Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Depresja ciążowa i okołoporodowa

Streszczenie

  • Definicja: Depresja okołoporodowa obejmuje depresję przedporodową, która występuje w  okresie ciąży, oraz depresję poporodową, która zwykle pojawia się w  ciągu 4 tygodni po porodzie.
  • Epidemiologia: Chorobowość wynosi ok. 10–15% wszystkich kobiet w  ciąży/rodzących.
  • Objawy: Przygnębienie, napady płaczu, brak radości, bezsenność, wyczerpanie, zaburzenia odżywiania, myśli samobójcze i  nawracające myśli o  śmierci.
  • Wyniki: Wyniki badania przedmiotowego są bardzo zróżnicowane i  zazwyczaj są następstwem stresu psychicznego.
  • Diagnostyka: Obejmuje szczegółowy wywiad lekarski, ewentualnie uzupełniony kwestionariuszami, oraz badanie przedmiotowe. Szczególnie ważne są dalsze badania, aby wykluczyć inne rozpoznania w  ramach diagnostyki różnicowej.
  • Leczenie: Odciążenie i  wsparcie, w  razie potrzeby psychoterapia i  leki przeciwdepresyjne. Leczenie stacjonarne ciężkiej depresji.

Informacje ogólne

Definicja

  • Depresja z początkiem w okresie okołoporodowym obejmuje depresję przedporodową (początek w okresie ciąży) i depresję poporodową z początkiem do 12 tygodni po porodzie1.
    • Depresję poporodową należy odróżnić od zjawiska „post partum blue“ (wahań nastroju w ciągu pierwszych kilku dni po porodzie u ok. 50–80% wszystkich rodzących kobiet) oraz „psychozy poporodowej“ z nagłym początkiem w ciągu miesiąca od porodu.
    • U około 1/3 wszystkich przypadków depresji okołoporodowej rozpoczyna się w okresie ciąży2.
  • Depresja poporodowa jest najczęstszym powikłaniem porodu1.
  • Stan ten może charakteryzować się tylko łagodnymi objawami, ale może też przybrać postać ciężkiej depresji.
  • Objawy obejmują3:
    • przygnębienie, napady płaczu, brak radości, bezsenność, wyczerpanie, zaburzenia odżywiania, myśli samobójcze i nawracające myśli o śmierci
    • Zwiększa się wówczas również ryzyko samobójstwa4.

Częstość występowania

  • Współczynnik chorobowości w ciąży to ok. 10–12%, a w przypadku depresji poporodowej ok. 10–15 %1-3,5-6
  • Często niedostrzegany obraz kliniczny
  • Zapadalność wydaje się być wyższa wśród nastoletnich matek.

Etiologia i patogeneza

  • Przyczyny depresji okołoporodowej są prawdopodobnie wieloczynnikowe2.
  • Mówi się o możliwych czynnikach wyzwalających lub obciążających:
    • obniżony poziom estrogenów
    • zaburzenia osi podwzgórze-przysadka-kora nadnerczy
    • zaburzenia funkcji tarczycy
    • gwałtowny spadek hormonów ciążowych po porodzie7
    • stres
    • wcześniejsze epizody depresyjne
    • niewystarczające wsparcie społeczne
    • trudne relacje partnerskie
    • predyspozycja rodzinna, a także
    • przemoc fizyczna i psychiczna8
  • Za czynniki ryzyka uznaje się również niską urodzeniową masę ciała i używanie tytoniu w ciąży6.
  • Następujące czynniki wydają się odgrywać podrzędną rolę:
    • poziom wykształcenia matki
    • płeć dziecka
    • karmienie piersią lub jego brak
    • rodzaj porodu
    • ciąża planowana/nieplanowana9

Czynniki predysponujące

  • Następujące czynniki ryzyka uznaje się za predysponujące10:
  • Zapadalność na depresję poporodową wydaje się być wyższa u kobiet, które odczuwały strach przed śmiercią podczas porodu11.

