Definicja:Wewnątrzbrzuszne nagromadzenie ropy lub zakażonego materiału. Występuje w narządach jamy brzusznej lub między pętlami jelitowymi.
Częstość występowania:Nie jest rzadkością w chirurgii trzewnej; powikłanie powszechnych stanów chirurgicznych, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie uchyłków lub pooperacyjne.
Objawy:Bardzo zmienne objawy. Gorączka, tachykardia i ból mogą być nieobecne lub łagodne, zwłaszcza po podaniu antybiotyków. Zdarzają się również zagrażające życiu stany septyczne.
Obraz kliniczny:Gorączka i tachykardia, pogorszenie ogólnego stanu fizycznego, ewentualnie miejscowa tkliwość, w wyjątkowych przypadkach wyczuwalny opór. Częsta (pod)niedrożność jelita
Diagnostyka: Podsumowanie wywiadu lekarskiego, wyników badań klinicznych i parametrów laboratoryjnych stanu zapalnego, potwierdzenie za pomocą USG lub zwykle TK
Terapia:Terapia obejmuje przede wszystkim szybki i całkowity drenaż ropnia, zwalczanie przyczyny i podawanie antybiotyków.
Informacje ogólne
Definicja
Ropnie wewnątrzbrzuszne są zamkniętymi zbiornikami ropy, zwykle spowodowanymi miejscowym zakażeniem w jamie otrzewnej.1
Prawie zawsze powstają wtórnie jako konsekwencja istniejącego wcześniej procesu chorobowego w obrębie jamy brzusznej.1
Ropnie, które są zamknięte, a tym samym ograniczone w lokalizacji, należy odróżnić od ropnego zapalenia otrzewnej, w którym ropa jest swobodnie obecna w jamie otrzewnej.
Ogólnie rzecz biorąc, ropnie zaotrzewnowe są również zaliczane do ropni wewnątrzbrzusznych (nawet jeśli anatomicznie do nich nie należą).1-2
Ropnie wewnątrzbrzuszne
stanowią większość
zlokalizowane wewnątrzotrzewnowo
Ropnie zaotrzewnowe i pozapowięziowe
rozróżniane w zależności od ich lokalizacji w przedniej lub tylnej przestrzeni okołonerkowej
Ropnie występują w tych przestrzeniach rzadziej niż w jamie otrzewnej.
Ropień wewnątrzbrzuszny jest potencjalnie zagrażającym życiu objawem klinicznym, który wymaga szybkiej diagnostyki i leczenia.
Częstość występowania
Nierzadko występują w chirurgii ogólnej, ponieważ są powikłaniami powszechnych schorzeń.
U ok. 6% pacjentów poddawanych operacji jelita grubego rozwija się pooperacyjny ropień wewnątrzbrzuszny.3-4
Ropień mięśnia lędźwiowego może powstać drogą krwiopochodną (ropień pierwotny, często u dzieci i młodzieży) lub w wyniku rozprzestrzenienia się zakażenia na sąsiednie narządy, często w wyniku choroby Leśniowskiego-Crohna.5
Patofizjologia
Powstawanie ropnia wynika z mechanizmów obronnych mających na celu ograniczenie procesu zapalnego.
Z resztek i obrzęku mechanizmy zapalne indukują tworzenie włóknistej ściany ropnia.
Zapobiega to swobodnemu rozprzestrzenianiu się patogenów w całej jamie brzusznej.6
N73.0 Ostre zapalenie przymacicza i tkanki łącznej miednicy
N73.1 Przewlekłe zapalenie przymacicza i tkanki łącznej miednicy u kobiet
N73.2 Nie określone zapalenie przymacicza i tkanki łącznej miednicy
T81.4 Zakażenie po zabiegu, niesklasyfikowane gdzie indziej
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
Rozpoznanie opiera się na wywiadzie lekarskim, wynikach badań klinicznych i parametrach laboratoryjnych oraz jest potwierdzane wynikami badań obrazowych.1
W przypadku sepsy spowodowanej zdarzeniem wewnątrzbrzusznym wczesne rozpoznanie i szybkie leczenie przyczynowe ma kluczowe znaczenie dla rokowania.7
zaburzone parametry czynności wątroby lub nerek jako oznaka niewydolności narządowej
nieprawidłowe poziomy gazometrii krwi tętniczej
Posiewy krwi przy podejrzeniu sepsy
Badanie ultrasonograficzne
Odpowiednie zwłaszcza w przypadku ropni narządów miąższowych (wątroba, śledziona), ale niższa czułość niż TK1
Zastosowanie we wstępnej diagnostyce
TK, w razie potrzeby z nakłuciem i drenażem
Ze względu na wysoką czułość (>95%) i swoistość tomografia komputerowa jest uważana za metodę pierwszego wyboru.1,8
Jeśli to możliwe, z podaniem dojelitowym i dożylnym środka kontrastowego w celu rozróżnienia pętli jelitowych i ropnia oraz identyfikacji pobliskich struktur naczyniowych.1
Może być łączone z drenażem pod kontrolą TK w jednej sesji.
