Retrospektywne badanie przeprowadzone w gabinetach ginekologicznych w latach 2013–2015 z udziałem łącznie ponad 1 miliona pacjentek wykazało, że zakażenia wywołane przez Chlamydia to najczęstsza choroba przenoszona drogą płciową z chorobowością wynoszącą 0,59%1.
Podobne badanie przeprowadzone w gabinetach urologicznych w tym samym okresie z udziałem ponad 300 000 mężczyzn wykazało następujące wskaźniki chorobowości:
Choroba przenoszona drogą płciową wywoływana przez bakterię Klebsiella granulomatosis (Calymmatobacterium granulomatis).
częstość występowania
bardzo rzadkie
Występuje endemicznie w zachodniej Nowej Gwinei, na Karaibach, w południowych Indiach, południowej Afryce, południowo-wschodniej Azji, Australii i Brazylii.
Występuje częściej u mężczyzn i w niekorzystnych warunkach społeczno-ekonomicznych. Przypadki choroby rzadko są sprowadzane do Europy.
Droga zakażenia
Patogen jest przenoszony poprzez kontakt seksualny, a zaraźliwość jest stosunkowo niska. Możliwe jest pośrednie przenoszenie przez skażony materiał. Obserwuje się autozakażenie spowodowane przenoszeniem patogenów ze zmian zapalnych na inne błony śluzowe.
Wywiad i objawy
okres wylęgania od 1 tygodnia do 3 miesięcy
wysypka na zewnętrznych narządach płciowych o różnej morfologii
Najbardziej typowe są duże, wyraźne, zwykle bezbolesne owrzodzenia w okolicy anogenitalnej z czystą, gładką podstawą i wyraźnymi, uniesionymi krawędziami.
Rany są zwykle otwarte i łatwo krwawią.
możliwe limfadenopatia w wyniku wtórnego zakażenia bakteryjnego
lub zator limfatyczny i obrzęk
Diagnostyka
Trudno wykonać posiew tej bakterii.
mikroskopowa detekcja patogenów w biologicznym preparacie z utrwalonej tkanki barwionej odczynnikiem Giemsy (wewnątrzkomórkowe, dwubiegunowo zabarwione, kokoidalne pręciki, tzw. ciałka Donovana) lub za pomocą PCR
Działanie
Profilaktyka narażenia
doksycyklina, azytromycyna, cyprofloksacyna, erytromycyna (czas trwania leczenia 21 dni lub do całkowitego wyleczenia zmian)
Europejska Agencja Leków zaleca następujące ograniczenia w stosowania fluorchinolonów: szczególna ostrożność u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek; nie łączyć z glukokortykosteroidami; Niezalecane jako leczenie pierwszego rzutu w zakażeniach o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu.
Konieczne mogą być interwencje chirurgiczne (opracowanie chirurgiczne rany, wycięcie).
Pacjenci muszą przestrzegać abstynencji seksualnej do czasu zakończenia leczenia i całkowitego wygojenia zmian. Partnerzy seksualni powinni być poddać się konsultacji, badaniom i, w razie potrzeby, leczeniu za ich zgodą (zalecane jest badanie kontrolne po 3 miesiącach).
Obowiązek zgłaszania
Ludzki wirus T-limfotropowy (HTLV)
przyczyny
HTLV-1 i 2 mogą być przenoszone poprzez kontakt seksualny, kontakt z krwią lub z matki na dziecko, poprzez karmienie piersią lub przy porodzie.
U kobiet ryzyko zarażenia się podczas stosunku płciowego jest znacznie wyższe niż u mężczyzn.
częstość występowania
bardzo rzadkie
HTLV-1 został po raz pierwszy wykryty w latach 1979/80. Pierwotne obszary występowania to Japonia, Karaiby, Ameryka Północna i Południowa, Melanezja, północny Iran i Afryka.
Od 96 do 99% zakażeń przebiega bezobjawowo.
Wywiad i objawy
HTLV-1 może wywoływać dwa obrazy kliniczne: wysoce agresywną białaczkę dorosłych (białaczka dorosłych z komórek T, ATL) oraz chorobę ośrodkowego układu nerwowego, tropikalny niedowład spastyczny (TSP).
Białaczki wywołane przez HTLV charakteryzują się zmianami skórnymi, limfadenopatią, powiększeniem wątroby i śledziony, chłoniakami skóry, np. na nogach, a także hiperkalcemią.
Tropikalny niedowład spastyczny jest przewlekłą, postępującą chorobą demielinizacyjną.
Badanie uzupełniające
serologiczne wykrycie wirusa
Działanie
Nie istnieje leczenie, ani szczepionka; stosuje się chemoterapię.
Wywiad lekarski
Wywiad dotyczący podróży
Jakie choroby występują obecnie w kraju, do którego pacjent podróżował?
Jaki jest status oporności?
Na przykład w Azji coraz bardziej rozpowszechnione są szczepy rzeżączki oporne na cefalosporyny 3. generacji i azytromycynę.
Jakie rodzaje stosunku? Z osobą z grupy ryzyka? Bez prezerwatywy?
Kiedy?
Pierwsze objawy mogą pojawić się do 6 miesięcy po narażeniu.
Kiła wtórna może pojawić się kilka miesięcy później ze zmianami układowymi, wysypką skórną, łysieniem, limfadenopatią, zapaleniem wątroby i nefropatią.
