informacje ogólne
Definicja
- Nowotwór błony śluzowej trzonu macicy to złośliwy nowotwór wywodzący się z błony śluzowej macicy.
- Większość z nich to gruczolakoraki endometrioidalne (ok. 80% przypadków)1. Są to hormonowrażliwe raki typu I2o znacznie lepszych rokowaniach1.
- Rzadziej mogą występować gruczolakoraki surowicze, jasnokomórkowe lub mieszane, a także raki mieszane/niezróżnicowane, mięsaki i guzy neuroendokrynne. Ta niejednorodna grupa jest określana jako rak typu II2 ze znacznie gorszym rokowaniem.
- Ze względu na zdecydowaną przewagę gruczolakoraków endometrioidalnych, niniejszy artykuł odnosi się głównie do tej jednostki nowotworowej.
Analiza stopnia zaawansowania
- Ocena stopnia zaawansowania (według FIGO) opiera się na ocenie przedoperacyjnej i jest decydująca dla dalszego leczenia.
- Po badaniu histologicznym guz jest klasyfikowany jako G1 (wysoko zróżnicowany), G2 (średnio zróżnicowany) lub G3 (nisko zróżnicowany lub niezróżnicowany).
- Podział na stadia zaawansowania według FIGO
- Stadium I (Ia-Ib): guz jest ograniczony do trzonu macicy.
- Ia: ograniczony do endometrium lub naciekanie <50% myometrium>50%>
- Ib: naciekanie 50% lub więcej myometrium
- klasyfikacja TNM: T1a i T1b
- Stadium II: naciekanie zrębu szyjki macicy, ale bez rozprzestrzeniania się poza macicę.
- klasyfikacja TNM: T2
- Stadium III (IIIa-IIIc): rozprzestrzenianie się miejscowe i/lub regionalne
- IIIA: guz atakuje błonę surowiczą lub przydatki (bezpośredni rozsiew lub przerzuty). IIIb: naciekanie pochwy lub przymacicz (bezpośredni rozsiew lub przerzuty)
- klasyfikacja TNM: T3a i T3b
- IIIc: przerzuty w węzłach chłonnych miedniczych (IIIc1) i/lub paraaortalnych (IIIc2)
- klasyfikacja TNM: N1
- Stadium IV (IVa-IVb)
- IVa: guz nacieka błonę śluzową pęcherza moczowego i/lub odbytnicy.
- klasyfikacja TNM: T4
- IVb: przerzuty odległe
- klasyfikacja TNM: M1
- Stadium I (Ia-Ib): guz jest ograniczony do trzonu macicy.
- Schemat rozsiewu
- bezpośrednie wrastanie w dół do szyjki macicy i/lub do przymacicz i jamy brzusznej
- Może również rozprzestrzeniać się przez jajowody do jamy brzusznej.
- limfogenny rozsiew do węzłów chłonnych miednicy lub paraaortalnych
- hematogenny rozsiew do wątroby lub płuc
Częstość występowania
- Najczęstsza postać raka jamy brzusznej w krajach uprzemysłowionych i piąta najczęstsza postać raka u kobiet3-4
- Drugi najczęstszy nowotwór ginekologiczny po raku sutka
- Zależna od wieku roczna zapadalność ok. nowych przypadków na 100 000 kobiet.
- Szczyt zapadalności przypada na 69. rok życia.
- Przed 40.rokiem życia występuje bardzo rzadko i prawie wyłącznie u kobiet z zespołem policystycznych jajników.
- U 90% pacjentek występuje po 50. roku życia5.
Etiologia i patogeneza
Czynniki ryzyka rozwoju nowotworu błony śluzowej trzonu macicy
- wiek
- Stosowanie preparatów hormonalnych zawierających estrogeny bez ochrony progestagenowej (ryzyko wzrasta wraz z wydłużeniem czasu stosowania)
- progesteron
- Tamoksyfen
- Nadwaga, zespół metaboliczny, cukrzyca6
- Zaburzenia owulacji, takie jak w przypadku zespołu policystycznych jajników (PCOS)
Patologie
- W około 80% nowotworów błony śluzowej trzonu macicy to gruczolakoraki endometrioidalne typu I7.
- rokowanie najczęściej korzystne
- często wczesne stadia
- rozwój na podstawie rozrostu endometrium (często spowodowanego długotrwałą stymulacją estrogenową)
- w większości z dodatnim receptorem hormonalnym
- raczej wysoko zróżnicowane
Hiperplazje
- Rozrost endometrium bez atypii =>łagodny, ryzyko zezłośliwienia ≤1%
- Rozrost endometrium z atypią =>wymaga leczenia, ryzyko zezłośliwienia ≥30%
- uwaga: rak typu II może rozwinąć się wtórnie do zaniku endometrium.
