Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Zespół Pradera-Williego

Streszczenie

  • Definicja:Wrodzona niepełnosprawność z objawami fizycznymi i psychicznymi spowodowana wadą genetyczną chromosomu 15. Powoduje to nieprawidłową ekspresję genów zlokalizowanych głównie w podwzgórzu.
  • Częstość występowania:1:15000–1:30000 noworodków dotkniętych tą chorobą.
  • Objawy:W 1. roku życia osłabione ssanie i hipotrofia, później nadmierny, kompulsywny głód, który prowadzi do niekontrolowanej otyłości.
  • Wyniki:Noworodki z hipotonią mięśniową, hipogonadyzmem, oczami w kształcie migdałów, cienką górną wargą, mikroretrognatią oraz małymi dłońmi i stopami. Później niskorosłość i otyłość.
  • Diagnostyka:Molekularne badania genetyczne.
  • Leczenie:Leczenie wielodyscyplinarne obejmujące między innymi terapię behawioralną i podawanie hormonów wzrostu (zmniejszenie procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i zwiększenie masy mięśniowej).

informacje ogólne

Definicja

  • Choroba neurogenetyczna spowodowana utratą funkcji ojcowskich genów na chromosomie 15.
    • Konsekwencją są zarówno fizyczne, jak i psychiczne zmiany u dotkniętych nią noworodków.

Częstość występowania

  • Najczęstszy uwarunkowany genetycznie zespół otyłości
  • Chorobowość
    • Choroba dotyka 1:15000–1:30 000 noworodków.
  • Dotyczy w równym stopniu chłopców i dziewczynek i występuje we wszystkich grupach etnicznych.

Etiologia i patogeneza

  • Utrata funkcji genów, które są aktywne tylko na ojcowskim chromosomie 15.
  • U ponad 99% wszystkich pacjentów utrata funkcji jest wynikiem delecji na ojcowskim chromosomie 15, matczynej disomii uniparentalnej lub defektu imprintingu (matczynego imprintingu chromosomu ojcowskiego).
  • Jeśli brakuje odpowiedniego obszaru na matczynym chromosomie 15, jest to określane jako zespół Angelmana.

Patofizjologia

  • Charakterystyczne objawy można przypisać zmianom w podwzgórzu lub w funkcjach podwzgórza.
    • m.in. zmniejszona produkcja hormonów płciowych i hormonów wzrostu, brak kontroli nad uczuciem głodu

Czynniki predysponujące

  • Ryzyko nawrotu zależy od przyczyny wady genetycznej.
    • ojcowska delecja lub matczyna disomia uniparentalna: <1%>
    • w przypadku defektu imprintingu do 50%

ICD-10

  • Q87.1 Zespoły wrodzonych wad rozwojowych związane głównie z niskim wzrostem

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Podejrzenie rozpoznania na podstawie połączenia typowych wyników badań podmiotowych
  • Potwierdzenie rozpoznania za pomocą badań genetycznych
    • analiza metylacji genu SNRPN
      • odpowiedni materiał: DNA z krwi EDTA, błony śluzowej jamy ustnej, kosmków kosmówki (po wykluczeniu zanieczyszczenia matczynego) i komórek owodniowych 
      • czułość prawie 100%
    • hipermetylacja w zespole Pradera-Williego
      • następnie dalsze badania w celu ustalenia molekularnej przyczyny genetycznej (delecja, disomia, imprinting)

Diagnostyka różnicowa

  • Inne genetyczne zespoły chorobowe

Wywiad lekarski

  • Choroby genetyczne u poprzednich dzieci rodziców?

