Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Przegrzanie organizmu

Streszczenie

  • Definicja:terminem tym określa się różne zaburzenia od przejściowego zmęczenia cieplnego do potencjalnie śmiertelnego udaru cieplnego. Intensywne światło słoneczne, wysoka wilgotność i energiczna aktywność fizyczna zwiększają ryzyko przegrzania.
  • Częstość występowania:zapadalność zależy od klimatu. Szczególnie duża liczba przypadków występuje przy temperaturze zewnętrznej powyżej 35°C. Fale upałów mogą prowadzić do „epidemii” udarów.
  • Objawy:przegrzanie charakteryzuje się zawrotami głowy, pragnieniem, osłabieniem, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, drażliwością i zaburzeniami koordynacji. Pierwszym objawem udaru cieplnego jest często omdlenie. Udar cieplny może wystąpić nagle, ale zwykle rozwija się przez kilka dni.
  • Wyniki:hipertermia jest definiowana jako temperatura powyżej 37°C (mierzona w odbycie), udar cieplny jest zwykle związany z temperaturą ciała powyżej 40°C i zaburzeniem pracy mózgu.
  • Diagnostyka:należy regularnie sprawdzać temperaturę ciała, tętno i ciśnienie tętnicze. Badania dodatkowe mogą obejmować badania krwi, EKG, RTG klatki piersiowej i TK czaszki.
  • Terapia:natychmiastowe i skuteczne schłodzenie ciała do temperatury poniżej 40°C. w razie potrzeby nawodnienie i korekta zaburzeń równowagi elektrolitowej. Należy jak najszybciej podjąć odpowiednie działania. Udar cieplny wiąże się ze śmiertelnością do 10%, ale przy wczesnym rozpoznaniu i odpowiednim leczeniu przeżywalność jest bliska 100%.

Informacje ogólne

Definicja

  • Terminologia nie jest uregulowana, ani jednolita. Przede wszystkim posługujemy się tutaj kategoriami z klasyfikacji ICD-10.
  • Poniższe kategorie przegrzania można interpretować jako ciągłość zmian patologicznych. Jednak objawy towarzyszące mogą pojawiać się również spontanicznie, mogą być niekompletne lub występować w innej kolejności:1
    • łagodne objawy przegrzania
      • przejściowe zmęczenie cieplne
      • skurcze cieplne
      • obrzęk cieplny
      • wysypka potowa
      • omdlenie lub zapaść spowodowane ciepłem
    • wyczerpanie cieplne, przegrzanie
    • udar cieplny
  • Szczególne miejsce zajmuje udar słoneczny (insolacja), który jest spowodowany miejscowym nasłonecznieniem głowy.

Przejściowe zmęczenie cieplne

  • Subiektywne uczucie wyczerpania
  • Nie występują objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego.
  • Temperatura w odbycie normalna lub lekko podwyższona
  • Temperatura skóry w normie

skurcze cieplne

  • Bolesne skurcze mięśni podczas wysiłku fizycznego
  • silne pocenie się
  • uczucie pragnienia
  • Ewentualnie tachykardia i spadek ciśnienia tętnicze
  • Temperatura w odbycie normalna lub lekko podwyższona
  • Temperatura skóry w normie

omdlenie i zapaść spowodowane ciepłem, obrzęk cieplny

  • Często podczas długotrwałego stania w gorącym otoczeniu (omdlenie ortostatyczne spowodowane redystrybucją krwi do segmentów naczyń obwodowych)
  • zawroty głowy, nudności, omdlenie
  • Ewentualnie może towarzyszyć im obrzęk obwodowy (obrzęk cieplny)
  • Temperatura w odbycie lekko podwyższona
  • Temperatura skóry w normie
  • Pacjent nie jest w stanie kontynuować wykonywanej aktywności.
  • Tachykardia i spadek ciśnienia tętnicze: wycieńczenie następuje w wyniku reakcji krążeniowej, która chroni organizm przed dalszym przegrzaniem2.

wysypka potowa (potówka, Dermatitis hidrotica)

  • Przez silne pocenie rozumie się niedrożność przewodów gruczołów potowych z zatrzymaniem potu i osutkami.
  • W zależności od postaci — pęcherzyki w kształcie kropli, swędzące lub bolesne grudki

