Informacje ogólne
Definicja
- Ebola to gorączka krwotoczna spowodowana zakażeniem wirusem Ebola.
- Wirus Ebola ma jako genom jednoniciowe RNA i należy do rodziny filowirusów1.
Częstość występowania
- Ebola została nazwana od nazwy rzeki w Kongo, gdzie choroba została po raz pierwszy opisana w 1976 roku.
- Ebola zwykle występuje w postaci epidemii.
- Epidemie
- W latach 2014–2016 na zachodnim wybrzeżu Afryki miała miejsce duża epidemia. Rozpoczęła się ona w Gwinei i stamtąd rozprzestrzeniła się na sąsiednie kraje (Sierra Leone i Liberię), a ostatecznie na Nigerię.
- W głównie dotkniętych krajach: Gwinei, Liberii i Sierra Leone zachorowało ponad 28 600 osób, a ponad 11 300 zmarło — więcej niż kiedykolwiek wcześniej2-3.
- W wielu krajach afrykańskich w pasie 10 stopni szerokości geograficznej wokół równika epidemie stały się coraz częstsze po 2000 r. (w tym w Demokratycznej Republice Konga, Sudanie i Ugandzie).
- W latach 2018–2019 w Demokratycznej Republice Konga miało miejsce kilka epidemii.
- W lipcu 2019 r. WHO ogłosiła wybuch epidemii międzynarodową sytuacją kryzysową.
- Ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji w Europie jest obecnie uważane za bardzo niskie.
Etiologia i patogeneza
- Pochodzenie wirusa Ebola nie jest znane. Uważa się, że występuje naturalnie w lasach deszczowych Afryki i Azji, a ludzie nie są naturalnym rezerwuarem wirusa. Jest to prawdopodobnie choroba odzwierzęca.
- Nosicielami są prawdopodobnie małpy człekokształtne oraz, w większym stopniu, rękoskrzydłe (rudawki, nietoperze). Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z zakażonymi zwierzętami (np. przy polowaniu, oprawianiu, przygotowaniu, konsumpcji).
- Wirus jest przenoszony przez krwawe wydzieliny lub płyny ustrojowe osoby chorej lub zmarłej (np. krew, ślinę, pot, mocz, kał lub wymiociny).
- Zakaźność wzrasta wraz ze wzrostem miana wirusowego w przebiegu choroby.
- Jak dotąd nie ma dowodów na przenoszenie wirusa w postaci kropelkowej poprzez wydychane powietrze.
- Nowe dane dotyczące ostatniej epidemii (2013–2016) wskazują, że istnieją również bezobjawowe przebiegi z rozwojem naturalnej odporności. U osób, które przeżyły zakażenie, i u osób z kontaktem z chorym, które nie zostały zakażone, wykazano odporność komórkową i humoralną4.
- Rodzina filowirusów obejmuje obecnie dwa zidentyfikowane wirusy: wirus Ebola i wirus Marburg; oba mogą powodować gorączkę krwotoczną. Rodzaj Ebola obejmuje obecnie pięć gatunków:
- Zaire ebolavirus (ZEBOV)
- Sudan ebolavirus (SEBOV)
- Bundibugyo ebolavirus (BEBOV)
- Taï Forest (dawniej „Wybrzeże Kości Słoniowej”) ebolavirus (TAFV) — wykryto tylko 1 przypadek u człowieka
- Reston ebolavirus (RESTV) — wykryty tylko u zwierząt5.
- Epidemia w 2014 r.
- Analiza genetyczna wykazała, że wirus z epidemii w 2014 r. jest blisko spokrewniony z wirusem Zair z Konga i Gabonu. Podobieństwo genomowe między wirusami wynosi 97%6.
- W Gabonie przeciwciała wykryto u 15% populacji na obszarach zalesionych; odsetek ten jest niższy wśród mieszkańców bardziej otwartych terenów7.
- Testy wykazały zarówno komórkową, jak i humoralną odpowiedź immunologiczną.
