Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Stan padaczkowy

Streszczenie

  • Definicja: Stan padaczkowy jest stanem nagłym zagrażającym życiu i jest definiowany jako przedłużający się napad padaczkowy trwający dłużej niż 5 minut lub seria napadów bez powrotu do przednapadowego stanu początkowego.
  • Częstość występowania: Zapadalność na stan padaczkowy w Europie wynosi 10–30 na 100 000 mieszkańców rocznie. Osoby starsze i mężczyźni chorują częściej.
  • Objawy: W zależności od rodzaju napadu występują różne objawy kliniczne. Obniżenie świadomości dochodzące do śpiączki jest częste, co może być jedynym objawem w stanie padaczkowym bez drgawek.
  • Wyniki: W przypadkach zaburzeń świadomości badanie przedmiotowe jest często możliwe tylko w ograniczonym zakresie. Motoryczne objawy aktywności padaczkowej mogą być czasami bardzo ukryte.
  • Diagnostyka: Rozpoznanie opiera się na połączeniu wyników z wywiadu lekarskiego oraz wyników badań przedmiotowych i elektroencefalograficznych. Dochodzi do tego diagnostyka laboratoryjna i obrazowanie mózgu oraz, w razie potrzeby, dalsza diagnostyka w kierunku niejasnych przyczyn stanu padaczkowego.
  • Leczenie: Leczenie ratunkowa i leczenie farmakologiczne zgodnie ze schematem stopniowego postępowania, z benzodiazepinami, lekami przeciwpadaczkowymi i, w razie potrzeby lekami znieczulającymi. Z reguły leczenie w trybie intensywnej opieki medycznej. Dalsze leczenie przy powikłaniach albo uleczalnej chorobie podstawowej.

informacje ogólne

Definicja

  • Stan padaczkowy to przedłużający się napad padaczkowy i potencjalnie zagrażający życiu stan nagły
    • Większość napadów padaczkowych ustępuje samoistnie, ale każda ich postać może przejść w stan padaczkowy1.
    • klasyfikacja na podstawie semiologii (objawy ruchowe, zaburzenia świadomości), etiologii, EEG i wieku
    • Jedynie u około 50% chorych znana jest wcześniejsza padaczka.
  • Definicja stanu padaczkowego według ILAE2
    • każdy napad padaczkowy trwający >5 minut
    • ≥2 kolejne napady bez powrotu do stanu wyjściowego
  • Definicja napadu padaczkowego
    • tymczasowe występowanie (subiektywnych) oznak i/lub (możliwych do zobiektywizowania) objawów
    • z powodu nieprawidłowo nadmiernej i/lub zsynchronizowanej aktywności neuronów w mózgu
    • Zobacz także Padaczka u dorosłych i Padaczka u dzieci.
  • Każdy stan padaczkowy powinien być natychmiast leczony lekami przeciwpadaczkowymi.
    • terapia oparta na schemacie stopniowego postępowania z użyciem benzodiazepin, leków przeciwpadaczkowych i znieczulających1
  • Średnia śmiertelność wśród dorosłych wynosi 15,9%1.
    • najwyższa śmiertelność w opornych na leczenie stanach padaczkowych o etiologii zagrażającej życiu3
    • u dzieci znacznie niższy wskaźnik umieralności

częstość występowania

  • W Europie częstość zapadalność wynosi 10–30 na 100 000 mieszkańców.
    • częściej w zaawansowanym wieku >60 lat (54,5 do 4,2/100 000)3
    • Mężczyźni chorują częściej niż kobiety (26,1 do 13,7/100 000)3.
  • Rocznie około 1–2 zgony na 100 000 mieszkańców3