ICD-10

  • F53 Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania związane z połogiem, niesklasyfikowane gdzie indziej
    • F53.0 Łagodne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania związane z połogiem, niesklasyfikowane gdzie indziej (depresja: postnatalna BNO, poporodowa BNO)
    • F53.1 Ciężkie zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania związane z połogiem, niesklasyfikowane gdzie indziej
      • Obejmuje: psychozę okołoporodową BNO
    • F53.8 Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania związane z połogiem, niesklasyfikowane gdzie indziej
    • F53.9 Połogowe zaburzenia psychiczne, nieokreślone

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Analogiczne do depresji poza ciążą i okresem poporodowym,
  • Stan musi utrzymywać się przez co najmniej 2 tygodnie i nie może być bezpośrednim wynikiem choroby somatycznej ani nadużywania substancji.
  • Co najmniej trzy główne objawy:
    • depresyjny nastrój
    • brak zainteresowania i radości
    • zmniejszony popęd lub nasilone zmęczenie
    • oraz co najmniej 2 z 7 objawów dodatkowych:
      1. obniżona koncentracja i zaburzenia uwagi
      2. obniżona samoocena i pewność siebie
      3. poczucie winy i bezwartościowości
      4. negatywne i pesymistyczne postrzeganie perspektyw na przyszłość
      5. myśli lub działania samobójcze
      6. zaburzeń snu
      7. zmniejszenie apetytu

Łagodny epizod depresyjny

  • 2 główne objawy + co najmniej 2 objawy dodatkowe, żaden z objawów nie jest ciężki.
  • Pacjentki zazwyczaj nadal z dużym wysiłkiem funkcjonują w swoim środowisku społecznym i zawodowym.

Umiarkowany epizod depresyjny

  • 2 główne objawy + co najmniej 4 objawy dodatkowe, kilka objawów jest ciężkich.
  • Pacjentki zwykle nie są już w stanie funkcjonować w swoim środowisku społecznym i zawodowym.

Ciężki epizod depresyjny

  • Wszystkie 3 główne objawy + co najmniej 6 objawów dodatkowych, wiele objawów jest ciężkich.
  • Z reguły pacjentki nie są już w stanie funkcjonować w swoim środowisku społecznym i zawodowym; nawet proste codzienne czynności sprawiają duże trudności.

Diagnostyka różnicowa

  • Przygnębienie poporodowe (baby blues)
  • Psychoza poporodowa (często zaburzenie afektywne)
    • Zwykle zaczyna się 2–3 dni po porodzie.
    • Często obraz dwubiegunowy z epizodami maniakalnymi (niepokój, bezsenność i drażliwość) na przemian z epizodami depresyjnymi (obniżony nastrój).
    • Matka często ma objawy urojeniowe dotyczące dziecka.
    • wysokie ryzyko dzieciobójstwa i samobójstwa
  • Hipotyreoza
  • Nadczynność tarczycy

Wywiad lekarski

  • Pytanie wstępne: „Czy w ciągu ostatnich dwóch tygodni czuła się Pani głównie przygnębiona lub odczuwała mniejsze zainteresowanie lub przyjemność z wykonywanych czynności?“
    • Jeśli pacjentka odpowie twierdząco, istnieje silne podejrzenie depresji.
    • Często powszechne są stany lękowe, zwłaszcza niepokój i obsesyjne myśli o dziecku.
  • Ocena stopnia nasilenia choroby: „Czy Pani aktywność w zakresie wykonywania pracy, czynności domowych lub interakcji z innymi ludźmi jest coraz bardziej ograniczona?“
  • Ważne jest, aby odróżnić ten stan od przygnębienia, którego wiele matek doświadcza w ciągu pierwszych kilku dni po porodzie (baby blues):
    • Częstość występowania zjawiska baby blues szacuje się na 40–80%12.
    • możliwe objawy to napady płaczu, przygnębienie, drażliwość, niepokój i splątanie
    • Zwykle jest najsilniejsze około 4. dnia po porodzie i zmniejsza się w ciągu kilku dni do tygodni.
  • W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić psychozę poporodową.
    • W przypadku podejrzenia należy jak najszybciej zainicjować badanie przez psychiatrę.
    • objawy takie jak urojenia albo omamy
  • W łagodnych stanach depresyjnych kontrola po 2–4 tygodniach
    • Warto postawić na natychmiastowe środki terapeutyczne w postaci odciążenia pacjentki i wsparcia ze strony rodziny i położnej.
  • Edynburska Skala Depresji Poporodowej
    • międzynarodowo zatwierdzony instrument przesiewowy do oceny w kierunku depresji (kwestionariusz samooceny)
  • Ocena ryzyka samobójstwa
    • Czy pacjentka ma myśli samobójcze lub konkretne plany samobójcze?