- Wskazuje to na występowanie bezobjawowych przebiegów choroby i naturalnie rozwiniętej odporności.
- Podejrzewa się, że źródłem infekcji jest ślina nietoperzy, przenoszona przez skażone owoce.
Zakażenia
- Podejrzewa się, że zakażenie jest przenoszone przez zakażone dzikie zwierzęta (nietoperze [Pteropodidae8], gryzonie, małpy) na ludzi.
- Do przenoszenia wirusa z człowieka na człowieka dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z krwią, nasieniem lub innymi płynami ustrojowymi, a także poprzez kontakt z narządami wewnętrznymi zakażonej osoby.
- Okres inkubacji wynosi 2–21 dni8, średnio 3–8 dni5.
- Ryzyko zakażenia jest największe podczas krwotoków, ponieważ istnieje wówczas zwiększone ryzyko kontaktu z krwią osób chorych. Zakażenie wymaga bliskiego kontaktu. Z tego powodu członkowie rodziny i pracownicy ochrony zdrowia, którzy opiekują się chorymi lub zmarłymi, są szczególnie narażeni na zakażenie.
- Według doniesień wirus może być przenoszony do 6 tygodni po przejściu choroby.
- Podejrzewa się, że wirus może przetrwać w nasieniu przez kilka miesięcy, a zatem zakażenie może być również przenoszone drogą płciową9-10.
- Rozprzestrzenianiu się choroby można zapobiec poprzez izolację chorych w szpitalu i zapewnienie im opieki personelu pielęgniarskiego, który chroni się przed kontaktem z płynami ustrojowymi pacjenta.
- Jeśli przez okres 42 dni (= 2 maksymalne okresy inkubacji) nie wystąpią kolejne przypadki, kraj uznaje się za wolny od gorączki Ebola.
Patologie
- W przypadku wirusa Ebola mogą wystąpić zaburzenia krzepnięcia, zwiększona przepuszczalność naczyń krwionośnych, krwotoki, martwica narządów i niewydolność wielonarządowa.
- W przypadkach kończących się zgonem często na początku występuje obraz przypominający sepsę11.
ICD-10
- A98.4 Choroba wywołana przez wirus Ebola
diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Gorączka krwotoczna z objawami wirusa Ebola lub wysokie miano przeciwciał przeciwko wirusowi
- Testy nie są dostępne na rynku.
Kryteria uzasadnionego podejrzenia gorączki Ebola (RKI)
- Gorączka (>38,5°C) lub podwyższona temperatura z towarzyszącymi objawami (np. biegunka, nudności, wymioty, krwawienia) — i —
- 21 dni przed wystąpieniem choroby kontakt z osobą zakażoną wirusem Ebola, podejrzaną o zakażenie lub zmarłą — albo —
- 21 dni przed wystąpieniem choroby kontakt w laboratorium albo innej instytucji z wirusami Ebola, materiałem zawierającym zarazki albo zwierzętami zakażonymi wirusem Ebola — albo —
- 21 dni przed wystąpieniem choroby na obszarze endemicznym kontakt z nietoperzami, naczelnymi innymi niż ludzie lub mięsem takich zwierząt.
rozpoznaniach różnicowych
- Gorączka krwotoczna z innych przyczyn:
- wirus Marburg
- gorączka Lassa
- gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym: wywołana wirusem Puumala nefropatia epidemiczna
- Malaria
- gorączka denga
- Dur plamisty
- Czerwonka bakteryjna
wywiadzie lekarskim
- Objawy pojawiają się zwykle od 8–9 dnia (zgodnie z RKI 2–21 dni) po ekspozycji.
- Choroba rozpoczyna się (dzień 1–3) od gorączki, bólu głowy, zmęczenia, bólu mięśni i gardła (zapalenia gardła ze zmianami podobnymi do opryszczki).
