Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Blok prawej i lewej odnogi pęczka Hisa

Streszczenie

  • Definicja: Bloki odnóg pęczka Hisa to zaburzenia przewodzenia w sercu poniżej pęczka Hisa w okolicy odnóg Tawary. Są one następstwem znacznego zwolnienia lub przerwania przewodzenia bodźców w obrębie komór z typowymi zmianami w  EKG z powierzchni ciała. Bloki mogą wystąpić w różnych miejscach: blok prawej odnogi (right bundle branch block – RBBB), blok lewej odnogi (left bundle branch block – LBBB), blok przedniej lub tylnej wiązki lewej odnogi (left anterior hemiblock – LAH, left posterior hemiblock – LPH). Możemy wyróżnić blok dwuwiązkowy (najczęściej RBBB + LAH, rzadziej RBBB + LPH) oraz blok trójwiązkowy.
  • Epidemiologia: W populacji ogólnej LBBB występuje u mężczyzn z częstością 3,2 przypadki na 10 000 osób na rok, u kobiet 3,7 przypadki na 10 000 osób na rok, do około 2,2% populacji ogólnej, RBBB 0,3–2,2%. Częstość występowania wzrasta z wiekiem oraz u pacjentów z chorobą serca, np. LBBB u nawet 25% osób z przewlekłą niewydolnością serca.
  • Przyczyna: Blok lewej odnogi pęczka Hisa jest w przeważającej mierze spowodowany chorobą serca. Blok prawej odnogi pęczka Hisa może występować fizjologicznie lub w przebiegu choroby serca.
  • Objawy: Mogą być obecne objawy podstawowej choroby serca. W pojedynczych przypadkach omdlenia (bloki dwuwiązkowe/trójwiązkowe, połączenie z blokiem AV).
  • Wyniki badań: W zależności od podstawowej choroby serca.
  • Diagnostyka: Rozpoznanie na podstawie 12–odprowadzeniowego EKG. Typowy dla całkowitego LBBB jest czas trwania zespołu QRS ≥0,12 s, szeroki, zazębiony załamek R lub załamek R z plateau na jego szczycie w odprowadzeniach skierowanych w lewo (odprowadzeniach I, aVL, V5–V6) lub rzadko zespół RS w odprowadzeniach V5–V6. Typowy dla całkowitego RBBB jest czas trwania zespołu QRS ≥0,12 s, zespół QRS o morfologii rsR', rSR' (r' lub R' szersze niż r) lub szeroki, często zazębiony załamek R w odprowadzeniach V1 i/lub V2.
  • Leczenie: U pacjentów z objawową niewydolnością serca (EF ≤35%), rytmem zatokowym i LBBB z szerokością zespołu QRS ≥130 ms, możliwe jest wszczepienie stymulatora serca z funkcją resynchronizacji – terapia resynchronizująca serca (cardiac resynchronisation therapy – CRT). U pacjentów z omdleniami i blokiem odnogi pęczka Hisa implantacja stymulatora serca (pacemaker – PM), jeśli udowodnioną lub prawdopodobną przyczyną omdleń jest bradykardia.

Informacje ogólne

Definicja

  • Bloki odnóg pęczka Hisa to zaburzenia przewodzenia w sercu poniżej pęczka Hisa w okolicy odnóg Tawary (odnóg pęczka Hisa).
  • Następstwo znacznego zwolnienia lub przerwania przewodzenia przez komory z typowymi zmianami w EKG z powierzchni ciała.
  • Bloki przewodzenia są możliwe w różnych miejscach:
    • prawa odnoga pęczka Hisa (right bundle branch block – RBBB)
    • proksymalny odcinek lewej odnogi pęczka Hisa przed podziałem na 2 wiązki (left bundle branch block – LBBB)
    • przednia lub tylna wiązka lewej odnogi Hisa po podziale 
      • blok przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (left anterior hemiblock – LAH)
      • blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (left posterior hemiblock – LPH)
    • połączenie różnych rodzajów bloków
      • blok dwuwiązkowy (RBBB + LAH, RBBB + LPH, LAH + LPH)
      • blok trójwiązkowy (RBBB + LAH + LPH).

