informacje ogólne
Definicja
- Przypadkowa hipotermia występuje, gdy w sposób niezamierzony temperatura głęboka ciała spadnie do ≤35°oC1.
- Należy ją odróżnić od hipotermii indukowanej (podczas operacji kardiochirurgicznej) lub hipotermii terapeutycznej (jako część leczenia po resuscytacji)2.
Liczby
- Przypadkowa hipotermia występuje głównie po:
- intoksykacji (zazwyczaj np. upojenie alkoholowe i zasypianie poza domem)
- wypadkach utonięcia
- wypadkach w zimie (w tym wypadkach lawinowych)
- Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.3
- Zwiększone ryzyko wśród osób starszych i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej4
- Rzadka przyczyna zgonów. W badaniach przeprowadzonych w Irlandii i Szkocji wykazano ok. 20 zgonów/1 000 000 mieszkańców.
Etiologia i patogeneza
- Temperatura ciała ludzkiego (temperatura głęboka) wynosi zwykle 36,0–37,5°C.
- Do utraty ciepła i spadku temperatury ciała prowadzi pięć mechanizmów3,5:
- wypromieniowanie
- najważniejszy mechanizm w zimnych i suchych warunkach
- przewodzenie ciepła
- przenoszenie przez bezpośredni kontakt, ważny mechanizm w wypadkach utonięcia
- konwekcja
- spowodowana np. silnym wiatrem
- odparowanie
- oddychanie
- wypromieniowanie
Patogeneza
- Termoregulacja przez termoreceptory w skórze i podwzgórzu
- Spadek temperatury głębokiej ciała prowadzi do stopniowego spowolnienia metabolizmu, wygaszenia czynności narządów i obniżenia czujności6.
- W łagodnej hipotermii (32–35°C)
- skurcz naczyń z mniejszą utratą ciepła przez powierzchnię
- drżenie z zimna, nawet sześciokrotny wzrost produkcji ciepła
- wzrost temperatury głębokiej ciała nawet o 4°C
- hiperwentylacja z zasadowicą oddechową
- wzrost częstości akcji serca i ciśnienia tętniczego
- zmniejszenie wydzielania ADH, zimna diureza z wydalaniem hipotonicznego moczu i wtórna hipowolemia
- W umiarkowanej hipotermii (28–32°C)
- nasilające się spowolnienie umysłowe i motoryczne
- spowolnienie oddechu z kwasicą oddechową
- bradykardia, poszerzenie zespołu QRS, wydłużenie odstępu QT, tzw. załamek J lub fala Osborne'a (na przejściu między zespołem QRS a odcinkiem ST)
- nieprzytomność poniżej temperatury głębokiej ciała 28°C
- Zwiększona skłonność do krwawień z powodu zaburzeń agregacji płytek krwi i krzepnięcia plazmatycznego (zwiększone krwawienie u pacjentów po urazach), ale opisywano również przypadki z tendencją do krzepnięcia i zakrzepicy.
- W ciężkiej hipotermii (24–28°C)
- wszystkie rodzaje arytmii
- spadek ciśnienia tętniczego
- wstrząs, kwasica metaboliczna
- W najcięższej hipotermii (<24°c):>
- migotanie komór lub asystolia z zatrzymaniem krążenia
- wyciszenie elektrycznej aktywności mózgu (poniżej 20°C zwykle izoelektryczne EEG)
- Pacjenci wyglądają na martwych klinicznie.
