Alergia jest definiowana jako nadmierna, wysoce specyficzna reakcja nadwrażliwościodpowiedź o podłożu immunologicznym na pewne ogólnie nieszkodliwe alergeny.
W nowej klasyfikacji alergii wyróżniono również nadwrażliwość definiowaną jako powtarzające sie objawy podmiotowe i przedmiotowe w następstwie kontaktu z określonym alergenem w dawce tolerowanej przez osoby zdrowe, niezależnie od mechanizmu.
Klasyfikacja Gella i Coombsa
alergia typu I: natychmiastowa reakcja IgE-zależna (w ciągu minuty do 72 godzin)
Choroby alergiczne należą do najczęstszych zaburzeń zdrowotnych u dzieci i młodzieży, zwykle są to reakcje typu I i IV.
Diagnostyka alergii jest warunkiem wstępnym dla specyficznej terapii, takiej jak eliminacja alergenu lub swoista immunoterapia alergenowa (SIT)/ odczulanie.
Obejmuje ona wywiad lekarski, testy skórne (np. test punktowy), testy laboratoryjne (np. sIgE), ew. testy specjalne i prowokacyjne (patrz sekcja Praktyczna diagnostyka alergii).
Choroby alergiczne w dzieciństwie
ChorobyNajczęstsze choroby alergiczne u dzieci obejmują głównieto:
W europejskich krajach uprzemysłowionych częstość występowania chorób alergicznych u dzieci wzrosła w ciągu ostatnich 20–30 lat.
W ciągu życia u ponad 20% dzieci i ponad 30% dorosłych rozwija się co najmniej jedna choroba alergiczna.
U noworodków i niemowląt dominującą rolę odgrywają reakcje alergiczne na pokarm.
ObjawyW kliniczneobjawach koncentrujklinicznych przeważają się głównie na atopowym zapaleniuzmiany skóryrne pod postacią wyprysku atopowego i objawachdolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.
Wraz z wiekiem dziecka wzrasta znaczenie alergenów wziewnych.
Jest to rGłównież związane zez zmianąobjawami objawów narządowych na reakcje wobrębie górnych i dolnych drogachdróg oddechowych.
Czas uczulenia i rozwoju alergii zwykle odpowiada zatemwięc kolejności, w jakiej dziecko było narażone na różne alergeny: najpierw alergeny pokarmowe, następnie alergeny domowe, a na końcu alergeny wziewne.1
Częstość występowania określonych alergii u dzieci
Innymi częstymi alergenami są mleko krowie, orzeszki ziemne, orzechy, np. laskowe, nerkowca, pszenica, soja, ryby, skorupiaki, np. krewetki i nasiona, np. sezam.
DzieciU dzieci z atopowym zapaleniem skóry częściej cierpiąstwierdza nasię również alergie pokarmowe.
Istnieje również silna korelacja między wczesnym uczuleniem (między 3 a 18 miesiącem życia) na alergeny pokarmowe a występowaniem atopowego zapalenia skóry, astmy i alergicznego nieżytu nosa i spojówek w 6. roku życia.2
Pokrzywka często występuje w dzieciństwie jako ostra reakcja na choroby zakaźne. Przyczyna nie jest alergiczna.
Przewlekła pokrzywka trwająca dłużej niż 6 tygodni lub przewlekła nawracająca pokrzywka występuje rzadko u dzieci i zwykle nie jest spowodowana alergią.3
ICD-10
T78 Niekorzystne skutki niesklasyfikowane gdzie indziej
T78.0 Wstrząs anafilaktyczny z powodu nietolerancji pokarmowej
T78.1 Pozostałe nietolerancje pokarmowe, gdzie indziej niesklasyfikowane
T78.2 Wstrząs anafilaktyczny, nieokreślony
T78.3 Obrzęk naczynioruchowy
T78.4 Alergia, nieokreślona
T78.8 Inne niekorzystne skutki niesklasyfikowane gdzie indziej
L20 Atopowe zapalenie skóry
L20.8 Inne postacie atopowego zapalenia skóry
L20.9 Atopowe zapalenie skóry, nieokreślone
J45 Astma oskrzelowa
J45.0 Astma oskrzelowa w głównej mierze z przyczyn alergicznych
J45.1 Astma oskrzelowa niealergiczna
J45.8 Astma oskrzelowa mieszana
J45.9 Astma oskrzelowa, nieokreślona
J30 Naczynioruchowy i alergiczny nieżyt nosa
J30.1 Alergiczny nieżyt nosa spowodowany pyłkami roślin
J30.2 Inne sezonowe alergiczne nieżyty nosa
J30.3 Inne alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa
J30.4 Alergiczny nieżyt nosa, nieokreślony
H10 Zapalenie spojówek
H10.1 Ostre atopowe zapalenie spojówek
H10.2 Inne ostre zapalenie spojówek
Diagnostyka alergii
Znaczenie kliniczne i wartość predykcyjna
Podstawą reakcji alergicznych jest nadwrażliwość układu odpornościowego.