Badanie przedmiotowe

Badanie uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego

Diagnostyka u specjalisty

  • Zazwyczaj nie jest wskazane.

Wskazanie do skierowania do specjalisty/hospitalizacji

  • Skierowanie do psychiatry/psychoterapeuty:
    • w razie niepewności co do rozpoznania i/lub leczenia
  • Hospitalizacja, jeśli istnieje poważne zagrożenie dla dobrostanu matki i/lub dziecka.
    • myśli samobójcze lub myśli o skrzywdzeniu dziecka
    • brak zdolności do opieki nad sobą i dzieckiem
    • Wspólne przyjęcie matki i dziecka ma korzystny wpływ na rozwój relacji matka-dziecko13.

Leczenie

Cele leczenia

  • Szybka normalizacja nastroju i zapobieganie nawrotom choroby
  • Zapobieganie samobójstwom, samookaleczeniom i zagrożeniu dobrostanu dziecka
  • Poprawa interakcji między matką a dzieckiem
  • Zapobieganie kolejnym epizodom depresji

Ogólne informacje o leczeniu

  • Leczeniem z wyboru depresji w ciąży i depresji poporodowej jest psychoterapia.
  • Depresja lekka do umiarkowanej
    • odciążenie i wsparcie ze strony rodziny
    • leczenie wspomagające lub częste wizyty domowe pracowników ochrony zdrowia, np. położnej
    • Takie leczenie można rozpocząć bez pewności co do rozpoznania.
    • Łagodne postaci nie wymagają leczenia farmakologicznego.
  • Ciężka depresja poporodowa
    • skierowanie bez konieczności oczekiwania na decyzję pacjentki
    • W takich przypadkach pierwszym wyborem jest również terapia poznawcza lub psychoterapia interpersonalna14.
    • Wskazane może być również leczenie lekami przeciwdepresyjnymi1.

Leczenie farmakologiczne

  • Podawanie leków psychotropowych w okresie ciąży i karmienia piersią wyłącznie po dokładnym rozważeniu korzyści i ryzyka w porozumieniu z lekarzem
    • indywidualny wywiad (ryzyko nawrotu)
    • poprzednia reakcja na leki
    • dostępność i potencjalne korzyści środków alternatywnych (psychoterapia)
    • preferencje pacjentki
  • Podstawowe zasady
    • kontrola leków w okresie ciąży i karmienia piersią
    • Należy preferować monoterapię.
    • Można stosować selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA).
    • Należy wybrać najniższą skuteczną dawkę.
    • Należy wziąć pod uwagę wpływ wahań stężenia leku w osoczu podczas ciąży.
    • regularne monitorowanie stężenia substancji czynnych i dążenie do niskiego skutecznego poziomu tych substancji
    • Należy unikać nagłego odstawienia leku.
  • Wszystkie leki psychotropowe mogą powodować powikłania podczas ciąży i porodu oraz prowadzić do zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, przewodu pokarmowego i adaptacji układu oddechowego u noworodka.
    • W przypadku wewnątrzmacicznej ekspozycji płodu na leki psychotropowe poród powinien odbyć się w klinice z oddziałem neonatologicznym.

