Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Hirsutyzm

Informacje ogólne

Definicja

  • Zwiększone owłosienie u kobiet na innych częściach ciała niż np. na głowie, pod pachami lub w okolicy narządów płciowych, tj. w obszarach zależnych od androgenów.1
  • Zaburzenie to jest oznaką zwiększonej stymulacji androgenowej mieszków włosowych, zwykle spowodowanej zwiększonym poziomem krążących androgenów (endogennych lub egzogennych) lub innymi zmianami w biologii włosów, takimi jak zwiększona wrażliwość mieszków włosowych na androgeny.2
  • Granica między prawidłowym a nadmiernym owłosieniem jest płynna.
    • Tylko połowa przypadków łagodnego hirsutyzmu przy prawidłowym miesiączkowaniu wynika z hiperandrogenizmu.2
    • Nie jest jednak jasne, jak często u drugiej połowy kobiet występuje subkliniczny – łagodny lub poprzedzający – hiperandrogenizm, na przykład z powodu wcześniej nierozpoznanego zespołu policystycznych jajników.2
  • Hirsutyzm jest tylko jednym z wielu objawów hiperandrogenizmu. Inne objawy to:
  • Nadmierne owłosienie to termin określający ogólnie zwiększone owłosienie ciała u mężczyzn lub kobiet. Chociaż zgodnie z ICD-10 hirsutyzm (L68.0) jest podtypem nadmiernego owłosienia (L68.-), na całym świecie powszechne jest stosowanie terminu nadmierne owłosienie u kobiet tylko w odniesieniu do niezależnego od androgenów zwiększonego owłosienia ciała.1

Częstość występowania

  • Współczynnik chorobowości w odniesieniu do hirsutyzmu szacowany jest u kobiet w wieku rozrodczym na ok. 5-15%.3-5 Jednak wiarygodne szacunki oparte na rzetelnych danych dotyczących chorobowości nie były dotychczas możliwe.6
  • Hirsutyzm rozwija się u 70-80% kobiet z podwyższonym poziomem androgenów.4

przyczyny

  • Sekcję opracowano na postawie tego źródła2.
  • U ponad 80% osób dotkniętych hirsutyzmem jest on spowodowany podwyższonym poziomem androgenów, np. w przypadku:
  • Około 5-20% wszystkich dotkniętych hirsutyzmem i około połowa prawidłowo miesiączkujących kobiet z jedynie łagodnym hirsutyzmem ma idiopatyczny hirsutyzm (patrz sekcja Diagnostyka różnicowa).
    • Nie jest jasne, czy hirsutyzm idiopatyczny wynika ze zmienionych mechanizmów działania androgenów w mieszkach włosowych (hiperandrogenizm skórny), czy z innych zmian w biologii włosów.
    • Nieznaczny wzrost owłosienia w okresie menopauzy jest normalny i związany ze spadkiem produkcji endogennego estrogenu.

Czynności diagnostyczne

Zadania diagnostyczne

  • Należy rozróżnić:
  • Diagnostyka zawsze w przypadku:
    • szybkiego rozwoju, zwykle krótszego niż 1 rok
    • szybkiego zwiększania się hirsutyzmu i (innych) objawów wirylizacji
    • Początek po 20. roku życia, tj. poza okresem dojrzewania.

Ocena konieczności diagnostyki

  • Stopień hirsutyzmu w skali Ferrimana-Gallweya
    • Każdy z 9 regionów ciała wrażliwych na androgeny ma przypisany wynik od 0 (nieowłosiony) do 4 (owłosienie wyraźnie męskie). 9 wartości punktowych jest sumowanych do wyniku całkowitego. U kobiet pochodzenia środkowoeuropejskiego łączny wynik do 8 jest prawidłowy.2
    • Wartości prawidłowe:2
      • u kobiet pochodzenia europejskiego lub czarnego afrykańskiego: < 8
      • u kobiet z basenu Morza Śródziemnego i Środkowego Wschodu: < 9–10
      • u kobiet z Ameryki Południowej: < 6
      • u kobiet z Azji między < 2 (np. chińskie kobiety Han) i < 7 (np. kobiety z południowych Chin).
  • Wiek w momencie wystąpienia choroby
  • Dolegliwości osób dotkniętych chorobą w związku ze zwiększonym owłosieniem