- Jednak znacznie przedłużona tolerancja niedokrwienia różnych narządów, zwłaszcza mózgu, ze względu na spowolniony metabolizm
- zmniejszenie zapotrzebowania na tlen o ok. 6%/1°C
- Najniższa zmierzona temperatura ciała, która nie doprowadziła do zgonu:
Czynniki predysponujące
- Podeszły wiek
- Niski status społeczny i niekorzystne warunki życia
- Nadużywanie substancji
ICD-10
- T68 Hipotermia
- T88 Inne powikłania opieki chirurgicznej i medycznej niesklasyfikowane gdzie indziej
- T88.5 Inne powikłania znieczulenia
- P80 Hipotermia u noworodka
- P80.0 Zespół urazu zimnego u noworodka
- P80.8 Inne obniżenie ciepłoty ciała noworodka
- P80.9 Hipotermia noworodka, nieokreślona
- R68 Inne objawy i dolegliwości ogólne
- R68.0 Hipotermia, niezależna od niskiej temperatury otoczenia
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Sytuacja wyzwalająca: długotrwałe narażenie na niskie temperatury powietrza (ew. w połączeniu z intoksykacją), utonięcie, lawina
- Kliniczna ocena temperatury głębokiej ciała (np. Swiss Staging System)
- Precyzyjny pomiar temperatury głębokiej ciała
- zakres pomiaru do 34°C w wielu konwencjonalnych termometrach klinicznych
- w ramach opieki przedszpitalnej realizowanej przez służby ratunkowe pomiar specjalnym termometrem do pomiaru temperatury na błonie bębenkowej
- Zwykłe termometry douszne na podczerwień nie są odpowiednie.
- w odbytnicy, w pęcherzu moczowym, w przełyku,
Kliniczna ocena ciężkości według systemu szwajcarskiego (Swiss Staging System)
- Hipotermię można sklasyfikować klinicznie przy użyciu szwajcarskiego systemu oceny stopnia ciężkości.
- Istnieje miarodajna korelacja między nasileniem objawów klinicznych a zmierzoną temperaturą głęboką ciała9.
Hipotermia stopnia i (łagodna)
- Pacjent przytomny, drżący z zimna
- Temperatura ciała 32–35°C
Hipotermia stopnia II (umiarkowana)
- Ograniczona świadomość, brak drżenia
- Temperatura ciała 28–32°C
Hipotermia stopnia III (ciężka)
- Nieprzytomność, parametry życiowe utrzymane
- Temperatura ciała 24–28°C
Hipotermia IV stopnia
- Nieprzytomność, brak parametrów życiowych
- Temperatura ciała <24°c>24°c>
Różnicowanie
- intoksykacje
- Nagłe przypadki endokrynologiczne
- Wstrząs o różnej etiologii
Wywiad lekarski
- Przyczyna hipotermii, np. takimi jak:
- intoksykacja
- bezdomność
- utrata orientacji w terenie
- wypadek utonięcia
- wypadek lawinowy
- inny uraz z unieruchomieniem
- Okoliczności zewnętrzne
- temperatura zewnętrzna
- deszcz, wilgoć, śnieg
- siła wiatru
- Wiek
- Uprzednio rozpoznane choroby
Badanie przedmiotowe
- Szybka ocena stopnia hipotermii za pomocą parametrów Swiss Staging System (drżenie z zimna, świadomość, oddychanie, krążenie)
- Aktywność motoryczna
- drżenie z zimna? skoordynowane ruchy?
- Poziom świadomości
- pacjent przytomny? apatyczny? niewyraźna mowa?
- oddychanie
- tachypnoe? spowolnienie oddechu? bezdech?
- Krwiobieg
- tętno wyczuwalne? częstość rytmu serca, arytmia?
- Czy można zmierzyć ciśnienie tętnicze?
- Stan skóry
- blada, zimna?
- Diureza
- nietrzymanie moczu?
- Badania neurologiczne
- Czy źrenice reagują? Czy można wywołać odruchy?
- Zmiany zachowania
- paradoksalne rozbieranie?
Rozszerzona diagnostyka, w razie potrzeby podczas transportu lub w szpitalu
EKG
- Monitorowanie EKG: częstość rytmu serca, arytmia, poszerzenie zespołu QRS, załamek J lub fala Osborne'a (na przejściu między zespołem QRS a odcinkiem ST), wydłużenie czasu QT
Testy laboratoryjne
- morfologia krwi
- Elektrolity, glukoza, mocznik, kreatynina, AST (AspAT), ALT (ALAT)
- Krzepnięcie krwi
- Gazometria
- Przesiewowe badania toksykologiczne
Wskazania do hospitalizacji
- Pacjenci z hipotermią powinni być hospitalizowani i, w zależności od ciężkości, odpowiednio długo monitorowani lub leczeni na oddziale intensywnej terapii.