Skrajne wyczerpanie cieplne

  • Zazwyczaj w wyniku silnego pocenia się i odwodnienia podczas wysiłku fizycznego
    • Może być spowodowane utratą wody i/lub soli.
  • nudności, dreszcze, ból głowy
  • zawroty głowy, nudności,  omdlenie
  • drażliwość, agresywność, niepokój, ewentualnie łagodne splątanie, ale bez poważnych objawów neurologicznych
  • Temperatura w odbycie i temperatura skóry wzrastają powyżej normy.
    • temperatura ciała między 37°C a 40°C, rzadko wyższa
  • Ewentualnie dodatkowe objawy omdlenia spowodowanego ciepłem i obrzęku cieplnego (patrz wyżej)
  • Nieleczone może przerodzić się w udar cieplny

udar cieplny

  • Jest to zaburzenie zagrażające życiu, charakteryzujące się zwykle temperaturą ciała powyżej 40°C i zaburzeniami czynności ośrodkowego układu nerwowego, skutkującymi majaczeniem,  atakami padaczkowymi lub zaburzeniami przytomności3.
  • Często rozwija się powoli przez kilka dni i występuje głównie u osób starszych i z chorobami przewlekłymi3.
  • Udar cieplny należy rozważyć u wszystkich pacjentów, u których występuje hipertermia i objawy zaburzeń OUN.
    • omdlenia, drażliwość/pobudzenie,  splątanie  i zaburzenia zachowania, omamy, zaburzenia świadomości, napady padaczkowe
    • dodatkowo objawy wyczerpania cieplnego (patrz wyżej)
    • zaczerwieniona, gorąca, a później blada, chłodniejsza skóra
    • wstrząs krążeniowy przybierający na sile
    • zaburzenia równowagi elektrolitowej: sód wysoki, potas początkowo niski, potem podwyższony
  • Udar cieplny spowodowany wysiłkiem
    • Rozwija się on szybciej niż konwencjonalny udar cieplny i zwykle występuje u młodszych, zdrowych osób.
    • Typowe cechy to nadmiernie rozgrzana skóra z potliwością lub bez niej oraz objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego4.
  • Udar cieplny jest formą hipertermii związaną z ogólnoustrojową reakcją zapalną prowadzącą do niewydolności wielonarządowej, przy czym najbardziej widoczną cechą jest encefalopatia3.

Udar słoneczny

  • Powstaje przy długotrwałym intensywnym działaniu promieni słonecznych na odsłoniętą głowę.
  • Przegrzanie mózgu, podrażnienie opon mózgowych
  • Przebiega zwykle łagodnie.
  • W skrajnych przypadkach może prowadzić do obrzęku mózgu.
  • Nasilające się objawy: ból i zawroty głowy, niepokój, nudności i wymioty, odczyn oponowy, zaburzenia świadomości, mózgowe napady drgawkowe

Częstość występowania

  • Zapadalność zależy od lokalnych warunków temperaturowych. Gdy temperatura otoczenia wzrasta powyżej 35°C, śmiertelność wzrasta w zależności od temperatury i czasu trwania fali upałów5.
  • W USA szacuje się, że 2000 zgonów rocznie jest związanych z pogodą, a 31% z nich jest spowodowanych upałem6. Osoby starsze i pracujące na zewnątrz są szczególnie narażone na udar cieplny7, jednak jest on również przyczyną 2% zgonów wśród młodych sportowców8-9.
  • Zapadalność udaru cieplnego zależy od temperatury i wilgotności powietrza. Fale upałów mogą prowadzić wręcz do „epidemii udarów cieplnych”.
  • W następstwie zmian klimatycznych rośnie liczba zgonów spowodowanych upałami. W Europie szacuje się ją obecnie na 25  000 rocznie10.
  • Szacowana częstość zgonów z powodu upałów w Europie Środkowej na 100  000 mieszkańców:
    • ogółem: 12
    • od 75. do 84. roku życia: 60
    • powyżej 84. roku życia: 300

Etiologia i  patogeneza

Regulacja temperatury ciała

  • Czynniki zwiększające produkcję ciepła
    • Energiczna aktywność fizyczna może zwiększyć produkcję ciepła przez organizm ponad dziesięciokrotnie.
    • Promieniowanie słoneczne może również prowadzić do cztero- lub pięciokrotnego zwiększenia produkcji ciepła.