Badanie przedmiotowe

  • Wyniki badania przedmiotowego zależą od wieku dziecka.
  • Okres noworodkowy
    • hipotonia mięśniowa (brak ruchów dziecka podczas ciąży, „wiotkość”)
    • wnętrostwo
    • zaburzenia karmienia
      • Noworodki i niemowlęta często muszą być karmione za pomocą zgłębników, ponieważ w przeciwnym razie ich spożycie pokarmu jest niewystarczające z powodu zmniejszonego ssania.
    • oczy w kształcie migdałów
    • cienka górna warga
    • mikroretrognatia
    • małe dłonie i stopy (akromikria)
    • jasna karnacja
  • Okres wczesnodziecięcy
    • opóźnienie rozwoju motorycznego
    • opóźnienie rozwoju mowy
    • niskorosłość
    • zez
    • hiperfagia
    • otyłość
      • Poważna otyłość i wyraźna hiperfagia rozwijają się między 1. a 6. rokiem życia.
  • Wiek szkolny
    • „skin picking”
      • patologiczne skubanie własnej skóry
    • drażliwość
    • hiperfagia
    • otyłość
    • zaburzenia uczenia się
    • zaburzenia funkcji poznawczych (trudności z logicznym myśleniem)
    • enureza
    • skolioza
    • wady szkliwa zębów
    • zaburzenia snu
  • Okres dojrzewania

Wskazania dla skierowania do specjalisty

  • W przypadku podejrzenia zespołu Pradera-Williego skierowanie do specjalistycznego ośrodka

Leczenie

Cele terapii

Ogólne informacje o leczeniu

  • Leczenie przyczynowe nie jest możliwe w przypadku zespołu Pradera-Williego; leczenie jest głównie objawowe.
  • Leczenie jest prowadzone przez multidyscyplinarny zespół składający się z pediatrów, endokrynologów, psychologów, pedagogów i dietetyków.
  • Dodatkowe leczenie hormonami wzrostu ustalone w dzieciństwie

Leczenie farmakologiczne

Hormony wzrostu

  • Zarówno wzrost, jak i ostateczny wzrost dzieci dotkniętych chorobą ulegają znacznej poprawie dzięki hormonowi wzrostu.
  • Ponadto leczenie hormonem wzrostu prowadzi do zwiększenia masy mięśniowej, zwiększenia lipolizy i zwiększenia metabolizmu energetycznego u większości pacjentów.
    • poprawa aktywności fizycznej, a zwłaszcza zwinności dzieci
    • prawdopodobnie również poprawa i stabilizacja rozwojowych deficytów neurologicznych

Leczenie niefarmakologiczne

Terapia behawioralna

  • Główne cele
    • zwiększenie aktywności fizycznej
    • ograniczenie dostaw energii
  • Działanie
    • konsekwentne ograniczenie jedzenia
    • poradnictwo dietetyczne dla rodziny
    • kursy gotowania
    • promowanie aktywności fizycznej poprzez zabawę i ograniczenie siedzącego trybu życia (telewizja, gry komputerowe)

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • W pierwszym roku życia dominuje niedożywienie i hipotonia mięśniowa, a następnie hiperfagia i narastająca nadwaga.
  • Osoby dotknięte chorobą są uzależnione od pomocy otoczenia we wszystkich fazach życia.

Powikłania

  • Choroby współistniejące związane z otyłością
  • Współistniejące choroby psychiczne, w tym:
    • wahania nastroju
    • gwałtowne wybuchy gniewu
    • skin picking
    • zachowania kompulsywne
    • psychozy

Rokowania

  • Ciężka otyłość jest często główną przyczyną zwiększonej podatności na choroby i przedwczesnej śmiertelności u osób z zespołem Pradera-Williego.

Dalsze postępowanie

  • Zespół Pradera-Williego jest leczony i monitorowany przez całe życie pacjenta.
  • Szczególną uwagę należy zwrócić na unikanie nadwagi i związanych z nią chorób wtórnych.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Quellen

Literatur

 

Autor*innen

  • Lino Witte, Dr. med., Arzt in Weiterbildung Allgemeinmedizin, Frankfurt a. M.
Q871
Zespół Angelmana Otyłość Wnętrostwo Niskorosłość Chromosom 15 Hiperfagia Skubanie skóry
Zespół Pradera-Williego
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja:Wrodzona niepełnosprawność z objawami fizycznymi i psychicznymi spowodowana wadą genetyczną chromosomu 15. Powoduje to nieprawidłową ekspresję genów zlokalizowanych głównie w podwzgórzu.
Pediatria
Zespół Pradera i Willego
/link/eb06c71718154b618a2282c21ee5300f.aspx
/link/eb06c71718154b618a2282c21ee5300f.aspx
zespol-pradera-i-willego
SiteDisease
Zespół Pradera i Willego
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no
pl
pl
pl