Leczenie
Cele leczenia
- Przywrócenie normalnej temperatury ciała
- Unikanie powikłań podczas ponownego ogrzewania
- W razie potrzeby resuscytacja krążeniowo-oddechowa
Ogólne informacje o leczeniu
- Zasada jest następująca: „Nobody is dead, until warm and dead!" („Nikt nie jest martwy, dopóki nie jest ciepły i martwy!")
- Pacjentów z hipotermią należy traktować z dużą ostrożnością, ponieważ wszelkie działania (np. zmiana pozycji, cewnikowanie) może prowadzić do arytmii serca z zatrzymaniem krążenia (zgon po akcji ratunkowej).
- W przypadku ciężkiej hipotermii należy podjąć próbę ponownego ogrzania za pomocą krążenia pozaustrojowego (ExtraCorporeal Life Support, ECLS)10.
Środki przedszpitalne
Hipotermia stopnia I
- Aktywny ruch u przytomnych pacjentów z łagodną hipotermią (szybsze ogrzewanie niż wskutek drżenia)
- Ciepłe napoje
- Zmiana mokrej odzieży
- Ochrona głowy (duża utrata ciepła przez odkrytą skórę głowy)
Hipotermia stopnia II–III
- Ograniczenie ruchu pacjenta do minimum
- Pozycja pozioma i akcja ratunkowa
- Bierna ochrona przed zimnem za pomocą koców, folii ochronnych itp.
- Aktywne ogrzewanie za pomocą poduszek grzewczych (stosowanie blisko tułowia), podgrzewanych koców itp.
- Aktywne ogrzewanie za pomocą ciepłych wlewów w warunkach przedszpitalnych jest raczej nierealne, zwłaszcza że dostęp dożylny może być utrudniony.
- podawanie tlenu
- Zabezpieczenie dróg oddechowych i ew. intubacja i wentylacja mechaniczna
Hipotermia IV stopnia
- Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (patrz także Podstawowe zabiegi resuscytacyjne, Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne)
- uciskanie klatki piersiowej i wentylacja mechaniczna jak u pacjentów z normotermią
- Poniżej 30°C nie podawać leków i maks. trzy próby defibrylacji, kolejne próby dopiero przy temperaturze głębokiej ciała powyżej 30°C
.- poniżej 30°C brak wystarczającego działania leków antyarytmicznych i katecholamin
Afterdrop
- Afterdrop to określenie dalszego spadku temperatury głębokiej ciała, który czasami występuje w trakcie udzielania pierwszej pomocy i po jego zakończeniu.
- To zjawisko opiera się na zachowaniu równowagi między temperaturą głęboką ciała a chłodniejszą warstwą zewnętrzną.
- Oznacza to, że nawet po zakończeniu narażenia na zimno nadal istnieje ryzyko zatrzymania akcji serca.
Terapia specjalistyczna
- Pacjentów wysokiego ryzyka należy w miarę możliwości przetransportować do ośrodka, w którym można zastosować krążenie pozaustrojowe (ECLS).
- temperatura głęboka <30°c>30°c>
- arytmia komorowa
- skurczowe ciśnienie tętnicze ≤90 mmHg
- zatrzymanie krążenia
- Wyposażenie techniczne do ECLS:
- płucoserce
- pozaustrojowe natlenianie krwi (ECMO)
- pozaustrojowe wspomaganie płuc (ECLA)
- W indywidualnych przypadkach można rozważyć użycie cewnika wewnątrznaczyniowego do regulowania temperatury, jeśli jest dostępny.
- Tradycyjne metody ogrzewania, takie jak dializa lub płukanie jam ciała, mają obecnie drugorzędne znaczenie.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Powikłania
- Miejscowe odmrożenia
- Zachłystowe zapalenie płuc
- Tachykardia komorowa, migotanie komór
- Wstrząs
- DIC
Przebieg i rokowanie
- Zachorowalność i śmiertelność zależą od stopnia hipotermii i występowania chorób podstawowych3.