Patologie

  • Podwyższony poziom testosteronu u kobiet z hirsutyzmem jest zwykle spowodowany zwiększonym wydzielaniem LH w przysadce mózgowej. Stymuluje to miejscową produkcję androgenów w jajnikach.
  • Siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEAS) to męski hormon płciowy, który jest wytwarzany prawie wyłącznie w nadnerczach i rzadko stanowi przyczynę hirsutyzmu.7
  • Prawie cały krążący testosteron jest związany z globuliną wiążącą hormony płciowe (SHBG) i albuminami, podczas gdy najbardziej aktywną biologicznie formą jest wolny testosteron.8
  • W okresie dojrzewania wzrasta produkcja androgenów, co wyjaśnia wzrost włosów w okolicy pach i narządów płciowych. Jednak u dziewcząt wzrost androgenów nie jest na tyle wysoki, aby np. doszło do stymulacji owłosienia brody.
  • 80-90% wszystkich kobiet z hirsutyzmem ma mierzalną hiperandrogenemię, a większość kobiet z poziomem androgenów w surowicy powyżej dwukrotności normy ma hirsutyzm w mniejszym lub większym stopniu. Jednak w przeciwieństwie do innych objawów wirylizacji stopień hirsutyzmu nie wykazuje wyraźnie potwierdzalnej korelacji z poziomem androgenów.5

Przyczyna konsultacji

  • Nadmierne owłosienie ciała
    • Objaw ten może stanowić ogromne obciążenie psychiczne i mieć znaczący wpływ na jakość życia.
  • Zaniepokojenie przyczynami

Niebezpieczna choroba wymagająca leczenia

  • Guzy wytwarzające androgeny
    • Uwaga przy niedawnym pojawieniu się i szybkim zwiększeniu ilości owłosienia!

ICD-10

  • L68 Nadmierne owłosienie
    • L68.0 Hirsutyzm

rozpoznaniach różnicowych

Hirsutyzm idiopatyczny

  • Hirsutyzm bez hiperandrogenemii2
  • Często występowanie rodzinne. Współczynnik chorobowości różny w zależności od grupy etnicznej.
  • Rozpoczyna się wkrótce po okresie dojrzewania i postępuje powoli. Kobieta ma regularny cykl menstruacyjny.
  • Jajniki są prawidłowej wielkości.
  • Bez cech nowotworu wytwarzającego androgeny; prawidłowa czynność kory nadnerczy

Zespół policystycznych jajników (PCOS)

Przerost kory nadnerczy

  • Rzadki, występuje u mniej niż 5% kobiet z hiperandrogenizmem.1,9
  • Mogą występować silny hirsutyzm, trądzikzaburzenia miesiączkowania oraz niepłodność.
  • Może być wrodzona lub pojawić się późno.
  • Pojawiający się późno przerost kory nadnerczy pokrywa się klinicznie z PCOS.