- Następnie (3–10 dzień) pojawiają się wymioty, wodnista biegunka, ból w klatce piersiowej i kaszel oraz pogorszenie czynności wątroby i nerek.
- Po 5–7 dniach u niektórych chorych dochodzi do krwawienia z jelit i płuc oraz pojawia się wysypka skórna, która może rozprzestrzenić się na całe ciało. Krwawienie może również występować w postaci krwawienia z pochwy, krwawienia spojówek, krwawienia z nosa lub dziąseł, lub krwawienia skórnego.
- Po krwawieniu (dzień 7–12) często następują wstrząs i DIC lub powrót do zdrowia.
- W końcowej fazie (od 10 dnia) atakowany jest ośrodkowy układ nerwowy i pojawiają się objawy takie jak zmiany zachowania, splątanie, drgawki i czkawka12.
Badanie fizykalne
- Rozpoznanie oparte na wynikach badań klinicznych jest trudne, ponieważ objawy są często nieswoiste, zwłaszcza na początku choroby, i przypominają inne choroby zakaźne, takie jak grypa i malaria.
- Podczas epidemii wirusa Ebola w 2014 r. u 37 pacjentów z potwierdzonym zakażeniem wirusem Ebola, którzy zostali przyjęci do szpitala w Konakry (Gwinea), średnio 5 dni po wystąpieniu objawów odnotowano następujące objawy13:
- Analiza 106 pacjentów z Kenema (Sierra Leone) obejmuje następujące objawy14:
- gorączka (89%), ból głowy (80%), osłabienie (66%), zawroty głowy (60%), biegunka (51%), bóle brzucha (40%), wymioty (34%)
- Krwawienie odnotowano tylko u jednej pacjentki.
- Śmiertelność wyniosła 74%.
- W ciężkich przypadkach zmiany naczyniowe rozwijają się w ciągu 4–5 dni; mogą to być na przykład krwawienia, obrzęki, niedociśnienie i wstrząs.
Badanie uzupełniające
- Badania laboratoryjne wykazują niski poziom leukocytów i trombocytów oraz wysoki poziom enzymów wątrobowych8.
- Potwierdzenie rozpoznania po konsultacji z odpowiednim laboratorium za pomocą testu PCR z krwi pełnej.
- Wzrost miana przeciwciał
Wskazania do skierowania
- Leczenie prowadzi się na specjalnym oddziale izolacyjnym.
leczenie
Cele terapii
- Ratowanie życia pacjenta.
- Zapobieżenie rozprzestrzenieniu się choroby.
Ogólne informacje o leczeniu
- WHO opublikowała podręcznik postępowania w przypadku epidemii wirusa Ebola (Manual for the care and management of patients in Ebola Care Units/Community Care Centres).
- Obecnie istnieje kilka terapii opartych na przeciwciałach, co umożliwiło poprawę rokowania.
- Intensywna terapia ma również kluczowe znaczenie dla stabilizacji pacjentów, zatrzymania krwawień i wyrównania gospodarki płynowej.
- Kilka nowych szczepionek pozostaje na etapie badań klinicznych faz od I do III8.
- Najbardziej zaawansowana szczepionka przeciwko rVSV-ZEBOV, zgodnie z wynikami badania III fazy, jest skuteczna w 100%.
- Szczepionka ma być stosowana w obecnej epidemii w Demokratycznej Republice Konga jako szczepionka profilaktyczna (personel medyczny i inny personel ratunkowy, a także osoby mające szeroki kontakt z osobami zakażonymi).
- Należy zapobiegać wtórnym zakażeniom.
- Pacjenci muszą być izolowani i leczeni zgodnie z najwyższymi standardami ochrony przed zakażeniami.
- Ze względu na ryzyko zakażenia zaleca się, aby osoby zmarłe na Ebolę były jak najszybciej kremowane lub chowane.
- Rybawiryna, stosowana w przypadku innych patogenów wywołujących wirusową gorączkę krwotoczną, nie jest skuteczna wobec flawiwirusów.