Epidemiologia

Blok lewej odnogi pęczka Hisa

  • Częstość występowania bloku lewej odnogi pęczka Hisa: 2,2% w populacji ogólnej1-2
    • u mężczyzn z częstością 3,2 przypadki na 10 000 osób na rok, u kobiet 3,7 przypadki na 10 000 osób na rok.2
  • Częstość rośnie z wiekiem.3
  • Znacznie wyższa częstość występowania w przebiegu choroby serca

Blok prawej odnogi pęczka Hisa

  • Blok prawej odnogi pęczka Hisa (łącznie z niezupełnym) jest nieco częstszy niż blok lewej odnogi pęczka Hisa.
  • Częstość występowania RBBB: 0,3–2,2% w populacji ogólnej.5
  • Częstość wzrasta z wiekiem3,6
    • 2–3 razy częściej u mężczyzn niż u kobiet7
    • dane z badania Copenhagen City Heart Study7
      • całkowity RBBB – 1,4% mężczyzn w porównaniu z 0,5% kobiet
      • niezupełny (niecałkowity) RBBB – 4,7% mężczyzn w porównaniu z 2,3% kobiet.
  • Zupełny blok prawej odnogi pęczka Hisa u 35–50% sportowców wytrzymałościowych.
  • Całkowity blok prawej odnogi pęczka Hisa z większą częstością u pacjentów z organiczną chorobą serca, np. u osób z zatorowością płucną.4

Etiologia i patogeneza

Etiologia bloku lewej odnogi pęczka Hisa (LBBB)

Etiologia bloku prawej odnogi pęczka Hisa (RBBB)

  • Idiopatyczne włóknienie układu bodźcoprzewodzącego.
  • Choroba wieńcowa.
  • Ostry zespół wieńcowy.
  • Ostra niewydolność prawokomorowa (zatorowość płucna).
  • Przewlekła niewydolność prawokomorowa, serce płucne (cor pulmonale)
    • przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne (chronic thromboembolic pulmonary hypertension CTEPH)
    • wady serca
    • POChP.
  • Zapalenie mięśnia sercowego.
  • Wrodzone wady serca (np. tetralogia Fallot'a, ubytek przegrody międzyprzedsionkowej).

Skutki czynnościowe

  • LBBB w szczególności prowadzi do mechanicznej dyssynchronii lewej komory.8
    • Przegroda międzykomorowa i wolna ściana prawej komory kurczą się wcześniej niż tylno-boczne części lewej komory.9
    • Upośledza to funkcję skurczową lewej komory.9
  • Rzadziej RBBB również może prowadzić do mechanicznej dyssynchronii lewej komory.10

ICD–10

  • I44 Blok przedsionkowo-komorowy i lewej odnogi pęczka Hisa.
    • I44.4 Blok przedniej gałęzi lewej odnogi pęczka Hisa.
    • I44.5 Blok tylnej gałęzi lewej odnogi pęczka Hisa.
    • I44.6 Inny i nieokreślony blok gałęzi pęczka Hisa.
    • I44.7 Blok lewej odnogi pęczka Hisa, nieokreślony.
  • I45 Inne zaburzenia przewodzenia.
    • I45.0 Blok prawej odnogi pęczka Hisa.
    • I45.1 Inne i nieokreślone bloki prawej odnogi pęczka Hisa.
    • I45.2 Blok dwuwiązkowy.
    • I45.3 Blok trójwiązkowy.
    • I45.4 Nieokreślony blok wewnątrzkomorowy.
    • I45.5 Inny określony blok serca.
    • I45.8 Inne określone zaburzenia przewodnictwa.
    • I45.9 Zaburzenia przewodnictwa, nieokreślone.

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Rozpoznanie stawiane jest na podstawie charakterystycznego obrazu EKG.

Prawidłowy czas trwania zespołu QRS

  • W 2009 roku stowarzyszenie American Heart Association wydało zalecenia dotyczące standaryzacji i interpretacji wyników EKG.11
  • Czas trwania zespołu QRS jest zmienny nawet u osób zdrowych, zależy m.in. od wieku, płci i metody pomiaru.
    • Czas trwania zespołu QRS rośnie wraz z wielkością serca.
    • Zespół QRS w odprowadzeniach przedsercowych jest nieco szerszy niż w odprowadzeniach kończynowych.
    • Czas trwania zespołu QRS zależy od wieku:
      • dzieci <4 lat: QRS <90 ms
      • dzieci i młodzież 4–16 lat: QRS <100 ms
      • młodzież >16 lat, dorośli: QRS ≤110 ms.

Czas trwania zespołu QRS przy bloku lewej odnogi pęczka Hisa (LBBB)

  • Aktualna definicja poszerzenia zespołu QRS w bloku odnogi pęczka Hisa dla młodzieży >16 lat i dorosłych: QRS >110 ms11
    • W przyszłości coraz większe gromadzenie danych globalnych może doprowadzić do rewizji wartości.

