Nudności i wymioty, opiekaw paliatywnaopiece paliatywnej

Opieka paliatywnaDefinicja

Wielu pacjentów onkologicznych cierpi na dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Dla pacjentów objawy te mogą być równie niepokojące jak ból. Najczęstsze objawy to nudności, wymioty, zaparcia i suchość w jamie ustnej.

Częstotliwość występowania

WedługNudności doniesień,i wymioty występują u 40–70% pacjentów z zaawansowanymzaawansowanymi nowotworem złośliwym cierpi na nudności w mniejszym lub większym stopniunowotworami. Około 30% chorychpacjentów doświadcza również wymiotów. Objawy te mogą występować na każdym etapie choroby nowotworowej, zarówno w trakcie leczenia, jak i w fazie terminalnej.

Przyczyny

Diagnostyka

Przed rozpoczęciem leczenia nudności i wymiotów należy ustalić ich przyczynę. WKluczowe oparciu o możliwe korzyści wynikające z pozytywnych lub negatywnych wyników, celem jest ocena, które środkipytania diagnostyczne są przydatne i jak wpływają one na dalsze leczenie obecnych dolegliwości.

Ważne pytania, które lekarze powinni zadać pacjentom, mogą być następująceto:

• Czy dokuczapacjent silnedoświadcza pragnienie?
• Bólsilnego głowy?
• Zawroty głowy?
• Zaparciapragnienia?
• Czy występują objawy, takie jak ból głowy, zawroty głowy, zaparcia?
• Czy pacjent odczuwa bóle brzucha lub inne dolegliwości bólowe?
• Jakie leki są stosowane?

BadanaPonadto jestzaleca jamasię ustnawykonanie badań fizykalnych, brzuchw tym oceny jamy ustnej, brzucha i odbytnica pacjentaodbytnicy. WskazaneBadania mogąlaboratoryjne, byćtakie badaniajak krwi w celu sprawdzenia morfologiimorfologia krwi, testy czynności wątroby i nerek, orazmogą innerównież badaniapomóc w identyfikacji przyczyn. Celem diagnostyki jest nie tylko zrozumienie, co wywołuje objawy, ale także określenie, jak leczenie może złagodzić dolegliwości.

Leczenie

TerapiaCelem jest skierowana głównie przeciwko odczuwaniuleczenia nudności i wymiotów jest poprawa jakości życia pacjenta poprzez zmniejszenie częstotliwości i intensywności tych objawów. Podejście terapeutyczne jest zindywidualizowane i obejmuje zarówno środki niefarmakologiczne, jeślijak takai wystfarmakoterapiępuje.

Zaleca

Podejście sięniefarmakologiczne

• Zmiana diety i stylu życia: Wskazane jest unikanie czynnikpokarmów, które mogą wywołującychywać nudności. Spożywanie mniejszych posiłków częściej w ciągu dnia, dostosowanie dietyunikanie tłustych i otoczeniaciężkostrawnych orazpotraw, a także uniesienie górnej części ciała po jedzeniu. Odpoczynek, relaksmoże przynieść ulgę.
• Odpoczynek i odwrrelaks: Warto zachęcać pacjentóceniew do odpoczynku, stosowania technik relaksacyjnych i odwracania uwagi rod objawówniew, co moż mogąe pomóc w łagodzeniu nudności.
• Unikanie Jeczynników wywołujących nudnoślici: Gdy to możliwe, należy odstawić leki, powodujktóre mogące nasilać objawy.

Farmakoterapia

W leczeniu nudności.

Działania niepożądane

AntagoniChociaż leki stosowane w leczeniu nudności dopaminy,są jak metoklopramidefektywne, mogą wiązać się z działaniami niepożądanymi:

• Metoklopramid: Może powodować poważne działania niepożądane ze strony układu nerwowego w postaci niekontrolowanych ruchów i napięcia, zwłaszczatakie jak niekontrolowane ruchy (dyskinezy), szczególnie u dzieci, młodzieży i pacjentów odwodnionych. TymW takich przypadkach stosuje się leki przeciwparkinsonowskie, aby zapobiec tym skutkom ubocznym.
• Leki możnaprzeciwhistaminowe przeciwdziałai przeciwcholinergiczne: Mogą prowadzić zado pomocą tzw. leków przeciwparkinsonowskich po konsultacji z lekarzem prowadzącym.

  U pojedynczych pacjentów obserwuje się działania niepożądane leków przeciwcholinergicznych, takie jak suchośćci w jamie ustnej, problemyzaburzeń urologiczneurologicznych, ia zarzucanietakże kwaśnej trezgagi.

• Antagoniści serotoniny: Długotrwałe stosowanie tych leków możołądkowej/zgagae prowadzić do zaparć, co wymaga monitorowania stanu pacjenta.

Opioidy: Nudności wywołane opioidami

Nudnościprzez opioidy są częstym skutkiem ubocznym stosowania opioidówpowszechne. Z tego powodu przed rozpoczęciem leczenia opioidami należy rozważyć zastosowanie środków zapobiegawczych. U niektórych pacjentów nudności ustępują po 3–5 dniach. W przeciwnym razie można rozważyć zmianę opioidu. Można czCzęsto skuteczniestosuje uśmierzyć objawy stosującsię antagonisty dopaminy (metoklopramid).

Jeśli objawy nudności są wyraźnie związane z wysiłkiem fizycznym, obiecującymtakie podejściemjak jest zastosowanie leków przeciwhistaminowych lub przeciwcholinergicznych. Antagoniści serotoniny są często skuteczni i powinni być brani pod uwagęmetoklopramid, zwłaszcza w przypadku nudności wywołanych chemioterapią lub radioterapią. Należy jednak pamiętać, że leki te mogą prowadzić do zaparć.

Kortykosteroidy mogą być stosowane w celu złagodzenia nudności i wymiotów związanych ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym. W przypadku pacjentów cierpiących na lęk i niepokój, rozważane jest zastosowanie benzodiazepin, które mogą pomóc w złagodzeniutych objawów psychicznych towarzyszących nudnościom.

Dodatkowe informacje

• Czym jest medycyna paliatywna?
• Leczenie lęku
• Zaparcia
• Suchość w jamie ustnej
• Trudności z oddychaniem
• Utrata masy ciała w chorobie nowotworowej
• Depresja
• Majaczenie
• Jedzenie przy braku apetytu
• Nudności i wymioty — Informacje dla personelu medycznego

Autor

• Martina Bujard, dziennikarz naukowy, Wiesbaden
• Marie-Christine Fritzsche, lekarz, Fryburg
• Lek. Kalina van der Bend, recenzent