W przypadku astmy alergicznej, kataru siennego i atopowego zapalenia skóry są one spowodowane powstawaniem swoistych przeciwciał immunoglobuliny E (IgE) po (początkowym) kontakcie z pewnymi substancjami (alergenami), które same w sobie są nieszkodliwe.
Powtarzający się kontakt z alergenami prowadzi do aktywacji uwrażliwionego układu odpornościowego, co skutkuje mechanizmami obronnymi przeciwko alergenowi.
Może to prowadzić do reakcji alergicznych w różnych narzprzebiegajądachcych z różnym nasileniem i objawamiobrazem klinicznym.
UczulenieReakcję alergicznealergiczną można zmierzyć poprzez analizę swoistych przeciwciał IgE we krwi.
Jednak samo ich wykrycie nie wskazuje na chorobę.
Istnieje natomiast zwiększone ryzyko chorób alergicznych, co jest warunkiem wstępnym do wystąpienia objawów.
Ryzyko wystąpienia alergii klinicznej wzrasta zatem wraz z poziomem swoistych IgE i rosnącą liczbą alergenów o udowodnionym działaniu uczulającym.4
Liczba uczulonych dzieci jest wysoka. Stanowią one poważne wyzwanie dla systemu opieki zdrowotnej.
Ponad jedna trzecia dzieci jest uczulona na co najmniej jeden z ośmiu najczęściej występujących alergenów wziewnych: tymotka łąkowa, żyto, brzoza, bylica, sierść kotów i psów, roztocza kurzu domowego i pleśń Cladosporium.
To uczulenie wzmaga się wraz z wiekiem, w wyniku czego prawie co druga młoda osoba może mieć alergię.
Wydaje się, że ponowne uczulenie występuje znacznie częściej niż remisja w ciągu całego życia. Oznacza to, że raz nabyte uczulenie najwyraźniej utrzymuje się przez większość czasu.
Z drugiej strony, aby udowodnić kliniczne znaczenie uczulenia alergicznego, czy to poprzez wykrycie przeciwciał IgE we krwi, czy testy punktowe, ostatecznie wymagana jest szczegółowa korelacja diagnostyki specjalistycznej z historią choroby.
W niektórych przypadkach konieczne może być również przeprowadzenie testów prowokacyjnych specyficznych dla danego narząduukładu.
Wykazano, że około 10% dzieci jest uczulonych na orzeszki ziemne. Jednak alergia na orzeszki ziemne, jedna z najczęstszych alergii pokarmowych, występuje tylko u około 0,5% dzieci.
Ponieważ wykrycie uczulenia może prowadzić do ogromnej niepewności i niepokoju wśród rodziców, diagnoza nigdy nie powinna być stawiana lekkomyślnie.
Rozróżnia się tutaj alergię pokarmową IgE-zależną i alergię pokarmową IgE-niezależną.
Alergie pokarmowe IgE-zależne dzielą się na pierwotne i wtórne.
Pierwotne alergie pokarmowe powstajzwiązane są główniez wnadmierną wynikuodpowiedzią uczuleniaimmunologiczną żołądkowo-jelitowegona lubpokarm, co skutkuje objawami ze strony przewodu pokarmowego i skórnegory.
Wtórne alergie pokarmowe rozwijają się w wyniku uczulenia na aeroalergeny (np. alergeny pyłkowe) z późniejszymi reakcjami (tzw. alergiami krzyżowymi) na alergeny pokrewne strukturalnie.