Blok całkowity, blok zupełny, nieswoiste opóźnienie: nazewnictwo w zależności od czasu trwania zespołu QRS

  • Całkowity blok odnogi pęczka Hisa: QRS ≥120 ms.
  • Niecałkowity blok odnogi pęczka Hisa: QRS >110 ms, ale <120ms.
  • Opóźnienie: morfologia jak przy bloku odnogi pęczka Hisa, ale QRS ≤110 ms.

Oś serca9

  • Elektryczna oś serca zależy między innymi od wieku i budowy ciała.
  • Prawidłowa oś serca u dorosłych między –30° a 90°.
  • Umiarkowane odchylenie osi w lewo między –30° a –45°.
  • Znaczne odchylenie osi w lewo między -45° a -90°
    • częste w bloku przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (LAH).
  • Umiarkowane odchylenie osi w prawo między 90° a 120°.
  • Znaczne odchylenie osi w prawo między 120° a 180°
    • częste w bloku tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (LPH).

Pobudzenie przegrody

  • Wiedza na temat pobudzenia przegrody jest ważna dla zrozumienia prawidłowego powstawania zespołu QRS i jego zmian, zwłaszcza w LBBB.
  • Przegroda jest pierwszym obszarem komór, który ulega pobudzeniu.
  • Pobudzenie przegrody następuje zwykle poprzez lewą odnogę Tawary.
  • Dlatego wektor podczas pobudzenia przegrody jest skierowany od strony lewej do prawej.
  • W EKG odpowiednie załamki Q występują w odprowadzeniach skierowanych w lewo.
  • Natomiast w LBBB pobudzenie przegrody przez prawą odnogę Tawary przebiega od prawej do lewej strony, stąd w odprowadzeniach skierowanych w lewo brak załamków Q.

Blok prawej odnogi pęczka Hisa

  • Fazy przewodzenia pobudzenia w bloku prawej odnogi pęczka Hisa:
    • normalne pobudzenie przegrody od strony lewej do prawej (lewa odnoga Tawary nienaruszona)
    • prawidłowe pobudzenie lewej komory serca poprzez lewą odnogę Tawary
    • opóźnione pobudzenie prawej komory, a tym samym obrót wektora w prawo
    • koniec pobudzenia, powrót krzywej do linii izoelektrycznej.
  • Całkowity blok prawej odnogi pęczka Hisa – powinny być spełnione wszystkie poniższe kryteria:11-12
    • QRS ≥120 ms
    • zespół QRS o morfologii rsr', rsR', rSR' (r' lub R' szersze niż r) lub szeroki, często zazębiony załamek R w odprowadzeniach V1 i/lub V2
    • załamek S szerszy od załamka R i/lub >40 ms w odprowadzeniach I, V6
    • czas do szczytu załamka R w odprowadzeniu V1 >50 ms
    • wtórne zmiany ST–T (przeciwstawne do głównego wychylenia QRS, skośne ku dołowi obniżenie odcinka ST, ujemny załamek T lub ujemno–dodatni załamek T) w odprowadzeniach V1, V2 i niekiedy w V3.
  • Niezupełny blok prawej odnogi pęczka Hisa – powinny być spełnione wszystkie poniższe kryteria:11-12
    • QRS >110 ms i <120 ms
    • poza tym jak całkowity RBBB.

Blok lewej odnogi pęczka Hisa

  • Fazy przewodzenia pobudzenia w bloku lewej odnogi pęczka Hisa
    • nietypowe pobudzenie przegrody ze strony prawej do lewej, stąd brak prawidłowego przegrodowego załamka Q w odprowadzeniach skierowanych w lewo
    • rozprzestrzenianie się pobudzenia w prawej komorze i części lewej komory, ze względu na większą masę mięśniową wektor siły elektromotorycznej skierowany w lewo
    • Pobudzeniepobudzenie części lewej komory, które wcześniej nie były pobudzone z powodu bloku, wektor nadal w lewo.
    • koniec pobudzenia, powrót krzywej do linii izoelektrycznej.
  • Całkowity blok lewej odnogi pęczka Hisa – powinny być spełnione wszystkie poniższe kryteria:11-12
    • QRS ≥120 ms
    • szeroki, zazębiony załamek R lub załamek R z plateau na jego szczycie w odprowadzeniach skierowanych w lewo (I, aVL, V5, V6) lub rzadko zespół RS w odprowadzeniach V5–V6, będący skutkiem przesunięcia strefy przejściowej w lewo
    • zespół QS lub rS w odprowadzeniach V1–V3 
    • czas do szczytu załamka R w V5, V6 >60ms
    • zmiany ST–T przeciwstawne do głównego wychylenia zespołu QRS, ale wariantem normy mogą być dodatnie załamki T w odprowadzeniach z dominującym załamkiem R.
  • Niezupełny blok lewej odnogi pęczka Hisa – powinny być spełnione wszystkie poniższe kryteria:
    • QRS >110 ms i <120 ms
    • poza tym jak całkowity LBBB.