SSRI

  • Sertralina i citalopram należą do leków z wyboru w leczeniu farmakologicznym depresji w ciąży.
    • Paroksetyna jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy wykazano jej korzystne działanie u pacjentki po trudnej fazie dostosowawczej15.
  • Ogólne wnioski z badań nad SSRI
    • brak szczególnego wzrostu ryzyka wrodzonych wad serca, spowodowanego podawaniem SSRI w 1. trymestrze
  • Dawkowanie
    • Zalecana dawka początkowa to połowa dawki standardowej (patrz odnośna ChPL) przez 4 dni, a następnie ostrożne zwiększanie dawki pod kontrolą możliwych reakcji niepożądanych aż do osiągnięcia całkowitej remisji.
  • Czas trwania
    • Jeśli pacjentka odpowie na leczenie w ciągu 6–8 tygodni, dawkowanie należy utrzymać przez 6 miesięcy, a następnie przerwać leczenie.
    • Jeśli po 6 tygodniach nie nastąpi poprawa, wskazane może być skierowanie do psychiatry.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

  • Lekami z wyboru są amitryptylina, imipramina i nortryptylina,,
    • Należy dążyć do monoterapii najniższą skuteczną dawką (patrz odnośna ChPL).
    • regularne monitorowanie stężenia substancji czynnych
    • Nie należy nagle odstawiać leku.

Inne leki

  • Inne leki przeciwdepresyjne
    • Tylko po indywidualnej ocenie ryzyka, jeśli pacjentka ma dobre doświadczenia z innym rodzajem leku przeciwdepresyjnego.
    • przydatna konsultacja z psychiatrą
  • Dziurawiec
    • Nie zaleca się stosowania u kobiet karmiących piersią ze względu na zwiększoną częstość występowania działań niepożądanych16.

Leki przeciwdepresyjne a karmienie piersią

  • Wszystkie leki przeciwdepresyjne przenikają do mleka matki.
  • Nie ma przeciwwskazań do karmienia piersią, jeśli podawana jest najmniejsza skuteczna dawka i nie ma przesłanek, że lek wpływa na dziecko1.

Leczenie przez lekarza rodzinnego

  • Osoba kontaktowa dla pacjentek, dysponująca wiedzą na temat ich biopsychospołecznych uwarunkowań
    • regularne propozycje rozmowy już w czasie ciąży, np. w ramach kontroli TSH, morfologii krwi i ciśnienia tętniczego
    • wyczerpujące informacje na temat aspektów medycznych i opcji informacyjnych dla (przyszłych) rodziców
    • wyraźne pytanie o samopoczucie psychiczne, ew. korzystanie z kwestionariuszy
    • poradnictwo dla rodziców, mające na celu wsparcie jak najszybszej reorganizacji rodziny po porodzie
  • Funkcja pilotażu
    • współpraca i komunikacja z ginekologiem
    • wczesne skierowanie lub zaangażowanie w pomoc rodzinną, społeczną, psychologiczną lub psychoterapeutyczną
  • Kontrola i monitorowanie leczenia farmakologicznego
    • w razie potrzeby sprawdzanie stężenia leków przeciwdepresyjnych
    • monitorowanie morfologii krwi, TSH, kreatyniny, AST i ALT
    • monitorowanie odcinka QT względem częstotliwości rytmu serca za pomocą EKG
  • Uzgadnianie wiążących i regularnych terminów kolejnych wizyt

Działania wspomagające

  • Zalecanie wsparcia i odciążenia w czynnościach domowych
  • Zwracanie uwagi na wystarczający odpoczynek i sen
  • Wskazanie dalszej opieki społeczno-medycznej
    •  
  • Wykazano, że lekkie lub umiarkowanie intensywne ćwiczenia aerobowe łagodzą objawy depresji o lekkim lub umiarkowanym nasileniu17. 
  • Psychoterapia okazała się również skuteczna w przypadku depresji poporodowej.
  • Terapia elektrowstrząsowa (EW)18
    • Terapię EW rozważyć w razie ciężkiego przebiegu choroby.
    • niebezpieczeństwo tymczasowego spowolnienia częstości akcji serca nienarodzonego dziecka i zwiększone ryzyko przedwczesnego porodu
    • EW można zaproponować, jeżeli u ciężarnej występuje ciężka, oporna na leczenie depresja (np. zagrażająca życiu).

