Niewielkie guzy skóry i zmiany pigmentacyjne

Informacje ogólne   

Definicja

• Guzy skóry i zmiany pigmentacyjne mogą występować niezależnie lub jako zmiany skórne spowodowane chorobą ogólnoustrojową.
• Hiperpigmentacja może być oznaką łagodnej lub, rzadziej, złośliwej zmiany.
• Mogą zostać zauważone przypadkowo w trakcie badania fizykalnego, wskazane przez pacjenta lub zauważone podczas badań przesiewowych w kierunku nowotworu skóry.^1-2

Wczesne wykrywanie nowotworu skóry

• Wstępną kontrolę można przeprowadzić nieuzbrojonym okiemmakroskopowo. Po odpowiednim przeszkoleniu badanie należy rozszerzyć o badanie dermatoskopowe.
• Badanie obejmuje oględziny całej powierzchni skóry, w tym owłosionej głowy i wszystkich fałdów skórnych, a w przypadku stwierdzenia zmian podejrzanych o złośliwy charakter – skierowanie do dermatologa lub wycięcie zmiany do badania histopatologicznego.
• Pacjentom należy udzielić informacji w zakresie środków zapobiegawczych, przede wszystkim fotoprotekcji.
• W przypadku pacjentów z grup ryzyka, częstotliwość badań kontrolnych należy ustalić indywidualnie, a pacjenci powinni zostać przeszkoleni w zakresie samobadania skóry.
• Brak dowodów uzasadniających badania przesiewowe w kierunku nowotworów skóry w populacji ogólnej.¹³

Fizjologia

Melanocyty i pigmentacja

• 

  Znamiona melanocytowe
  Melanocyty występują w warstwie podstawnej naskórka i wytwarzają melanosomy, które są transportowane do keratynocytów.
• Powstająca w melanosomach melanina nadaje skórze kolor.
• Hiperpigmentacja jest zwykle spowodowana zwiększoną liczbą lub aktywnością melanocytów.
• Przyczynami hiperpigmentacji mogą być: narażenie na światło słoneczne, stymulacja przez hormony, inne podrażnienia lub, w niektórych schorzeniach, procesy idiopatyczne.
• Niezależnie od pochodzenia etnicznego, melanocyty występują w takiej samej ilości u wszystkich osób o zdrowej skórze. Ciemniejsza skóra w niektórych grupach etnicznych wynika z większego rozmiaru melanosomów.
• Prawidłową reakcją na narażeniepromieniowanie na słońceUV jest wzrost produkcji melaniny, co u większości osób prowadzi do równomiernej opalenizny. Większa ekspozycja na światło słoneczne prowadzi do powstania większej ilości znamion.
• Hipopigmentacja może być spowodowana zmniejszoną liczbą melanocytów lub ich niezdolnością do produkcji melaniny lub transportu melanosomów.^1-2,4-46

ICD–10

• R22 Umiejscowiony obrzęk, guzek, guz skóry i tkanki podskórnej.
• D23 Inne nowotwory niezłośliwe skóry.
• L81 Inne zaburzenia pigmentacji.

Diagnostyka różnicowa

Małe guzy skóry

Polipy włóknisto–nabłonkowe (włókniaki miękkie, skin tags)

• Brązowe lub w kolorze skóry, uszypułowane lub osadzone łagodne zmiany skórne z hiperplastycznym naskórkiem
• Liczba rośnie wraz z wiekiem; czynnikami ryzyka są cukrzyca i otyłość.
• Często zlokalizowane na szyi, pod pachami i w pachwinach, o wielkości do 1 cm.
• 

  Włókniaki miękkie (polipy włóknisto-nabłonkowe)
  Można je ściąć stycznie do skóry, często bez znieczulenia.
• Po usunięciu możliwy jest nawrót.⁵⁷

Duże zaskórniki

• Lekko uniesione zmiany o średnicy od kilku milimetrów do kilku centymetrów, z czarną grudką w centrum.
  