Leczenie farmakologiczne
- Istnieją eksperymentalne leki przeciwko wirusowi Ebola.
- Listę można znaleźć na stronie WHO: Ebola publications: Vacchines, research and development (stan na rok 2018).
- Ostatnio dwie substancje czynne wykazały dobry efekt w randomizowanym badaniu porównującym cztery różne substancje czynne. Badanie zostało przeprowadzone podczas ostatniego wybuchu epidemii w Demokratycznej Republice Konga15.
- REGN-EB3 (inmazeb): śmiertelność 33,5%
- zatwierdzony przez FDA w 2020 r. do leczenia Zaire ebolavirus.
- mAb114: śmiertelność 35,1%
- ZMapp: śmiertelność 49,7%
- Remdeswir: śmiertelność 53,1%
- REGN-EB3 (inmazeb): śmiertelność 33,5%
- W tym kontekście wszystkim osobom, które zachorowały, powinno się zaoferować REGN-EB3 lub mAb114.
- Oba preparaty oparte są na przeciwciałach przeciwko wirusowi Ebola.
- Leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej.
Inne formy leczenia
- Przetaczanie krwi i osocza krwi od pacjentów, którzy przeżyli zakażenie wirusem Ebola, nie przynosiło żadnych efektów16.
Dezynfekcja
- Wirus jest niszczony poprzez gotowanie przez 5 minut.
- Wirus ulega zniszczeniu pod wpływem temperatury 60°C przez godzinę.
- Skuteczne jest również promieniowanie UV/gamma.
- Na obszarach epidemicznych stosuje się w dezynfekcji roztwory chloru (ewentualnie także innych środków dezynfekujących).
Profilaktyka
- WHO zaleca szczepienie (rVSV-ZEBOV) osób mających kontakt z osobami zakażonymi oraz pracowników ochrony zdrowia, leczących pacjentów zakażonych wirusem Ebola.
- W badaniu III fazy szczepionka dała obiecujące wyniki, ze 100-procentowym efektem ochronnym17.
- W badaniu wzięło udział 11 841 osób. Wśród 5837 osób, które otrzymały szczepionkę, nie zarejestrowano żadnego przypadku Eboli. Z kolei u niezaszczepionych uczestników badania zarejestrowano 23 przypadki.
- W badaniu III fazy szczepionka dała obiecujące wyniki, ze 100-procentowym efektem ochronnym17.
Zalecenia dotyczące ochrony przed zakażeniem
- Władze publiczne odradzają podróżowanie do obszarów dotkniętych wirusem Ebola.
- Osoby przebywające na obszarach dotkniętych wirusem Ebola powinny unikać następujących czynności:
- kontakt z osobami chorymi (zachować odległość >1 m od pacjentów, stosować ogólne środki higieny)
- bliski kontakt z żywymi i martwymi dzikimi zwierzętami (w tym małpami, antylopami, gryzoniami i nietoperzami)
- wchodzenie do jaskiń i inny siedlisk typowych dla nietoperzy
- konsumpcji tzw. „mięsa z buszu” (mięsa dzikich zwierząt zabitych podczas polowania).
- Aby uniknąć infekcji, ważna jest właściwa higiena rąk.
Przebieg, powikłania i rokowanie
przebieg
- Okres inkubacji wynosi 2–21 dni.
powikłań
- Późne objawy zakażenia wirusem Ebola to:
- ból mięśni i migrujący ból stawów
- Bóle głowy
- zmęczenie
- zapalenie jąder, zapalenie przyusznic
- bulimia, brak miesiączki
- utrata słuchu, szumy uszne5.
rokowania
- Śmiertelność wynosi od 30% do 90% w zależności od gatunku wirusa
- W epidemii z 2015 r. w Afryce Zachodniej śmiertelność wyniosła 60%.
- Istnieją wskazówki świadczące o tym, że wskaźnik śmiertelności jest znacznie niższy w przypadku intensywnej terapii.
