Informacje ogólne
Definicja
- Od roku 2012 oficjalną nazwą jest eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (eosinophilic granulomatosis with polyangiitis – EGPA).1
- Wcześniej zwana zespołem Churga–Straussa od nazwisk odkrywców.2
- Idiopatyczne układowe zapalenie naczyń najczęściej małych i średnich z towarzyszącą ciężką astmą i eozynofilią.3
- Należy do grupy układowych zapaleń naczyń związanych z ANCA (anti-neutrophil cytoplasmic antibodies, przeciwciała przeciwko cytoplazmie neutrofilów) wraz z ziarniniakowatością Wegenera i mikroskopowym zapaleniem naczyń.4
- Ciężkie objawy narządowe, zwłaszcza kardiologiczne, ze strony nerek i płuc.5
Epidemiologia
- Występowanie różni się w zależności od regionu i podstawowych kryteriów diagnostycznych:
- Stany Zjednoczone – zapadalność 2–4 na 1 000 0006
- Wielka Brytania – zapadalność 2,4 na 1 000 0007
- Japonia – chorobowość 17,8 na 1 000 0008
- Polska – zapadalność 0,5–4 na 1 000 000.9
- Średni wiek w momencie ustalenia rozpoznania 49 lat.5
- Mężczyźni i kobiety chorują z podobną częstością.5
- Zasadniczo jest to choroba rzadka.
- W Polsce choruje około 700 osób.9
Etiologia i patogeneza
- Etiologia nieznana.4
- Dotychczas zidentyfikowano wiele genetycznych czynników ryzyka.10-11
- Do wystąpienia choroby oprócz predyspozycji genetycznych prawdopodobnie niezbędna jest obecność innych czynników środowiskowych.12
- Możliwe czynniki wyzwalające: infekcje, alergeny lub leki
- Podejrzewany związek z przyjmowaniem antagonistów receptora leukotrienowego.
- Jednak patomechanizm prawdopodobnie jest związany z zaprzestaniem stosowania glikokortykosteroidów i zastąpieniem ich antagonistą receptora leukotrienowego, a tym samym ujawnieniem się istniejącej już eozynofilowej ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń u pacjentów z astmą.13
- Możliwe czynniki wyzwalające: infekcje, alergeny lub leki
- Patomechanizm14
- Nadmierna odpowiedź immunologiczna komórek pomocniczych Th2 ze zwiększonym wydzielaniem IL–4, IL–13 i IL–5.
- Aktywacja eozynofilów, które mogą uszkadzać tkanki i naczynia krwionośne.
- Nadmierna odpowiedź immunologiczna komórek pomocniczych Th2 ze zwiększonym wydzielaniem IL–4, IL–13 i IL–5.
- Dwa podtypy na podstawie dodatniego wyniku badania na obecność ANCA15
- U 40% pacjentów wynik badania na obecność ANCA jest dodatni.
- Zwiększone występowanie powikłań nerkowych i krwotoków płucnych wywołanych przez zmiany w naczyniach włosowatych pęcherzyków płucnych.
- Jednakże znacznie mniejsza liczba powikłań kardiologicznych.
- U 40% pacjentów wynik badania na obecność ANCA jest dodatni.
- Histopatologia12
- Biopsja nie jest obowiązkowa, ale dodatkowo potwierdza diagnozę.
- Typowo: nacieki eozynofilowe, ziarniniaki pozanaczyniowe, martwicze zapalenie naczyń i kłębuszkowe zapalenie nerek.
Czynniki predysponujące
- Astma.
- Predyspozycje genetyczne.
ICD–10
- M30 Guzkowe zapalenie tętnic i choroby pokrewne.
- M30.1 Zapalenie tętnic z zajęciem płuc [Zespół Churga–Strauss] w tym: Alergiczne ziarniniakowe zapalenie naczyń.
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Stosowane są różne kryteria diagnostyczne, z których najnowsze wprowadzono przez ACR/EULAR (American College of Rheumatology, European Alliance of Associations for Rheumatology) w 2022 roku.16-17
- Churg i Strauss (1951)2
- Diagnoza opiera się na biopsji, dodatkowo:
-
- astma
- nacieki eozynofilowe
- ogólnoustrojowe zapalenie naczyń (vasculitis)
- ziarniniaki pozanaczyniowe
- martwice włóknikowate tkanki łącznej.