Profilaktyka

  • Depresja poporodowa w wywiadzie
    • U kobiet z ciężką depresją poporodową w wywiadzie ryzyko wystąpienia kolejnego epizodu wynosi ok. 25 %.
    • U kobiet z depresją w wywiadzie może być skuteczne profilaktyczne leczenie preparatami SSRI19.
    • Zaleca się ścisłą obserwację w pierwszych tygodniach po porodzie.
  • Rozmowy i doradztwo20
  • Środki zapobiegawcze21
    • program szkolenia pracowników ochrony zdrowia
    • zwiększona świadomość objawów depresji
    • psychospołeczna lub psychologiczna interwencja zapobiegawcza22
      • intensywne, profesjonalne wsparcie po porodzie
      • stabilizacja systemu rodzinnego i długoterminowe zapewnienie skutecznego leczenia23
    • Brak udokumentowanych danych, czy interwencje żywieniowe z selenem, kwasem dokozaheksaenowym (DHA) lub kwasem eikozapentaenowym (EPA) zapobiegają rozwojowi depresji poporodowej24.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Nieleczony epizod depresji poporodowej trwa średnio 7 miesięcy25.
  • Większość epizodów ustępuje samoistnie w ciągu 3–6 miesięcy26, jednak u co czwartej matki dotkniętej depresją choroba nadal utrzymuje się po upływie roku od porodu27.

Powikłania

  • U dziecka
    • upośledzenie relacji matka-dziecko, zwłaszcza w pierwszym roku życia, szczególnie ważnym etapie rozwoju dziecka3
    • możliwy negatywny wpływ na rozwój poznawczy i emocjonalny dziecka
  • U matki
    • zwiększone ryzyko samobójstwa w pierwszym roku po porodzie u kobiet cierpiących na ciężką chorobę psychiczną w fazie poporodowej 28
    • Istotna jest zatem regularna i długoterminowa obserwacja kliniczna, szczególnie w pierwszym roku po porodzie.

Rokowania

  • Nawroty29
    • U 50–85% kobiet z epizodami ciężkiej depresji występuje co najmniej jeden nowy epizod po zaprzestaniu leczenia.
    • Ryzyko wzrasta wraz z liczbą wcześniejszych epizodów.
    • Kobietom z co najmniej 3 epizodami ciężkiej depresji zaleca się zatem długoterminowe leczenie.

Dalsze postępowanie

  • Ważna jest regularna i długoterminowa obserwacja.
    • propozycje rozmowy z lekarzem rodzinnym/ginekologiem
  • Zwiększone ryzyko samobójstwa szczególnie w pierwszym roku po porodzie