Patogeneza
- Endometrium ulega modyfikacjom strukturalnym i zmianom w wyspecjalizowanych komórkach w odpowiedzi na wahania estrogenu i progesteronu podczas cyklu miesiączkowego.
- Długotrwała, ciągła ekspozycja na estrogen prowadzi do rozrostu endometrium, co zwiększa ryzyko rozwoju atypowego rozrostu i ostatecznie nowotworu błony śluzowej trzonu macicy typu I.
- Czynniki genetyczne również odgrywają pewną rolę w tym procesie1.
Czynniki predysponujące
-
- u ponad 50% kobiet z nowotworem błony śluzowej trzonu macicy8-9
- U kobiet przed menopauzą nadwaga prowadzi do insulinooporności, zwiększonej produkcji androgenów w jajnikach, braku owulacji i przewlekłego niedoboru progesteronu.
- U kobiet po menopauzie nadwaga prowadzi do zwiększonego stężenia estrogenów z konwersji androgenów, a w konsekwencji do zwiększonej ekspozycji na estrogeny.
- BMI >25 podwaja, a BMI >30 potraja ryzyko zachorowania na nowotwór błony śluzowej trzonu macicy1.
- Niska liczba ciąż10
- Późna menopauza
- Zespół policystycznych jajników (PCOS)
- Guzy wytwarzające estrogen (guzy komórek ziarnistych)
- Długotrwałe stosowanie estrogenów bez substytucji progestagenów po menopauzie
- Zwiększone ryzyko nadal istnieje przez ok. 10 lat po odstawieniu hormonów.
- Nieproporcjonalnie częste występowanie u kobiet z rakiem piersi11, cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym i chorobami sercowo-naczyniowymi
- Długotrwałe leczenie tamoksyfenem trzykrotnie zwiększa ryzyko 12.
Czynniki ochronne
- Stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych13
- palenie tytoniu14
- Spirala (IUCD)
- Aktywność fizyczna
- Późna pierwsza miesiączka
- Ciąża6
ICD-10
- C54 Nowotwór złośliwy trzonu macicy
- C54.0 Cieśń macicy
- C54.1 Błona śluzowa macicy
- C54.3 Dno macicy
- C54.8 Zmiana przekraczająca granice jednego umiejscowienia w obrębie trzonu macicy
- C54.9 Trzon macicy, nieokreślone
- C55 Nowotwór złośliwy nieokreślonej części macicy
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Rozpoznanie po histopatologicznym przetworzeniu wyskrobin lub próbki, pobranej w czasie operacji
- W razie potrzeby śródoperacyjna szybka diagnostyka skrawków w celu określenia głębokości inwazji i ustalenia dalszego postępowania chirurgicznego
Różnicowanie
- Mięśniaki
- Rak szyjki macicy z wrastaniem do endometrium
- Rozrost endometrium z atypią
- Guzy trofoblastyczne
- Rak jajnika lub jajowodu z przerzutami do endometrium
- Dysfunkcyjne krwawienie maciczne
- Zakażenia
- Mięsak macicy
Wywiad lekarski
- Nieprawidłowe krwawienie z pochwy u ok. 90% kobiet15-16
- Rzadko ropniak macicy
- Późne objawy
- ból
- ucisk sąsiednich narządów
- kacheksja
- Zakrzepica
- powikłania spowodowane przerzutami
Badanie fizykalne
- Badanie fizykalne (podejrzane wyniki badań jamy brzusznej/podejrzane węzły chłonne?)
- Możliwe wartości laboratoryjne (wykluczenie krwawienia związanego z Hb, czynność wątroby i nerek)
- Oznaczanie markerów nowotworowych w ramach podstawowej diagnostyki nie ma zastosowania.
Wskazania do skierowania
- W przypadku krwawień po menopauzie i zaburzeń krwawienia przed menopauzą: skierowanie pacjentki do ginekologa w celu dalszej diagnostyki
Diagnostyka u ginekologa
Badanie ginekologiczne
- Oglądanie/palpacja w większości przypadków bez zmian
- W pojedynczych przypadkach tkanka nowotworowa jest widoczna w szyjce macicy/pochwie, jeśli naciek jest rozległy
Ultrasonografia przezpochwowa
- Ocena endometrium i myometrium
cytologia szyjki macicy
- Prawidłowy wynik cytologii nie wyklucza nowotworu błony śluzowej trzonu macicy, wyniki patologiczne wskazują na zaawansowaną chorobę17.