- Lanham i współpracownicy (1984)18
- Rozpoznanie kliniczne z ewentualnym badaniem histopatologicznym:
- astma
- eozynofile we krwi >1,5 x 109/l lub >10% wszystkich leukocytów
- potwierdzenie zapalenia naczyń w co najmniej dwóch narządach poza płucami.
- Rozpoznanie kliniczne z ewentualnym badaniem histopatologicznym:
- American College of Rheumatology (2022)16-17
- Do spełnienia kryteriów klasyfikacyjnych wymagane jest uzyskanie ≥6 punktów z 7 kategorii:
- obturacyjna choroba dróg oddechowych: 3 punkty
- polipy nosa: 3 punkty
- mononeuropatia wieloogniskowa: 1 punkt
- eozynofile we krwi >1,5 x 109/l: 5 punktów
- przeciwciała c–ANCA lub przeciwko proteinazie 3 (PR3–ANCA): 3 punkty
- krwinkomocz: 1 punkt
- pozanaczyniowe nacieki eozynofilowe w biopsji: 2 punkty.
- Do spełnienia kryteriów klasyfikacyjnych wymagane jest uzyskanie ≥6 punktów z 7 kategorii:
- Poprawione nazewnictwo z Chapel Hill Consensus Conference (2012)1
- Objawy patologiczne i kliniczne:
- Bogate w eozynofile i martwicze zapalenie ziarniniakowe, często zajmujące drogi oddechowe oraz martwicze zapalenie naczyń atakujące głównie małe i średnie naczynia, związane z astmą i eozynofilią.
- Objawy patologiczne i kliniczne:
Diagnostyka różnicowa
- Choroby alergiczne
- astma
- alergiczna aspergiloza oskrzelowo–płucna (AAOP)
- sarkoidoza.
- Choroby eozynofilowe
- eozynofilia płucna spowodowana przez leki lub pasożyty
- przewlekłe eozynofilowe zapalenie płuc
- zespół hipereozynofilowy
- egzogenne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
- eozynofilowe zapalenie żołądka i jelit
- reumatoidalne zapalenie stawów.
- Zapalenia naczyń
- ziarniniakowatość Wegenera
- mikroskopowe zapalenie naczyń
- guzkowe zapalenie tętnic (polyarteritis nodosa)
- zespół Guillaina–Barrégo.
Wywiad lekarski
- Typowy przebieg19
- Faza alergiczna, prodromalna trwająca wiele lat, z astmą, alergicznym nieżytem nosa (ANN) oraz zapaleniem zatok.
- Faza eozynofilowa, z utrzymującymi się obajwami astmy, eozynofilią obwodową i eozynofilowymi naciekami tkanek.
- Faza naczyniowa, z objawami zapalenia małych naczyń i powikłaniami narządowymi, takimi jak kłębuszkowe zapalenie nerek czy neuropatie.
- Klasyczny pacjent
- W średnim wieku.5
- Od wielu lat chorujący na astmę.
- Średni czas od wystąpienia objawów astmy do ustalenia rozpoznania EGPA: 11,8 lat.20
- W przebiegu choroby astma staje się coraz cięższa i następuje uzależnienie od leków steroidowych.20
- 70–80% pacjentów z nawracającymi zapaleniami zatok.12
- Narastające pogorszenie stanu ogólnego ze zmęczeniem, utratą masy ciała, zespołem wyczerpania, gorączką, bólami stawów oraz mononeuropatią wieloogniskową (mononeuritis multiplex).21
Badanie fizykalne
- Wyniki w zależności od zajętego narządu.
- Płuca
- Z reguły zajęte.
- Osłuchiwanie: cechy obturacji (świsty) w ostrym napadzie astmy.
- Krwioplucie przy zajęciu pęcherzyków płucnych.
- Górne drogi oddechowe4
- Układ nerwowy
- Klasyczna mononeuropatia wieloogniskowa (mononeuritis multiplex)22
- asymetryczne neuropatie jednostronne (w przeciwieństwie do polineuropatii).
- Możliwe zajęcie OUN z udarem.4
- Serce
- Zmiany dotyczą 27–45% pacjentów, różne obrazy choroby.12
- Najczęściej zapalenie osierdzia (pericarditis) oraz kardiomiopatie.