Należy ich skierować do specjalistów w dziedzinie chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak dermatologia/wenerologia, ginekologia lub urologia, w zależności od sytuacji.
Diagnostyka w kierunku HIV po ewentualnym narażeniu i w przypadku jakichkolwiek podejrzeń klinicznych
Skierowanie przy ciężkich przebiegach
Partnerów/partnerki, z którymi pacjent miał kontakt na wakacjach i w domu, należy poinformować (przy wyrażeniu zgody) i w razie potrzeby poddać leczeniu.
Konsultacja przed wyjazdem
Informacje o bezpieczniejszym współżyciu i ryzyku chorób przenoszonych drogą płciową
Doradztwo w zakresie szczepień
Szczepionka na zapalenie wątroby typu B jest szczepionką wskazaną dla osób dorosłych z wysokim ryzykiem zakażenia, które nie były szczepione jako dzieci lub młodzież. Obejmuje to również ryzyko seksualne, takie jak zmiana partnerów seksualnych lub kontakt seksualny z nosicielami wirusa HBs-Ag oraz, w stosownych przypadkach, ryzyko podczas podróży poza Europę.
Szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A jest szczepieniem wskazanym dla osób o zachowaniach seksualnych o wysokim ryzyku zakażenia (zwłaszcza w przypadku praktyk oralno-analnych).
Szczepienie przeciwko zakażeniom wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) jest standardowym szczepieniem dla wszystkich dziewcząt i chłopców w wieku 9–14 lat, szczepienie uzupełniające do 17. roku życia.
Więcej informacji na temat szczepień przeciwko HPV dla dziewcząt, chłopców i dorosłych można znaleźć w artykule Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).
Ryzyko przeniesienia wirusa HIV zależy od różnych czynników:
poziom miana wirusowego
praktyki seksualne (stosunek analny wysokiego ryzyka, stosunek oralny niskiego ryzyka)
Wzrasta, jeśli w tym samym czasie występuje choroba weneryczna (np. kiła)
Stosunek płciowy z osobą zakażoną wirusem HIV
Stosunek bez zabezpieczenia (np. w wyniku pęknięcia prezerwatywy) aktywny lub bierny, pochwowy lub analny z osobą, o której wiadomo, że jest zakażona HIV:
Należy zalecić PEP, jeśli pacjent źródłowy jest nieleczony lub jeśli miano wirusowe wynosi >1000 kopii/ml, a także jeśli nie można określić statusu leczenia.
Należy proponować PEP, jeśli miano wirusowe pacjenta źródłowego wynosi 50–1000 kopii/ml.
Nie ma wskazań do PEP, jeśli pacjent źródłowy jest skutecznie leczony (miano wirusowe <50 kopii ml).>
Jeśli status HIV partnerów/partnerek seksualnych jest nieznany
Zaproponować PEP:
Po stosunku analnym lub pochwowym bez zabezpieczenia (łącznie z gwałtem i innymi formami przemocy seksualnej), jeśli istnieje zwiększone prawdopodobieństwo, że u partnerki seksualnej/partnera seksualnego może występować nieznane lub nieleczone zakażenie HIV, np. .
przy stosunkach płciowych między mężczyznami — lub —
U osób heteroseksualnych, jeśli partnerzy seksualni aktywnie zażywają narkotyki dożylne, pochodzą z regionu o wysokiej chorobowości HIV (np. Afryka Subsaharyjska) lub są biseksualni.
Brak wskazań do PEP w następujących przypadkach:
stosunek oralny
niezależnie od prawdopodobieństwa obecności nieleczonego zakażenia HIV u partnerów/partnerek seksualnych i niezależnie od rodzaju seksu oralnego (aktywny, bierny, połykanie nasienia)
pocałunki
kontakt wirusa HIV ze skórą
Quellen
Literatur
Jacob L, Böhler F, Kalder M, Kostev K. Prevalence and treatment of sexually transmitted diseases in gynecological practices in Germany: A retrospective study with more than 1,000,000 patients . Int J Clin Pharmacol Ther 2018; 56: 212-16. PMID: 29393849 PubMed
International Union against Sexually Transmitted Infections (IUSTI). 2016 European guideline on donovanosis. Stand 2016. iusti.org
Autor*innen
Thomas M. Heim, Dr. med., Wissenschaftsjournalist, Freiburg
Turystyka seksualna Podróże długodystansowe Bezpieczniejszy seks Zakażenia przenoszone drogą płciową Choroby przenoszone drogą płciową STI Chlamydia Rzeżączka Kiła HIV Miękki wrzód Ziarnica weneryczna Ziarniniak pachwinowy Stosunek seksualny bez zabezpieczenia Donowanoza Ludzki wirus limfotropowy T HTLV Białaczka dorosłych z komórek T ATL Tropikalny niedowład spastyczny TSP
Więcej informacji można znaleźć również w artykule Choroby przenoszone drogą płciową w seksie między mężczyznami. Skrót STD (Sexually Transmitted Diseases) oznacza choroby przenoszone drogą płciową.
Zdrowie mężczyzn
Turystyka i choroby przenoszone drogą płciową
/link/d74190576f0b466a936b4670e92772ba.aspx
/link/d74190576f0b466a936b4670e92772ba.aspx
turystyka-i-choroby-przenoszone-droga-plciowa
SiteProfessional
Turystyka i choroby przenoszone drogą płciową
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.de (patched by linkmapper)no