Pipelle/Tao-Brush
- Zgodnie z aktualnymi danymi, dobra wartość informacyjna (porównywalna z histeroskopią), ale z ograniczeniami18-20:
- Pipelle wykrywa zmiany ogniskowe tylko przez przypadek.
- obie procedury w pewnych okolicznościach niewykonalne w przypadku nieródek
Histeroskopia i wyłyżeczkowanie frakcyjne
- Z późniejszą oceną histopatologiczną wyskrobin
Diagnostyka obrazowa nowotworu błony śluzowej trzonu macicy
- Całą sekcję oparto na tym źródle literaturowym.
- Diagnostyka obrazowa uzupełnia chirurgiczną ocenę stopnia zaawansowania o ważne dodatkowe informacje, ale jak dotąd żadna z poniższych metod nie może zastąpić chirurgicznej oceny stopnia zaawansowania21.
RTG klatki piersiowej
- Wydolność krążeniowo-oddechowa przed operacją
- Wskazuje na możliwe przerzuty do płuc
USG jamy brzusznej
- Wykluczenie zastoju moczu
USG przezpochwowe
- Powinno być wykonywane w przypadku histologicznie potwierdzonego nowotworu błony śluzowej trzonu macicy w celu oceny grubości myometrium i wykluczenia naciekania szyjki macicy.
RM21
- Przy ograniczonej możliwości oceny ultrasonografii przezpochwowej
- Do oceny naciekania mięśniówki macicy
- Do oceny naciekania zrębu szyjki macicy, zwłaszcza przed pierwotną radioterapią/chemoterapią
- Do oceny węzłów chłonnych lokalnych/biodrowych/paraaortalnych
- Dodatkowe informacje dotyczące planowania operacji
Tomografia komputerowa z kontrastem lub PET-CT21
- Do wykrywania przerzutów odległych
- Do planowania dalszego postępowania terapeutycznego
Badania przesiewowe
- Na podstawie obecnie dostępnych danych nie ma dowodów na to, że badania przesiewowe bezobjawowych kobiet bez czynników ryzyka mogą zmniejszyć śmiertelność swoistą dla choroby. W związku z tym nie zaleca się wykonywania przesiewowej ultrasonografii przezpochwowej.
- To samo dotyczy bezobjawowych kobiet z czynnikami ryzyka (nadwaga, cukrzyca, zespół Lyncha, stosowanie tamoksyfenu) — tutaj również nie ma wskazania do badań przesiewowych.
Wczesne wykrywanie
- objaw główny: nieprawidłowe krwawienie przed menopauzą lub wystąpienie krwawienia po menopauzie
Kobiety przed menopauzą
- Wyjaśnienie za pomocą przezpochwowego badania ultrasonograficznego, cytologii, czynników ryzyka?
- Początkowa próba leczenia zachowawczego, jeśli:
- krwawienie nieistotne hemodynamicznie
- grubość endometrium <20 mm, jednorodne>20>
- BMI <30>30>
- cytologia bez zmian
- Histeroskopia i wyłyżeczkowanie frakcyjne (złoty standard), jeśli:
- endometrium >20 mm, niejednorodne
- BMI >30
- cukrzyca, zespół Lyncha
- wątpliwy wynik cytologii
- uporczywe krwawienia
Kobiety po menopauzie
- Wyjaśnienie za pomocą badania przedmiotowego, ultrasonograficznego badania przezpochwowego, cytologii
- Algorytm leczenia
- Endometrium ≤30 mm do <50 mm, jednorodne, nieogniskowe: tao-brush lub pipelle>
- Jeśli endometrium <30 mm, gładkie, jednorodne, odczekać i w razie potrzeby skontrolować za 3 miesiące.>30>
- Endometrium >30 mm, niejednorodne, niewyraźnie odgraniczone, ogniskowe: histeroskopia/wyłyżeczkowanie
- Endometrium ≤30 mm do <50 mm, jednorodne, nieogniskowe: tao-brush lub pipelle>
Leczenie
Ogólne informacje o leczeniu
- Koncepcja leczenia jest określana na podstawie stadium choroby.
- Ostateczna klasyfikacja stopnia zaawansowania opiera się na wynikach operacji.
- Podstawowym sposobem leczenia jest zwykle zabieg chirurgiczny.