  

  Zaskórniki w przebiegu trądziku
   

Prosaki

• Małe, białe, błyszczące grudki o wielkości do 2 milimetrów.
• Strukturalnie jest to drobna torbiel epidermoidalna.
• Najczęściej zlokalizowane są na twarzy.
• Mogą powstawać pierwotnie albo w wyniku podrażnienia skóry lub po urazie.
• W razie potrzeby można je opróżnić przez nacięcie.⁶⁸

Naczyniaki gwiaździste (znamiona pajęcze)

• Są to poszerzone naczynia krwionośne rozgałęziające się od naczynia centralnego tworząc kształt przypominający pajęczynę.
• Zmiana blednie pod wpływem ucisku, a następnie ponownie wypełnia się od środka.
• Naczyniaki gwiaździste są powszechne u zdrowych dorosłych i dzieci.
• Estrogeny i ciąża mają działanie stymulujące.
• Duża liczba naczyniaków gwiaździstych może sugerować chorobę wątroby. 
• Mogą ustąpić samoistnie, w celach estetycznych można zamknąć naczynie centralne, na przykład za pomocą lasera.⁶⁸

Naczyniaki rubinowe

• Częste niewielkie guzy naczyń krwionośnych występujące u dorosłych.
  

  Naczyniaki rubinowe
• Zwykle prezentują się jako czerwone grudki.
• Liczba wzrasta wraz z wiekiem lub w przypadku zmian hormonalnych (np. w ciąży).
• Nie wymagają leczenia, w celach estetycznych można je usunąć za pomocą diatermii, lasera lub krioterapii.⁵⁷

Kępki żółte (ksantelazmy)

• Żółtawe blaszki powstające ze złogów lipidów w skórze właściwej, głównie nad powiekami.
• Mogą być związane z (rodzinną) hiperlipidemią, chorobami tarczycy i cukrzycą. 
• Jednak większość pacjentów z kępkami żółtymi ma prawidłowy poziom lipidów, w przeciwieństwie do pacjentów z innymi postaciami żółtaków.
• Dostępne są różne kosmetyczne metody leczenia.^8-9
  
  

  Kępka żółta powiek

Keloidy, blizny przerostowe

• Keloidy są wynikiem proliferacji gęstej, włóknistej, gumowatej tkanki. Keloidy mogą być bolesne, powodować pieczenie lub świąd.
• Szczególnie często występują u osób pochodzenia afrykańskiego, latynoskiego lub azjatyckiego.
  

  Keloid
• W przeciwieństwie do normalnej lub przerostowej blizny, tkanka keloidu rozrasta się poza miejsce nacięcia lub urazu.
• Opcje leczenia obejmują miejscowe iniekcje z glikokortykosteroidów, krioterapię, radioterapię, laseroterapię lub wycięcie chirurgiczne.
• Terapia jest często trudna i długotrwała, może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia.
• Jako środek zapobiegawczy należy upewnić się, że rana jest zamknięta bez napięcia.⁷¹⁰ 

Tłuszczak

• Najczęstszy, zwykle bezobjawowy guz podskórny tkanek miękkich.
• Z patomorfologicznego punktu widzenia nie są to guzy skóry, ale podskórnej tkanki tłuszczowej.
• Mają twardą, elastyczną konsystencję i mogą występować pojedynczo lub jako zmiany mnogie.
• Wycięcie jest wskazane tylko ze względów estetycznych lub w przypadku objawów wynikających z przemieszczenia struktur, lokalizacji w (naturalnych) punktach nacisku (np. na pośladkach, w miejscu zapięcia biustonosza, itp.) lub niepewnej diagnozy.
• Należy wykluczyć tłuszczakomięsaka, w przypadku gdy guz ma ponad 5 cm wielkości, szybkiego wzrostu, jest zlokalizowany bardzo głęboko lub na udzie.⁵⁷

Ogniska rogowacenia łojotokowego (brodawki łojotokowe)