posiewowe wykrywanie patogenów z ropnia
Rezonans magnetyczny
Alternatywa dla tomografii komputerowej u kobiet w ciąży1
Endosonografia, w razie potrzeby z nakłuciem i drenażem
Może być stosowany do wizualizacji i jednoczesnego drenażu ropni bezpośrednio przyległych do przewodu pokarmowego.9
powszechnie stosowany w przypadku ropni trzustki przylegających grzbietowo do żołądka.
Wskazania do skierowania do hospitalizacji
W przypadku podejrzenia ropnia wewnątrzbrzusznego natychmiastowe skierowanie do kliniki chirurgicznej, w miarę możliwości z opcją radiologii interwencyjnej.
Leczenie
Cele terapii
Wyeliminowanie zakażenia
Zapobieganie dalszym powikłaniom
Ogólne informacje o terapii
Terapia składa się z następujących dwóch filarów:10
kontrola ogniska: eliminacja przyczyny i drenaż ropnia
skuteczna terapia przeciwdrobnoustrojowa
W zależności od lokalizacji ropnia, drenaż może być chirurgiczny lub niechirurgiczny (przezskórny).
Leczenie farmakologiczne
Ropień wewnątrzbrzuszny, ewentualnie w połączeniu z sepsą, zapaleniem otrzewnej lub perforacją jelita
Z reguły konieczna jest początkowa terapia pozajelitowa.
Empiryczna terapia przeciwbakteryjna po leczeniu zapalenia otrzewnej (uzupełniająca ewentualny zabieg chirurgiczny lub drenaż przezskórny).
miejscowy ropień nabyty poza szpitalem
metronidazol plus cefuroksym, cefotaksym, ceftriakson lub cyprofloksacyna
ampicylina / sulbaktam
amoksycylina / kwas klawulanowy
ropień nabyty poza szpitalem, ciężka choroba
piperacylina / tazobaktam
ertapenem
moksyfloksacyna
tigecyklina
alternatywnie metronidazol w skojarzeniu z ceftriaksonem lub cefepimem
Preferowana procedura w przypadku prostych, miejscowych, powierzchownych ropni bez tworzenia przetok, dużych niewydolności zespoleń lub wątpliwej złośliwości jako przyczyny
Zazwyczaj jest to również procedura pierwszego wyboru w przypadku ropni zaotrzewnowych11-12
Sposób wykonania
wprowadzenie kaniuli punkcyjnej do ropnia pod kontrolą USG lub TK
Aspirat zainfekowanego materiału jest pobierany i wykorzystywany do posiewu,
wprowadzenie rurki drenażowej
Ograniczenia
jeśli nie można dotrzeć do ropnia ze względu na jego lokalizację
w przypadku niekontrolowanego ogniska, np. poważnej niewydolności zespolenia
Możliwe powikłania to sepsa, powstanie przetoki, krwawienie i zanieczyszczenie przestrzeni otrzewnowej, niewystarczający drenaż lub przemieszczenie drenu.
Zabiegi chirurgiczne w przypadku ropnia wewnątrzotrzewnowego
Stosowane, gdy drenaż przezskórny nie jest możliwy lub nie przyniósł pożądanych rezultatów
jeśli to możliwe, resekcja esicy z odtworzeniem ciągłości z zespoleniem i z umiejscowioną powyżej ileostomią
alternatywnie laparoskopia z płukaniem i drenażem, resekcja esicy w okresie wolnym od stanu zapalnego
w ostateczności: resekcja nieciągłości i kolostomia końcowa (sytuacja Hartmanna)
Perforacje jelita cienkiego z ropniem zwykle wymagają częściowej resekcji jelita cienkiego i ponownego zespolenia.1
W przypadku perforacji żołądka lub dwunastnicy z ropniem bez wolnego zapalenia otrzewnej wystarczające może być pokrycie ubytku łatą Grahama (przykrycie perforacji częścią sieci większej) oraz otwarcie i drenaż ropnia.1
Niewydolność zespolenia okrężnicy można często leczyć za pomocą drenażu i stomii.1
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
Zależny od przyczyny ropnia i stanu klinicznego pacjenta w momencie rozpoznania
Przy wystarczającym drenażu i leczeniu przeciwbakteryjnym stan kliniczny i parametry laboratoryjne zwykle poprawiają się w ciągu kilku dni.
