Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Zapalenie błony bębenkowej, pęcherzowe

Streszczenie

  • Definicja: Szczególna postać ostrego zapalenia ucha środkowego, w której na błonie bębenkowej tworzą się pęcherzyki.
  • Częstość występowania: Występuje w ok. 5% przypadków ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci w wieku poniżej 2 lat, ale może również wystąpić u starszych dzieci i dorosłych.
  • Objawy: Silne bóle ucha, zwykle intensywniejsze niż w przypadku zwykłego zapalenia ucha środkowego lub zewnętrznego.
  • Wyniki: Stwierdzone otoskopowo zmiany błony bębenkowej w postaci sinawych pęcherzy wypełnionych płynem.
  • Diagnostyka: Nie ma konieczności wykonywania badań uzupełniających.
  • Leczenie: Objawowe, jak w ostrym zapaleniu ucha środkowego bez pęcherzy, w razie potrzeby antybiotykoterapia.
  • Profilaktyka:Karmienie piersią. Unikanie czynników ryzyka, takich jak narażenie na dym papierosowy i smoczki.

Informacje ogólne

Definicja

  • Ostre zapalenie ucha środkowego, któremu towarzyszy tworzenie się pęcherzyków na błonie bębenkowej1.
  • Zapalenie błony bębenkowej może rozwinąć się na podłożu zapalenia ucha środkowego pod wpływem działania wirusów lub bakterii (zwłaszcza Streptococcus pneumoniae lub mykoplazmy)2.

Częstość występowania

  • Występuje w około 5% przypadków ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci w wieku poniżej 2 lat, ale może pojawić się również u starszych dzieci i dorosłych3.

Etiologia i patogeneza

  • Współczynnik chorobowości dla wirusów, bakterii i mykoplazm w pęcherzowym zapaleniu błony bębenkowej nie wydaje się znacząco różny niż w niepęcherzowym zapaleniu ucha środkowego.
  • Choroba zwykle występuje w połączeniu z ostrym zapaleniem ucha środkowego.
  • W większości przypadków ostrego zapalenia błony bębenkowej w płynie za błoną bębenkową można wykryć patogen bakteryjny; rola wirusów oddechowych jest nadal niejasna3.
  • U dorosłych może występować związek z zakażeniami opryszczką.

Czynniki predysponujące

ICD-10

  • H73 Inne zaburzenia błony bębenkowej
    • H73.0 Ostre zapalenie błony bębenkowej
      • w tym ostre zapalenie błony bębenkowej, pęcherzowe zapalenie błony bębenkowej
      • bez zapalenia ucha środkowego (H65–H66)

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Typowe wyniki badania z zaczerwienieniem i pęcherzykami na błonie bębenkowej

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Silne bóle ucha, zwykle silniejsze niż w izolowanym zapaleniu ucha środkowego lub zewnętrznego4-5
  • Nagle występujące bóle mogą utrzymywać się przez okres od 24 do 48 godzin.
  • Najczęściej ostry początek choroby: gorączka, złe samopoczucie, drażliwość
  • Często oznaki i objawy zapalenia ucha środkowego: zaczerwienienie błony bębenkowej i otalgia
  • Często poprzedzone przeziębieniem
  • Możliwa gorączka 38–39°C, osłabienie słuchu
  • W przypadku samoistnej perforacji błony bębenkowej ból najczęściej się zmniejsza, a z przewodu słuchowego wypływa wydzielina.

Badanie przedmiotowe

  • Pęcherzowe, wypełnione płynem, niebieskawo-sinawe zmiany w błonie bębenkowej
  • Czasami występują pęcherzyki krwotoczne6.
  • Ubytek słuchu i gorączka mogą wskazywać na przyczynę bakteryjną.
  • Rozpoznanie opiera się na otoskopowym uwidocznieniu pęcherzyków na błonie bębenkowej.
  • Procedura otoskopii:
    • w celu zbadania przewodu słuchowego odciągnąć małżowinę uszną do tyłu i do góry i usunąć zalegające czopy woskowiny
      • Nie należy jednak wymuszać wglądu.
    • w każdym przypadku zbadać i porównać obie błony bębenkowe
      • W tym przypadku do oceny należy zapewnić dobre oświetlenie.
    • W zasadzie najpierw powinno się zbadać zdrowe ucho (zwłaszcza u małych dzieci, współpraca!); zwłaszcza jeśli lejek do ucha nie jest zmieniany, aby uniknąć możliwego rozprzestrzeniania się zarazków.