Etiologia i patogeneza

Klasyfikacja

  • Klasyfikacja stanu padaczkowego przy użyciu klasyfikacji ILAE z 2015 roku w 4 osiach2
  • Oś 1: semiologia (objawy kliniczne napadu)2
    • obecność albo brak wyraźnych objawów motorycznych
      • drgawkowy stan padaczkowy: istotne objawy ruchowe
      • niedrgawkowy stan padaczkowy: brak istotnych objawów ruchowych
    • występowanie i w razie potrzeby zakres jakościowego i ilościowego zaburzenia świadomości
      • obowiązkowe w przypadku uogólnionego stanu padaczkowego
      • fakultatywne dla postaci ogniskowej
  • Oś 2: Etiologia2
    • strukturalne
    • metaboliczne
    • zakaźne
    • na tle immunologicznym
    • nieznane
  • Oś 3: korelaty EEG2
    • uogólnione wzorce okresowe w stanie padaczkowym
    • u pacjentów w śpiączce z podejrzeniem niedrgawkowego stanu padaczkowego
      • salzburskie kryteria elektroencefalograficzne wspierające rozpoznanie
    • należy odróżnić od wzorców EEG w encefalopatiach
  • Oś 4: Wiek2
    • noworodki (0–30 dni)
    • niemowlęta (>1 miesiąca do 2 lat)
    • dzieciństwo (>2 do 12 lat)
    • młodzież i dorośli (>12 do 59 lat)
    • starszy wiek (>60 lat)
  • Klasyfikacja na podstawie odpowiedzi na leczenie
    • stan padaczkowy oporny na leczenie
      • utrzymujący się po benzodiazepinach i klasycznych lekach przeciwpadaczkowych
    • superoporny stan padaczkowy
      • utrzymujący się po ciągłym stosowaniu środków znieczulających

etiologia

 patofizjologii

  • Patofizjologia stanu padaczkowego nadal pozostaje w dużej mierze niewyjaśniona1.
  • Zaburzenie regulacji aktywności neuronów w mózgu z nadpobudliwością1
    • niepowodzenie hamowania GABAergicznego
    • zaburzenie regulacji pobudzenia glutaminergicznego
      • Prowadzi do uwalniania aminokwasów pobudzających.
      • napływ wapnia do komórki nerwowej z możliwym uszkodzeniem komórki
  • Zwiększenie aktywności metabolicznej w mózgu
    • następujący po tym wzrost mózgowego przepływu krwi
    • Może powodować naczyniopochodny obrzęk mózgu.
  • Wpływa na stan całego organizmu.

ICD-10

  • G 41 Stan padaczkowy
    • G 41.0 Stan padaczkowy typu "grand-mal"
    • G 41.1 Stan padaczkowy typu "petit mal"
    • G 41.2 Złożony częściowy stan padaczkowy
    • G 41.8 Inne stany padaczkowe
    • G 41.9 Stan padaczkowy, nie określony

diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Rozpoznanie stanu padaczkowego opiera się na połączeniu wywiadu lekarskiego, wyników badań klinicznych i napadowego EEG.
  • Rozpoznanie stanu padaczkowego przy
    • każdym napadzie padaczkowym trwającym ponad 5 minut
    • serii napadów padaczkowych bez powrotu do stanu neurologicznego sprzed napadu
  • W przypadku postaci drgawkowych, przede wszystkim rozpoznanie kliniczne
  • Klasyfikacja zgodna z propozycją ILAE z 2015 r. oparta na:
    • semiologii (zwłaszcza objawach ruchowych i stopniu zaburzenia świadomości)
    • etiologia
    • EEG
    • wiek
  • Diagnostyka EEG
    • przy podejrzeniu postaci bezdrgawkowych stanu padaczkowego
    • odgraniczenie od stanu psychogennego
    • lub powtarzanie i/lub monitorowanie EEG
  • Wyjaśnienie etiologii
    • badania obrazowe mózgu (TK/RM czaszki)
    • diagnostyka laboratoryjna
    • w razie potrzeby dalsza diagnostyka aparaturowa