Blok przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (LAH)

  • Częsty (częstość występowania 0,9–6,2% w populacji ogólnej).8
  • LAH w EKG – powinny być spełnione wszystkie poniższe kryteria:12
    • oś elektryczna serca: lewogram patologiczny, oś serca między –45° a –90°
    • zespół qR w odprowadzeniu aVL
    • czas do szczytu załamka R w odprowadzeniu aVL >45ms
    • brak istotnego poszerzenia QRS (<120 ms).
  • Występowanie LAH
    • nie jest rzadkością nawet u osób ze zdrowym sercem
    • choroba wieńcowa
    • przewlekła niewydolność lewej komory
    • ubytek typu otworu pierwotnego (ostium primum atrial septal defect – ASD; ubytek przegrody międzyprzedsionkowej).

Blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (LPH)

  • Rzadki (częstość występowania około 0,1%).8
  • LPH w EKG – powinny być spełnione wszystkie poniższe kryteria:12
    • oś elektryczna – prawogram patologiczny, oś serca między 90° a 180°11
    • zespoły qR w odprowadzeniach III i aVF
    • zespoły rS w odprowadzeniach I i aVL
    • czas do szczytu załamka R w odprowadzeniu aVF >45ms
    • brak cech przerostu prawej komory11
    • brak istotnego poszerzenia QRS (<120 ms).11
  • W bloku tylnej wiązki załamek q w odprowadzeniach III i aVF nie musi spełniać żadnych wartości granicznych dotyczących jego szerokości i amplitudy.
  • W przypadku gdy te wartości przekroczą granicę normy (patologiczny załamek Q), rozpoznaje się zawał i blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa.
  • Występowanie LPH:
    • najczęściej przy zawale ściany dolnej
    • zaawansowana choroba wieńcowa13-14
    • kardiomiopatie (również te wywodzące się z nadciśnienia tętniczego)
    • choroba Chagasa
    • zapalenie mięśnia sercowego 
    • zaburzenia elektrolitowe (hiperkaliemia)
    • ostre przeciążenie prawego serca (np. rozległa zatorowość płucna)
    • choroby naciekowe i degeneracyjne w obrębie układu bodźcotwórczo–przewodzącego.

Blok dwuwiązkowy: RBBB + LAH

  • Znacznie częstszy niż kombinacja RBBB + LPH.
  • Cechy charakterystyczne RBBB + LAH w EKG
    • QRS ≥120 ms
    • typowy obraz bloku prawej odnogi pęczka Hisa w V1 (załamek R)
    • elektryczna oś serca możliwa do określenia, lewogram patologiczny!
    • w związku z tym w odprowadzeniu III nie ma załamka R' (w przeciwieństwie do samego RBBB).
  • Przyczyny RBBB + LAH
  • Jeśli RBBB + LAH jest połączony z wydłużonym odstępem PQ, może być uwarunkowany przez:
    • blok dwuwiązkowy + blok AV
    • częściowy blok trójwiązkowy.
  • Znaczenie kliniczne
    • może dawać objawową bradykardię/omdlenia
    • można rozważać leczenie z użyciem stymulatora serca15
      • u wybranych pacjentów z niewyjaśnionym omdleniem i blokiem dwuwiązkowym bez wykonania badania elektrofizjologicznego (electrophysiological study – EPS)
        • pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci z zespołem kruchości, z wysokim ryzykiem i/lub z nawracającymi omdleniami  
      • nie zaleca się stymulacji serca u bezobjawowych pacjentów z blokiem odnogi pęczka Hisa lub blokiem dwuwiązkowym.