- W ciężkiej hipotermii, zwłaszcza w połączeniu z chorobami podstawowymi, śmiertelność >50%3
- Korzystniejsze rokowanie przy zatrzymaniu krążenia w wyniku hipotermii niż w odwrotnym przypadku
- Długi czas resuscytacji (>60 minut) nie wyklucza przeżycia z dobrym wynikiem
.- spadek podstawowej przemiany materii o ok. 6% na każdy stopień spadku temperatury ciała
- Mózg toleruje zatrzymanie krążenia w temperaturze 18°C ok. 10 razy dłużej.
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Quellen
Literatur
- Procter E, Brugger H, Burtscher M. Accidental hypothermia in recreational activities in the mountains: A narrative review. Scand J Med Sci Sports 2018; 28: 2464–2472. doi:10.1111/sms.13294 DOI
- Paal P, Gordon L , Strapazzon G. Accidental hypothermia–an update. Scand J Trauma Resusc Emerg Med 2016; 24: 11. doi:10.1186/s13049-016-0303-7 DOI
- Li J. Hypothermia. Medscape, updated: Dec 10, 2019. Zugriff 22.04.21. emedicine.medscape.com
- Baumgartner E, Belson M, Rubin C, et al. Hypothermia and other cold-related morbidity emergency department visits: United States, 1995-2004. Wilderness Environ Med 2008; 19: 233-7. doi:10.1580/07-WEME-OR-104.1 DOI
- Rathjen N, Shahbodaghi S, Brown J. Hypothermia and Cold Weather Injuries. Am Fam Physician 2019; 100: 680-686. www.aafp.org
- Hohlrieder M, Kaufmann M, Moritz M, et al. Management der akzidentellen Hypothermie. Anaesthesist 2007; 56: 805-811. doi:10.1007/s00101-007-1206-9 DOI
- Dobson JA, Burgess JJ. Resuscitation of severe hypothermia by extracorporeal rewarming in a child. J Trauma 1996; 40: 483-5. PubMed
- Gilbert M, Busund R, Skagseth A, Nilsen PA, Solbo JP. Resuscitation from accidental hypothermia of 13.7 degrees C with circulatory arrest. Lancet 2000; 355: 375-6. PubMed
- Pasquier M, Carron P, Rodrigues A, et al. An evaluation of the Swiss staging model for hypothermia using hospital cases and case reports from the literature. Scand J Trauma Resusc Emerg Med 2019; 27: 60. doi:10.1186/s13049-019-0636-0 DOI
- Walpoth BH, Walpoth-Aslan BN, Mattle HP, Radanov BP, Schroth G, Schaeffler L, et al. Outcome of survivors of accidental deep hypothermia and circulatory arrest treated with extracorporeal blood warming. N Engl J Med 1997; 337: 1500-5. PubMed
- Herity B, Daly L, Bourke G, et al. Hypothermia and mortality and morbidity. An epidemiological analysis. J Epidemiol Community Health 1991; 45: 19–23. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Hislop L, Wyatt J, McNaughton G, et al. Urban hypothermia in the west of Scotland. BMJ Clinical Research 1995; 311: 725. doi:10.1136/bmj.311.7007.725 DOI
- Mallet M. Pathophysiology of accidental hypothermia. Q J Med 2002; 95: 775–785. doi:10.1093/qjmed/95.12.775 DOI
- Brown D, Brugger H, Boyd J, et al. Accidental Hypothermia. N Engl J Med 2012; 367: 1930-1938. doi:10.1056/NEJMra1114208 DOI
- Durrer B, Brugger H, Syme D. The medical on-site treatment of hypothermia: ICAR-MEDCOM recommendation. High Alt Med Biol 2003; 4: 99-103. doi:10.1089/152702903321489031 DOI
Autor*innen
- Michael Handke, Prof. Dr. med., Facharzt für Innere Medzin, Kardiologie und Intensivmedizin, Freiburg i. Br.