Objawy pierwotnej alergii pokarmowej IgE-zależnej mogą występować w każdym układzie narządów, mają różne nasilenie i wahająmanifestować się w zróżnicowanym zakresie - od objawówdolegliwości miejscowych do zagrażającej życiu anafilaksji.
Mogą wystąpić objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty, biegunka, kolka, ale także objawy skórne lub ze strony układu oddechowego.11
Możliwe jest również pogorszeniezaostrzenie objawów w przebiegu atopowego zapalenia skóry.
Najczęstszym objawem wtórnej alergii pokarmowej związanej z pyłkami jest pokrzywka kontaktowa błony śluzowej jamy ustnej.
Objawy alergii pokarmowej IgE-niezależnej mają głównie charakter żołądkowo-jelitowydolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.
Alergie mogą być czynnikami wyzwalającymi pogorszenie wyprysku.
W łagodnych przypadkach diagnostyka alergii zwykle nie jest konieczna.
U dzieci z wczesnym i ciężkim wypryskiem występuje najwyższe ryzyko rozwoju alergii.
Głównymi wskazaniami do diagnostyki alergii są uporczywy wyprysk, ciągła potrzeba stosowania środków miejscowych, takich jak miejscowe glikokortykosteroidy lub pimekrolimus.
Jednak diagnostyka profilaktyczna w celu wykluczenia alergii na potencjalnie niebezpieczne alergeny, takie jak orzeszki ziemne, może być również pomocna w zapobieganiu anafilaksji i stymulowaniu rozwoju tolerancji.
Zarówno ostra (czas trwania <6 tygodni), jak i przewlekła pokrzywka (czas trwania><6 tygodni), jak i przewlekła pokrzywka (czas trwania >6 tygodni) rzadko są rzadkozwiązane wywoływane przezz alergięą IgE-zależną.
W większości przypadków ostra pokrzywka jest wywoływana przez procesy immunologiczne w przebiegu chorób zakaźnych, które nie są jeszcze poznane.
Tylko w wyjątkowych przypadkach diagnostyka różnicowa jest pomocna przy uzasadnionym podejrzeniu (np. wyjaśnienia alergii pokarmowej typu I/IgE-zależnej).
WyjaśnienieDiagnostyka przyczyn przewlekłej pokrzywki jest złożoneona.
Obejmuje onoona diagnostykę różnicową wykluczającą takie choroby, jak dziedziczny obrzęk naczynioruchowy, choroba Stilla, toczeń rumieniowaty układowy oraz poszukiwanie czynników wyzwalających, takich jak zimno, ciepło, zmiany ciśnienia, wysiłek, przyjmowanie NLPZ itp.
Również w tym przypadku alergia IgE-zależna jest rzadka, więc diagnostykę alergii można przeprowadzić tylko w przypadku przebiegów opornych na leczenie, a zwłaszcza jeśli istnieje kliniczne podejrzenie alergii.
Najważniejszym rozpoznaniem różnicowym jest anafilaksja.
Uczulenie na alergeny, wczesne zakażenia wirusowe, zwłaszcza dolnych dróg oddechowych oraz predyspozycje genetyczne są głównymi czynnikami ryzyka rozwoju astmy w dzieciństwie.
Przy podejrzeniu alergicznej astmy oskrzelowej należy przeprowadzić testy alergiczne.
DiagnostykaW tym przypadku diagnostyka alergii jest zawsze konieczna.
Testy prowokacyjne i testy punktowe powinny być przeprowadzane wyłącznie pod starannym nadzorem w wykwalifikowanejspecjalistycznejnej placówce opieki zdrowotnej i należąprzez do obowiązkówświadczonych specjalistów posiadających odpowiednie kwalifikacje alergologów dziedzinie alergologii.
najczęstszy kliniczny objaw reakcji krzyżowej na pokarm wywołanej przez pyłki
wcześniej znana jako: zespół alergii jamy ustnej
opóźnienie wystąpienia objawów do 2 godzin po spożyciu pokarmu
ObjawyGłówne objawy to swędzenieświąd i obrzęk jamy ustnej i gardła.
Z drugiej strony serologiczna reakcja krzyżowa i reaktywność krzyżowa skóry w teście punktowym mogą również występować bez chorobyobjawów klinicznej,klinicznych i w którym totym przypadku może być konieczne wykonanie testupróby prowokacyjnegoprowokacyjnej.