Różicowanie

  • Stan niepadaczkowych napadów psychogennych/dysocjacyjnych,
    • najistotniejsze rozpoznanie w ramach diagnostyki różnicowej
    • w niektórych przypadkach klinicznie nie do odróżnienia1
    • Czas trwania napadów niepadaczkowych jest zwykle dłuższy niż napadów padaczkowych.
    • uwaga: częste choroby współistniejące!
      • Co najmniej 10% pacjentów z padaczką choruje również na napady psychogenne/dysocjacyjne (psychogenne napady rzekomopadaczkowe, tj. Psychogenic Non-Epileptic Seizure — PNES).
    • Zobacz także Zaburzenia dysocjacyjne.
  • Synergizm prostowników lub synergizm zginaczy i prostowników,
    • w ramach zespołu uwięźnięcia lub w przypadku odmóżdżenia/dekortykacji
  • Encefalopatia niedotlenieniowa,
  • Encefalopatia metaboliczna lub toksyczna,
  • Tężec
    • Przyczyną jest toksyna tetanospasmina wytwarzana przez Clostridium tetani.
    • nieograniczona świadomość, uogólniony wzrost napięcia mięśniowego, reindukowane kurcze mięśni,
  • Napad padaczkowy (czas trwania <5 minut)>
  • drgawki gorączkowe u dzieci

Wywiad lekarski

  •  Początek napadu padaczkowego
  • Motoryczne objawy napadu
    • na przykład klonusy, wzmożone napięcie mięśni
    • lateralizacja jako wskaźnik ogniska epileptogennego
  • Objawy towarzyszące (przed wystąpieniem stanu padaczkowego)
  • Wcześniejsze schorzenia (w szczególności w odniesieniu do padaczki)
  • Wywiad dotyczący przyjmowanych leków,:
  • Oznaki spożywania alkoholu lub narkotyków
  • Dane zebrane z wywiadu od osób trzecich mają kluczowe znaczenie.

Badanie fizykalne

  • Stopień zaburzenia świadomości
    • senność, sopor, śpiączka
  • Ogólne badanie fizykalne z szukaniem oznak przebytego napadu drgawek
    • (boczne) przygryzienie języka
    • enureza, enkopreza
  • Stan neurologiczny, o ile jest to możliwe do stwierdzenia przy zaburzeniu świadomości.
  • Stan uogólnionych napadów toniczno-klonicznych jest rozpoznawany klinicznie.
  • W przypadku niedrgawkowego stanu padaczkowego ważne jest wstępne podejrzenie kliniczne.
    • objaw główny nieprzytomność/zaburzenia świadomości
    • często dyskretne, zmienne, łatwe do przeoczenia objawy kliniczne
      • na przykład objawy miokloniczne mięśnia okrężnego oka, mięśni dystalnych kończyn lub zaburzenia zachowania
  • Kliniczne objawy stanu psychogennego, niepadaczkowego6
    • początek lub koniec bardzo stopniowy, czas trwania zwykle dłuższy
    • zamknięte oczy, wymuszone zamknięcie oczu podczas napadu
    • możliwość modyfikacji przez osobę badającą (np. odwrócenie)
    • interakcja z osobą badaną pomimo obustronnej aktywności motorycznej
    • oznaki motoryczne,
      • nieciągłe, nieregularne lub asynchroniczne ruchy o zmiennej intensywności i zmiennym nasileniu bocznym
      • kręcenie głową, potrząsanie głową do przodu i do tyłu
      • wysuwanie miednicy do przodu
      • szarpiące i pchające ruchy miednicy („gwałtowne wypychanie miednicy")
      • silne odchylenie głowy do tyłu oraz przeprost tułowia oraz kończyn (opistotonus, „łuk okręgu”)
    • pseudosen
      • długotrwały brak reakcji z zamkniętymi oczami
      • brak możliwości obudzenia przez bodźce zewnętrzne
      • EEG bez osiągnięcia fazy snu

