęknięcia ropnia należy natychmiast wykonać laparotomię.
  • Jednoczesne leczenie partnerów seksualnych w przypadku zakażeń N. gonorrhoeae lub C. trachomatis: w miarę możliwości równoczesne leczenie tym samym antybiotykiem512

Farmakoterapia

  

Postać lekka do umiarkowanej - leczenie ambulatoryjne26

  

Połączenie substancji czynnych Dawkowanie Czas trwania leczenia

1. ceftriakson
plus
doksycyklina

plus

metronidazol

500 mg domięśniowo

100  mg 2 razy na dobę doustnie

  

500 mg 2 razy na dobę doustnie

jednorazowo

14 dni


2.  moksyfloksacyna 400  mg 1 raz na dobę doustnie 14  dni

3. ofloksacyna#
plus
metronidazol

400 mg 2 razy na dobę doustnie

500 mg 2 razy na dobę doustnie
14 dni



4.##ceftriakson

plus

azytromycyna

500 mg domięśniowo

  

1 g doustnie (łącznie 2x)

jednorazowo

  

druga dawka po 7 dniach

# Ofloksacynę można zastąpić lewofloksacyną 500 mg 1 raz na dobę doustnie

## Schemat 4 - alternatywa w razie alergii lub nietolerancji pierwszych 3 schematów

  

Postać ciężka - leczenie szpitalne26,1019  

  

Połączenie substancji czynnych Dawkowanie Czas trwania leczenia

1. cefotetan
plus

doksycyklina

2  g    2 razy na dobę dożylnie

100  mg 2 razy na dobę doustnie

  

#


2. cefoksytyna
plus
doksycyklina
2 g 4 razy na dobę dożylnie

100  mg 2 razy na dobę doustnie
#



3. klindamycyna

plus

gentamycyna

900 mg 3 razy na dobę dożylnie

  

3-5 mg/kg m.c. 1 raz na dobę

#
  •   # = Czas trwania terapii tymi lekami powinien zależeć od wyników badania przedmiotowego. Zasada: przerwanie leczenia dożylnego najwcześniej 24 godziny po wyraźnej poprawie w badaniu przedmiotowym; czas trwania leczenia co najmniej 7, z reguły nie więcej niż 14 dni.

Zalecenia dla pacjentów

  • Odpoczynek w łóżku tak długo, jak długo utrzymuje się ból i gorączka
  • Abstynencja seksualna do czasu wyleczenia zakażenia

Porada

  • W przypadku pozytywnych wyników badań i odpowiadającego im wywiadu lekarskiego oraz ryzykownych zachowań seksualnych lub osób z grup ryzyka (młodzież, osoby świadczące usługi seksualne, osoby z krajów o wysokiej częstości występowania chorób przenoszonych drogą płciową, częste zmiany partnerów) należy zaproponować również badania w kierunku innych chorób przenoszonych drogą płciową:

Zapobieganie

  • Stosowanie prezerwatyw
  • Brak dowodów, że profilaktyczne stosowanie antybiotyków przed założeniem wkładki wewnątrzmacicznej jest korzystne
  • Badania przesiewowe w kierunku chlamydii u młodych kobiet
    • Celowane badania przesiewowe w grupach ryzyka wskazują na spadek liczby przypadków PID.1120
    • Zalecane są badania przesiewowe u wszystkich aktywnych seksualnie młodych kobiet poniżej 25 roku życia.21-22

Przebieg, powikłania i  rokowanie

Przebieg

  • Obraz kliniczny jest zróżnicowany: od przebiegów bardzo łagodnych do bardzo bolesnych i przewlekłych.
  • Często dochodzi do spontanicznego wyzdrowienia.
  • Konsekwencją może być bliznowacenie i zrosty jajowodów.