Blok dwuwiązkowy: RBBB + LPH

  • Bardzo rzadki.
  • Cechy charakterystyczne RBBB + LPH w EKG
    • QRS ≥120 ms
    • nieforemny, dodatni zespół QRS w odprowadzeniu V1
    • poza tym zmiany w odprowadzeniach przedsercowych jak w RBBB
    • elektryczna oś serca możliwa do określenia, prawogram patologiczny!
  • Przyczyny RBBB + LPH
    • najczęściej ciężka choroba serca o złym rokowaniu.
  • Jeśli RBBB + LPH jest połączony z wydłużonym odcinkiem PQ, może być uwarunkowany przez:
    • blok dwuwiązkowy + blok AV
    • częściowy blok trójwiązkowy.
  • Znaczenie kliniczne
    • może dawać objawową bradykardię/omdlenia
    • można rozważać leczenie z użyciem stymulatora serca15
      • u wybranych pacjentów z niewyjaśnionym omdleniem i blokiem dwuwiązkowym bez wykonania badania elektrofizjologicznego (electrophysiological study – EPS)
        • pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci z zespołem kruchości, z wysokim ryzykiem i/lub z nawracającymi omdleniami 
      • nie zaleca się stymulacji serca u bezobjawowych pacjentów z blokiem odnogi pęczka Hisa lub blokiem dwuwiązkowym.

Blok trójwiązkowy

  • W przypadku całkowitego proksymalnego bloku odnóg Tawary (pęczka Hisa) w EKG pojawia się taki sam obraz jak w przypadku bloku AV III°
    • całkowita dysocjacja załamków P i zespołów komorowych (rytm zastępczy komorowy).
  • Znaczenie kliniczne

Blok naprzemienny

  • Rzadki.
  • Cechy charakterystyczne w EKG
    • naprzemiennie blok prawej i lewej odnogi.
  • Przyczyny
    • choroba wieńcowa lub procesy degeneracyjne w układzie przewodzącym.
  • Znaczenie kliniczne15
    • naprzemienny blok odnóg pęczka Hisa wiąże się z istotną chorobą zlokalizowaną podwęzłowo i szybką progresją do całkowitego bloku AV
    • z chwilą rozpoznania naprzemiennego bloku należy wszczepić stymulator serca, nawet przy braku objawów.

Wywiad 

Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego

  • Określenie czynników ryzyka sercowo–naczyniowego
  • Elektrolity (zwłaszcza jeśli istnieją oznaki bradyarytmii)
    • Na, K, w razie potrzeby Ca.
  • BNP lub NT–proBNP przy podejrzeniu niewydolności serca.
  • RTG klatki piersiowej przy podejrzeniu niewydolności serca lub zaburzeń płucnych.
  • Badania możliwe do wykonania w POZ w ramach opieki koordynowanej:
    • próba wysiłkowa EKG
    • badanie Holter EKG.

Diagnostyka specjalistyczna

  • Badania obrazowe, próby wysiłkowe, ocena perfuzji
    • próba wysiłkowa EKG (przy podejrzeniu choroby wieńcowej)
    • badanie Holter EKG (w przypadku podejrzenia bradyarytmii, omdleń)
    • echokardiografiaechokardiografia obciążeniowa
    • tomografia komputerowa tętnic wieńcowych
    • rezonans magnetyczny serca z kontrastem (CMR)
    • badania medycyny nuklearnej (PET – pozytronowa tomografia emisyjna; SPECT – tomografia emisyjna pojedynczego fotonu).
  • Monitorowanie EKG w przypadku podejrzenia bradyarytmii (badanie Holter EKG, Holter zdarzeniowy [event Holter], wszczepialny rejestrator pętlowy [implantable loop recorder – ILR]).
  • Badanie czynności płuc.