Cztery mechanizmy odprowadzania ciepła z organizmu

  1. Promieniowanie: promieniowanie cieplne w postaci fal elektromagnetycznych
    • Gdy temperatura powietrza jest niższa od temperatury ciała, ten rodzaj utraty ciepła odpowiada za 65% wydajności chłodzenia.
    • Jednak w przypadku temperatury otoczenia powyżej temperatury ciała stanowi to również istotne źródło ciepła.
    • Odzież w jasnych kolorach pochłania mniej ciepła i pomaga zapobiegać schorzeniom związanym z upałem.
    • Organizm reguluje promieniowanie cieplne poprzez ukrwienie skóry. Można je zwiększyć nawet o współczynnik wynoszący 20.
  2. Odparowanie: przekształcenie cieczy w gaz przy użyciu energii cieplnej
    • Parowanie potu i innych płynów ustrojowych stanowi 25% całkowitego oddawania ciepła u nagiej osoby znajdującej się w stanie spoczynku.
    • Wraz ze wzrostem wilgotności utrata ciepła drogą odparowania staje się coraz mniej efektywna, ale utrata płynów przez pocenie nadal występuje. Jeśli wilgotność względna wzrośnie powyżej 75%, ciepło z trudem może być odprowadzane w ten sposób przy braku ruchu powietrza i wysokiej jego temperaturze4,11
    • Wentylacja może usuwać wilgoć i sprzyjać odparowywaniu ciepła.
  3. Konwekcja: oddawanie ciepła do otaczającego powietrza
    • Ta forma konwekcji odpowiada za odprowadzenie 10–15% ciepła w normalnych warunkach.
    • Zwiększa się wraz z ruchem powietrza na powierzchni ciała.
    • Może być wspomagana przez noszenie przewiewnych ubrań lub przez wentylatory.
    • Odprowadzanie ciepła z ciała do otaczającego powietrza przez czystą konwekcję ma miejsce tylko wtedy, gdy temperatura powietrza jest niższa od temperatury ciała.
  4. Przewodnictwo: wymiana ciepła pomiędzy dwoma substancjami poprzez bezpośredni kontakt fizyczny
    • Tylko 2% oddawanego z ciała ciepła do otaczającego powietrza opiera się na przewodnictwie. Można ją jednak zwiększyć o współczynnik 32 poprzez zanurzenie w zimnej wodzie.

Promieniowanie i odparowanie, uwarunkowania patogenetyczne

  • Promieniowanie i odparowanie to dwa najważniejsze mechanizmy pozwalające uniknąć przegrzania.
  • Jeśli temperatura otoczenia wzrośnie powyżej temperatury ciała, termoregulacja przez promieniowanie nie jest już możliwa.
  • Jeśli wilgotność jest wysoka, nie da się już chłodzić organizmu poprzez pocenie się i odparowanie przy braku ruchu powietrza.
  • W przypadku jednoczesnego występowania wysokich temperatur i dużej wilgotności powietrza, dwa najważniejsze mechanizmy regulacyjne tracą swoją skuteczność. Możliwą konsekwencją jest udar cieplny.

Aklimatyzacja

  • Aklimatyzacja do nowych warunków temperaturowych następuje zazwyczaj w ciągu kilku dni do 2 tygodni (ewentualnie kilku tygodni)3,11-12
  • Czynniki sprzyjające:
    • trening czynności sercowo-naczyniowej
    • aktywacja układu renina-angiotensyna-aldosteron
      • zatrzymanie sodu poprzez zmniejszone wydalanie przez gruczoły potowe i nerki
      • zwiększenie objętości osocza
    • zwiększona zdolność do wydzielania potu
    • zwiększenie współczynnika filtracji kłębuszkowej
    • poprawa odporności na wywołaną wysiłkiem rabdomiolizę

Patogeneza

  • Niepowodzenie termoregulacji
  • Uszkodzenie komórek śródbłonka przy temperaturze ciała >>40°C
    • zwiększone przejście komórek zapalnych do obwodów
    • zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (Systemic Inflammatory Response Syndrome - SIRS)
      • kaskada niedotlenienia tkanek, kwasicy metabolicznej i w końcu niewydolności wielonarządowej13-14
      • Nadmierna reakcja ostrej fazy i ekspresja białek szoku cieplnego wydają się odgrywać pewną rolę3

Czynniki predysponujące

Ogólne

  • wysokie temperatury: powyżej temperatury 33°C gwałtownie wzrasta ryzyko udaru cieplnego.
  • wysoka wilgotność
  • promieniowanie cieplne, zwykle słoneczne
  • brak aklimatyzacji do cieplejszego środowiska
  • podeszły wiek
    • Osoby starsze częściej przyjmują leki, mniej się ruszają i są bardziej wrażliwe na utratę płynów.
  • młody wiek
    • Dzieci mają większą powierzchnię ciała w stosunku do masy, mniej rozwiniętą zdolność do pocenia się i mniej skoncentrowany pot.
    • Wolniej aklimatyzują się do upału, a ich reakcja na pragnienie jest mniej wyraźna11
  • Zajęcia na świeżym powietrzu wymagające wysiłku
    • Zagrożeni są sportowcy, wojskowi i osoby wykonujące ciężką pracę na zewnątrz15-16
  • Zaburzenia serca
  • Leki, które wpływają na równowagę soli i wody.

