Bilirubina bezpośrednia

Zakres referencyjny

Jednostka stosowana: mg/dl, jednostka SI: µmol/l

• 1 mg/dl = 17,10 µmol/l
• 1 µmol/l = 0,06 mg/dl

Dla obu płci:

• 1,7–6,8 μmol/l (0,1–0,4 mg/dl)

Wskazania

• Diagnostyka, diagnostyka różnicowa i dalsze postępowanie w przypadku żółtaczki
• Diagnostyka hemolizy (podwyższony poziom bilirubiny pośredniej)

Różnicowanie między bilirubiną bezpośrednią i pośrednią jest możliwe tylko na podstawie wartości bilirubiny (całkowitej) zbadanej z odpowiednią dokładnością >> 2 mg/dl.

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica, 1 ml
• Metoda: fotometria
• Aby uniknąć hemolizy surowicę należy odwirować, jeśli próbka jest transportowana przez długi czas. Chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych podczas transportu.
• Środek kontrastowy zieleń indocyjaninowa zmieniazawyża wartości bilirubiny bezpośredniej 12-krotnie (1200%).
  • Zieleń indocyjaninowa jest usuwana z organizmu z okresem półtrwania wynoszącym około 5–10 minut.

Ocena wyników badań histopatologicznychlaboratoryjnych

Zwiększone stężenie bilirubiny bezpośredniej w:  żółtaczce wewnątrzwątrobowej:

• Zaburzenia pierwotne (hiperbilirubinemia czynnościowa)
  • zespół Gilberta
  • zespół Dubina-Johnsona
  • zespół Rotora
  • zespół Criglera-Najjara
• Wtórne zaburzenia metabolizmu bilirubiny
  • zapalenie wątroby
  • marskość wątroby
  • stłuszczenie wątroby
  • rak wątrobowokomórkowy
  • przerzuty nowotworowe do wątroby
  • zatrucie (alkohol, narkotyki, rozpuszczalniki organiczne, zatrucie grzybami)
  • uszkodzenie komórek wątroby wywołane lekami
  • sepsa
  • zapalenie dróg żółciowych
  • leptospiroza

Zwiększone w żółtaczce pozawątrobowej:

• Cholestaza
  • kamica pęcherzyka żółciowego
  • rak dróg żółciowych
  • rak trzustki
  • atrezja dróg żółciowych
• Odrzucenie po przeszczepie wątroby

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

W celu diagnostyki żółtaczki często przydatne jest oznaczenie bilirubiny całkowitej, bezpośredniej i pośredniej.