Blok odnogi pęczka Hisa a EKG wysiłkowe

  • Różne procedury potwierdzania choroby wieńcowej u pacjentów z blokiem prawej i lewej odnogi
    • EKG wysiłkowe można rozważyć u dorosłych pacjentów z umiarkowanym ryzykiem choroby wieńcowej nawet przy obecności całkowitego RBBB z obniżeniem odcinka ST <1 mm16
      • badanie zalecane u wybranych pacjentów w celu oceny tolerancji wysiłku, objawów, arytmii, odpowiedzi ciśnienia tętniczego i ryzyka zdarzeń sercowo–naczyniowych
      • test wysiłkowy można też rozważyć w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby wieńcowej jako alternatywne postępowanie w razie niedostępności innych nieinwazyjnych lub inwazyjnych metod obrazowania
      • u aktywnie leczonych pacjentów można rozważyć wykonanie badania w celu oceny skuteczności kontroli objawów i identyfikacji niedokrwienia.
      • nie zaleca się wykonywania wysiłkowego EKG u pacjentów z obniżeniem odcinka ST.
    • EKG wysiłkowe nie jest zalecane u pacjentów z całkowitym LBBB.
  • Obniżenie odcinka ST podczas wysiłku u pacjentów z RBBB może odzwierciedlać niedokrwienie serca.
  • Obniżenie odcinka ST podczas wysiłku u pacjentów z LBBB nie jest objawem niedokrwienia.
  • Wystąpienie RBBB lub LBBB podczas testu wysiłkowego nie jest bezwzględnym kryterium przerwania badania, ale powinno skłaniać do zwiększonej uwagi.
  • Blok odnogi pęczka Hisa przy wysiłku jest stosunkowo rzadki (0,2–1,1%), głównie LBBB.
  • RBBB wywołany wysiłkiem fizycznym często związany z chorobą wieńcową.
  • LBBB wywołany wysiłkiem fizycznym jest możliwy zarówno w przypadku strukturalnej choroby serca (choroba wieńcowa, kardiomiopatia, nadciśnieniowa choroba serca), jak i bez choroby serca.
    • Może być zatem konieczna dalsza diagnostyka w celu wykluczenia lub stwierdzenia choroby serca (echokardiografia, rezonans magnetyczny, koronarografia).

Wskazania do wykonania testu wysiłkowego w diagnostyce zaburzeń przewodnictwa wg zaleceń ESC (Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego) z 2019 r.16

  • Zaleca się test wysiłkowy u pacjentów, którzy mają objawy mogące świadczyć o bradykardii w trakcie wysiłku lub tuż po nim.
  • U pacjentów, u których podejrzewa się niewydolność chronotropową, należy rozważyć test wysiłkowy w celu potwierdzenia rozpoznania.
  • U pacjentów z zaburzeniami przewodzenia śródkomorowego lub blokiem przedsionkowo–komorowym na nieznanym poziomie, można rozważyć test wysiłkowy w celu uwidocznienia bloku podwęzłowego.

Skierowanie do specjalisty

  • Skierowanie do specjalistów w przypadku podejrzenia podstawowej, strukturalnej choroby serca lub choroby płuc.

Znaczenie prognostyczne

Blok lewej odnogi pęczka Hisa

  • Istnieje związek między LBBB a podstawową chorobą serca.4
  • Gorsze rokowanie u pacjentów z chorobami serca (choroba wieńcowa, niewydolność serca) i LBBB.4
  • Znaczenie LBBB nie jest jednoznacznie określone przy braku choroby podstawowej.17
    • Rokowanie u młodszych osób prawdopodobnie stosunkowo korzystne.8

Blok prawej odnogi pęczka Hisa

  • W przeszłości RBBB u osób zdrowych był przeważnie uważany za nieistotne prognostycznie zjawisko towarzyszące.6
  • Nowsze dane wskazują na możliwe gorsze rokowanie u bezobjawowych osób z całkowitym RBBB.7,18-19
    • zwiększona śmiertelność
    • zwiększone ryzyko sercowo–naczyniowe
  • RBBB jest wyznacznikiem gorszego rokowania u pacjentów z niewydolnością serca, przewlekłą chorobą wieńcową i po ostrym zawale serca.4,6

Leczenie

  • Obecnie brak wytycznych dotyczących postępowania klinicznego u pacjentów z blokiem odnogi pęczka Hisa, o ile nie występuje niewydolność serca lub bradyarytmia.9
  • Poniższe informacje oparte są na wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC) dotyczących stosowania stymulatora serca/resynchronizacji15 lub postępowania w przypadku omdleń.20

Zalecenia ESC (Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego) odnośnie stosowania stymulatora serca/resynchronizacji15 oraz postępowanie w przypadku omdleń20

Leczenie z użyciem stymulatora serca w bloku odnogi pęczka Hisa

  • U pacjentów z niewyjaśnionymi omdleniami i blokiem dwuwiązkowym stymulator serca jest wskazany, jeśli w badaniu elektrofizjologicznym (EPS) występują parametry ryzyka.
  • Stymulator serca jest wskazany w przypadku naprzemiennego bloku odnóg pęczka Hisa z objawami lub bez.
  • Stymulator serca można rozważyć bez badania elektrofizjologicznego u wybranych pacjentów z niewyjaśnionymi omdleniami i blokiem dwuwiązkowym (zaawansowany wiek, zespół kruchości, wysokie ryzyko i/lub z nawracające omdlenia).
  • Stymulator serca nie jest zalecany w bezobjawowym bloku odnóg pęczka Hisa lub bloku dwuwiązkowym.