Wysoka endogenna produkcja ciepła

  • Ciężka praca fizyczna
  • choroba gorączkowa i drgawki
  • Narkotyki
    • np. kokaina, amfetamina, LSD
    • Powodują one albo zaburzenie termoregulacji podwzgórza, albo wzrost napięcia mięśniowego ze zwiększoną produkcją ciepła wywołaną glikolizą.
  • Niektóre choroby (m.in. nadczynność tarczycy)

Zaburzona regulacja ciepła

  • odwodnienie
    • Prowadzi do zwiększenia metabolizmu i produkcji ciepła.
    • Zmniejsza się zdolność do wytwarzania potu.
  • Choroby sercowo-naczyniowe
    • Rozszerzenie naczyń obwodowych powoduje zmniejszenie obciążenia serca, a pojemność minutowa serca musi zwiększyć się dwu- do czterokrotnie, aby utrzymać prawidłowe ciśnienie tętnicze.
  • Dzieci
    • Dzieci nie mają jeszcze wykształconych wystarczających mechanizmów termoregulacji, a ponadto mają niekorzystny stosunek powierzchni ciała do jego objętości.
  • Osoby starsze
    • Są mniej zdolne do utrzymania pojemności minutowej serca w odpowiedzi na wzrost temperatury.
    • Często przyjmują wiele leków.
    • Mniej się pocą.
    • Mają słabsze ukrwienie skóry.
  • otyłość
    • Chorzy są często w złej kondycji fizycznej, mają zmniejszoną pojemność minutową serca i charakteryzują się większą termoizolacją ze względu na swoją budowę ciała.
  • Nieodpowiednie ubranie
    • Gruba i obcisła odzież uniemożliwia odparowanie potu i chłodzenie drogą konwekcji.
  • alkohol
    • Alkohol prowadzi do większego rozszerzenia naczyń i w wyniku supresji ADH, względnego odwodnienia i utraty sodu.
  • Leki — przypuszczalnie szereg leków może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń zdrowotnych związanych z upałem poprzez następujące mechanizmy:,,   
    • zaburzenia poczucia pragnienia, np. przez inhibitory ACE
    • zaburzenia centralnej termoregulacji, np. przez:
      • trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (tricyclic antidepressants - TCA)
      • inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (selective serotonin reuptake inhibitor - SSRI)
      • opioidy
      • karbamazepinę
      • leki przeciwcholinergiczne
      • leki przeciwhistaminowe H1 pierwszej generacji
      • beta-blokery
      • hormony tarczycy
    • zmniejszona produkcja potu (zmniejszona potliwość), np. przez:
      • działanie antymuskarynowe leków antycholinergicznych, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub leków przeciwpsychotycznych
      • antagonistów wapnia
    • zaburzona regulacja ukrwienia skóry w wyniku skurczu naczyń skóry, np. przy stosowaniu:
      • sympatykomimetyków
      • antagonistów wapnia
    • wpływ na bilans soli i wody, np. przez:
      • leki moczopędne, zwłaszcza diuretyki pętlowe
    • zaburzenia rozpoznawania objawów ostrzegawczych pod wpływem środków uspokajających lub opioidów
  • Niektóre choroby skóry, np. rumień na dużych powierzchniach z zaburzeniami bariery skórnej i regulacji ciepła

ICD-10

  • T67 Skutki działania gorąca i światła
    • T67.0 Udar cieplny i słoneczny
    • T67.1 Omdlenie z gorąca (zapaść z gorąca)
    • T67.2 Skurcz mięśni z gorąca
    • T67.3 Wyczerpanie z gorąca z odwodnieniem
    • T67.4 Wyczerpanie z gorąca spowodowane utratą soli
    • T67.5 Wyczerpanie z gorąca, nie określone
    • T67.6 Zmęczenie cieplne, przemijające
    • T67.7 Obrzęk cieplny
    • T67.8 Inne skutki działania gorąca i światła
    • T67.9 Skutek działania gorąca i światła, nie określony

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

Diagnostyka różnicowa

Zatrucie narkotykami lub ich nadużywanie

Zakażenia i zapalenia

Przyczyny endokrynologiczne i metaboliczne

Wywiad lekarski

  • zawroty głowy?
  • omdlenia?
  • pragnienie?
  • uczucie osłabienia?
  • ból głowy?
  • gorączka? dreszcze?
  • nudności?
  • wymioty
  • drażliwość/pobudzenie?
  • Zmiany zachowania?
  • omamy?
  • zaburzenia koordynacji?
  • Przebieg czasowy objawów?
  • Czy osoba była narażona na duże upały lub wykonywała bardzo uciążliwą aktywność fizyczną?
    • częściej u młodszych, aktywnych osób
    • czas trwania ekspozycji
    • rodzaj ekspozycji („pochodzenie” ciepła, wilgotność, promieniowanie, ubiór itp.)
    • inne czynniki predysponujące (brak aklimatyzacji, alkoholizm, stosowanie leków/narkotyków, zaburzenia endokrynologiczne, choroby układu krążenia)

Badanie przedmiotowe

Parametry życiowe

  • W przypadku zaburzeń, w razie potrzeby należy podjąć natychmiastowe działania.
  • ciśnienie tętnicze, tętno
    • Występuje tachykardia i zwiększona pojemność minutowa serca. Jeśli jednak w późniejszym przebiegu dojdzie do zapaści krążeniowej, pojemność minutowa serca ponownie się zmniejsza.
  • Oddychanie?
    • Często pojawia się tachypnoe.
  • Osłuchiwanie serca i płuc
  • Obrzęki obwodowe?