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Quellen

Literatur

  1. Wisner KL, Parry BL, Piontek CM. Postpartum depression. N Engl J Med 2002; 347: 194-9. PubMed
  2. Langan RC, Goodbred AJ. Identification and management of peripartum depression. Am Fam Physician. 2016 May 15;93(10):852-858 PubMed
  3. Wisner Kl, Peindl KS, Hanusa BH. Symptomatology of affective and psychotic illnesses related to childbearing. J Affect Disord 1994; 30: 77-87. PubMed
  4. Palladino CL, Singh V, Campbell J, Flynn H, Gold KJ. Homicide and suicide during the perinatal period: findings from the National Violent Death Reporting System. Obstet Gynecol 2011; 118(5): 1056-63. pmid:22015873 PubMed
  5. Brockington I. Postpartum psychiatric disorders. Lancet 2004; 363: 303-10. PubMed
  6. MMWR. Prevalence of Self-Reported Postpartum Depressive Symptoms-17 States, 2004-2005. JAMA 2008. 19: 2268-70. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  7. Lancaster CA, Gold KJ, Flynn HA, Yoo H, Marcus SM, Davis MM. Risk factors for depressive symptoms during pregnancy: a systematic review. Am J Obstet Gynecol 2010 Jan; 202(1): 5-14. pmid:20096252 PubMed
  8. Ludermir AB, Lewis G, Valongueiro SA et al. Violence against women by their intimate partner during pregnancy and postnatal depression: a prospective cohort study. Lancet 2010; 376: 903-10. PubMed
  9. Wisner KL, Stowe ZN. Psychobiology of postpartum mood disorders. Semin Reprod Endocrinol 1997; 15: 77-89. PubMed
  10. Bjørk MH, Veiby G, Reiter SC, et al. Depression and anxiety in women with epilepsy during pregnancy and after delivery: A prospective population-based cohort study on frequency, risk factors, medication, and prognosis. Epilepsia 2015; 56: 28-39. doi:10.1111/epi.12884 DOI
  11. Ferber SG, Granot M, Zimmer EZ. Catastrophizing labor pain compromises later maternity adjustments. Am J Obstet Gynecol 2005; 192: 826-31. PubMed
  12. Roy-Byrne PP. Postpartum blues and unipolar depression: Epidemiology, clinical features, assessment, and diagnosis. UpTpDate, sist oppdatert Juli 2014 www.uptodate.com
  13. Stewart DE. Psychiatric admission of mentally ill mothers with their infants. Can J Psychiatry 1989; 34: 34 - 8. PubMed
  14. Musters C, McDonald E, Jones I. Management of postnatal depression. BMJ 2008; 337: a736. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Hirst KP, Moutier CY. Postpartum major depression. Am Fam Physician 2010; 82: 926-33. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  16. Lee A, Minhas R, Ito S. Safety of St. John's wort during breast-feeding. Clin Pharmacol Ther 2000; 67: 130. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  17. McCurdy AP, Boulé NG, Sivak A, Davenport MH. Effects of Exercise on Mild-to-Moderate Depressive Symptoms in the Postpartum Period: A Meta-analysis. Obstet Gynecol 2017 Jun; 129(6): 087-1097. pmid:28486363 PubMed
  18. Leiknes KA, Cooke MJ, Jarosch-von Schweder L, Harboe I, Høie B. Electroconvulsive therapy during pregnancy: a systematic review of case studies. Archives of Women's Mental Health, November 2013. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  19. Wisner KL, Perel JM, Peindl KS, Hanusa BH et al. Prevention of postpartum depression: a pilot randomized clinical trial. Am J Clin Psychiatry 2004; 161: 1290-2. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  20. Gamble J, Creedy D, Moyle W, Webster J, McAllister M, Dickson P. Effectiveness of a counseling intervention after traumatic childbirth: A randomized trial. Birth 2005; 32: 11-19. PubMed
  21. Glavin K, Smith L, Sørum R, Ellefsen B. Redesigned community postpartum care to prevent and treat postpartum depression in women - a one-year follow-up study. J Clin Nurs 2010; : PMID: 20726926. PubMed
  22. Dennis CL, Dowswell T. Psychosocial and psychological interventions for preventing postpartum depression. Cochrane Database Syst Rev 2013 Feb 28; 2: CD001134. Cochrane (DOI)
  23. Dennis C-L, Hodnett E, Reisman HM, et al. Effect of peer support on prevention of postnatal depression among high risk women: multisite randomised controlled trial. BMJ 2009; 338: a3064. BMJ (DOI)
  24. Miller BJ, Murray L, Beckmann MM, et al. Dietary supplements for preventing postnatal depression. Cochrane Database Syst Rev. 2013; 10:CD009104. (Review) PMID: 24158923 PubMed