Badania uzupełniające w szpitalu

diagnostyka laboratoryjna

  • Badania laboratoryjne na początku stanu padaczkowego powinny obejmować:
    • morfologia krwi, elektrolity (Na, K, Ca, Mg), CK, glukoza
    • parametry wątrobowe i parametry funkcji nerek, hormony tarczycy
    • badanie toksykologiczne (w razie potrzeby również moczu)
      • alkohol, kokaina, amfetamina i sztuczne pochodne
    • parametry stanu zapalnego (np. CRP) oraz, w przypadku gorączki badania mikrobiologiczne (w razie potrzeby również płynu mózgowo-rdzeniowego)
    • stężenie przepisanych leków przeciwpadaczkowych w surowicy (w przypadku stwierdzonej padaczki)
    • gazometria
  • W razie potrzeby nakłucie lędźwiowe z Diagnostyka płynu mózgowo-rdzeniowego
  • Jeśli stan padaczkowy jest oporny na leczenie, należy szukać rzadszych przyczyn7.
    • na przykład zaburzenia reumatologiczne, paranowotworowe, autoimmunologiczne lub wrodzone

Elektroencefalogram (EEG)

  • Swoista technicznie metoda badania padaczki
    • do podstawowej diagnostyki i monitorowania terapii w stanie padaczkowym
    • Typowe wzorce EEG stanu padaczkowego należy odróżnić od wzorców EEG w encefalopatiach.
  • Czułość można zwiększyć poprzez dłuższy czas zapisu i częste powtarzanie.
  • Istnieją kryteria EEG dla obecności niedrgawkowego stanu padaczkowego u pacjentów ze śpiączką („kryteria salzburskie”)8.
  • W przeciwieństwie do stanu padaczkowego, w EEG stanu napadów psychogennych nie ma schematów napadu padaczkowego.

Badania obrazowe

  • W stanie ostrym obrazowanie mózgu w przypadku nowego wystąpienia stanu padaczkowego
    • TK czaszki, alternatywnie RM (jeśli dostępny)
    • RM należy wykonać w przebiegu choroby, jeśli etiologia pozostaje niejasna.
    • cel: wykrycie objawowych i możliwych do leczenia przyczyn
  • RM może wykazać typowe zmiany w stanie padaczkowym.

Wskazania do hospitalizacji

  • Stan padaczkowy jest stanem nagłym zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowej hospitalizacji.

Leczenia

Cele terapii

  • Przełamanie stanu padaczkowego
    • Zakończenie klinicznej i elektroencefalograficznej aktywności napadowej
  • Rozpoznanie i leczenie choroby wywołującej
  • Zapobieganie powikłaniom

Ogólne informacje o terpii

  • Terapia według schematu postępowania stopniowego w zależności od fazy9-10
    • terapia stopnia 1: benzodiazepiny
    • terapia stopnia 2: leki przeciwdrgawkowe
    • terapia stopnia 3: anestetykami
  • Zobacz także artykuły Napad drgawek, pierwsza pomoc i Padaczka.
  • W dzieciństwie występują inne zespoły padaczkowe i różne postacie stanu, z inną częstością występowania.
    • opieka przez neuropediatrów i lekarzy intensywnej opieki pediatrycznej
    • Zobacz także artykuł Padaczka u dzieci.

Stopniowa terapia stanu padaczkowego

Faza przedszpitalna

  • Pomocnicy nie będący pracownikami służby zdrowia powinni przy podejrzeniu stanu padaczkowego zawsze wzywać pogotowie ratunkowe.
    • w razie potrzeby benzodiazepiny jako leki stosowane w stanach nagłych przez osoby nie będące pracownikami służby zdrowia
  • Benzodiazepina jako lek pierwszego rzutu
    • Lorazepam dożylnie (najlepsze dowody)
    • zamiennie benzodiazepiny również domięśniowo, dopoliczkowo, doodbytniczo, donosowo
      • Niedożylne postacie podania mogą być stosowane bezpieczniej i szybciej.
  • Transport do kliniki neurologicznej