Guzy nadnerczy lub jajników wytwarzające androgeny

  • Bardzo rzadko, dotyczą tylko 0,2% kobiet z hiperandrogenizmem.9
  • Najczęściej guz jajnika (najczęściej arrhenoblastoma), rzadziej w nadnerczach (rak nadnerczy o złym rokowaniu). Ponad połowa z nich to guzy złośliwe.10
  • Początek poza okresem dojrzewania
  • Szybki wzrost owłosienia ciała, cechy wirylizacji
    • Trądzik, przerost łechtaczki, głębszy głos, zwiększone libido, zwiększenie masy mięśniowej, rzadkie miesiączkowanie lub jego brak, zanik tkanki piersi lub prawidłowych kobiecych kształtów, nieprzyjemny zapach potu, utrata włosów na skroni i łysienie.
  • Znacznie podwyższony poziom androgenów
  • Jeśli guz produkuje inne hormony kory nadnerczy, pacjent może również cierpieć na bóle głowy, pocenie się, nudności i wymioty, zaburzenia sercowo-naczyniowe i metaboliczne.

hiperprolaktynemia

  • Rzadka przyczyna hirsutyzmu
  • Często wywoływany przez leki (patrz poniżej) lub wytwarzające prolaktynę mikrogruczolaki w przysadce mózgowej.
  • Kobiety mogą cierpieć na zanik miesiączki (pierwotny, wtórny), mlekotok i niepłodność.
  • Mężczyźni na zaburzenia erekcji i niepłodność
  • W razie potrzeby Objawy obecności guza w siodle tureckim takie jak ubytek pola widzenia i ból głowy

Wywołane przez leki

  • Hirsutyzm może być spowodowany przez wiele różnych leków, jak np. :1
    • neuroleptyki, m.in.:
      • Arypiprazol
      • olanzapina
    • leki przeciwdepresyjne, m.in.:
      • Bupropion
      • fluoksetyna
      • paroksetyna
      • trazodon
      • wenlafaksyny
    • leki przeciwpadaczkowe, m.in.:
      • karbamazepina
      • klonazepam
      • lamotrygina
      • pregabalina
      • zonisamid
    • kortykosteroidy ogólnoustrojowe
    • leki immunosupresyjne i immunomodulatory, m.in.:
      • Cyklosporyna
      • Interferon-alfa
      • mykofenolan,
      • takrolimus
    • dantrolen (środek zwiotczający mięśnie stosowany w leczeniu hipertermii złośliwej)
    • diazoksyd (do leczenia hipoglikemii)
    • donepezil (lek przeciw demencji)
    • estrogeny
    • izotretynoina (retinoid stosowany w leczeniu ciężkiego trądziku)
    • progestyny (analogi progestagenów), np. w ramach doustnejantykoncepcji
      • Doustne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel, noretyndron i norgestrel często mają silniejsze działanie androgenne niż preparaty zawierające etynodiol, norgestymat i dezogestrel.
    • testosteron i jego analogi (np. anaboliki).
  • Leki powodujące hiperprolaktynemię mogą również prowadzić do hirsutyzmu. Są to na przykład: :
    • neuroleptyki takie jak:
      • Haloperydol
      • chlorpromazyna
      • amisulpiryd
      • Rysperydon
      • zotepina
      • zyprazydon
      • olanzapina
    • leki przeciwdepresyjne (więcej informacji w artykule Depresja), takie jak:
      • SSRI
      • TCA
      • inhibitory MAO
    • metoklopramid
    • estrogeny
    • doustne środki antykoncepcyjne (20-30% kobiet poniżej 35 μg etynyloestradiolu).
  • Inne leki mogą wywoływać niezależne od androgenów nadmierne owłosienie, np.  
    • acytretyna (retinoid stosowany w leczeniu chorób skóry, takich jak łuszczyca)
    • cetyryzyna (lek przeciwhistaminowy 2. generacji)
    • citalopram (SSRI)
    • glikokortykosteroidy miejscowe
    • etonogestrel, implant podskórny do antykoncepcji hormonalnej
    • fenytoina (lek przeciwpadaczkowy)
    • minoksydyl (w leczeniu łysienia androgenowego).

Otyłość

  • Zobacz artykuł Nadwaga/otyłość.
  • Może jej towarzyszyć zwiększona produkcja androgenów.

wywiadzie lekarskim

Na co należy zwrócić szczególną uwagę? 

Inne przypadki w rodzinie?

