Zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych (ARDS)
Streszczenie
Definicja: Ostra niewydolność oddechowa z poważnymi zaburzeniami natlenienia, z wykluczeniem pierwotnej przyczyny sercowej.
Epidemiologia: Duża zmienność zgłaszanej zapadalności, ok. 10–80 przypadków na 100 000 osób rocznie.
Objawy: Główne objawy to duszność, tachypnoe (przyśpieszony oddech), sinica. Ewentualnie niepokój i splątanie.
Obraz kliniczny: Ciężka hipoksemia, radiologicznie obustronne nacieki, zacienienia i zagęszczenia w płucach, objawy obrzęku płuc nie spowodowane chorobą serca.
Diagnostyka: RTG lub TK klatki piersiowej. Gazometria z pomiarem ciśnienia cząstkowego O2, określenie stopnia zaburzeń natlenienia za pomocą wskaźnika PaO2/FiO2 u pacjentów wentylowanych mechanicznie. Echokardiografia w celu wykluczenia pierwotnej przyczyny sercowej.
Przebieg: W przebiegu śmiertelnym (ok. 30-40%) zgon następuje zwykle w ciągu pierwszych 2 tygodni. W pozostałych przypadkach szerokie spektrum pomiędzy całkowitym wyzdrowieniem a utrzymującymi się zaburzeniami wymiany gazowej.
Informacje ogólne
Definicja
Zespół ostrej niewydolności oddechowej (synonim: ostra niewydolność płuc, wstrząs płuca) lub ARDS — Acute Respiratory Distress Syndrome (wcześniej używano również terminu zespół niewydolności oddechowej dorosłych)
wystąpienie w ciągu tygodnia od zdarzenia wywołującego lub pojawienia się — ewentualnie nasilenia — objawów ze strony układu oddechowego
hipoksemia
PaO2/FiO2 ≤300 mmHg (wskaźnik oksygenacji; iloraz ciśnienia parcjalnego O2 i zawartości tlenu w mieszaninie wdechowej) przy
PEEP (lub CPAP) ≥5 cm H2O (dodatnie ciśnienie końcowowydechowe - positive end expiratory pressure lub stale dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych - continuous positive airway pressure)
obustronne nacieki, zacienienia i zagęszczenia w płucach (w RTG lub TK klatki piersiowej)
Bezpośrednie płucne lub pośrednie pozapłucne substancje szkodliwe powodują wzrost mediatorów prozapalnych.
Mediatory stanu zapalnego powodują migrację aktywowanych granulocytów obojętnochłonnych do śródbłonka naczyniowego i nabłonka pęcherzyków płucnych, uwalniając proteazy, cytokiny i rodniki tlenowe.
Prowadzi to do patologicznej przepuszczalności naczyń, uszkodzenia nabłonka pęcherzyków płucnych i martwicy pneumocytów.
Następnie dochodzi do patologicznego gromadzenia się płynu w pęcherzykach płucnych (obrzęk płuc).
Tworzą się mikrozakrzepy w małych naczyniach krwionośnych.
Następuje utrata surfaktantu na powierzchni pęcherzyków płucnych.
Między pęcherzykami płucnymi i oskrzelikami tworzą się szkliste błony.
Skutkuje to zmniejszoną podatnością płuc i słabą wymianą gazową.
W przebiegu tego procesu tkanka łączna (fibroblasty) zastępuje uszkodzony śródbłonek naczyniowy i nabłonek pęcherzyków płucnych, co prowadzi do włóknienia.
wybrani pacjenci bez dodatkowej niewydolności narządowej lub z nieznaczną dodatkową niewydolnością narządową
wskaźnik niepowodzeń powyżej 50%
Inwazyjna wentylacja mechaniczna
Zasadniczo w ARDS wymagana jest inwazyjna wentylacja mechaniczna.
Cele
odpowiednia wymiana gazowa
unikanie niedodmy, rekrutacja zapadniętych obszarów płuc
ochrona przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wentylację mechaniczną
Zasady
wentylacja mechaniczna chroniąca płuca z zastosowaniem niskiej objętości oddechowej w celu uniknięcia uszkodzenia płuc spowodowanego wysokimi ciśnieniami wentylacji wdechowej (uraz ciśnieniowy)
6 ml/kg należnej masy ciała
permisywna hiperkapnia
Toleruje się wzrost CO2 spowodowany niską objętością oddechową (do pH 7,2).
odpowiednie PEEP (dodatnie ciśnienie końcowowydechowe)9
zwiększanie PEEP do momentu osiągnięcia optymalnego natlenienia, ew. manewry rekrutacyjne
unikanie niedodmy lub rekrutacja zapadniętych części płuc
unikanie zbyt wysokiego PEEP
Jeśli PEEP jest zbyt wysokie, dochodzi do nadmiernego wypełnienia płuc ze wzrostem objętości przestrzeni martwej, zmniejszeniem pojemności minutowej serca i perfuzji płucnej.
terapia pozycyjna
Pozycja leżąca na brzuchu prowadzi do lepszego natlenienia u większości wentylowanych pacjentów z ARDS.
Pozycję leżącą na brzuchu zaleca się u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim ARDS (PaO2/FiO2 ≤200 mmHg)
U pacjentów z ARDS (PaO2/FIO2 <150) i strategią wentylacji mechanicznej chroniącej płuca, wczesne zastosowanie przedłużonej pozycji na brzuchu prowadzi do znacznego zmniejszenia śmiertelności w porównaniu z pozycją na plecach.