Zaawansowane działania przedszpitalne i leczenie

  • Ochrona przed samozagrożeniem
    • Trzymanie i kliny ustne są bezużyteczne i mogą powodować urazy.
  • Zapewnienie parametrów życiowych (schemat ABCDE)
    • pulsoksymetria, monitorowanie ciśnienia tętniczego, EKG
  • Chronić głowę przed urazami
  • Jeśli jest to możliwe, założyć co najmniej jedno stabilne, niezagrożone przez napad dojście dożylne
  • Podanie tiaminy 100 mg dożylnie w przypadku podejrzenia stanu epileptycznego związanego z alkoholem
  • Podanie glukozy 40% dożylnie w przypadku podejrzenia lub stwierdzonej hipoglikemii
  • Podanie O2 przy SpO2 <95% (przez maskę, w razie potrzeby intubacja i wentylacja)>
  • gotowość do intubacji i intensywny nadzór w docelowym szpitalu
  • Leczenie przeciwdrgawkowe (zobacz schemat postępowania stopniowego)

Terapia stopnia 1

  • Benzodiazepiny są terapią pierwszego wyboru.
    • Lorazepam dożylnie
      • dawkowanie 0,1 mg/kg, maks. podanie 4 mg/w bolusie
      • w razie potrzeby powtórzyć 1 x po 5 minutach
    • Midazolam domięśniowo lub donosowo
      • dawkowanie 10 mg dla>40 kg, 5 mg dla 13–40 kg, dawka pojedyncza
    • Clonazepam dożylnie
      • dawkowanie 0,015 mg/kg, maks. 1 mg (powolna iniekcja)
      • lub powtórzyć 1 x
    • Diazepam dożylnie 
      • dawkowanie 0,15–0,2 mg/kg/podanie, maks. 10 mg/podanie
      • w razie potrzeby powtórzyć 1 x po 5 minutach
  • diazepam doodbytniczo 0,2–0,5 mg/kg (maks. 20 mg/podanie, dawka pojedyncza) lub midazolam policzkowo mogą być stosowane w przypadku braku dostępu żylnego jako alternatywa podania midazolamu donosowo lub domięśniowo.

Terapia stopnia 2

  • Jeśli odpowiednia dawka początkowa benzodiazepiny okazała się nieskuteczna w ciągu ostatnich 30 minut
    • opcjonalnie również w celu zapewnienia skutecznej terapii w przypadku przerwania stanu padaczkowego
  • Leki przeciwpadaczkowe z najlepszymi obecnie dowodami są lekami pierwszego wyboru11.
    • lewetyracetam dożylnie
      • dawkowanie 30 mg/kg dożylnie, maks. 500 mg/min
      • w razie potrzeby powtórzyć po 10 minutach
      • dawka skumulowana maks. 4.500 mg
    • walproinian dożylnie
      • dawkowanie 20 mg/kg, maks. 10 mg/kg m.c./minutę
      • w razie potrzeby powtórzyć po 10 minutach
      • dawka skumulowana maks. 3.000 mg
      • dalsze leczenie z poziomem walproinianu 100–120 mcg/ml
    • fosfenytoina dożylnie

Terapia stopnia 3

  • Sytuacja opornego na leczenie stanu padaczkowego
    • cel: zapobieganie ostrym powikłaniom ogólnoustrojowym i przewlekłym uszkodzeniom neuronów
  • Rozpoczynając lub intensyfikując intensywne leczenie, należy wziąć pod uwagę życzenia pacjenta i istnienie testamentu życia.
  • Dożylne środki znieczulające jako terapia pierwszego wyboru
    • leczenie tak szybko, jak to możliwe (<48 godzin od wystąpienia objawów)>
    • Stosowane substancje
      • midazolam
      • propofol
      • tiopental
    • niski poziom dowodów na leczenie środkami znieczulającymi
    • wskazania do zabezpieczenia dróg oddechowych poprzez intubację
  • Trzy strategie intensywności terapii
    1. tłumienie aktywności napadowej udokumentowane za pomocą EEG
    2. indukcja aktywności tłumienia impulsów
    3. indukcja izoelektrycznej krzywej EEG