Ogranicza to swoistość metody wykrywania, dlatego ocena trafności jest zawsze ważna.
Bardzo ważny jest dokładny wywiad lekarski. Opierając się na podejrzewanej diagnozie postawionej na jego podstawie, zawsze należy podjąć dalsze kroki w celu sprawdzenia, czy występuje odpowiednie uczulenie, co ułatwia ostateczne rozpoznanie i zmniejsza liczbę wyników fałszywie dodatnich.
Ważne pytania:
Wiek w momencie pojawienia się pierwszych objawów?
Częstość występowania i nasilenie objawów, anafilaksja?
Test punktowy może być stosowany do wykrywania alergii swoistych IgE-zależnych.
Jest to zazwyczaj standardowe badanie wykonywane przez lekarzy rodzinnych i specjalistów.
Z reguły jest to skórny test prowokacyjny.
Alergeny są wprowadzane do górnej warstwy skóry właściwej, co powoduje degranulację komórek tucznych u uczulonych pacjentów poprzez krzyżowanie przeciwciał IgE związanych z komórkami.
Po uwolnieniu mediatorów z komórek tucznych pojawia się świąd (głównie początkowo wywołany przez histaminę) i pokrzywka z odruchowym rumieniem.
Wskazania
Podejrzenie alergii typu I natychmiastowego na alergeny wziewne, pokarmy, jad owadów, leki lub lateks w przypadku obciążonego wywiadu i/lub wskazań klinicznych
Test punktowy ma największe zastosowanie w diagnostyce alergii wziewnych.
Badanie przesiewowe w kierunku uczuleń na alergeny wziewne, np. w ramach standardowej diagnostyki astmy oskrzelowej lub wyprysku atopowego lub ogólnie w celu wykrycia skazy atopowej
Przy podejrzeniu licznych alergii pokarmowych u dzieci z wypryskiem atopowym test RAST jest bardziej odpowiedni jako test przesiewowy.
Przeciwwskazania
Choroba skóry w polu testowym.
Znaczne pogorszenie stanu ogólnego stanu fizycznegodziecka.
Niestabilna lub niedostatecznie kontrolowana pod względem terapeutycznym astma oskrzelowa.
Względne przeciwwskazania
ciąża
leczenie beta-blokerami.
Seria standardowych testów
Standardowa seria obejmuje zazwyczaj następujące testy:
Ponadto stosowana jest kontrola ujemna za pomocą 0,9% roztworu chlorku sodu i kontrola dodatnia za pomocą 0,1% roztworu dichlorowodorku histaminy.
W przypadku małych dzieci często stosuje się mniejszy test standardowy:
roztocza kurzu domowego lub poszczególne gatunki, np. Dermatophagoides farinae,
brzoza, mieszanka traw lub tymotka
sierść kota.
Granica wieku
Nie ma dolnej granicy wieku dla przeprowadzenia testu, ale reakcja na test punktowy może być u małych dzieci słabsza niż u starszych dzieci.
U dzieci często konieczne jest powtarzanie testów w trakcie rozwoju, aby wykryć nowe uczulenie lub zmiany w uczuleniu.
Z kolei u nastolatków i dorosłych test punktowy należy powtórzyć zwłaszcza w przypadku zmiany objawów lub pojawienia się zupełnie nowego objawu.
NaleNa co należy również zwrócić uwagę na następujące kwestie?
Po reakcji na alergeny pokarmowe należy obserwować objawy przez okres refrakcji wynoszący około 1 tygodnia, w którym reakcje testowe mogą być fałszywie ujemne lub słabsze.
Należy unikać stosowania leków przeciwhistaminowych (blokerów H1) przez co najmniej 3 dni (1. generacji) lub 7 dni (2. generacji) przed wykonaniem testu.
Po miejscowym podaniu glikokortykosteroidów w obszarze testowym należy odczekać 7 dni.
Nie jest konieczne odstawienie glikokortykosteroidów podawanych donosowo lub wziewnie.
W przypadku ogólnoustrojowego leczenia glikokortykosteroidami można rozważyć odczekanie 3-7 dni, jeśli to możliwe.