  25. O'Hara MW, Stuart S, Gorman LL, Wenzel A. Efficacy of interpersonal psychotherapy for postpartum depression. Arch Gen Psychiatry 2000; 57: 1039-45. PubMed
  26. Cooper PJ, Murray L. Course and recurrence of postnatal depression. Evidence for the specificity of the diagnostic concept. Br J Psychiatry 1995; 166: 191-5. British Journal of Psychiatry
  27. Kumar R, Robson KM. A prospective study of emotional disorders in childbearing women. Br J Psychiatry 1984; 144: 35-47. British Journal of Psychiatry
  28. Appleby L. Suicide during pregnancy and in the first postnatal year. BMJ 1991; 302: 137-40. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  29. American Psychiatric Association. Guidelines for the treatment of patients with major depressive disorder (revision). Am J Psychiatry 2000; 157 (Suppl): 1-45. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  30. Kumar R. Postnatal mental illness: a transcultural perspective. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 1994; 29: 250-64. PubMed
  31. Eberhard-Gran M, Tambs K, Opjordsmoen S, Skrondal A, Eskild A. Depression during pregnancy and after delivery: A repeated measurement study. J Psychosom Obstet Gynecol 2004; 25: 15-21. PubMed
  32. Swendsen JD, Mazure CM. Life stress as a risk factor for pastpartum depression: current research and methodological issues. Clin Psychol Sci Pract 2000; 7: 17-31. onlinelibrary.wiley.com
  33. O'Hara MW, Swain AM. Rates and risks of postpartum depression: a meta-analysis. Int Rev Psychiatry 1996; 8: 37-54. psycnet.apa.org
  34. Beck CT. A meta-analysis of predictors of postpartum depression. Nurs Res 1996; 45: 297-303. PubMed
  35. Wilson LM, Reid AJ, Midmer DK, et al. Antenatal psychosocial risk factors associated with adverse postnatal family outcomes. CMAJ 1996; 154: 785-99. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  36. Huybrechts KF, Palmsten K, Avorn J, et al. Antidepressant Use in Pregnancy and the Risk of Cardiac Defects. N Engl J Med 2014; 370: 2397-407. doi:10.1056/NEJMoa1312828 DOI
  37. Furu K, Kieler H, Haglund B, et al. Selective serotonin reuptake inhibitors and venlafaxine in early pregnancy and risk of birth defects: population based cohort study and sibling design. BMJ 2015. www.bmj.com
  38. Lund N, Pedersen LH, Henriksen TB. Selective serotonin reuptake inhibitor exposure in utero and pregnancy outcomes. Arch Pediatr Adolesc Med 2009; 163: 949-54. PubMed
  39. O´Hara MW, Stuart S, Gorman LL, Wenzel A. Efficacy of interpersonal psychotherapy for postpartum depression. Arch Gen Psychiatry 2000; 57: 1039 - 45. PubMed
  40. Kühner, C. Mental disorders in pregnancy and postpartum: Prevalence, course, and clinical diagnostics. Nervenarzt. 2016. https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs00115-016-0175-0. link.springer.com
  41. Murray L, Cooper PJ. The impact of postpartum depression on child development. Int Rev Psychiatry 1996; 8: 55-63. www.tandfonline.com
  42. Carter AS, Garrity-Rokous EF, Chazan-Cohen R, et al. Maternal depression and comorbidity: Predicting early parenting, attachment security, and toddler social-emotional problems and competencies. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2001; 40: 18-26. PubMed
  43. Hay DF, Pawlby S, Sharp D, et al. Intellectual problems shown by 11-year-old children whose mothers had postnatal depression. J Child Psychol Psychiatry 2001; 42: 871-89. PubMed

Autor*innen

  • Moritz Paar, Dr. med., Facharzt für Allgemeinmedizin, Münster/W.
F53; F530; F531; F538; F539
postpartum depresjon depresjon svangerskaps- og barselsdepresjon postpartumdepresjon Peripartale Depression
Depresja poporodowa Depresja Depresja ciążowa Depresja połogowa Depresja okołoporodowa Chandra poporodowa Post partum blues Powikłania porodu SSRI
Depresja ciążowa i okołoporodowa
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Depresja okołoporodowa obejmuje depresję przedporodową, która występuje w  okresie ciąży, oraz depresję poporodową, która zwykle pojawia się w  ciągu 4 tygodni po porodzie.
Położnictwo
Depresja okołoporodowa
/link/12d3276b1892492a81acaf6c2d6d68c0.aspx
/link/12d3276b1892492a81acaf6c2d6d68c0.aspx
depresja-okoloporodowa
SiteDisease
Depresja okołoporodowa
K.Reinhardt@gesinform.de
Ksilje.Reinhardt@gesinformlango@nhi.deno (patched by linkmapper)
pl
pl
pl