Powikłania

  • Tworzenie się ropni, ewentualnie pękanie ropni i późniejsze powikłania (np. zapalenie otrzewnej)1,38
  • Bliznowacenie i zrosty jajowodów  
  • Zespół Fitza-Hugha-Curtisa
  • Dane dotyczące powikłań różnią się w zależności od badania, na którym się opierają  .23 
    • W badaniu dot. oceny PID i zdrowia klinicznego (PID Evaluation and Clinical Health – PEACH) u 18% pacjentek 3 lata po PID rozwinęła się bezpłodność, 0,6% miało ciążę ektopową, 29% odczuwało przewlekły ból w dolnej części jamy brzusznej
    • U 15% kobiet wystąpiły nawroty.

Rokowanie

  • W przypadku wczesnego i prawidłowo prowadzonego leczenia rokowanie jest na ogół dobre.
  • Możliwe są nawroty.  

Dalsze postępowanie

  • Jeśli w ciągu kilku dni od rozpoczęcia leczenia nie nastąpi poprawa, należy ponownie skonsultować się z lekarzem.
  • W przeciwnym razie po 2-3 tygodniach należy przeprowadzić ponowne badanie kontrolne.

Informacje dla pacjentów

O  czym należy poinformować pacjentki?

  • Zapobieganie nawrotom
  • Edukacja na temat chorób przenoszonych drogą płciową  
  • Stosowanie prezerwatyw

Poinformowanie/leczenie partnerów

Zasady informowania partnerów

  • Równoczesne leczenie stałych partnerów seksualnych jest warunkiem długoterminowej skuteczności leczenia.

Leczenie partnerów seksualnych

  • W przypadku zakażeń bakteryjnych jest to zazwyczaj terapia empiryczna.
  • Nie trzeba czekać na wyniki badań partnerów seksualnych w przypadku potwierdzenia diagnozy u pacjentki.
  • W miarę możliwości równoczesne leczenie tym samym antybiotykiem

Informacje dla pacjentów w  Deximed

Ilustracje

Zapalenie narządów miednicy mniejszej Zapalenie narządów miednicy mniejszej
Wewnętrzne narządy płciowe żeńskie, widok z boku

Zapalenie narządów miednicy mniejszejZapalenie narządów miednicy mniejszej
Macica, widok z przodu