• Hiperkeratotyczne, brodawkowate guzy naskórka w kolorze od barwy skóry do czarnego.
• Wyglądają jak „nałożone” na skórę i zazwyczaj są dobrze odgraniczone.
• Częstość występowania rośnie z wiekiem.
• Zwykle bezobjawowe, ale możliwe są objawy wynikające z podrażnienia skóry.
• Wycięcie można rozważyć ze względów estetycznych lub w przypadku podejrzenia czerniaka.⁵⁷

Włókniak twardy (dermatofibroma)

• Grudki, guzki lub blaszki o wielkości do 1 cm z komórek mezodermalnych i skórnych.
• Kolor od żółtawobrązowego do czerwonofioletowego.
• Liczne włókniaki skóry mogą występować w przebiegu chorób autoimmunologicznych, takich jak np. toczeń rumieniowaty.
• Wycięcie można rozważyć ze względów estetycznych lub w celu badania histologicznego.⁵⁷

Rogowiak kolczystokomórkowy

• UwaGuz uważany za podtyp raka kolczystokomórkowego guz, który rośnie szybko w ciągu kilku tygodni, zwykle występuje u osób starszych, w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych.
• GuzekZwykle zwykle oma wielkościć do 2 cm z centralnym czopem rogowym, często ustępujący spontanicznie po kilku miesiącach z pozostawieniem blizny.
• Ze względu na podobieństwo do raka płaskonabłonkowego zaleca się wycięcie i badanie histologiczne.⁵⁷

Torbiel epidermalna

• Okrągłe, przesuwające się torbiele wypełnione keratyną w skórze właściwej, które mogą mieć rozmiar od kilku milimetrów do kilku centymetrów i często mają centralny punkt.
• W przypadku pęknięcia może rozwinąć się reakcja zapalna.
• Wycięcie wykonuje się z powodu bólu, zakażenia lub ze względów estetycznych.
• Ostro zakażone torbiele należy naciąć i usunąć wraz z torebką.⁵⁷

Znamię łojowe

• Wrodzony, uniesiony, dobrze odgraniczony, woskowaty guz, zwykle w kolorze skóry, występujący najczęściej na twarzy i skórze głowy.
• Ze względu na typowy obraz zwykle nie wymaga dalszej diagnostyki.
• Ryzyko rozwoju raka podstawnokomórkowego lub innych guzów skóry w znamieniu łojowym w wieku dorosłym.
• Guz można regularnie kontrolować lub wyciąć chirurgicznie.
• Usunięcie można wykonać w dowolnym momencie ze względów estetycznych lub w wieku dorosłym w celu wykrycia lub zapobieżenia złośliwej transformacji.⁶⁸

Nerwiakowłókniaki

• Łagodne guzy wywodzące się z osłonek nerwów.
• Prezentują się jako miękkie, uniesione guzki w kolorze skóry o wielkości do 1 cm.
• Nerwiakowłókniakowatość należy rozważyć, jeśli występują inne objawy choroby (np. plamy typu kawy z mlekiem, guzki Lischa tęczówki, glejaki nerwu wzrokowego, piegowata pigmentacja pach i pachwin).⁶⁸

Znamiona barwnikowe

• Łagodne nowotwory barwnikowe wywodzące się z melanocytów i zwykle barwy brązowej.
• Zostały one omówione w osobnym artykule (znamiona i inne zaburzenia pigmentacji).

Dermatopatia cukrzycowa

• Grudki barwnikowe mogą tworzyć się na podudziach u nawet 70% osób z cukrzycą.
• Początkowo często występuje grudkowa, różowa lub brązowa wysypka, która może przekształcić się w plamiste, zlewające się zapalenie skóry.
• Głównym postępowaniem jest leczenie cukrzycy.
• Zmiany mogą ustępować samoistnie i nie wymagać leczenia.^2,11

Złośliwe guzy skóry

• Kluczowe znaczenie w ocenie zmian skórnych ma rozpoznanie złośliwych nowotworów skóry. Zostały one również omówione w osobnych artykułach.
• Najważniejsze grupy złośliwych guzów skóry to: 
  • czerniak
  • rak płaskonabłonkowy
  • rak podstawnokomórkowy: guz miejscowo złośliwy, zwykle nie daje przerzutów, leczenie przeważnie ograniczone do terapii miejscowej.