Dalsze badania w praktyce lekarza rodzinnego

  • Badania krwi: niezalecana rutynowo

Diagnostyka u specjalisty

  • Tympanometria: może potwierdzać rozpoznanie, ale ma ograniczoną swoistość, a ponadto nie ma prawie żadnego wpływu na strategię leczenia.
  • Badanie mikrobiologiczne: w przypadku istotnych powikłań i nawrotów zapalenia ucha należy dążyć do diagnostyki mikrobiologicznej u specjalisty.

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Z reguły skierowanie nie jest konieczne.
  • Skierowanie do laryngologa może być przydatne w następujących przypadkach:
    • pogorszenie mimo leczenia antybiotykami
    • nawracające ostre zapalenia ucha środkowego
    • niewidoczna błona bębenkowa lub nipewność rozpoznania
    • założona rurka tympanostomijna
    • przy podejrzeniu hiperplazji migdałków lub przerostu migdałka gardłowego
  • Wskazania do hospitalizacji:
    • powikłania, jak np. zapalenie wyrostka sutkowatego
    • utrudnienia antybiotykoterapii doustnej (dzieci z silnymi wymiotami lub niemowlęta w wieku <6 miesięcy)>
    • pacjenci po wszczepienie implantu ślimakowego w ciągu ostatnich 2 miesięcy

Leczenie

Ogólne informacje o terapii

  • Leczenie jest podobne jak w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego bez pęcherzy.
  • Leki przeciwbólowe (często potrzebne silniejsze niż w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego)7
  • Ewentualnie nakłucie
  • Antybiotyki tylko w przypadku powikłań zakaźnych

Zalecenia dla pacjentów

  • Uniesienie głowy może nieco złagodzić bóle.
  • Środki przeciwbólowe w razie potrzeby, nie więcej niż podana dawka maksymalna
  • Spray do nosa z lekiem obkurczającym i żucie gumy (u starszych dzieci) mogą poprawić wentylację trąbki Eustachiusza, dzięki czemu wydzielina z ucha środkowego może lepiej odpływać.
  • Odpoczynek fizyczny
  • Przyjmowanie dostatecznej ilości płynów
  • Troskliwość wobec pacjentów dotkniętych bólem (najczęściej dzieci)

Leczenie farmakologiczne

  • U pacjentów immunokompetentnych choroba ustępuje samoistnie i nie wymaga regularnej antybiotykoterapii.
  • Często konieczne jest leczenie przeciwbólowe, np. :2
    • zastosowanie paracetamolu lub ibuprofenu
      • Ibuprofen może mieć nieco silniejsze działanie przeciwbólowe
      • wada: stosowanie w postaci syropu możliwe dopiero od 6 miesiąca życia
    • paracetamol: dawka maks. 60 mg/kg m.c. na dobę, podzielone na 3–4 dawki
    • ibuprofen: dawka maks. 20–30 mg/kg m.c. na dobę (zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego maks. 30 mg/kg m.c. na dobę), podzielone na 3–4 dawki
    • kwas acetylosalicylowy: niewskazany do analgezji w zakażeniach wirusowych u dzieci ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a
    • krople do nosa: z patofizjologicznego punktu możliwe są korzyści, zwłaszcza w nieżycie nosa.
      • Lepszy drenaż, lepsze przyjmowanie płynów przez dziecko i lepszy sen są zakładane w przypadku udrożnienia błony śluzowej nosa.

Antybiotykoterapia

  • Wskazania do stosowania antybiotyków tylko w następujących przypadkach:
    • ciężkie zapalenie ucha środkowego
    • w pierwszych 6 miesiącach życia
    • w pierwszych dwóch latach życia w obustronnym zapaleniu błony bębenkowej
    • wyciek z ucha z utrzymującymi się dolegliwościami (ból i/lub gorączka)
    • pacjenci z czynnikami ryzyka, m.in. niedobór odporności, ciężkie choroby podstawowe, grypa, rurki tympanostomijne, wady czaszki
  • Ponieważ zakażenia wirusowe, bakteryjne lub mykoplazmowe są trudne do odróżnienia, przepisywane są antybiotyki, które są ogólnie skuteczne przeciwko patogenom zapalenia ucha środkowego.
  • Przy wskazaniach do zastosowania antybiotyku
    • leki z wyboru
      • amoksycylina 50–90 mg/kg m.c. w 2–3 pojedynczych dawkach doustnie
      • Dawkę można zwiększyć do 80-90 mg/kg masy ciała/dobę u dzieci, które w ciągu ostatnich 30 dni były wstępnie leczone ampicyliną lub niedawno przebywały w krajach o wysokim wskaźniku pneumokoków opornych na penicylinę.
      • Połączenie z kwasem klawulanowym należy wziąć pod uwagę tylko w przypadku znanej oporności na beta-laktamazy lub niepowodzenia leczenia.
    • Leki drugiego wyboru
      • doustna cefalosporyna 2. generacji, np. cefuroksym 20–30 mg/kg m.c. na dobę
      • w przypadku alergii na penicyliny/cefalosporyny: makrolid np. erytromycyna przez 7 dni
      • aminopenicylina + inhibitor beta-laktamazy
      • kotrimoksazol (dorośli)
      • doksycyklina (od 9 roku życia)
  • w przypadku czynników ryzyka i powtarzających się nawrotów
    • aminopenicylina + inhibitor beta-laktamazy — lub —
    • cefpodoksym (cefalosporyna trzeciej generacji)