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Curry A, Williams T, Penny ML. Pelvic Inflammatory Disease: Diagnosis, Management, and Prevention. Am Fam Physician 2019; 100(6): 357-364. www.aafp.org
  2. Tough DeSapri KA, Christmas MM, Karjane MW. Medscape. Pelvic Inflammatory Disease. Stand 2019. emedicine.medscape.com
  3. Sutton MY, Sternberg M, Zaidi A, St Louis ME, Markowitz LE. Trends in pelvic inflammatory disease hospital discharges and ambulatory visits, United States, 1985–2001. Sex Transm Dis 2005; 32: 778-84. PubMed
  4. Haggerty CL, Gottlieb SL, Taylor BD, Low N, Xu F, Ness RB. Risk of sequelae after Chlamydia trachomatis genital infection in women. J Infect Dis 2010; 201(suppl 2): S134-S155. www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Gottlieb SL, Berman SM, Low N. Screening and treatment to prevent sequelae in women with Chlamydia trachomatis genital infection: how much do we know? J Infect Dis 2010; 201(suppl 2): S156–S167. www.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Baines G, Currie I. Early treatment vital in pelvic inflammatory disease. The Practitioner, 2018; 262 (1814) 23–26. www.thepractitioner.co.uk
  7. Grimes DA, Lopez LM, Schulz KF. Antibiotic prophylaxis for intrauterine contraceptive device insertion. Cochrane Database of Systematic Reviews 1999, Issue 3. Art. No.: CD001327. DOI: 10.1002/14651858.CD001327. DOI
  8. Soper DE. Pelvic inflammatory disease. Obstet Gynecol 2010; 116: 419-28. PubMed
  9. Blake DR, Fletcher K, Joshi N, Emans SJ. Identification of symptoms that indicate a pelvic examination is necessary to exclude PID in adolescent women. J Pediatr Adolesc Gynecol 2003; 16: 25-30. PubMed
  10. Blenning CE, Muench J, Judkins DZ, Roberts KT. Clinical inquiries. Which tests are most useful for diagnosing PID? J Fam Pract 2007; 56: 216-20. PubMed
  11. Gaitán H, Angel E, Diaz R, Parada A, Sanchez L, Vargas C. Accuracy of five different diagnostic techniques in mild-to-moderate pelvic inflammatory disease. Infect Dis Obstet Gynecol 2002; 10: 171-80. PubMed
  12. Centers for Disease Control and Prevention. Sexually Transmitted Diseases Treatment Guidelines, 2015. MMWR Recomm Rep 2015;64(No. RR-3): 1-137. www.ncbi.nlm.nih.gov
  13. Van Dyck E, Ieven M, Pattyn S, Van Damme L, Laga M. Detection of Chlamydia trachomatis and Neisseria gonorrhoeae by enzyme immunoassay, culture, and three nucleic acid amplification tests. J Clin Microbiol 2001; 39: 1751-6. PubMed
  14. Sam JW, Jacobs JE, Birnbaum BA. Spectrum of CT findings in acute pyogenic pelvic inflammatory disease. Radiographics 2002; 22: 1327-34. PubMed
  15. Crossman SH. The challenge of pelvic inflammatory disease. Am Fam Physician 2006; 73: 859-64. PubMed
  16. Molander P, Finne P, Sjoberg J, Sellors J, Paavonen J. Observer agreement with laparoscopic diagnosis of pelvic inflammatory disease using photographs. Obstet Gynecol 2003; 101(5 pt 1): 875-80. www.ncbi.nlm.nih.gov
  17. Jennings LK, Krywko DM. Pelvic Inflammatory Disease. [Updated 2023 Mar 13]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2023 Jan, Update Mar 2023. www.ncbi.nlm.nih.gov
  18. Scholes D, Stergachis A, Heidrich FE, Andrilla H, Holmes KK, Stamm WE. Prevention of pelvic inflammatory disease by screening for cervical chlamydial infection. N Engl J Med 1996; 334: 1362-6. New England Journal of Medicine
  19. Tough DeSapri KA, Christmas MM, Karjane MW. Medscape. Pelvic Inflammatory Disease. Stand 2019. emedicine.medscape.com
  20. Sutton MY, Sternberg M, Zaidi A, St Louis ME, Markowitz LE. Trends in pelvic inflammatory disease hospital discharges and ambulatory visits, United States, 1985–2001. Sex Transm Dis 2005; 32: 778-84. PubMed
  21. Grimes DA, Lopez LM, Schulz KF. Antibiotic prophylaxis for intrauterine contraceptive device insertion. Cochrane Database of Systematic Reviews 1999, Issue 3. Art. No.: CD001327. DOI: 10.1002/14651858.CD001327. DOI
  22. Blenning CE, Muench J, Judkins DZ, Roberts KT. Clinical inquiries. Which tests are most useful for diagnosing PID? J Fam Pract 2007; 56: 216-20. PubMed
  23. Gaitán H, Angel E, Diaz R, Parada A, Sanchez L, Vargas C. Accuracy of five different diagnostic techniques in mild-to-moderate pelvic inflammatory disease. Infect Dis Obstet Gynecol 2002; 10: 171-80. PubMed
  24. Brunham RC, Gottlieb SL, Paavonen J. Pelvic Inflammatory Disease. N Engl J Med 2015; 372: 2039-2048. doi:10.1056/NEJMra1411426 DOI
  25. Ness RB, Soper DE, Holley RL, Peipert J, Randall H, Sweet RL, et al. Effectiveness of inpatient and outpatient treatment strategies for women with pelvic inflammatory disease: results from the Pelvic Inflammatory Disease Evaluation and Clinical Health (PEACH) Randomized Trial. Am J Obstet Gynecol 2002; 186: 929-37. PubMed
  26. Jennings LK, Krywko DM. Pelvic Inflammatory Disease. [Updated 2023 Mar 13]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2023 Jan, Update Mar 2023. www.ncbi.nlm.nih.gov
  27. Scholes D, Stergachis A, Heidrich FE, Andrilla H, Holmes KK, Stamm WE. Prevention of pelvic inflammatory disease by screening for cervical chlamydial infection. N Engl J Med 1996; 334: 1362-6. New England Journal of Medicine
  28. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Update to CDC's sexually transmitted diseases treatment guidelines, 2006: fluoroquinolones no longer recommended for treatment of gonococcal infections. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2007; 56: 332-6. PubMed
  29. U.S. Preventive Services Task Force. Screening for chlamydial infection: recommendations and rationale. Am J Prev Med 2001; 20(3 suppl): 90-4. www.ncbi.nlm.nih.gov
  30. Farhi J, Ben-Haroush A. Distribution of causes of infertility in patients attending primary fertility clinics in Israel. Isr Med Assoc J. 2011;13:51-54. www.ncbi.nlm.nih.gov
  31. Haggerty CL, Gottlieb SL, Taylor BD, Low N, Xu F, Ness RB. Risk of sequelae after Chlamydia trachomatis genital infection in women. J Infect Dis 2010; 201(suppl 2): S134-S155. www.ncbi.nlm.nih.gov
  32. Gottlieb SL, Berman SM, Low N. Screening and treatment to prevent sequelae in women with Chlamydia trachomatis genital infection: how much do we know? J Infect Dis 2010; 201(suppl 2): S156–S167. www.ncbi.nlm.nih.gov