Temperatura w odbycie

  • W przypadku wystąpienia temperatury  ≥39,5° należy podjąć natychmiastowe działania
    .
    • Jeśli pomiar w odbycie nie jest możliwy od razu, to należy założyć, że temperatura przekracza wspomnianą wartość.
  • Pomiar temperatury w ustach, na błonie bębenkowej i pod pachą jest mniej dokładny12,15
    • Jednoczesny pomiar doodbytniczy i obwodowy może być przydatny do oceny termoregulacji.
  • Powtarzany i, w razie potrzeby, ciągły pomiar temperatury w odbycie

Badanie neurologiczne

  • Stan świadomości (senność, sopor, śpiączka?)
  • Testy chodu i postawy (ataksja jako wczesny objaw udaru cieplnego)
  • Odruchy własne mięśni, m.in. odruch kolanowy
  • Napięcie mięśniowe
  • Podrażnienie opon mózgowych?
  • Badanie siły
  • Koordynacja ruchów

Stan skóry

  • Kolor? Temperatura?
  • Utrzymujące się fałdy skóry?
  • Obrzęk?
  • Potliwość?
    • u odwodnionych pacjentów brak obfitego pocenia się w początkowym stadium
    • W klasycznym udarze cieplnym występuje anhydroza, ale pacjenci mogą się nadal pocić12,15

Badania uzupełniające

Dalsze badania

  • RTG klatki piersiowej
  • W przypadku zaburzeń neurologicznych: ewentualnie TK czaszki i nakłucie lędźwiowe
  • EKG

Wskazania do hospitalizacji

  • Decydującym środkiem jest natychmiastowe schłodzenie, najlepiej poprzez zanurzenie całego ciała w wodzie z lodem (patrz poniżej). Powinno to obniżyć temperaturę ciała poniżej 40°C w ciągu pół godziny.
  • Udar cieplny wymaga natychmiastowej hospitalizacji w każdym przypadku, nawet jeśli chłodzenie i stabilizacja krążenia były skuteczne
    • do tego czasu monitorowanie i w razie potrzeby Stabilizacja czynności życiowych
  • Leczenie stacjonarne jest również wskazane, jeśli istnieją oznaki powikłań (patrz niżej) w postaci innych zaburzeń zdrowotnych związanych z upałem.
    • np. w przypadku wystąpienia objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego — w klinice neurologicznej zajmującej się leczeniem ostrym

Terapia

Cele terapii

  • Normalizacja temperatury ciała i leczenie wszelkich powikłań

Ogólne informacje o  terapii

  • Udar cieplny jest stanem nagłym, który wymaga natychmiastowego leczenia.

Pierwsza pomoc w przypadku wyczerpania i udaru cieplnego

  • Sprawdzanie parametrów życiowych
    • świadomość, oddychanie i krążenie
  • w razie potrzeby stabilizacja oddychania i krążenia
    • płyny dożylne i w razie potrzeby elektrolity
  • Natychmiastowe chłodzenie!
    • obniżenie temperatury ciała poniżej 40°C tak szybko jak to możliwe, maksymalnie w ciągu 30 minut
      • Szybkie schłodzenie zmniejsza ryzyko powikłań.
      • Utraconego czasu nie da się odzyskać.
    • Najskuteczniejszym sposobem jest zanurzenie całego ciała w wodzie z lodem17
      • Zdejmowanie odzieży może odbywać się wtedy, gdy pacjent jest już zanurzony w wodzie.
      • Nie obserwowano dotychczas powikłań kardiologicznych.
    • Należy zaprzestać chłodzenia po osiągnięciu temperatury ciała 38–39°C, aby uniknąć nadmiernego ochłodzenia spowodowanego cofnięciem się krwi z zimnych obwodów.
  • W przypadku uporczywych lub powtarzających się napadów drgawkowych należy podać leki przeciwdrgawkowe (patrz również artykuł padaczka)
    • midazolam donosowo lub policzkowo (5–10  mg, w razie potrzeby powtórzyć, maksymalnie ok. 20  mg)
    • lub doodbytniczo diazepam (10–20 mg, w razie potrzeby powtórzyć, maksymalnie ok. 30  mg)

Omdlenie cieplne (omdlenie lub zapaść z gorąca)