- W większości przypadków postępowanie mające na celu wyleczenie
Postępowanie na etapach poprzedzających
Hiperplazja bez atypii
- Podejście zachowawcze, obserwacja/regularne kontrole
- ryzyko zezłośliwienia 1%22
Hiperplazja z atypią
- Kobiety po menopauzie i kobiety przed menopauzą nieplanujące kolejnych dzieci: histerektomia i jeśli to konieczne wycięcie przydatków
- ryzyko zezłośliwienia do 30%
- rak inwazyjny nawet w 60% próbek po histerektomii23
- wyleczenie w 99% przypadków
- Kobiety pragnące mieć dzieci — leczenie zachowawcze progestagenami jest możliwe pod następującymi warunkami:
- szczegółowe wyjaśnienie
- histologia wykonana przez doświadczonych patologów po celowanej biopsji/wyłyżeczkowaniu
- obecność dobrze zróżnicowanego (G1), wczesnego gruczolakoraka endometrioidalnego (pT1a) z dodatnim wynikiem testu w kierunku receptora progesteronu
- laparoskopia z ultrasonograficznym badaniem przezpochwowym lub RM w celu oceny zajęcia jajników i/lub mięśniówki macicy
- ścisłe monitorowanie z biopsjami co sześć miesięcy
- Dążyć do zajścia w ciążę, jeśli to możliwe, niezwłocznie po uzyskaniu całkowitej remisji.
- po zakończonej ciąży histerektomia i jeśli to konieczne salpingektomia/wycięcie jajników
Leczenie nowotworu błony śluzowej trzonu macicy
Leczenie chirurgiczne
- Ma najwyższy priorytet w leczeniu raka endometrium.
- We wczesnych stadiach, jeśli to możliwe, zabieg laparoskopowy24
- (Radykalna) histerektomia i obustronne wycięcie przydatków
- w stadium II (pT2) bez zajęcia przymacicz bez radykalnej histerektomii25
- Dodatkowa limfadenektomia (LNE) w przypadku
- podejrzanego węzła chłonnego
- przerzutów do węzłów chłonnych (N1–N3), jeśli w ten sposób możliwe jest makroskopowe uwolnienie od guzów
- nisko zróżnicowanego nowotworu błony śluzowej trzonu macicy typu I (G2/G3)
- zaawansowanych stadiów miejscowych typu I (od pT2)
- zawsze w przypadku raka typu II i rakowiakomięsaka
- zajęcia naczyń limfatycznych
- Usunięcie węzłów chłonnych miednicy, podnerkowych i paraaortalnych
- Nie należy wykonywać rutynowego LNE w przypadku wysoko zróżnicowanych raków typu I w stadium I.
- W przypadku zaawansowanego nowotworu błony śluzowej trzonu macicy ewentualne chirurgiczne zmniejszenie masy guza
- Dodatkowa omentektomia w przypadku raka typu II
Radioterapia
Brachyterapia dopochwowa
- Zmniejsza ryzyko nawrotu w pochwie.
- Można wykonać już w stadium I w przypadku raka typu I — ale tylko w przypadku czynników ryzyka26-27.
- Powinna być wykonana przy następujących kryteriach:
- słabo zróżnicowany rak typu I
- pT1b pNX/0 G1/G2 i pT1a NX/0 G3
- bardziej zaawansowane miejscowo stadia typu I
- pT1b NX G3 i pT2, pNX
- tutaj alternatywnie możliwa jest również przezskórna radioterapia
- stan po wycięciu węzłów chłonnych
- Jeśli istnieje wysokie podejrzenie zajęcia naczyń chłonnych
- Zamiast brachyterapii dopochwowej można tutaj również przeprowadzić przezskórną radioterapię narządów miednicy.
- słabo zróżnicowany rak typu I
- Jako wzmocnienie w przypadku wysokiego ryzyka nawrotu w pochwie w uzupełnieniu do zewnętrznej radioterapii narządów miednicy
- Zalecana w przypadku raka typu II — możliwa już od stadium Ia
Pooperacyjna radioterapia zewnętrzna narządów miednicy
- Stadium III-IVa (zajęcie błony surowiczej, przydatków, pochwy, pęcherza, odbytnicy)
- Rak typu II od pT1b — analogicznie do nisko zróżnicowanego raka typu I
Pierwotna terapia radiacyjna jako jedyna metoda leczenia
- W przypadku pacjentek nieoperacyjnych internistycznie
Reakcje niepożądane i leczenie wspomagające podczas terapii radiacyjnej,
- Nudności i wymioty
- leki przeciwwymiotne (antagoniści receptora 5-HT3, neuroleptyki, benzodiazepiny, leki blokujące receptor H1)
- Popromienne zapalenie odbytnicy
- Terapia: leczenie miejscowe butyranami
- nie stosować 5-ASA (kwasu aminosalicylowego)
- współpraca interdyscyplinarna
- Popromienne zapalenie pęcherza moczowego
- objawy: dyzuria, zwiększona częstotliwość mikcji, ból
- Terapia: wspomagająco: analgezja, spazmoliza, alkalizacja moczu
- Popromienne zapalenie sromu i pochwy
- Może wystąpić do 3 miesięcy po rozpoczęciu terapii radiacyjnej.