  • U około połowy kobiet dotkniętych tą chorobą dotknięci są również inni członkowie rodziny.

Początek dolegliwości?

  • Początek w młodym wieku sugeruje zespół policystycznych jajników.11
  • Wystąpienie w wieku 50 lat lub starszym może wskazywać na hipertekozę jajników (przerost warstwy wewnętrznej osłonki pęcherzykowej w jajnikach) lub chorobę nowotworową.

Szybki rozwój?

  • Szybki rozwój w krótkim okresie czasu może wskazywać na chorobę hormonalną lub guz w nadnerczach lub jajnikach.

Czas wystąpienia pierwszej miesiączki

Zaburzenia miesiączkowania?

Bezdzietność?

  • Kobiety z zespołem policystycznych jajników mają ograniczoną płodność.

Bóle brzucha?

  • Objawy procesów patologicznych w jamie brzusznej?

leki?

  • Czy kobieta dotknięta chorobą przyjmuje leki androgenne (sterydy anaboliczne, fenytoinę, danazol, minoksydyl, cyklosporynę, doustne środki antykoncepcyjne)?
  • Aripiprazol, bimatoprost, bupropion, karbamazepina, klonazepam, glikokortykosteroidy, cyklosporyna, dantrolen, diazoksyd, donepezil, estrogeny, eszopiklon, fluoksetyna, interferon alfa, izotretynoina, lamotrygina, leuprolid, mykofenolan, olanzapina, paroksetyna, pregabalina, progestageny, selegilina, takrolimus, testosteron, tiagabina, trazodon, wenlafaksyna, zonisamid?

Inne czynniki

Badanie fizykalne

Cechy wirylizacji?

  • Owłosienie typu męskiego
  • Powiększona krtań
  • Wzrost łechtaczki
  • Zanik piersi
  • Masa mięśniowa typu męskiego
  • trądzik

Objawy zespołu endokrynologicznego?

  • Hirsutyzm
  • rozstępy
  • Otyłość brzuszna - "bawoli garb"
  • twarz księżycowata
  • Cienka, zanikowa skóra z osłabionym gojeniem ran i słabą odpornością
  • wylewy krwawe do skóry
  • Miopatia proksymalna
  • Osteoporoza: Cechy złamania kompresyjnego
  • Zwiększona drażliwość
  • Zanik miesiączki (pierwotny, wtórny)
  • Zmniejszona odporność na infekcje
  • Zmiany psychiczne, przede wszystkim depresja
  • Mlekotok

Inne objawy?

  • BMI i obwód talii
  • ciśnienia krwi

Badanie uzupełniające

W gabinecie lekarza rodzinnego

U specjalisty - endokrynologia/ginekologia

  • Badanie ginekologiczne i USG przezpochwowe
  • Androgeny w surowicy
    • Łagodny hirsutyzm charakteryzuje się prawidłowym lub nieznacznie podwyższonym poziomem androgenów.
    • Zespół policystycznych jajników
      • 60-80% kobiet z PCOS ma podwyższony poziom testosteronu.
    • Nowotwory charakteryzują się znacznym podwyższeniem:
      • testosteronu >> 7 nmol/l - przy czym wartości referencyjne różnią się w zależności od laboratorium.
      • siarczanu dehydroepiandrosteronu (DHEA-S) >> 19 µmol/l, co wskazuje na przyczyny nadnerczowe6, ale jest to niewiarygodne badanie, którego wynik jest często nieco za wysoki.15
    • globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG)
      • W hiperandrogenizmie jest często niska.
    • Stopień hirsutyzmu koreluje tylko warunkowo z poziomem androgenów.
  • Inne hormony
    • Prolaktyna jest podwyższona w przypadku występowania guza prolaktynowego.
    • 17-OH progesteron jest podwyższony w przypadku niedoboru 21-hydroksylazy
    • Kortyzol w surowicy jest podwyższony w zespole Cushinga 
    • LH/FSH są oznaczane przy podejrzeniu zespołu policystycznych jajników, ale równie dobrze mogą być prawidłowe w PCOS.
  • Ewent. inne badania obrazowe
    • TK lub MRI jamy brzusznej
      • TK lub MRI nadnerczy mogą być pomocne w różnicowaniu między gruczolakiem a rakiem.16
    • TK/MRI głowy (przysadka mózgowa)
    • Laparoskopia
    • Angiografia