Omalizumab, miejscowe inhibitory kalcyneuryny i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne również wpływają na wynik testu, dlatego należy przestrzegać okresu odstawienia.
Sposób wykonania
Test wykonuje się na przedramionach od strony wnętrza dłoni, na skórze pozbawionej jakichkolwiek widocznych zmian.
U małych dzieci i niemowląt test punktowy można również wykonać w górnej części pleców.
Testy wykonuje się zgodnie ze standardową procedurą (alergen jest wprowadzany pod skórę przez nakłucie lub lancetem).
Po 15(–20) minutach odczytuje się reakcje skórne w miejscach testowania alergenu oraz kontrole dodatnie i ujemne.
Określa się średnicę bąbla i pojawienie się wypustek („pseudopodia“), które wskazują na wyjątkowo silną reakcję.
Późne odczyty są wykonywane, jeśli podejrzewa się opóźnione reakcje alergiczne, np. w przypadku wysypki polekowej (po 24 i 48 godzinach).
Ocena
Wynik dodatni występuje przy średnicy bąbla ≥3 mm.
Ważne jest, aby wiedzieć, że oznacza to potwierdzenie uczulenia na testowany alergen i że diagnoza alergii może być postawiona tylko z uwzględnieniem wywiadu lekarskiego i obrazu klinicznego.
Test można wiarygodnie przeanalizować tylko wtedy, gdy reakcja histaminowa jest wyraźnie dodatnia i nie ma bąbla przy kontroli ujemnej.
Kontrola ujemna: Jeśli wyniki są dodatnie, należy założyć dermografizm pokrzywkowy lub zwiększoną reaktywność skóry. Testy alergiczne mogą być zatem fałszywie dodatnie lub wykazywać większą reaktywność niż oczekiwano.
Kontrola dodatnia: Jeśli wyniki są ujemne, należy założyć zmniejszoną reaktywność skóry, konstytucjonalną lub np. spowodowaną działaniem leków. Testy alergiczne mogą być fałszywie ujemne lub mogą wykazywać niższą reaktywność niż oczekiwano.
Test typu prick-to-prick
Służy do badania, jeśli komercyjne ekstrakty nie są dostępne, zwłaszcza świeżych owoców i warzyw, orzechów.
Najpierw lancetem nakłuwa się owoc, a następnie skórę badanej osoby.
Z prawnego punktu widzenia jest to przygotowanie produktu leczniczego, co oznacza, że lekarze przeprowadzający testy podlegają obowiązkowi zgłoszenia.
Sprzęt ratunkowy
Istnieje ryzyko wystąpienia uogólnionej ciężkiej reakcji alergicznej.
Podczas testu powinien być dostępny sprzęt ratunkowy do leczenia reakcji ogólnoustrojowych.
Swoiste przeciwciała IgE w surowicy (sIgE)
Wykrywanie swoistych przeciwciał IgE we krwi może być stosowane zamiast lub jako uzupełnienie testu punktowego.
Zalecane w przypadku niejednoznacznych wyników testu punktowego i/lub niejasnego wywiadu lekarskiego.
Do pomiaru można wykorzystać różne metody.
Diagnostyka oparta na ekstraktach
W tym przypadku sIgE mierzy się względem wodnych ekstraktów naturalnych źródeł alergenów.
Swoistość tej metody testowej jest często ograniczona. Możliwe są reakcje krzyżowe.
Z drugiej strony złożony skład naturalnych ekstraktów zwykle zapewnia wysoką czułość testów.
Diagnostyka jednoparametrowa (singleplex) z molekułami alergenowymi
W tym systemie testowym przeciwciała sIgE nie są oznaczane przeciwko ekstraktom, a tym samym mieszaninom alergenów, ale przeciwko poszczególnym molekułom alergenowym (singleplex).
wyższa swoistość
Wadą jest ryzyko przeoczenia innych istotnych alergenów ze źródła alergenu.
Diagnostyka wieloparametrowa (multiplex) z wykorzystaniem mikromacierzy
W tej analizie przeciwciała sIgE przeciwko kilku alergenom w próbce pacjenta są oznaczane jednocześnie w jednym kroku.
Zaletą jest szerokie wykluczenie alergii IgE-zależnej w przypadku ujemnych wyników.