- Terapia: dekspantenol, nasiadowe kąpiele rumiankowe, L. acidophilus
- Obrzęk limfatyczny
- Terapia: manualny drenaż limfatyczny i terapia uciskowa
- Suchość pochwy
- Terapia: wspomagające, stosowanie lubrykantów, estrogeny tylko w wyjątkowych przypadkach
- Dysfunkcja seksualna
- informacja i edukacja
- stosowanie lubrykantów, w razie potrzeby rozszerzanie naczyń krwionośnych
Leczenie farmakologiczne
Adjuwantowa terapia progestagenowa
- Przeciwwskazana28.
Chemoterapia adjuwantowa29
- Pacjentki z wczesnym stadium raka typu I nie odnoszą korzyści z chemoterapii30.
- U pacjentek w zaawansowanych stadiach z wysokim ryzykiem chemoterapia adjuwantowa zmniejsza występowanie odległych przerzutów i wydłuża czas przeżycia wolny od progresji31.
- Pacjentki odnoszą korzyści z chemoterapii, jeśli spełniają następujące kryteria:
- zaawansowany (stadium III i IV) lub nisko zróżnicowany (G3) rak typu I
- rak typu II, tu ewentualnie nawet we wczesnym stadium
- w przypadku występowania przerzutów do węzłów chłonnych
- w przypadku odległych przerzutów (jeśli to możliwe, chirurgiczny makroskopowy brak guza lub <2 cm guza resztkowego)>2>
- stosowane substancje: karboplatyna i paklitaksel
- Skuteczne okazały się w szczególności substancje zawierające platynę.
Reakcje niepożądane i leczenie wspomagające podczas chemoterapii,
- Nudności/wymioty
- odpowiednie leki przeciwwymiotne — w zależności od potencjału emetogennego — antagoniści receptora 5-HT3, antagoniści receptora NK, deksametazon
- Biegunka
- loperamid
- Niedokrwistość
- Możliwe Leczenie za pomocą transfuzji
- Gorączka neutropeniczna
- Możliwa profilaktyka z użyciem G-CSF (czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów)
- Ewentualnie profilaktykaantybiotykowa/antywirusowa
- wczesne i odpowiednie leczenie przeciwzakaźne, ryzyko sepsy
- Zmęczenie32
- Definiowane jako uporczywe zmęczenie, którego nie można znacząco poprawić poprzez fizyczny odpoczynek/sen.
- Nastrój, koncentracja i sprawność fizyczna ulegają pogorszeniu.
- Wywołane przez wiele czynników: sam nowotwór, konieczne leczenie i związane z nim obciążenia fizyczne i psychiczne
- leczenie
- Szczegółowa ocena zaangażowanych czynników
- Leczenie uleczalnych przyczyn, takich jak np.:
- depresja
- zaburzenia snu
- niedoczynność tarczycy
- niedobory witamin
- umiarkowana aktywność fizyczna
- Wsparcie psychologiczne
Leczenie w przypadku nawrotu
- Jeśli to możliwe, potwierdzenie histologiczne i nowa ocena stopnia zaawansowania z obrazowaniem sekcyjnym
- Procedura w przypadku izolowanego nawrotu w kikucie pochwy: podejście lecznicze33!
- Radioterapia
- Jeśli podczas leczenia pierwotnego nie wykonywano radioterapii: radioterapia z napromienianiem narządów miednicy i brachyterapią
- stan po brachyterapii: terapia radiacyjna +/- resekcja guza
- w przypadku stanu po zewnętrznej radioterapii narządów miednicy (+/- brachyterapii): czy możliwa jest powtórna radioterapia +/- resekcja guza?
- Radioterapia
- Inne lokalizacje nawrotów
- leczenie chirurgiczne
- w przypadku perspektywy całkowitej resekcji i M0
- Leczenie endokrynne
- brak korzyści w zakresie przeżywalności według aktualnych danych
- Może być brane pod uwagę w określonych warunkach (raki z dodatnim receptorem hormonalnym, raki o wysokim lub umiarkowanym stopniu zróżnicowania).