  • Rozpiąć lub podwinąć ubrania, przenieść do chłodnego otoczenia
  • W fazie z zaburzeniami świadomości: stabilna pozycja boczna z uniesionymi nogami
  • Po odzyskaniu świadomości: ułożenie na płasko lub jak we wstrząsie w zależności od krążenia
  • Podanie płynów
    • doustne u przytomnych pacjentów12
    • w razie potrzeby 0,9% NaCl dożylnie. Należy unikać stosowania roztworów hipotonicznych, ponieważ może wystąpić hiponatremia.
  • Monitorowanie funkcji życiowych:
    • temperatura ciała, tętno, ciśnienie tętnicze
    • oddychanie
    • jeśli jest to możliwe, stan elektrolitów
  • Jeśli objawy ustąpią w ciągu 20–30 minut, zaburzenia ustąpią zwykle w ciągu 2–3 godzin18

skurcze cieplne

  • W wyniku uprawiania sportu w upale i przy dużej wilgotności powietrza mogą wystąpić związane z wysiłkiem fizycznym skurcze mięśni.
  • Taką reakcję może wywołać — zwłaszcza u osób silnie pocących się — odwodnienie, ubytek elektrolitów i utrata sodu wraz z potem19
  • Leczenie polega na odpoczynku, długotrwałym rozciąganiu zajętych grup mięśniowych i w razie potrzeby wyrównaniu hiponatremii.
  • Jeśli skurcze mięśni wystąpią przy wyczerpaniu lub udarze cieplnym, wówczas priorytetem jest natychmiastowe schłodzenie (zob. tamże).

Przejściowe zmęczenie cieplne

  • Znalezienie chłodnego miejsca
  • Ewentualnie zimne okłady
  • Jeśli istnieje ryzyko omdlenia, pacjenci nie powinni przebywać w zimnej wodzie bez nadzoru.
  • Środki przeciwgorączkowe są nieskuteczne.
  • Aklimatyzacja20

Udar słoneczny

  • Znalezienie chłodnego miejsca
  • Schładzanie głowy (okłady z lodem, okłady chłodzące) i utrzymywanie jej w pozycji uniesionej
  • Kontrola krążenia, a w razie potrzeby ułożenie na płasko lub jak przy wstrząsie
  • W ciężkich przypadkach, w razie potrzeby profilaktyka obrzęku mózgu (kortykosteroidy, diuretyki)
  • Ewentualnie sedacja
  • W przypadku uporczywych lub powtarzających się napadów drgawkowych należy podać leki przeciwdrgawkowe (patrz również artykuł padaczka), np .
    • midazolam donosowo lub policzkowo (5–10  mg, w razie potrzeby powtórzyć, maksymalnie ok. 20  mg)
    • lub doodbytniczo diazepam (10–20 mg, w razie potrzeby powtórzyć, maksymalnie ok. 30  mg).
  • Leczenie stacjonarne w przypadku objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego

Farmakoterapia

  • Terapia przeciwdrgawkowa w przypadku uporczywych lub powtarzających się  napadów
    • midazolam donosowo lub policzkowo (5–10  mg, w razie potrzeby powtórzyć, maksymalnie ok. 20  mg)
    • lub doodbytniczo diazepam (10–20 mg, w razie potrzeby powtórzyć, maksymalnie ok. 30  mg)
  • Wlew z płynami, np. 250  ml roztworu Ringera na godzinę
    • Należy zachować ostrożność podczas podawania płynów, zwłaszcza osobom starszym i pacjentom z zaburzeniami serca.
    • Pacjenci z udarem cieplnym niekoniecznie są odwodnieni.
    • Wlew zapewnia przepływ krwi do nerek i zapobiega rozwojowi rabdomiolizy.
  • Wyrównanie hiponatremii (patrz tamże)

Chłodzenie

Chłodzenie zewnętrzne

  • Schłodzenie do temperatury ciała poniżej 40°C
    • po osiągnięciu 38–39°C przerwać chłodzenie
  • Zanurzenie w wodzie z lodem
    • zanurzenie całego ciała pacjenta w wodzie z lodem
    • najskuteczniejsza metoda obniżania temperatury ciała
    • metoda z wyboru w leczeniu udaru cieplnego
    • Dzięki niej wskaźnik przeżycia wynosi prawie 100%15,21
    • Metoda ta powoduje silne  drżenie  i może być wyczerpująca dla pacjenta — o ile pozostaje świadomy.
    • Zastosowanie u pacjentów z zaburzeniami serca jest kontrowersyjne. Dotychczas nie odnotowano jednak powikłań kardiologicznych tej metody.

Chłodzenie przez odparowanie

  • Prosta i szybka metoda
  • Zmierzono efekt chłodzenia o 0,31°C na minutę22
  • Należy umieścić wentylatory wokół rozebranej osoby. Jednocześnie należy nawilżać jej skórę albo przez rozpylanie wody albo aplikowanie jej za pomocą ręcznika/gąbki.