Zmiany pigmentacyjne

Ostuda, melanoderma

• Jest to symetryczna, plamista hiperpigmentacja skóry, która może być związana z ciążą lub przyjmowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych. Może również wystąpić u pacjentów przyjmujących fenytoinę.
  

  Ostuda (melanoderma)
• Zmiany są zwykle zlokalizowane w obszarach narażonych na działanie promieni słonecznych, takich jak policzki, czoło, górna warga lub grzbiet dłoni.
• Po porodzie zmiany zwykle znikają, ale czasami mogą być trwałe. W kolejnych ciążach istnieje ryzyko bardziej nasilonej hiperpigmentacji.
• Jeśli przebarwienia są związane z przyjmowaniem leków, zwykle znikają one w ciągu kilku miesięcy po ich odstawieniu.
• Pacjenci z ostudą powinni stosować filtry przeciwsłoneczne, aby zapobiec dalszej hiperpigmentacji.
• W skrajnych przypadkach możliwe jest leczenie kosmetyczne lub laseroterapia.^81,12-13

Bielactwo

• Bielactwo jest nabytą, plamistą, ostro odgraniczoną depigmentacją skóry spowodowaną całkowitą utratą melanocytów w dotkniętym obszarze w wyniku procesów autoimmunologicznych.
• Często występuje rodzinnie.
• Najczęstsze lokalizacje to twarz, szyja, grzbiet dłoni, nadgarstek, pachy, fałdy skórne i okolice narządów płciowych.
  

  Bielactwo
• Nie jest możliwe przewidzenie przebiegu choroby. Czasami dochodzi do samoistnej repigmentacji.
• W przypadku wystąpienia bielactwa de novo należy wykluczyć inne choroby autoimmunologiczne (np. chorobę Hashimoto, niedokrwistość złośliwą).
• Opcje leczenia obejmują zabiegi kosmetyczne, glikokortykosteroidy, inhibitory kalcyneuryny, fototerapię, przeszczep skóry.
• Należy stosować odpowiednią fotoprotekcję.^1,14

Plamy typu kawy z mlekiem

• Mogą być wrodzone lub rozwinąć się w dzieciństwie.
• Są płaskie, najczęściej zlokalizowane na tułowiu i mogą mieć regularny lub nieregularny brzeg.
• Rozmiar jest różny i może wahać się od średnicy 0,2–4 cm u dzieci do 30 cm u dorosłych.
• Hiperpigmentacja jest spowodowana zwiększoną produkcją melaniny w melanocytach i keratynocytach warstwy podstawnej.
  

  Nerwiakowłókniakowatość, plamy typu kawy z mlekiem
• Plamy typu kawy z mlekiem mogą być objawem nerwiakowłókniakowatości.
  • Jeśli występuje więcej niż 6 plam i/lub inne objawy nerwiakowłókniakowatości (np. nerwiakowłókniaki, guzki Lischa tęczówki, glejaki nerwu wzrokowego, piegowata pigmentacja pach i pachwin) rozpoznanie zostaje potwierdzone.
  • Nerwiakowłókniakowatość może być chorobą dziedziczoną autosomalnie dominująco, ale 50% przypadków jest wynikiem spontanicznych nowych mutacji.
• Same plamy typu kawy z mlekiem nie wymagają leczenia – można je rozważyć ze względów estetycznych. W takim przypadku można rozważyć leczenie chirurgiczne lub laseroterapię.
• Jeśli występuje powyżej 6 plam typu kawy z mlekiem, oprócz neurofibromatozy należy rozważyć inne choroby układowe, takie jak stwardnienie guzowate, zespół McCune'a–Albrighta lub niedokrwistość Fanconiego.^{1-2,84,15-916}