- Chemioterapia
- szczególnie w przypadku nieuleczalnych miejscowo nawrotów
- w przypadku przerzutów odległych
- stosowane substancje: leki zawierające platynę, antracykliny, taksany
- Terapia immunologiczna34-35
- Obecnie na etapie badań klinicznych, ale należy się spodziewać, że w przyszłości tzw. terapie celowane będą odgrywać coraz większą rolę.
- leczenie chirurgiczne
Terapia paliatywna
- W razie potrzeby miejscowa radioterapia w przypadku krwawienia lub bólu
- W razie potrzeby paliatywna chemioterapia lub paliatywna terapia hormonalna
- Leczenie wspomagające:
- Bóle
- Nudności i wymioty
- zaparcia
- niedrożności o charakterze złośliwym
- Suchość w jamie ustnej
- kacheksja i odwodnienia
- trudności w oddychaniu
- Depresja
- Lęk
- majaczenie
- Zmęczenie)
- Rozważenie leczenia pod kątem zasady najlepszej opieki wspomagającej
- Wsparcie psychospołeczne dla pacjentki i jej krewnych
- Wczesne włączenie medycyny paliatywnej do koncepcji leczenia w przypadku nieuleczalnej choroby
Psychoonkologia
- Opieka psychoonkologiczna nad pacjentkami z nowotworem błony śluzowej trzonu macicy jest zalecana jako integralna część diagnostyki i leczenia onkologicznego.
- Wczesne informowanie o możliwości uzyskania stacjonarnego i ambulatoryjnego wsparcia psychoonkologicznego oraz, w razie potrzeby, skierowanie do wykwalifikowanej opieki psychoonkologicznej
- Regularna ocena jakości życia pacjentki podczas leczenia, rehabilitacji i opieki pooperacyjnej, również w celu oceny ewentualnej potrzeby działań psychoonkologicznych.
- Regularne rejestrowanie czynników stresu psychospołecznego
Przebieg i rokowanie
Przebieg
- Wyleczenie w wielu przypadkach jest możliwe!
- Nawroty są często zlokalizowane w obrębie miednicy mniejszej.
- Częstość występowania nawrotów zależy od grupy ryzyka36-37
.- wysokie ryzyko
- rak niskozróżnicowany (G3) typu I w stadium II według FIGO (naciekanie mięśniówki macicy >50%)
- stadium III według FIGO
- rak typu II
- występowanie przerzutów do węzłów chłonnych
- wskaźnik nawrotów po leczeniu chirurgicznym: w ok. 35 %38
- Wysokie — średnie ryzyko
- rak typu I G3 i naciekanie mięśniówki macicy <50%>50%>
- rak typu I G1/G2, naciekanie mięśniówki macicy 50% i obecność przerzutów do węzłów chłonnych
- wskaźnik nawrotów po leczeniu chirurgicznym: w ok. 15 %
- Niskie — średnie ryzyko
- rak typu I G1/G2 i naciekanie mięśniówki macicy >50%
- wskaźnik nawrotów po leczeniu chirurgicznym ok. 10 %38
- niskie ryzyko
- rak typu I G1/G2 i naciekanie mięśniówki macicy <50%>50%>
- wskaźnik nawrotów po leczeniu chirurgicznym ok. 10 %38
- wysokie ryzyko
- Leczenie mające na celu wyleczenie jest również możliwe w przypadku nawrotu choroby.
- Pacjentki leczone wyłącznie chirurgicznie podczas terapii pierwotnej mają dobre rokowanie przy wczesnym leczeniu nawrotów.
Rokowania
- Obecnie prowadzonych jest wiele badań nad czynnikami prognostycznymi na poziomie molekularnym.
- Nie ma spójnych danych
- Czynniki istotne prognostycznie i terapeutycznie to:
- stopień zaawansowania nowotworu
- głębokość nacieku mięśniówki macicy
- stan węzłów chłonnych
- histologiczny typ guza
- zajęcie naczyń limfatycznych
- krawędzie resekcji (R0/R1/Rx)
- stopień złośliwości (G1, G2, G3)
Przeżywalność i śmiertelność
- W zależności od rodzaju ryzyka (patrz wyżej)
- Względne 5-letnie przeżycie (Five-Year OS) w Niemczech: w ok. 80 %
- Pięcioletnie OS u pacjentek niskiego ryzyka leczonych chirurgicznie: w ok. 90 %36
- Pięcioletnie OS w grupie wysokiego ryzyka po leczeniu chirurgicznym: w ok. 50 %36
Dalsze postępowanie
- Zgodnie z aktualnymi danymi, regularna obserwacja nie poprawia przeżywalności.