- Dolegliwości kardiologiczne są istotnym predyktorem długości życia.23
- Zmiany dotyczą 27–45% pacjentów, różne obrazy choroby.12
- Przewód pokarmowy
- Raczej rzadko, bóle brzucha lub biegunki u 8% pacjentów.5
- Skóra
- Nerki
- Zajęcie nerek u 16–27% pacjentów (rzadziej niż w innych zapaleniach naczyń).12
- Typowo nieme immunologicznie kłębuszkowe zapalenie nerek (pauci immune glomerulonephritis).
Podstawowe badania w rozpoznaniu wstępnym
- Pełne badanie przedmiotowe włącznie z badaniem neurologicznym.
- Badania laboratoryjne:
- morfologia WBC
- białko C–reaktywne (CRP), prędkość opadania krwinek (OB)
- kreatynina (współczynnik przesączania kłębuszkowego [GFR]), mocznik
- elektrolity
- gamma–glutamylotranspeptydaza (GGTP), aminotransferaza alaninowa (ALT), aminotransferaza asparaginianowa (AST), kinaza kreatynowa (CK), dehydrogenaza mleczanowa (LDH)
- badanie moczu ogólne oraz osad moczu.
- Elektrokardiogram (EKG).
- RTG klatki piersiowej w dwóch projekcjach i zatok przynosowych.
- Badanie USG jamy brzusznej.
- Rozszerzona diagnostyka zależy od wstępnych ustaleń i objawów klinicznych, a także rozważanych rozpoznań różnicowych.
Diagnostyka specjalistyczna
- Przeciwciała przeciw cytoplazmie neutrofilów (ANCA) oraz przede wszystkim ANCA skierowane przeciwko mieloperoksydazie (MPO) są obecne u 48–66% pacjentów i charakteryzują się wysoką swoistością dla EGPA.19,24
- Badania czynnościowe płuc, w tym pletyzmografia oraz oznaczenie pojemności dyfuzyjnej płuc.
- Rezonans magnetyczny czaszki obejmujący zatoki przynosowe i oczodoły.
- TK klatki piersiowej
- W przypadku nieprawidłowości w RTG klatki piersiowej.
- Gastroskopia lub kolonoskopia w przypadku krwawienia z przewodu pokarmowego.
- Echokardiografia
- Biopsja zajętego narządu w celu potwierdzenia rozpoznania.
Badania uzupełniające
- Badanie krwi
- Często niedokrwistość.4
- Leukocytoza z eozynofilią
- Znaczna eozynofilia we krwi obwodowej (wartości >1,5 x 109/l lub >10% leukocytów jest rzadka w astmie, uzasadnione podejrzenie EGPA).
- OB oraz CRP często podwyższone.4
- Przy zajęciu nerek podwyższone stężenie kreatyniny.
- Badanie moczu
- białkomocz, hematuria (krwinkomocz), wałeczki komórkowe.
- EKG
- arytmia.
- RTG klatki piersiowej
- Często niecharakterystyczne wyniki.
- Może wykazywać rozproszone nacieki lub liczne zagęszczenia.
- Gastroskopia lub kolonoskopia w przypadku krwawienia z przewodu pokarmowego.
Wskazania do skierowania do specjalisty
- Skierowanie do szpitala w przypadku podejrzenia eozynofilowej ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń w celu potwierdzenia rozpoznania, stwierdzenia możliwych objawów narządowych i rozpoczęcia leczenia ogólnoustrojowego.
- Diagnostyka i leczenie powinny być prowadzone przez interdyscyplinarny zespół w doświadczonym ośrodku, zwykle koordynowane przez reumatologów.
Leczenie
Cele leczenia
- Celem leczenia jest całkowita remisja choroby i zapobieganie jej nawrotom.
- Remisja = brak znaczącej aktywności choroby przy dobowej dawce ≤7,5 mg ekwiwalentu prednizolonu i stabilnym leczeniu immunosupresyjnym.
Ogólne informacje o leczeniu
- W przypadku długotrwałego przyjmowania glikokortykosteroidów należy profilaktycznie wdrożyć suplementację witaminy D.
Farmakoterapia
- Indukcja remisji:
- Stadium zagrażające narządom lub życiu:
- Indukcja remisji cyklofosfamidem.