Wadą jest możliwe wykrycie wielu uczuleń o niejasnym znaczeniu i wysoki koszt procedury testowej.
Wszystkie metody działają na podobnej zasadzie
Alergeny są albo sprzężone z fazą stałą, albo używane jako alergeny płynne, z którymi wiążą się sIgE z surowicy pacjenta.
Następnie dodawane są radioaktywne, znakowane fluorescencyjnie lub sprzężone enzymatycznie przeciwciała anty-IgE.
Związane przeciwciała anty-IgE są następnie wykrywane poprzez bezpośrednie oznaczenie radioaktywności, intensywności fluorescencji lub, po dodaniu substratu, poprzez pomiar enzymatycznie indukowanej reakcji barwnej.
Oznaczenie ilościowe uzyskuje się za pomocą krzywej kalibracyjnej opartej na znanych całkowitych ilościach IgE zgodnie z normą WHO.
Jednak rzeczywiste oznaczenie ilościowe sIgE nie jest jeszcze możliwe.
Nie jest również możliwe ilościowe porównanie wyników z różnych systemów testowych pochodzących od różnych producentów.
Znane systemy testowe to na przykład system Phadebas RAST i system ImmunoCAP.
Ważne dla interpretacji
Uczulenie na alergen może wystąpić bez obecności alergii klinicznej.
Niewielka liczba swoistych przeciwciał IgE (sIgE) przeciwko alergenom pokarmowym i wziewnym jest normalna i zwykle nie ma znaczenia klinicznego.
Poziom swoistych przeciwciał IgE niekoniecznie koreluje z nasileniem objawów i obrazem klinicznym.
Jednak ryzyko wystąpienia alergii klinicznej wzrasta wraz z poziomem sIgE i rosnącą liczbą alergenów o udowodnionym działaniu uczulającym.4
Dodatnia wartość predykcyjna u nastolatków jest niska, a ujemna wartość predykcyjna jest wysoka.13
Wykrycie swoistych przeciwciał IgE niekoniecznie koreluje z dodatnimi reakcjami w skórnym teście punktowym.
IgE z komórek tucznych ma znacznie dłuższy okres półtrwania (od miesięcy do lat) niż IgE w surowicy (2–3 dni).,.
Inne metody badań
Test naskórkowy
Materiał testowy jest nakładany na skórę w sposób bezpośredni lub w konwencjonalnej komorze do testów naskórkowych przez 20 minut.
Jest to niestandardowa procedura testowa.
Test śródskórny
Roztwór testowy oraz kontrole dodatnie i ujemne wstrzykuje się ściśle śródskórnie.
wskazania: podejrzenie alergii na jad owadów i alergii na leki, ponowne badanie w przypadku obciążonego wywiadu i/lub pilnych wskazań klinicznych w przypadku uczulenia typu natychmiastowego i ujemnym wyniku testu punktowego
wyższa czułość, ale niższa swoistość.
Uwaga!
bolesny, dlatego tylko w przypadku ścisłych wskazań u dzieci
wyższe ryzyko reakcji ogólnoustrojowych.
Diagnostyka komórkowa
test aktywacji bazofilów (BAT) służący do diagnostyki natychmiastowej reakcji alergicznej
test transformacji limfocytów (LTT) do diagnozowania reakcji typu późnego.
Oba testy są tylko częściowo standaryzowane, drogie i oferowane tylko w nielicznych ośrodkach, a zatem są pomocne tylko w indywidualnych przypadkach.
Pomiar całkowitego IgE
Pomiar całkowitego IgE (tIgE) w surowicy ma jedynie ograniczoną wartość diagnostyczną.
Zakres referencyjny jest wyjątkowo szeroki w dzieciństwie i okresie dojrzewania.
Podobnie niski poziom tIgE w surowicy nie wyklucza alergii wziewnej ani pokarmowej, zwłaszcza u małych dzieci.
Oznaczanie całkowitego IgE nie jest zatem odpowiednie jako metoda przesiewowa na obecność alergii.
Najważniejszymi elementami w diagnostyce pierwotnej alergii pokarmowej są wywiad lekarski, potwierdzenie uczulenia i w razie potrzeby, doustna prowokacja pokarmowa.
Dodatni wynik testu punktowego i/lub wykrycie swoistych IgE nie są same w sobie rozstrzygające, ponieważ czułość i/lub swoistość są zbyt niskie.