Terapia resynchronizująca serca (CRT) w przypadku bloku odnogi pęczka Hisa i niewydolności serca

Morfologia LBBB
  • CRT (cardiac resynchronization therapy) jest zalecana u objawowych pacjentów z LVEF ≤35%, czasem trwania zespołu QRS ≥150 ms i morfologią LBBB pomimo optymalnej terapii lekowej.
  • CRT należy rozważyć u objawowych pacjentów z LVEF ≤35%, czasem trwania zespołu QRS 130–149 ms i morfologią LBBB pomimo optymalnej terapii lekowej.
Morfologia inna niż LBBB
  • CRT należy rozważyć u objawowych pacjentów z LVEF ≤35%, czasem trwania zespołu QRS ≥150 ms i morfologią inną niż LBBB pomimo optymalnej terapii lekowej.

 

Ilustracje

 

Blok prawej odnogi pęczka Hisa
Blok prawej odnogi pęczka Hisa

Źródła

Wytyczne

  • European Society of Cardiology: Guidelines on cardiac pacing and cardiac resynchronization therapy, Stand 2021, www.escardio.org
  • European Society of Cardiology. Guidelines for the diagnosis and management of syncope, Stand 2018, www.escardio.org

Piśmiennictwo

  1. Francia P., Balla C., Panneni F., et al. Left Bundle-Branch Block—Pathophysiology, Prognosis, and Clinical Management, Clin Cardiol 2007, 30: 110-5, doi:10.1002/clc.20034, DOI
  2. Pérez-Riera A.R., Barbosa-Barros R., de Rezende Barbosa M.P.C., Daminello-Raimundo R., de Abreu L.C., Nikus K. Left bundle branch block: Epidemiology, etiology, anatomic features, electrovectorcardiography, and classification proposal. Ann Noninvasive Electrocardiol. 2019, 24(2): e12572, doi:10.1111/anec.12572, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Eriksson P., Hansson P., Eriksson H. Bundle-Branch Block in a General Male Population. The Study of Men Born 1913, Circulation 1998, 98: 2494-500, doi:10.1161/01.CIR.98.22.2494, DOI
  4. Durães A., Passos L., Falcon H. Bundle Branch Block: Right and Left - Prognosis Implications, Interv Cardiol J 2015, 2: 1, doi:10.21767/2471-8157.100016, DOI
  5. Haataja P., Nikus K., Kähönen M., et al. Prevalence of ventricular conduction blocks in the resting electrocardiogram in a general population: the Health 2000 Survey, Int J Cardiol. 2013, 167(5): 1953-60, doi:10.1016/j.ijcard.2012.05.024, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Fernandez-Lozano I., Brugada J. Right bundle branch block: are we looking in the right direction? Eur Heart J 2013, 34: 86-8, doi:10.1093/eurheartj/ehs359, DOI
  7. Bussink B., Holst A., Jespersen L., et al. Right bundle branch block: prevalence, risk factors, and outcome in the general population: results from the Copenhagen City Heart Study, Eur Heart J 2013, 34: 138-46, doi:10.1093/eurheartj/ehs291 DOI
  8. Tan N., Witt C., Oh J., et al. Left bundle branch block, Circ Arrhythm Electrophysiol 2020, 13: e008239, doi:10.1161/CIRCEP.119.008239, DOI
  9. Surkova E., Badano L., Bellu R., et al. Left bundle branch block: from cardiac mechanics to clinical and diagnostic challenges, Europace 2017, 19: 1251-71, doi:10.1093/europace/eux061, DOI
  10. Sillanmäki S., Aapro S., Lipponen J., et al. Electrical and mechanical dyssynchrony in patients with right bundle branch block, J Nucl Cardiol 2020, 27: 621-30, doi:10.1007/s12350-018-1418-1, DOI
  11. Surawicz B., Childers R., Deal B., et al. AHA/ACCF/HRS Recommendations for the Standardization and Interpretation of the Electrocardiogram Part III: Intraventricular Conduction Disturbances, Circulation 2009, 119: 235-40, doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.108.191095, DOI
  12. Baranowski A., Bieganowska K., Dariusz Kozłowski D., et al. Zalecenia dotyczące stosowania rozpoznań elektrokardiograficznych : Dokument opracowany przez Grupę Roboczą powołaną przez Zarząd Sekcji Elektrokardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego/ red. R. Baranowski, D. Wojciechowski, Kardiol. Pol. 2010, 68 (supl. IV): 333-89, journals.viamedica.pl
  13. Madias J.E., Knez P. Transient left posterior hemiblock during myocardial ischemia-eliciting exercise treadmill testing: a report of a case and a critical analysis of the literature, J Electrocardiol. 1999, 32(1): 57-64, doi:10.1016/s0022-0736(99)90022-5, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  14. Godat F.J., Gertsch M. Isolated left posterior fascicular block: a reliable marker for inferior myocardial infarction and associated severe coronary artery disease, Clin Cardiol. 1993, 16(3): 220-6, doi:10.1002/clc.4960160311, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Glikson M., Nielsen J.C., Kronborg M.B., et al. 2021 ESC Guidelines on cardiac pacing and cardiac resynchronization therapy [published correction appears in Eur Heart J. 2022 May 1;43(17):1651], Eur Heart J. 2021, 42(35): 3427-520, doi:10.1093/eurheartj/ehab364, www.escardio.org
  16. Knuuti J., Wijns W., Saraste A., et al. 2019 ESC Guidelines for the diagnosis and management of chronic coronary syndromes [published correction appears in Eur Heart J. 21.11.2020, 41(44): 4242]. Eur Heart J. 2020, 41(3): 407-77, doi:10.1093/eurheartj/ehz425, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  17. Francia P., Balla C., Paneni F. Left Bundle-Branch Block—Pathophysiology, Prognosis, and Clinical Management, Clin Cardiol 2007, 30: 110-5, doi:10.1002/clc.20034, DOI
  18. Birnbaum Y., Nikus K. What Should Be Done With the Asymptomatic Patient With Right Bundle Branch Block? J Am Heart Assoc 2020, 9: e018987, doi:10.1161/JAHA.120.018987, DOI
  19. Gaba P., Pedrotty D., DeSimone C., et al. Mortality in Patients With Right Bundle‐Branch Block in the Absence of Cardiovascular Disease, J Am Heart Assoc 2020, 9: e017430, doi:10.1161/JAHA.120.017430, DOI
  20. European Society of Cardiology. Guidelines for the diagnosis and management of syncope, Stand 2018, www.escardio.org