Terapia prowadzona przez specjalistów laryngologów

  • Ewentualnie otwieranie pęcherzyków za pomocą myringotomu w celu złagodzenia bólu2

Profilaktyka

Szczepienia

  • Haemophilus influenzae
    • Szczepienie przeciwko Haemophilus influenzae typu B jest obecnie zalecane dla wszystkich dzieci (m.in. patogeny wywołujące zapalenie nagłośni, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie płuc).
  • Pneumokoki
    • W skali międzynarodowej po wprowadzeniu szczepienia przeciw pneumokokom zaobserwowano niewielką tendencję spadkową częstości występowania zapalenia ucha środkowego i zapalenia błony bębenkowej u dzieci.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Trwa przez kilka dni.
  • Zwykle w ciągu od 1 do 2 dni następuje samoistna perforacja pęcherzyków.

Powikłania

Rokowanie

informacje dla pacjentów

O czym należy poinformować pacjenta?

  • Nieszkodliwa i niegroźna choroba, która ustępuje samoistnie.

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

220px-Otitis_media_bullös.jpg
Zapalenie błony bębenkowej (źródło: Wikipedia)

Quellen

Literatur

  1. Klein JO, Pelton S. Acute otitis media in children: Epidemiology, microbiology, clinical manifestations, and complications. UpToDate, last updated Nov, 2021. UpToDate
  2. Miyamoto RT. Bullöse Myringitis. Indiana University School of Medicine. 2019. www.msdmanuals.com. www.msdmanuals.com
  3. Chung J, Lee DY, Kim YH. Management of myringitis: Current concepts and review. Laryngoscope. 2018 Sep;128(9):2157-2162. doi: 10.1002/lary.27179. Epub 2018 Mar 24. PMID: 29573362. https://onlinelibrary.wiley.com. onlinelibrary.wiley.com
  4. McCormick DP, Saeed KA, Pittman C, et al. Bullous myringitis: a case-control study. Pediatrics 2003; 112: 982. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Hausdorff WP, Yothers G, Dagan R, et al. Multinational study of pneumococcal serotypes causing acute otitis media in children. Pediatr Infect Dis J 2002; 21: 1008. PubMed
  6. Kotikoski MJ, Kleemola M, Palmu AA. No evidence of Mycoplasma pneumoniae in acute myringitis. Pediatr Infect Dis J 2004; 23: 465. PubMed
  7. Kasinathan S, Kondamudi NP. Bullous Myringitis. 2021 Mar 16. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2021 Jan–. PMID: 31971705. www.ncbi.nlm.nih.gov. www.ncbi.nlm.nih.gov

Autor*innen

  • Moritz Paar, Dr. med., Facharzt für Allgemeinmedizin, Münster
H73; H730
Bulløs myringitt myringitt trommehinne Myringitt, bulløs
Ostre zapalenie ucha środkowego Pęcherze na błonie bębenkowej Ból ucha
Zapalenie błony bębenkowej, pęcherzowe
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Szczególna postać ostrego zapalenia ucha środkowego, w której na błonie bębenkowej tworzą się pęcherzyki. Częstość występowania: Występuje w ok. 5% przypadków ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci w wieku poniżej 2 lat, ale może również wystąpić u starszych dzieci i dorosłych.
Laryngologia
Pęcherzykowe zapalenie błony bębenkowej
/link/194fb1dd37c548439951299a21cafd46.aspx
/link/194fb1dd37c548439951299a21cafd46.aspx
pecherzykowe-zapalenie-blony-bebenkowej
SiteDisease
Pęcherzykowe zapalenie błony bębenkowej
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no
pl
pl
pl