- Ponadto początkowo glikokortykosteroidy w dużych dawkach (1 mg/kg m.c. ekwiwalentu prednizolonu na dobę, maksymalnie 80 mg).
- W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (kreatynina >5,8 mg/dl [>513 mcmol/l]), ze względu na aktywne, szybko postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek, należy dodatkowo rozważyć leczenie przez plazmaferezę.
- Stadium niezagrażające narządom ani życiu
- Rozważyć indukcję glikokortykosteroidami i metotreksatem (0,3 mg/kg m.c. na tydzień, maksymalnie 25 mg).
- Stadium zagrażające narządom lub życiu:
- Utrzymanie remisji:
- Po osiągnięciu remisji, zwykle 3–4 miesiące po rozpoczęciu indukcji, należy przyjść na leczenie podtrzymujące remisję.
- Metotreksat i azatioprynę należy stosować jako równie silne leki pierwszego wyboru w celu utrzymania remisji.
- Kontynuacja leczenia podtrzymującego remisję przez okres co najmniej 24 miesięcy po uzyskaniu remisji.
- Nawroty:
- Nawrót z objawami zagrażającymi narządom (nawrót duży)
- Ponowne leczenie indukcyjne cyklofosfamidem w skojarzeniu z glikokortykosteroidami (1 mg/kg m.c. ekwiwalentu prednizolonu, maksymalnie 80 mg na dobę).
- Nawrót bez objawów zagrażających narządom (poważny mały)
- Przejściowe zwiększenie dawki glikokortykosteroidów i zwiększenie dawki leków podtrzymujących remisję.
- Nawrót z objawami zagrażającymi narządom (nawrót duży)
Nowe leki
- Mepolizumab: humanizowane przeciwciało monoklonalne przeciwko interleukinie–5
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Nieleczona choroba charakteryzuje się wysoką chorobowością i śmiertelnością.4
- Dzięki nowoczesnym metodom leczenia rokowanie jest dobre.
- Najczęstszą przyczyną zgonu są powikłania kardiologiczne.5,23
Powikłania4
- Drogi oddechowe
- stan astmatyczny (status asthmaticus).
- Układ pokarmowy
- krwawienia żołądkowo–jelitowe.
- Serce
- Układ nerwowy
- niedokrwienne zapalenie nerwu wzrokowego, udar, napad padaczkowy, śpiączka i psychoza
- zapalenie kilku pojedynczych nerwów (mononeuropatia wieloogniskowa).
- Nerki
- kłębuszkowe zapalenie nerek
- schyłkowa niewydolność nerek.
- Możliwe powikłania leczenia glikokortykosteroidami w dużych dawkach
- jatrogenny zespół Cushinga
- cukrzyca
- miopatie
- psychozy steroidowe
- osteoporoza.
- Możliwe powikłania leczenia cyklofosfamidem
- krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, zwłóknienie pęcherza moczowego, supresja szpiku kostnego26
- niepłodność
- długoterminowe leczenie cyklofosfamidem bez stosowania leków zmniejszających toksyczność zwiększa 14–45-krotnie ryzyko raka pęcherza moczowego.27-30
Rokowanie
- Bez leczenia wskaźnik przeżycia 5–letniego wynosi zaledwie 25%.4
- Dzięki nowoczesnym metodom leczenia rokowanie zasadniczo jest dobre.
- W przypadku leczenia w specjalistycznym ośrodku w Niemczech, 5–letni wskaźnik przeżycia wynosił około 97%, a około 10–letni 89%,5 zatem jest porównywalny z tym dla zdrowej populacji.
- W przypadku dolegliwości kardiologicznych z niewydolnością serca, śmiertelność wzrasta 3–krotnie.5
Dalsze postępowanie
- Regularne kontrole kliniczne i laboratoryjne powinny być przeprowadzane przez reumatologów.
- Szczególną uwagę przywiązuje się do klinicznych objawów nawrotu, ponieważ w takim przypadku należy szybko zintensyfikować leczenie.
- Nie zaleca się modyfikacji leczenia wyłącznie z powodu wzrostu miana ANCA lub ponownego dodatniego wyniku ANCA.
Informacje dla pacjentów
Edukacja pacjenta
- Pacjentów należy poinformować, że choroba jest poważna, ale przy odpowiednim leczeniu rokowanie jest dobre.