Należy przy tym wykluczyć nietolerancje i, rzadziej, zatrucia pokarmowe poprzez zebranie dokładnego wywiadu lekarskiego, a także uczulenia bez znaczenia klinicznego.
DiagnozaRozpoznanie alergii pokarmowych IgE-niezależnych obejmuje typowe objawy, eliminację wyzwalającego alergenu, a następnie, jeśli objawy złagodniejzmniejszą się lub ustąpią, ukierunkowany doustny test prowokacyjny pod nadzorem lekarza.
Czas trwania diety eliminacyjnej w przypadku reakcji IgE-niezależnych może wynosić ok. 3–4 tygodni.
Doustna prowokacja pokarmowa
złoty standard w diagnostyce
badanie otwarte lub podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo w warunkach szpitalnych i pod nadzorem lekarza
Z reguły alergen jest podawany co 30 minut w dawkach miareczkowanych przez 24 godziny.
Alergie wziewne
Jeśli istnieje pełna zgodność między wywiadem lekarskim a wynikiem sIgE i testu skórnego, prowokacja alergenem na narządzie docelowym nie jest konieczna.
W razie wątpliwości można przeprowadzić testpróbę prowokacyjnyprowokacyjną.
Aby zapewnić powtarzalność wyników, należy zastosować standaryzowany test prowokacyjny.
Istnieją testy prowokacji spojówkowej, nosowej i oskrzelowej, które są przeprowadzane przy użyciu standaryzowanych ekstraktów alergenów w rosnących stężeniach.
Prowokacje narządowe wymagają aktywnej współpracy dziecka, zwykle od 6. roku życia.
Warunkiem przeprowadzenia testu prowokacji oskrzelowej u dziecka jest wykonanie spirometrii.
Prowokacja alergenem oskrzelowym prowadzi do znacznego spadku FEV1FEV1, jeśli wynik testu jest dodatni.
U pacjentów z astmą prowokacja alergenem oskrzelowym wywołuje dwufazową odpowiedź immunologiczną.
w ciągu 20 minut natychmiastowa reakcja ze skurczem oskrzeli (IgE-zależna)
po 3–6 godzinach eozynofilowa reakcja zapalna błony śluzowej dróg oddechowych.
Testy skórne i oznaczanie sIgE powinny być przeprowadzane 4–6 tygodni po użądleniu. Dłuższe odstępy czasu mogą prowadzić do ujemnego wyniku testu skórnego.
W zależności od tego, która reakcja (natychmiastowa czy opóźniona) wystąpiła, planowana jest dalsza diagnostyka.
Typ natychmiastowy (test w ciągu 4–6 miesięcy od zdarzenia, jeśli to możliwe)
przeprowadzenie punktowego testu skórnego lub testu śródskórnego
W przypadku obu metod badania znane są niedrażniące, ale immunogenne stężenia substancji czynnych.
oznaczanie swoistych przeciwciał IgE w surowicy
Dostępny jest tylko bardzo ograniczony panel zatwierdzonych alergenów testowych.
W codziennej praktyce klinicznej ich stosowanie jest zalecane przede wszystkim w przypadku podejrzenia natychmiastowej reakcji na antybiotyki beta-laktamowe.
W diagnostyce należy również uwzględnić potencjalnie reagujące krzyżowo preparaty alternatywne.
testpróba prowokacyjnyprowokacyjna
Typ późny (test najwcześniej 4 tygodnie po zdarzeniu)
przeprowadzenie testu śródskórnego lub naskórkowego
testpróba prowokacyjnyprowokacyjna
przeciwwskazanyprzeciwwskazana w ciężkich późnych reakcjach, takich jak zespół Stevensa-Johnsona/toksyczna nekroliza naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS).
Alergia na lateks
Wykrywanie za pomocą kompleksowego wywiadu lekarskiego, testu punktowego i swoistych IgE w surowicy14
Występują reakcje krzyżowe z awokado, kiwi i bananem.
Diagnostyka środowiskowa
W indywidualnych przypadkach może być konieczne określenie stężenia odpowiednich alergenów w środowisku miejsca zamieszkania, szkoły i pracy osób dotkniętych chorobąchorych.