- Badanie nowych substancji czynnych (REGN-EB3, mAb114) wykazało śmiertelność na poziomie 6–11%15.
informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Illustrationen

Ebola-Virus
Quellen
Literatur
- Bray M and Murphy FA. Filovirus research: knowledge expands to meet a growing threat. J Infect Dis 2007; 196: 438-43. www.ncbi.nlm.nih.gov
- World Health Organisation. Situation report. Ebola virus disease. 10 June 2016 apps.who.int
- WHO media centre. Final trial results confirm Ebola vaccine provides high protection against disease. Dec. 23, 2016 www.who.int
- Thom R, Tipton T, Strecker T, et al. Longitudinal antibody and T cell responses in Ebola virus disease survivors and contacts: an observational cohort study. Lancet Infect Dis 2021; 21: 507-16. pmid:33065039. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- King JW. Ebola Virus Infection. Medscape. Februar 2015. emedicine.medscape.com
- Baize S, Pannetier D, Oestereich L, et al. Emergence of Zaire Ebola Virus Disease in Guinea — Preliminary Report. N Eng Journ Med 2014. doi:10.1056/NEJMoa1404505 DOI
- Becquart P, Wauquier N, Mahlakõiv T, et al. High prevalence of both humoral and cellular immunity to Zaire ebolavirus among rural populations in Gabon. PLoS One 2010; 5: e9126. journals.plos.org
- World-Health-Organization. Ebola virus disease. Stand Januar 2016. www.who.int
- Mate SE, Kugelman JR, Nyenswah TG, et al. Molecular Evidence of Sexual Transmission of Ebola Virus. New Engl J Med 2015. doi:10.1056/NEJMoa1509773 DOI
- Deen GF, Knust B, Broutet N, et al. Ebola RNA Persistence in Semen of Ebola Virus Disease Survivors — Preliminary Report. New Engl J Med 2015. doi:10.1056/NEJMoa1511410 DOI
- Zampieri CA, Sullivan NJ, and Nabel GJ. Immunopathology of highly virulent pathogens: insights from Ebola virus. Nat Immunol 2007; 8: 1159-64. PubMed
- Bausch DG, Sprecher AG, Jeffs B et al. Treatment of Marburg and Ebola hemorrhagic fevers: A strategy for testing new drugs and vaccines under outbreak conditions. Antiviral Res 2008; 78: 150-61. www.researchgate.net
- Bah EI, Lamah MC, Fletcher T, et al. Clinical Presentation of Patients with Ebola Virus Disease in Conakry, Guinea. N Engl J Med. 2014 Nov 5. PMID: 25372658 www.ncbi.nlm.nih.gov
- Schieffelin JS, Shaffer JG, Goba A, et al. Clinical illness and outcome in patients with ebola in Sierra Leone. N Engl J Med 2014. doi:10.1056/NEJMoa1411680 DOI
- NIH. News Releases. Independent Monitoring Board Recommends Early Termination of Ebola Therapeutics Trial in DRC Because of Favorable Results with Two of Four Candidates. August 2019. www.niaid.nih.gov
- UpToDate.com; Bray M, Chertow DS: Treatment and prevention of Ebola virus disease. Sist oppdatert 28. nov. 2016. www.uptodate.com
- Henao-Restrepo AM, Camacho A, Longini IM, et al. Efficacy and effectiveness of an rVSV-vectored vaccine in preventing Ebola virus disease: final results from the Guinea ring vaccination, open-label, cluster-randomised trial (Ebola Ça Suffit!). Lancet 2016 Dec; Epub ahead of print: S0140-6736(16)32621-6. pmid:28017403. www.ncbi.nlm.nih.gov
Autoren
- Marlies Karsch-Völk, Dr. med. Fachärztin für Allgemeinmedizin, München
- Birgit Wengenmayer, Dr. med., Fachärztin für Allgemeinmedizin, Freiburg