- Cyklofosfamid jest gonadotoksyczny i może powodować niepłodność oraz wczesny początek menopauzy.
- Konsultacje w ośrodku leczenia niepłodności, w razie potrzeby kriokonserwacja plemników/komórek jajowych.
- Zwiększone ryzyko infekcji w przypadku immunosupresji
- Zalecić szczepienia ochronne
- Stosowanie żywych szczepionek w trakcie leczenia immunosupresyjnego jest z reguły przeciwwskazane.
- Zalecić szczepienia ochronne
- Badania profilaktyczne w kierunku nowotworów złośliwych, w tym badania dermatologiczne, należy konsekwentnie prowadzić w zależności od płci, wieku i profilu ryzyka w rodzinie.
- Nowotwory złośliwe są jedną z głównych przyczyn zgonów w EGPA, szczególnie często występuje nieczerniakowy rak skóry (non–melanoma skin cancer).
Materiały edukacyjne dla pacjentów
Ilustracje

Zespół Churga–Strauss, eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
Źródła
Wytyczne
- Grayson P.C., Ponte C., Suppiah R., et al. 2022 American College of Rheumatology/European Alliance of Associations for Rheumatology Classification Criteria for Eosinophilic Granulomatosis with Polyangiitis. Ann Rheum Dis. 2022, 81(3): 309-4, DOI
Piśmiennictwo
- Jennette J.C., Falk RJ, Bacon PA, et al. 2012 revised International Chapel Hill Consensus Conference Nomenclature of Vasculitides. Arthritis Rheum 2013, 65(1): 1-11, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Churg J., Strauss L. Allergic granulomatosis, allergic angiitis, and periarteritis nodosa. Am J Pathol 1951, 27: 277-301, PubMed
- Noth I., Strek M.E., Leff A.R. Seminar: Churg-Strauss syndrome. The Lancet 2003, 361: 587-94, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Lowe S.T. Eosinophilic Granulomatosis with Polyangiitis (Churg-Strauss Syndrome). Medscape, emedicine.medscape.com, ostatnia aktualizacja 24.12.2018.
- Moosig F., Bremer J.P., Hellmich B., et al. A vasculitis centre based management strategy leads to improved outcome in eosinophilic granulomatosis and polyangiitis (Churg–Strauss, EGPA): monocentric experiences in 150 patients. Ann Rheum Dis 2013, 72(6): 1011-7, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Berti A., Cornec D., Crowson C.S., et al. The Epidemiology of Antineutrophil Cytoplasmic Autoantibody-Associated Vasculitis in Olmsted County, Minnesota: A Twenty-Year US Population-Based Study. Arthritis Rheumatol 2017, 69(12): 2338-50, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Watts R.A., Lane S.E., Bentham G., Scott D.G. Epidemiology of systemic vasculitis: a ten-year study in the United Kingdom. Arthritis Rheum 2000, 43: 414-19, PubMed
- Sada K.E., Amano K., Uehara R., et al. A nationwide survey on the epidemiology and clinical features of eosinophilic granulomatosis with polyangiitis (Churg-Strauss) in Japan. Mod Rheumatol 2014, 24(4): 640-4, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Mielnik P. Eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (zespół Churga i Strauss) https://www.mp.pl/pacjent/reumatologia/choroby/144097,eozynofilowa- ziarniniakowatosc-z-zapaleniem-naczyn-zespol-churga-i-strauss, www.mp.pl, dostęp 21.09.2023.
- Wieczorek S., Hellmich B., Arning L., et al. Functionally relevant variations of the interleukin-10 gene associated with antineutrophil cytoplasmic antibody-negative Churg-Strauss syndrome, but not with Wegener's granulomatosis. Arthritis Rheum 2008, 58(6): 1839-48, www.ncbi.nlm.nih.gov.
- Vaglio A., Martorana D., Maggiore U., et al. HLA-DRB4 as a genetic risk factor for Churg-Strauss syndrome. Arthritis Rheum 2007, 56(9): 3159-66, www.ncbi.nlm.nih.gov.