Postępowanie i zalecenia

Wskazania do skierowania

  • Jeżeli kobieta z hirsutyzmem chce się poddać leczeniu, może być w większości przypadków leczona przez lekarza rodzinnego.
  • Pełna diagnostyka hormonalna przeprowadzona przez specjalistę jest konieczna u pacjentek, u których podejrzewany jest proces nowotworowy w obrębie jajników lub nadnerczy, w następujących przypadkach:  
    • szybko postępujący hirsutyzm
    • nagłe wystąpienie objawów
    • wirylizacja.
  • Oznaczenie poziomu androgenów jest wskazane u kobiet z podwyższonym wynikiem w skali Ferrimana-Gallweya (patrz wyżej) i u kobiet z niepożądanym miejscowym wzrostem włosów - nawet przy prawidłowym całkowitym wyniku w skali Ferrimana-Gallweya.2
  • Pacjentki, u których podejrzewa się występowanie guza wytwarzającego androgeny, powinny zostać skierowane do endokrynologa i/lub ginekologa.
  • Pacjentki z podejrzeniem choroby endokrynologicznej powinni być kierowane do przychodni endokrynologii internistycznej lub ginekologicznej, np. w podejrzeniu:
  • Pacjentki z zespołem PCO powinny zostać skierowane do gabinetu ginekologicznego.

Działania

Informacje ogólne

  • Redukcja masy ciała
    • Zalecana osobom z nadwagą, ponieważ nadwaga prowadzi do zwiększonego poziomu androgenów, zwiększonego ryzyka cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych.17
  • Hirsutyzm polekowy jest leczony poprzez zmniejszenie dawki lub odstawienie leku.

Leczenie objawowe

  • Jeśli podstawowa przyczyna hirsutyzmu nie jest uleczalna, stosuje się leczenie objawowe.
  • Miejscowe usuwanie owłosienia4
    • golenie
    • krem do depilacji18
    • zabiegi laserowe19-20
    • fotoepilacja
    • epilacja mechaniczna
    • elektroepilacja
  • Żaden z powyższych zabiegów nie prowadzi do zwiększonego wzrostu włosów po zakończeniu leczenia.15

Leczenie farmakologiczne

  • Leki w przypadku umiarkowanych lub ciężkich dolegliwości
    • Działają poprzez hamowanie produkcji androgenów lub poprzez blokowanie działania androgenów na mieszki włosowe.7Maksymalny sukces terapeutyczny wymaga od 9 do 12 miesięcy leczenia.
    • Lekiem pierwszego wyboru u kobiet przed menopauzą jest inhibitor owulacji obniżający poziom testosteronu (połączenie estrogenu i progesteronu).2,7
      • Hamuje produkcję LH i wzrost włosów w obszarach skóry wrażliwych na androgeny.
      • Należy stosować preparaty z antyandrogennymi progestagenami, takimi jak drospirenon lub octan cyproteronu.
      • U kobiet z podwyższonym ryzykiem zakrzepowo-zatorowym: Należy wybrać inhibitor owulacji z możliwie najniższą dawką etynyloestradiolu (zwykle 20 μg) i progestagenem o niskim ryzyku choroby zakrzepowo-zatorowej, np. lewonorgestrel. Więcej informacji znajduje się w artykule Wybór środka antykoncepcyjnego.
  • Po 6 miesiącach bez dostatecznej odpowiedzi: ew. dodatkowe podanie antyandrogenu2
    • Metaanaliza wykazała, że antyandrogeny są skuteczne w leczeniu hirsutyzmu u kobiet przed menopauzą (NNT = 3).21
    • Jednakże ze względu na ich potencjał teratogenny nie powinny być stosowane u kobiet w ciąży lub kobiet, które mogą zajść w ciążę.2,21
    • substancje do rozważenia:2
      • octan cyproteronu
      • spironolakton
      • finasteryd
  • Skuteczność terapeutyczna leczenia farmakologicznego w odniesieniu do wzrostu włosów jest raczej niska, ale długotrwałe leczenie może opóźnić wzrost włosów w przyszłości.
  • Stosowanie octanu cyproteronu w dawkach powyżej 25 mg na dobę wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia oponiaka.