- Kontrola co 3–6 miesięcy przez pierwsze 2–3 lata po terapii pierwotnej
- Następnie do 5 lat co 6 miesięcy
- Uwaga: W przypadku wczesnego wykrycia miejscowych nawrotów postępowanie nakierowane jest na wyleczenie!
- Częste występowanie nawrotów poza opieką kontrolną
- Badanie kontrolne obejmuje:
- badanie wziernikiem
- Badanie przezpochwowe i przezodbytnicze
- Ewentualnie USG
- Dalsza diagnostyka obrazowa jest konieczna tylko u pacjentek z objawami.
- W czasie badań kontrolnych należy poruszyć następujące tematy:
- tymczasowe i długoterminowe skutki choroby i leczenia
- opcje leczenia psychoonkologicznego/psychoterapeutycznego
- seksualność i sytuacja w związku
- jakości życia
- Utrata masy ciała, ból i krwawienie z pochwy mogą wskazywać na nawrót, który zwykle występuje w ciągu pierwszych 3 lat po leczeniu pierwotnym1.
informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
- Terapie nowotworowe, leki
- Skutki uboczne terapii radiacyjnej
- Ból i leczenie bólu
- Depresja w opiece paliatywnej
Ilustracje

Wyłyżeczkowanie
Quellen
Literatur
- Amant F, Moerman P, Neven P, Timmerman D, Van Limbergen E and Vergote I. Endometrial cancer. Lancet 2005; 366: 491-505. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Bokhman JV. Two pathogenetic types of endometrial carcinoma. Gynecol Oncol 1983; 15: 10-7. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Madison T, Schottenfeld D, James SA, Schwartz AG and Gruber SB. Endometrial cancer: socioeconomic status and racial/ethnic differences in stage at diagnosis, treatment, and survival. Am J Public Health 2004; 94: 2104-11. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Jemal A, Murray T, Ward E et al. Cancer statistics 2005. CA Cancer J Clin 2005; 55: 10-30. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Sorosky JI. Endometrial cancer. Obstet Gynecol 2008; 111: 436-47 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Raglan O, Kalliala I, Markozannes G et al. Risk factors for endometrial cancer: An umbrella review of the literature. Int J Cancer 2019; 1;145(7): 1719-1730. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Clement PB and Young RH. Endometrioid carcinoma of the uterine corpus: a review of their pathology with emphasis on recent advances and problematic aspects. Adv Anat Pathol 2002; 9: 145-84. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Calle EE, Rodriguez C, Walker-Thurmond K and Thun MJ. Overweight, obesity, and mortality from cancer in a prospectively studied cohort of U.S. adults. N Engl J Med 2003; 348: 1625-38. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Kaaks R, Lukanova A and Kurzer MA. Obesity, endogenous hormones and endometrial cancer risk: a synthetic review. Cancer Epidemiol Biomark Prev 2002; 11: 1531-43. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Hinkula M, Pukkala E, Kyyronen P and Kauppila A. Grand multiparity and incidence of endometrial cancer: a population-based study in Finland. Int J Cancer 2002; 98: 912-5. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Harvey EB and Brinton LA. Second cancer following cancer of the breast in Connecticut, 1935-82. Natl Cancer Inst Monogr 1985; 68: 99-112. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Bergman L, Beelen MLR, Gallee MPW, Hollema H, et al. Risk and prognosis of endometrial cancer after tamoxifen for breast cancer. Lancet 2000; 356: 881-7. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Deligeoroglou E, Michailidis E and Creatsas G. Oral contraceptives and reproductive system cancer. Ann N Y Acad Sci 2003; 997: 199-208. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Viswanathan AN, Feskanich D, De Vivo I et al. Smoking and the risk of endometrial cancer: results from the Nurses' Health Study. Int J Cancer 2005; 114: 996-1001. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Hernandez E, for the American College of Obstetricians and Gynecologists. Management of endometrial cancer. ACOG Practice Bulletin no. 65. Obstet Gynecol 2005; 106: 413-25. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Lindemann K, Vatten LJ, Ellström-Engh M, Eskild A. Body mass, diabetes and smoking, and endometrial cancer risk: a follow-up study. Br J Cancer 2008; 98: 1582-5. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Gu M, Shi W, Barakat RR, Thaler HT and Saigo PE. Pap smears in women with endometrial carcinoma. Acta Cytol 2001; 45: 555-60. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Wu H, Harshbarger KE, Berner HW et al. Endometrial brush biopsy (Tao brush). Histologic diagnosis of 200 cases with complementary cytology: an accurate sampling technique for the detection of endometrial abnormalities. Am J Clin Pathol 2000; 3: 412-418. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Abdelazim IA, Abdelrazak KM, Elbiaa AA et al. Accuracy of endometrial sampling compared to conventional dilatation and curettage in women with abnormal uterine bleeding. Arch Gynecol Obstet. 2015; 291(5): 1121-1126. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Abdelazim IA, Aboelezz A, Abdulkareem AF. Pipelle endometrial sampling versus conventional dilatation & curettage in patients with abnormal uterine bleeding. J Turk Ger Gynecol Assoc. 2013; 1;14(1): 1-5. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Antonsen SL, Neerup Jensen L, Loft A et al. MRI, PET/CT and ultrasound in the preoperative staging of endometrial cancer - a multicenter prospective comparative study. Gynecol Oncol. 2013; 128(2): 300-308. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Kurman RJ, Kaminski PF, Norris HJ. The behavior of endometrial hyperplasia. A long-term study of "untreated" hyperplasia in 170 patients. Cancer 1985; 56(2): 403-412. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Horn LC, Schnurrbusch U, Bilek K et al. Risk of progression in complex and atypical endometrial hyperplasia: clinicopathologic analysis in cases with and without progestogen treatment. Int J Gynecol Cancer 2004; 14(2): 348-353. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Janda M, Mstat VG, Davies LC. Effect of Total Laparoscopic Hysterectomy vs Total Abdominal Hysterectomy on Disease-Free Survival Among Women With Stage I Endometrial Cancer A Randomized Clinical Trial. JAMA 2017 Mar 28; 317(12): 1224-33. pmid:28350928 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Takano M, Ochi H, Takei Y et al. Surgery for endometrial cancers with suspected cervical involvement: is radical hysterectomy needed (a GOTIC study)?. Br J Cancer 2013; 109(7): 1760-1765. pmid:10.1038/bjc.2013.521 www.ncbi.nlm.nih.gov
- Emons G, Vordermark D. Adjuvant treatment for endometrial cancer. Curr Opin Oncol 2019; 31(5): 404-410. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Kong A, Simera I, Collingwood M. Adjuvant radiotherapy for stage I endometrial cancer: systematic review and meta-analysis. Ann Oncol. 2007 2007; 18(10): 1595-1604. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Martin-Hirsch PP, Bryant A, Keep SL et al. Adjuvant progestagens for endometrial cancer. Cochrane Database Syst Rev 2011. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Galaal K, Al Moundhri M, Bryant A et al. Adjuvant chemotherapy for advanced endometrial cancer. Cochrane Database System Rev 2014. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Cowan M, Strauss JB, Barber EL. Updates on adjuvant chemotherapy and radiation therapy for endometrial cancer.. Curr Opin Obstet Gynecol 2019; 31(1): 31-37. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Johnson N, Bryant A, Miles T et al. Adjuvant chemotherapy for endometrial cancer after hysterectomy. Cochrane Database System Rev. 2011. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Yancey JR, Thomas SM. Chronic fatigue syndrome: diagnosis and treatment. Am Fam Physician 2012; 15;86(8): 741-746. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Vargo JA, Kim H, Houser CJ et al. Definitive salvage for vaginal recurrence of endometrial cancer: the impact of modern intensity-modulated-radiotherapy with image-based HDR brachytherapy and the interplay of the PORTEC 1 risk stratification. Radiother Oncol 2014; 113(1): 126-131. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Brooks RA, Fleming GF, Lastra RR et al. Current recommendations and recent progress in endometrial cancer. CA Cancer J Clin 2019; 69(4): 258-279. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Cowan M, Strauss JB, Barber EL et al. Updates on adjuvant chemotherapy and radiation therapy for endometrial cancer.. Curr Opin Obstet Gynecol 2019; 31(1): 31-37. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- AlHilli MM, Mariani A, Bakkum-Gamez JM et al. Risk-scoring models for individualized prediction of overall survival in low-grade and high-grade endometrial cancer. Gynecol Oncol. 2014; 133(3): 485-493. pmid:10.1016/j.ygyno.2014.03.567 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Colombo N, Creutzberg C, Amant F et al. ESMO-ESGO-ESTRO Consensus Conference on Endometrial Cancer Diagnosis, Treatment and Follow-up. Ann Oncol 2016; 27(1): 16-41. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Vizza E, Cutillo G, Bruno V et al. Pattern of recurrence in patients with endometrial cancer: A retrospective study. Eur J Surg Oncol 2020; 46(9): 1697-1702. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autor*innen
- Kristin Haavisto, Dr. med., Fachärztin für Innere Medizin und Hämato-/Onkologie, Münster/W.