- Wu E.Y., Hernandez M.L., Jennette J.C., et al. Eosinophilic Granulomatosis with Polyangiitis: Clinical Pathology Conference and Review. J Allergy Clin Immunol Pract 2018, 6(5): 1496-504, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Lilly C.M., Churg A., Lazarovich M., et al. Asthma therapies and Churg-Strauss syndrome. J Allergy Clin Immunol 2002, 109(1): 1-19, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Vaglio A., Buzio C., Zwerina J. Eosinophilic granulomatosis with polyangiitis (Churg-Strauss): state of the art. Allergy 2013, 68(3): 261-73, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Sinico R.A., Di Toma L., Maggiore U., et al. Prevalence and clinical significance of antineutrophil cytoplasmic antibodies in Churg-Strauss syndrome. Arthritis Rheum 2005, 52(9): 2926-35, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Grayson P.C., Ponte C., Suppiah R., et al. 2022 American College of Rheumatology/European Alliance of Associations for Rheumatology Classification Criteria for Eosinophilic Granulomatosis with Polyangiitis. Ann Rheum Dis. 2022, 81(3): 309-314, doi:10.1136/annrheumdis-2021-221794, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov.
- Goncerz G. Rozpoznanie i leczenie zapaleń naczyń związanych z ANCA. Podsumowanie wytycznych American College of Rheumatology i European Alliance of Associations for Rheumatology. Med. Prakt., 2022, 12: 61-7, www.mp.pl.
- Lanham J.G., Elkon K.B., Pusey C.D., et al. Systemic vasculitis with asthma and eosinophilia: a clinical approach to the Churg-Strauss syndrome. Medicine (Baltimore) 1984, 63: 65-81, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Musiał J., Sznajd J., Goncerz G. Eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń w Gajewski P. Interna Szczeklika. Kraków, Medycyna Praktyczna, 2022. www.mp.pl
- Cottin V., Bel E., Bottero P., et al. Respiratory manifestations of eosinophilic granulomatosis with polyangiitis (Churg-Strauss). Eur Respir J 2016, 48(5): 1429-41, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Guillevin L., Cohen P., Gayraud M., et al. Churg-Strauss syndrome: clinical study and long-term follow-up of 96 patients. Medicine 1999, 78: 26-37, PubMed
- Koike H., Sobue G. Clinicopathological features of neuropathy in anti-neutrophil cytoplasmic antibody-associated vasculitis. Clin Exp Nephrol 2013, 17(5): 683-5, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Hazebroek M.R., Kemna M.J., Schalla S., et al. Prevalence and prognostic relevance of cardiac involvement in ANCA-associated vasculitis: eosinophilic granulomatosis with polyangiitis and granulomatosis with polyangiitis. Int J Cardiol 2015, 199: 170-9, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Hagen E.C., Daha M.R., Hermans J., et al. Diagnostic value of standardized assays for anti-neutrophil cytoplasmic antibodies in idiopathic systemic vasculitis. Kidney Int 1998, 53: 743-53, PubMed
- Wechsler M.E., Akuthota P., Jayne D., et al. Mepolizumab or Placebo for Eosinophilic Granulomatosis with Polyangiitis. NEJM 2017, 376: 1921-32, www.nejm.org
- Hoffman G., Kerr G.S., Leavitt R.Y., et al. Wegener granulomatosis: an analysis of 158 patients. Ann Intern Med 1992; 116: 488-98, www.ncbi.nlm.nih.gov
- Aptekar R.G., Atkinson J.P., Deckler J.L., Wolff S., Chu E. Bladder toxicity with chronic oral cyclophosphamide therapy in non-malignant disease. Arthritis Rheum 1973, 16: 461-67, PubMed
- Plotz P.H., Klippel J.H., Deckler J.L., et al. Bladder complications in patients receiving cyclophosphamide for systemic lupus erythematosus and rheumatoid arthritis. Ann Intern Med 1979, 91: 221-3, Annals of Internal Medicine.
- Fairchild W.V., Spence C.R., Solomon H.D., Gangai M. The incidence of bladder cancer after cyclophosphamide therapy. J Urol 1979, 122: 163-4, PubMed.
- Ansell I.D., Castro J.E. Carcinoma of the bladder complicating cyclophosphamide therapy. Br J Urol 1975, 47: 413-8, PubMed.
Opracowanie
- Sławomir Chlabicz (recenzent)
- Adam Windak (redaktor)
- Małgorzata Marczewska (recenzent/redaktor)
- Lino Witte (recenzent/redaktor)