Patienteninformationen

Patienteninformationen in Deximed

Quellen

Leitlinien

  • Endocrine Society. Evaluation and Treatment of Hirsutism in Premenopausal Women: An Endocrine Society Clinical Practice Guideline, Stand 2018. www.endocrine.org
  • Endocrine Society. Diagnosis and Treatment of Polycystic Ovary Syndrome, Stand 2013. www.endocrine.org

Literatur

  1. Bode D, Seehusen DA, Baird D. Hirsutism in women. Am Fam Physician 2012; 85: 373-80. PMID: 22335316  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=22335316[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=22335316[uid]" target="_blank">PubMed
  2. Martin KA, Anderson RR, Chang RJ, et al. Evaluation and Treatment of Hirsutism in Premenopausal Women: An Endocrine Society Clinical Practice Guideline. J Clin Endocrinol Metab. 2018;103(4):1233–1257. doi:10.1210/jc.2018-00241  http://dx.doi.org/10.1210/jc.2018-00241" href="http://dx.doi.org/10.1210/jc.2018-00241" target="_blank">DOI
  3. Azziz R, Woods KS, Reyna R, Key TJ, Knochenhauer ES, Yildiz BO. The prevalence and features of the polycystic ovary syndrome in an unselected population. J Clin Endocrinol Metab 2004; 89: 2745-9. PubMed
  4. Azziz R. The evaluation and management of hirsutism. Obstet Gynecol 2003; 101: 995-1007.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?cmd=Search&term=Obstet%20Gynecol%20%5Bta%5D%20AND%20101%5Bvol%5D%20AND%20995%5Bpage%5D" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?cmd=Search&term=Obstet%20Gynecol%20%5Bta%5D%20AND%20101%5Bvol%5D%20AND%20995%5Bpage%5D" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Somani N, Turvy D. Hirsutism: an evidence-based treatment update. Am J Clin Dermatol. 2014;15(3):247–266. doi:10.1007/s40257-014-0078-4  http://dx.doi.org/10.1007/s40257-014-0078-4" href="http://dx.doi.org/10.1007/s40257-014-0078-4" target="_blank">DOI
  6. Rosenfield RL. Hirsutism. N Engl J Med 2005; 353: 2578-88.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=N Engl J Med [ta]+AND+353[vol]+AND+2578[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=N Engl J Med [ta]+AND+353[vol]+AND+2578[page]" target="_blank">PubMed
  7. Deplewski D, Rosenfield RL. Role of hormones in pilosebaceous unit development. Endocr Rev 2000; 21: 363-92. PubMed
  8. Hogeveen KN, Cousin P, Pugeat M, Dewailly D, Soudan B, Hammond GL. Human sex hormone-binding globulin variants associated with hyperandrogenism and ovarian dysfunction. J Clin Invest 2002; 109: 973-81. PubMed
  9. Azziz R, Sanchez LA, Knochenhauer ES, et al. Androgen excess in women: experience with over 1000 consecutive patients. J Clin Endocrinol Metab 2004; 89: 453-62. PubMed
  10. Kaltsas GA, Isidori AM, Kola BP, et al. The value of the low-dose dexamethasone suppression test in the differential diagnosis of hyperandrogenism in women. J Clin Endocrinol Metab 2003; 88: 2634-43. PubMed