Okłady z lodem lub okłady chłodzące

  • W zależności od rodzaju uszkodzenia termicznego, należy je umieścić na głowie (udar słoneczny), szyi, pachwinach i pod pachami.
  • Nie należy dopuścić do bezpośredniego kontaktu lodu ze skórą.
    • Wady to silne drżenie pacjentów, stosunkowo powolny efekt oraz to, że metoda ta jest stosunkowo słabo tolerowana przez pacjentów przytomnych. Można to jednak zrekompensować za pomocą masażu obwodowego.

Zapobieganie

  • Szybka dostępność środków chłodzących (lód lub okłady chłodzące, kąpiel w wannie) jest najskuteczniejszym sposobem zapobiegania udarowi cieplnemu12,15,23
  • Podczas długotrwałych fal upałów ryzyko wystąpienia udaru cieplnego można zmniejszyć, udając się do chłodniejszych miejsc, nawet jeśli spędzimy tak tylko kilka godzin każdego dnia3
    • Podczas fali upałów w 1980 roku w Kansas City, ryzyko rozwoju udaru cieplnego było zwiększone 49-krotnie u osób nieposiadających w swoich domach klimatyzacji.
  • Należy nosić luźne i jasne ubrania.
  • Ograniczenie aktywności fizycznej, unikanie ciężkiego wysiłku fizycznego.
  • Warto wykonywać aktywności na świeżym powietrzu w porach dnia, kiedy jest chłodniej.
  • Należy pić dużo płynów.
  • Niedoborom sodu można zapobiegać poprzez spożywanie słonych pokarmów.
  • Aklimatyzacja
    • Sportowcy powinni przyzwyczajać się do upałów przez 3–4 dni przed podjęciem wysiłku.

Przebieg, powikłania i  rokowanie

Przebieg

Powikłania

  • wstrząs i zapaść krążeniowa, nawet u młodych, zdrowych ludzi
  • obrzęk mózgu
  • Nieodwracalne uszkodzenie mózgu u 20%, związane ze złym rokowaniem
  • niewydolność nerek spowodowana rabdomiolizą i mioglobinurią, ryzyko ostrej martwicy kanalików, prawdopodobnie kilka dni po zdarzeniu
  • Różne zaburzenia hematologiczne, np. koagulopatia
  • Zaburzenia płynów i elektrolitów

niewydolność wielonarządowa

Rokowanie

  • Udar cieplny wiąże się ze śmiertelnością do 10%.
  • Śmiertelność zależy od wszelkich chorób podstawowych, wieku, czasu trwania i stopnia przegrzania.
  • Zachorowalność i śmiertelność są bezpośrednio związane z temperaturą ciała.
  • Wczesne rozpoznanie i natychmiastowe, skuteczne chłodzenie pozwala osiągnąć przeżywalność na poziomie prawie 100%13,15
  • Jeśli poprawa stanu świadomości jest powolna, świadczy to o złym rokowaniu.
  • Osoby starsze, które cierpią na choroby podstawowe, takie jak zaburzenia serca, zaburzenia płucne lub choroby psychiczne i/lub są izolowane społecznie, są narażone na zwiększone ryzyko śmiertelności.

Informacje dla pacjentów

O  czym należy poinformować pacjentów?

  • Podczas pobytu w ciepłych regionach należy zachować szczególne środki ostrożności (ochrona przed słońcem, odpowiedni czas na aklimatyzację, wcześniejszy trening krążenia i regulacji ciepła w razie potrzeby, np. poprzez korzystanie z sauny).