Opracowanie

  • Tomasz Tomasik (recenzent)
  • Adam Windak (redaktor)
  • Michael Handke (recenzent/redaktor)
EKG; Elektrokardiogram; Blok odnogi pęczka Hisa; Blok odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego; Blok śródkomorowy; Blok prawej odnogi pęczka Hisa; RBBB; Right bundle branch block; Blok lewej odnogi pęczka Hisa; Left bundle branch block; LBBB; Blok przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa; LAH; Left anterior hemiblock; Blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa; LPH; Left posterior hemiblock; Blok dwuwiązkowy; Blok trójwiązkowy; Blok naprzemienny; Pęczek Hisa; Odnoga pęczka Hisa; Odnoga Tawary; Stymulator serca; Rozrusznik serca; Leczenie z użyciem rozrusznika serca; Resynchronizacja; Terapia resynchronizująca; CRT; Cardiac resynchronization therapy
Blok prawej i lewej odnogi pęczka Hisa
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Bloki odnóg pęczka Hisa to zaburzenia przewodzenia w sercu poniżej pęczka Hisa w okolicy odnóg Tawary. Są one następstwem znacznego zwolnienia lub przerwania przewodzenia bodźców w obrębie komór z typowymi zmianami w  EKG z powierzchni ciała. Bloki mogą wystąpić w różnych miejscach: blok prawej odnogi (right bundle branch block – RBBB), blok lewej odnogi (left bundle branch block – LBBB), blok przedniej lub tylnej wiązki lewej odnogi (left anterior hemiblock – LAH, left posterior hemiblock – LPH). Możemy wyróżnić blok dwuwiązkowy (najczęściej RBBB + LAH, rzadziej RBBB + LPH) oraz blok trójwiązkowy.
Kardiologia/Choroby serca i naczyń
Blok prawej i lewej odnogi pęczka Hisa
/link/4cd20635da92424398bb50d36664a275.aspx
/link/4cd20635da92424398bb50d36664a275.aspx
blok-prawej-i-lewej-odnogi-peczka-hisa
SiteDisease
Blok prawej i lewej odnogi pęczka Hisa
K.Reinhardt@gesinform.de
m.parol@konsylium24.pl
pl
pl
pl