  11. Endocrine Society. Diagnosis and Treatment of Polycystic Ovary Syndrome, Stand 2013  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24151290" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24151290" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  12. Souter I, Sanchez LA, Perez M, Bartolucci AA, Azziz R. The prevalence of androgen excess among patients with minimal unwanted hair growth. Am J Obstet Gynecol 2004; 191: 1914-20. PubMed
  13. Rotterdam ESHRE/ASRM-Sponsored PCOS Consensus Workshop Group. Revised 2003 consensus on diagnostic criteria and long-term health risks related to polycystic ovary syndrome. Fertil Steril 2004; 81: 19-25. PubMed
  14. Azziz R. Diagnostic criteria for polycystic ovary syndrome: a reappraisal. Fertil Steril 2005; 83: 1343-6. PubMed
  15. Martin KA, Chang RJ, Ehrmann DA, et al. Evaluation and treatment of hirsutism in premenopausal women: an Endocrine Society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2008; 93: 1105-20. PubMed
  16. Fassnacht M, Kenn W, Allolio B. Adrenal tumors: how to establish malignancy? Endokrinol Invest. 2004; 27: 387-99.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?cmd=Search&term=J%20Endocrinol%20Invest%5Bta%5D%20AND%2027%5Bvol%5D%20AND%20387%5Bpage%5D" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?cmd=Search&term=J%20Endocrinol%20Invest%5Bta%5D%20AND%2027%5Bvol%5D%20AND%20387%5Bpage%5D" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  17. Koulouri O, Conway GS. A systematic review of commonly used medical treatments for hirsutism in women. Clin Endocrinol (Oxf) 2008; 68: 800-5.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17980017" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17980017" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  18. Balfour JA, McClellan K. Topical eflornithine. Am J Clin Dermatol 2001; 2: 197-201. PubMed
  19. Dierickx CC. Hair removal by lasers and intense pulsed light sources. Dermatol Clin 2002; 20: 135-146. PubMed
  20. Battle EF Jr, Hobbs LM. Laser-assisted hair removal for darker skin types. Dermatol Ther 2004; 17: 177-83. PubMed
  21. Swiglo BA, Cosma M, Flynn DN, et al. Antiandrogens for the treatment of hirsutism: a systematic review and metaanalyses of randomized controlled trials. J Clin Endocrinol Metab 2008; 93: 1153-60. PubMed
  22. Elamin MB, Murad MH, Mullan R, et al. Accuracy of diagnostic tests for Cushing's syndrome: a systematic review and metaanalyses. J Clin Endocrinol Metab 2008; 93: 1553-62. PubMed

Autor*innen

  • Thomas M. Heim, Dr. med., Wissenschaftsjournalist, Freiburg
L68; L680
cushing; hyperprolaktinämie; vermehrte Körperbehaarung; Hyperandrogenismus; Virilisierung; anomale Behaarung; Androgenspiegel; Cushing-Syndrom; PCOS; polyzystisches Ovarsyndrom; Androgene
Hirsutyzm
document-symptom document-nav document-tools document-theme
Zwiększone owłosienie u kobiet na innych częściach ciała niż np. na głowie, pod pachami lub w okolicy narządów płciowych, tj. w obszarach zależnych od androgenów.1
Endokrynologia/Diabetologia
Hirsutyzm
/link/d65f96f74c614d4ab6d21326f0476618.aspx
/link/d65f96f74c614d4ab6d21326f0476618.aspx
hirsutyzm
SiteProfessional
Hirsutyzm
K.Reinhardt@gesinform.de
siljeK.lango@nhiReinhardt@gesinform.no (patched by linkmapper)de
pl
pl
pl