Autorzy

  • Krzysztof Studziński, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
  • Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Laura Morshäuser, lekarz, Fryburg Bryzgowijski
  • Johannes Spanke, lekarz rodzinny, specjalista w dziedzinie ginekologii i położnictwa, Uniwersyteckie Centrum Medyczne w Greifswaldzie (recenzja)
N70; N700; N709; N71; N710; N719; N72; N73; N730; N732; N733; N735; N738; N739; N74; N743; N744; N748
salpingitt; pid; klamydia infeksjon; x71 gonorré hos kvinna; pid; salpingit; gonorrè; klamydia infektion; bäckeninfektion, akut; Gonorré; n70 salpingit och ooforit (inflammation i äggledare och äggstock); n71 inflammatorisk sjukdom i livmodern utom livmoderhalsen; n71.0 akut inflammation i uterus; n74 inflammatoriska tillstånd i det kvinnliga bäckenet vid sjukdomar som klassificeras annorstädes; n74.3 inflammation orsakad av gonokocker i det kvinnliga bäckenet; n74.4 inflammation orsakad av klamydia i det kvinnliga bäckenet; n74.8 inflammatoriska tillstånd i det kvinnliga bäckenet vid andra sjukdomar som klassificeras annorstädes; x74 inflammation i bäckenorgan hos kvinna; Akut bäckeninfektion; Akut bäckeninfektion och salpingit; akute unterleibsentzündung/pelvic inflammatory disease (pid); Pelvic Inflammatory Disease/Akute Unterleibsentzündung; Pelvic Inflammatory Disease/Adnexitis
Zapalenie jajowodu; PID; Zapalenie przydatków; Zapalenie szyjki macicy; Zapalenie błony śluzowej trzonu macicy; Ostre zapalenie jamy brzusznej; Zakażenie chlamydiami; Zapalenie narządów miednicy mniejszej
Zapalenie narządów miednicy mniejszej (Pelvic Inflammatory Disease – PID)
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Choroby zapalne miednicy mniejszej (zapalenie przydatków, zapalenie szyjki macicy, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie otrzewnej miednicy mniejszej) określa się terminem zapalenie narządów miednicy mniejszej, pelvic inflammatory disease – PID).
Ginekologia
Zapalenie narządów miednicy mniejszej (Pelvic Inflammatory Disease – PID)
/link/689a04ad519b4f2ea1ad7efc6ba51cb7.aspx
/link/689a04ad519b4f2ea1ad7efc6ba51cb7.aspx
zapalenie-narzadow-miednicy-mniejszej-pelvic-inflammatory-disease-pid
SiteDisease
Zapalenie narządów miednicy mniejszej (Pelvic Inflammatory Disease – PID)
K.Reinhardt@gesinform.de
live.com#dr.dabrowska@wp.pl (patched by linkmapper)
pl
pl
pl