InformacjeMateriały edukacyjne dla pacjentów w Deximed 

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Becker JA, Stewart LK. Heat-related illness. Am Fam Physician 2011; 83: 1325-30. American Family Physician
  2. Martinez M, Devenport L, Saussy J, Martinez J. Drug-associated heat stroke. South Med J 2002; 95: 799-802. PubMed
  3. Bouchama A, Knochel JP. Heat stroke. N Engl J Med 2002; 346: 1978-88. PubMed
  4. Howe AS, Boden BP. Heat-related illness in athletes. Am J Sports Med 2007; 35: 1384-95. PubMed
  5. Metzger KB, Ito K, Matte TD. Summer heat and mortality in New York City: how hot is too hot? Environ Health Perspect 2010; 118: 80-6. PubMed
  6. Berko J, Ingram DD, Saha S, Parker JD. Deaths attributed to heat, cold, and other weather events in the United States, 2006-2010. Natl Health Stat Report. 2014; 76: 1-16. pmid:25073563 PubMed
  7. Adelakun A, Schwartz E, Blais L. Occupational heat exposure. Appl Occup Environ Hyg 1999; 14: 153-4. PubMed
  8. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Heat illness among high school athletes --- United States, 2005-2009. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2010; 59:1009.  https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5932a1.htm" href="https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5932a1.htm" target="_blank">www.cdc.gov
  9. Maron BJ, Doerer JJ, Haas TS, et al. Sudden deaths in young competitive athletes: analysis of 1866 deaths in the United States, 1980-2006. Circulation 2009; 119: 1085-92. pmid:19221222 PubMed
  10. Merte S: Estimating heat wave-related mortality in Europe using singular spectrum analysis. Climatic Change 2017; 142: 321–30.  https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10584-017-1937-9" href="https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10584-017-1937-9" target="_blank">link.springer.com
  11. Bytomski JR, Squire DL. Heat illness in children. Curr Sports Med Rep 2003; 2: 320-4. PubMed
  12. Armstrong LE, Casa DJ, Millard-Stafford M, Moran DS, Pyne SW, Roberts WO; American College of Sports Medicine. American College of Sports Medicine position stand. Exertional heat illness during training and competition. Med Sci Sports Exerc 2007; 39: 556-72. PubMed
  13. Marshall SW. Heat injury in youth sport. Br J Sports Med 2010; 44: 8-12.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=Br J Sports Med [ta]+AND+44[vol]+AND+8[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=Br J Sports Med [ta]+AND+44[vol]+AND+8[page]" target="_blank">PubMed
  14. Pease S, Bouadma L, Kermarrec N, Schortgen F, Rögnier B, Wolff M. Early organ dysfunction course, cooling time and outcome in classic heatstroke. Intensive Care Med 2009; 35: 1454-8. PubMed
  15. Casa DJ, Armstrong LE, Ganio MS, Yeargin SW. Exertional heat stroke in competitive athletes. Curr Sports Med Rep 2005; 4: 309-17. PubMed
  16. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Heat-related deaths among crop workers—United States, 1992–2006. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2008; 57: 649-53. PubMed
  17. Casa DJ, Kenny GP, Taylor NA. Immersion treatment for exertional hyperthermia: cold or temperate water? Med Sci Sports Exerc 2010; 42:1246. PubMed
  18. Glazer JL. Management of heatstroke and heat exhaustion. Am Fam Physician 2005; 71: 2133-40. PubMed
  19. Rodriguez NR, Di Marco NM, Langley S; American Dietetic Association; Dietitians of Canada; American College of Sports Medicine. American College of Sports Medicine position stand. Nutrition and athletic performance. Med Sci Sports Exerc 2009; 41: 709-31. PubMed
  20. Daanen HAM, Jonkman AG, Layden JD, et al. Optimising the acquisition and rentention of heat acclimation. Int J Sports Med 2011; 32:822-828. PubMed
  21. Proulx CI, Ducharme MB, Kenny GP. Effect of water temperature on cooling efficiency during hyperthermia in humans. J Appl Physiol 2003; 94: 1317-23. PubMed
  22. Hadad E, Rav-Acha M, Heled Y, Epstein Y, Moran DS. Heat stroke: a review of cooling methods. Sports Med 2004; 34: 501-11. PubMed
  23. Smith JE. Cooling methods used in the treatment of exertional heat illness. Br J Sports Med 2005; 39: 503-7. British Journal of Sports Medicine

Autorzy

  • Thomas M. Heim, dr n. med., dziennikarz naukowy, Fryburg
T67; T670; T671; T672; T673; T674; T675; T676; T677; T678; T679
Heteslag; solstikk
Hitzeerschöpfung; Hitzschlag; Hitzeschaden; Überhitzung; Kerntemperatur; Hyperthermie; Hitzeschlagepidemie; Thermoregulation; Akklimatisierung; Exertional Heat Illness; Hitzekrämpfe; Passagere Hitzeermüdung; Hitzeödem; Hitzeausschlag; Hitzesynkope; Hitzekollaps; Sonnenstich; Eiswasserimmersion; Miliaria; Dermatitis hidrotica
Przegrzanie organizmu
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja:terminem tym określa się różne zaburzenia od przejściowego zmęczenia cieplnego do potencjalnie śmiertelnego udaru cieplnego. Intensywne światło słoneczne, wysoka wilgotność i energiczna aktywność fizyczna zwiększają ryzyko przegrzania.
Pierwsza pomoc/Nagłe wypadki
Przegrzanie organizmu
/link/55f617a0bea74146947ac1321d88a15d.aspx
/link/55f617a0bea74146947ac1321d88a15d.aspx
przegrzanie-organizmu
SiteDisease
Przegrzanie organizmu
K.Reinhardt@gesinform.de
silje.lango@nhi.no (patched by linkmapper)
pl
pl
pl