Często obniżona jakość życia związana ze zdrowiem (HRQoL), utrzymująca się przez miesięce lub lata15
postępowanie zwiększające prawdopodobieństwo na poprawę stanu pacjenta15:
konsekwentna wczesna mobilizacja
prowadzenie dzienniczków intensywnej terapii
Dalsze postępowanie
W ramach podstawowej opieki zdrowotnej zaleca się aktywne monitorowanie częstych powikłań występujących w przebiegu choroby.
W szczególności zaleca się kontrole masy ciała, badania neurologiczne i stosowanie standaryzowanych kwestionariuszy.
Aktywne zadawanie pytań jest niezbędne, szczególnie w przypadku zespołu stresu pourazowego, ponieważ do objawów klinicznych zalicza się zachowania unikające.
Możliwa poprawa jakości życia dzięki zapewnieniu pacjentom po intensywnej terapii opieki ambulatoryjnej z monitorowaniem ich stanu15
Informacje dla pacjentów
O czym należy poinformować pacjentki?
Należy poinformować pacjentów, że w przypadku tak poważnej choroby należy spodziewać się problemów psychologicznych i innych, oraz że ważne jest aktywne poszukiwanie pomocy.
ARDS Definition Task Force, Ranieri VM, Rubenfeld GD, Thompson BT, et al. Acute respiratory distress syndrome: the Berlin Definition. JAMA 2012; 307(23): 2526-33. jama.jamanetwork.com
Wu C, Chen X, Cai Y, et al. Risk Factors Associated With Acute Respiratory Distress Syndrome and Death in Patients With Coronavirus Disease 2019 Pneumonia in Wuhan, China. JAMA Intern Med. Published online March 13, 2020 . jamanetwork.com
Lewandowski K, Metz J, Deutschmann C, et al. Incidence, severity, and mortality of acute respiratory failure in Berlin, Germany. Am J Respir Crit Care Med 1995; 151: 1121-5. pmid:7697241 PubMed
Rubenfeld GD, Caldwell E, Peabody E, et al. Incidence and outcomes of acute lung injury. N Engl J Med 2005; 353: 1685-93. New England Journal of Medicine
Zimmerman JJ, Akhtar SR, Caldwell E, et al. Incidence and outcomes of pediatric acute lung injury. Pediatrics 2009; 124: 87-95. PubMed
Luhr OR, Antonsen K, Karlsson M, et al. Incidence and mortality after acute respiratory failure and acute respiratory distress syndrome in Sweden, Denmark, and Iceland. The ARF Study Group. Am J Respir Crit Care Med 1999; 159: 1849-61. PubMed
Saguil A, Fargo M. Acute respiratory distress syndrome: diagnosis and management. Am Fam Physician 2012; 85: 352-8. American Family Physician
Gajewski P. (red.) Interna Szczeklika. Medycyna Praktyczna. Kraków, 2021.
Goligher EC, Kavanagh BP, Rubenfeld GD, et al. Oxygenation response to positive end-expiratory pressure predicts mortality in acute respiratory distress syndrome. A secondary analysis of the LOVS and ExPress trials. Am J Respir Crit Care Med. 2014 Jul 1;190(1):70-6. PubMed
Adhikari NKJ, Burns KEA, Meade MO, et al. Pharmacologic therapies for adults with acute lung injury and acute respiratory distress syndrome. Cochrane Database of Systematic Reviews 2004, Issue 4. Art. No.: CD004477. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Brun-Buisson C, Minelli C, Bertolini G, et al. ALIVE Study Group. Epidemiology and outcome of acute lung injury in European intensive care units. Results from the ALIVE study. Intensive Care Med 2004; 30: 51-61. PubMed
Elliott D, Davidson J, Harvey M, et al. Exploring the scope of post–intensive care syndrome therapy and care: Engagement of non–critical care providers and survivors in a second stakeholders meeting. Critical care medicine 42.12 (2014): 2518-2526. www.ncbi.nlm.nih.gov
Herridge MS, Tansey CM, Matté A, et al. Canadian Critical Care Trials Group. Functional disability 5 years after acute respiratory distress syndrome. N Engl J Med 2011; 364: 1293-1304. www.nejm.org
Berger D, Rothena H, Brander L. Acute Respiratory Distress Syndrome. Schweiz Med Forum 2011; 11: 246-252. www.medicalforum.ch
Doodoo-Schittko F,Brandstetter S, Blecha S, et al. Determinants of quality of life and return to work following acute respiratory distress syndrome – a systematic review. Dtsch Arzteblatt Int 2017; 114: 103-9. www.aerzteblatt.de
Autorzy
Ewa Rudnicka - Drożak, Dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie (recenzent)
Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
Michael Handke, Prof. Dr med., Facharzt für Innere Medizin, Kardiologie und Intensivmedizin, Freiburg
Konrad Schmidt, Dr med., Universitätsklinikum Jena (Review)
Definicja: Ostra niewydolność oddechowa z poważnymi zaburzeniami natlenienia, z wykluczeniem pierwotnej przyczyny sercowej. Epidemiologia: Duża zmienność zgłaszanej zapadalności, ok. 10–80 przypadków na 100 000 osób rocznie.
Pulmonologia
Zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych (ARDS)