Terapia stopnia 4

  • Sytuacja superopornego stanu padaczkowego
    • trwały lub szybki powrót klinicznej i/lub elektroencefalograficznej aktywności napadowej po leczeniu środkami znieczulającymi
  • Zalecenia dotyczące podejść terapeutycznych o bardzo niskim poziomie dowodów
    • barbiturany
    • ketamina
    • wziewne środki znieczulające (izofluran)
    • dojelitowe podawanie „klasycznych” leków przeciwpadaczkowych
      • na przykład perampanel i topiramat
  • Interwencje niefarmakologiczne
    • dieta ketogennna
    • Operacja padaczki
    • terapia elektrowstrząsowa (w indywidualnych przypadkach)

Przebieg, powikłania i rokowanie

powikłania

Rokowania

  • Śmiertelność z powodu stanu padaczkowego wynosi od 3% do 39%.
  • Czynniki związane ze zwiększoną śmiertelnością1,9:
    • przyczyna stanu padaczkowego lub Choroba podstawowa
      • najważniejszy czynnik prognostyczny1
    • czas trwania stanu padaczkowego >30 minut
    • Wcześniej rozpoznane choroby
    • podeszły wiek.
    • ostre powikłania
  • Oszacowanie rokowania przy użyciu punktacji ryzyka1,13
    • „Status Epilepticus Severity Score” (STESS)
    • „Epidemiology based Mortality Score in Status Epilepticus” (EMSE)13

informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Quellen

Literatur

  1. Betjemann JP, Lowenstein DH. Status epilepticus in adults. Lancet Neurol. 2015 Jun;14(6):615-24. doi: 10.1016/S1474-4422(15)00042-3. Epub 2015 Apr 20. PMID: 25908090. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Trinka E, Cock H, Hesdorffer D, Rossetti AO, Scheffer IE, Shinnar S, Shorvon S, Lowenstein DH. A definition and classification of status epilepticus - Report of the ILAE Task Force on Classification of Status Epilepticus. Epilepsia. 2015 Oct;56(10):1515-23. doi: 10.1111/epi.13121. DOI
  3. Knake S, Rosenow F, Vescovi M, Oertel WH, Mueller HH, Wirbatz A, Katsarou N, Hamer HM; Status Epilepticus Study Group Hessen (SESGH). Incidence of status epilepticus in adults in Germany: a prospective, population-based study. Epilepsia. 2001 Jun;42(6):714-8. doi: 10.1046/j.1528-1157.2001.01101.x. PMID: 11422324. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Neligan A, Shorvon SD. Frequency and prognosis of convulsive status epilepticus of different causes: a systematic review. Arch Neurol 2010; 67: 931-40. PubMed
  5. Trinka E, Höfler J, Zerbs A. Causes of status epilepticus. Epilepsia. 2012; 53: 127-38. pmid:22946730. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Engelsen BA, Karlsen B, Gramstad A, Lillebø A, Aarli JA. Nonepileptic seizures (NES): overview and selected cases from an epilepsy unit. Advances in Clinical Neurosciences 2000: 10: 107-30. link.springer.com
  7. Ferlazzo E, Gasparini S1, Sueri C2, Aguglia U3. Status epilepticus of inflammatory etiology: A cohort study. Neurology 2016 Mar 15; 86(11): 1076. pmid:26976517 PubMed
  8. Leitinger M, Trinka E, Gardella E, Rohracher A, Kalss G, Qerama E, Höfler J, Hess A, Zimmermann G, Kuchukhidze G, Dobesberger J, Langthaler PB, Beniczky S. Diagnostic accuracy of the Salzburg EEG criteria for non-convulsive status epilepticus: a retrospective study. Lancet Neurol. 2016 Sep;15(10):1054-62. doi: 10.1016/S1474-4422(16)30137-5. Epub 2016 Aug 8. PMID: 27571157. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  9. Meierkord H, Boon P, Engelsen B, Göcke K, Shorvon S, Tinuper P, Holtkamp M. EFNS guideline on the management of status epilepticus in adults. Eur J Neurol 2010; 17: 348-55. PubMed
  10. Prasad K, Krishnan P, Sequeira R, et al. Anticonvulsant therapy for status epilepticus. Cochrane Database Syst Rev 2014 Sep 10; 9: CD003723. Cochrane (DOI)
  11. Kapur J, Elm J, Chamberlain JM, Barsan W, Cloyd J, Lowenstein D, Shinnar S, Conwit R, Meinzer C, Cock H, Fountain N, Connor JT, Silbergleit R; NETT and PECARN Investigators. Randomized Trial of Three Anticonvulsant Medications for Status Epilepticus. N Engl J Med. 2019 Nov 28;381(22):2103-2113. doi: 10.1056/NEJMoa1905795. PMID: 31774955; PMCID: PMC7098487. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  12. Fountain NB. Status epilepticus: risk factors and complications. Epilepsia 2000: 41 (suppl 2): S23-30. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  13. Giovannini G, Monti G, Tondelli M, Marudi A, Valzania F, Leitinger M, Trinka E, Meletti S. Mortality, morbidity and refractoriness prediction in status epilepticus: Comparison of STESS and EMSE scores. Seizure. 2017 Mar;46:31-37. doi: 10.1016/j.seizure.2017.01.004. Epub 2017 Feb 7. PMID: 28226274. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  14. Walker M. Status epilepticus: an evidence based guide. BMJ. 2005;331:673-677. PubMed
  15. Prasad M, Krishnan PR, Sequeira R, Al-Roomi K. Anticonvulsant therapy for status epilepticus. Cochrane Database Syst Rev 2014, Issue 9. Art. No. CD003723. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  16. Chamberlain JM, Okada P, Holsti M, et al. Lorazepam vs diazepam for pediatric status epilepticus: a randomized clinical trial. JAMA 2014; 311:1652-60. doi: 10.1001/jama.2014.2625 DOI

Autor*innen

  • Jonas Klaus, Arzt,, Freiburg im Breisgau
Utrzymująca się aktywność padaczkowa Stan padaczkowy Stan Ataki padaczkowe Stan padaczkowy z napadami nieobecności Napady złożone-częściowe Napady drgawek Napad drgawek Stan uogólnionych napadów toniczno-klonicznych SGTKA drgawkowe SGTKA Subtelny stan padaczkowy Stan padaczkowy ogniskowy Drgawkowy stan padaczkowy Nieoporny stan padaczkowy Oporny na leczenie stan padaczkowy Superoporny na leczenie stan padaczkowy Padaczka strukturalna Padaczka idiopatyczna SRSE RSE Stan padaczkowy niedrgawkowy Stan padaczkowy drgawkowy Padaczka Padaczkowy EEG Serie napadów Propofol Tiopental Midazolam Lorazepam
Stan padaczkowy
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Stan padaczkowy jest stanem nagłym zagrażającym życiu i jest definiowany jako przedłużający się napad padaczkowy trwający dłużej niż 5 minut lub seria napadów bez powrotu do przednapadowego stanu początkowego.
Neurologia
Stan padaczkowy
/link/2123bfc69fac4ef6ac57c4fccfd19de2.aspx
/link/2123bfc69fac4ef6ac57c4fccfd19de2.aspx
stan-padaczkowy
SiteDisease
Stan padaczkowy
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.deno (patched by linkmapper)
pl
pl
pl