Jeśli nie ma poprawy, należy podejrzewać nieodpowiedni drenaż lub leczenie ogniska bądź inne ognisko septyczne.
ponowna diagnostyka i w razie potrzeby zmiana strategii leczenia
Kreiner L. Intra-abdominal abscess. BMJ Best Practice, last updated Aug 09, 2022. bestpractice.bmj.com
Solomkin JS, Mazuski JE, Bradley JS, et al. Diagnosis and management of complicated intra-abdominal infection in adults and children: guidelines by the Surgical Infection Society and the Infectious Diseases Society of America. Surg Infect (Larchmt). 2010;11:79-109. PubMed
Lawson EH, Ko CY, Adams JL, et al. Reliability of evaluating hospital quality by colorectal surgical site infection type. Ann Surg. 2013 Dec;258(6):994-1000. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Holubar SD, Hedrick T, Gupta R, et al. American Society for Enhanced Recovery (ASER) and Perioperative Quality Initiative (POQI) joint consensus statement on prevention of postoperative infection within an enhanced recovery pathway for elective colorectal surgery. Perioper Med (Lond). 2017 Mar 3;6:4. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Shields D, Robinson P, Crowley TP. Iliopsoas abscess--a review and update on the literature. Int J Surg. 2012;10(9):466-9. www.sciencedirect.com
Mazuski JE, Solomkin JS. Intra-abdominal infections. Surg Clin North Am. 2009 Apr;89(2):421-37, ix. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
National Institute for Health and Care Excellence. Sepsis: recognition, diagnosis and early management. Sept 2017 www.nice.org.uk
Solomkin JS, Mazuski JE, Bradley JS, et al. Diagnosis and management of complicated intra-abdominal infection in adults and children: guidelines by the Surgical Infection Society and the Infectious Diseases Society of America. Surg Infect (Larchmt). 2010 Feb;11(1):79-109. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Prasad GA, Varadarajulu S. Endoscopic ultrasound-guided abscess drainage. Gastrointest Endosc Clin N Am. 2012 Apr;22(2):281-90, ix. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Sartelli M, Chichom-Mefire A, Labricciosa FM, et al. The management of intra-abdominal infections from a global perspective: 2017 WSES guidelines for management of intra-abdominal infections. World J Emerg Surg. 2017;12:29. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Kim ED. Perinephric Abscess, Treatment and Management. Medscape last updated Jan 16, 2020. emedicine.medscape.com
Aboobakar R, Cheddie S, Singh B. Surgical management of psoas abscess in the Human Immunodeficiency Virus era. Asian J Surg 2018 Mar;41(2):131-135. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Mazuski JE, Tessier JM, May AK, et al. The Surgical Infection Society revised guidelines on the management of intraabdominal infection. Surg Infect (Larchmt). 2017 Jan;18(1):1-76. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autor*innen
Franziska Jorda, Dr. med., Fachärztin für Viszeralchirurgie, Ärztin in Weiterbildung Allgemeinmedizin, Kaufbeuren
n70 salpingit och ooforit (inflammation i äggledare och äggstock); d99 annan sjukdom i matsmältningsorganen; d73 gastroenterit, förmodad infektion; Intraabdominaler Abszess
Definicja:Wewnątrzbrzuszne nagromadzenie ropy lub zakażonego materiału. Występuje w narządach jamy brzusznej lub między pętlami jelitowymi. Częstość występowania:Nie jest rzadkością w chirurgii trzewnej; powikłanie powszechnych stanów chirurgicznych, takich jak zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie uchyłków lub pooperacyjne.
Gastroenterologia
Ropień wewnątrzbrzuszny
/link/3bd0acc4912b4e60a7878ab75a0fa21c.aspx
/link/3bd0acc4912b4e60a7878ab75a0fa21c.aspx
ropien-wewnatrzbrzuszny
SiteDisease
Ropień wewnątrzbrzuszny
K.Reinhardt@gesinform.de
Kanders@nhi.Reinhardt@gesinform.de (patched by linkmapper)no