Rozproszona hiperpigmentacja

• Choroba Addisona
  • Choroba Addisona może prowadzić do rozproszonej hiperpigmentacji.
  • Choroba Addisona powoduje autoimmunologiczną niedoczynność kory nadnerczy, która prowadzi do niewystarczającej produkcji mineralokortykosteroidów i glikokortykosteroidów.
  • Wzrostowi wydzielania ACTH przez przysadkę mózgową towarzyszy wzrost wydzielania MSH (hormonu melanotropowego), co skutkuje nadmierną produkcją melaniny w komórkach barwnikowych i powstania „brudnej” pigmentacji.
  • Hiperpigmentacja jest rozproszona, alez jest nasilonanasileniem w obszarach narażonych na działanie promieni słonecznych oraz w okolicach krocza, pach, sutków, dłoni i podeszew.
  • Objawy ogólnoustrojowe obejmują niedociśnienie tętnicze, zmęczenie, depresję i utratę apetytu.
  • Pacjenci z chorobą Addisona wymagają leczenia substytucyjnego mineralokortykosteroidami i glikokortykosteroidami w celu ograniczenia produkcji ACTH i MSH.^2,17
• Nadczynność tarczycy
  • Nadczynność tarczycy może prowadzić do hiperpigmentacji podobnej do występującej w chorobie Addisona.¹⁰¹⁸
• Hemochromatoza
  • Hemochromatoza u około 70% pacjentów prowadzi do szarej hiperpigmentacji skóry z powodu nagromadzenia złogów hemosyderyny.
  • U niektórych pacjentów niejasny mechanizm powoduje zwiększoną produkcję melaniny, czego skutkiem są brązowe przebarwienia skóry.
  • Hemochromatoza jest głównie leczona poprzez powtarzane upusty krwi w celu resorpcji złogów żelaza.^1018-20

Zmiany wynikające z przewlekłego narażenia na światło słoneczne

• Słoneczna plama soczewicowata
  • Łagodne, jasnożółte do ciemnobrązowych zmiany, zwykle o średnicy do 20 mm, które mogą występować licznie w obszarach ciała narażonych na działanie promieni słonecznych. 
  • Występuje zwiększona liczba melanocytów, które wytwarzają gęste złogi melaniny w naskórku.
  • Liczne plamy soczewicowate na skórze, wargach i błonach śluzowych mogą wskazywać na zespół Peutza–Jeghersa.
    • Jest to dziedziczony autosomalnie dominująco zespół związany z polipowatością przewodu pokarmowego i zwiększonym ryzykiem rozwoju nowotworów złośliwych trzustki, płuca, piersi, jajników i macicy.
  • W przypadku bardzo dużych lub nietypowo zabarwionych plam soczewicowatych, należy wykluczyć wrodzone znamiona barwnikowe oraz nowotwory złośliwe skóry.
  • Fotoprotekcja może ograniczyć powstawanie nowych zmian.
  • Istnieją różne kosmetyczne metody leczenia. Jednak podrażnienie skóry spowodowane zabiegiem może nasilić przebarwienia.^111,18,21
• Piegi
  • Plamki o wielkości do 2 mm w kolorach od jasnożółtego do ciemnobrązowego, które zwykle występują w bardzo dużych ilościach na obszarach narażonych na działanie promieniowania słonecznego.
  • Jeśli zmiany są większe niż kilka milimetrów lub wykazują nietypową pigmentację, należy wykluczyć wrodzone znamię barwnikowe lub nowotwór złośliwy.
  • Fotoprotekcja może ograniczyć powstawanie nowych zmian.
  • Istnieją różne kosmetyczne metody leczenia.^1,18

Reakcje fototoksyczne

• Hiperpigmentacja może być wynikiem reakcji fototoksycznej.
• Jest wynikiem reakcji na leki stosowane ogólnoustrojowo lub miejscowo bądź kontakt z niektórymi roślinami lub produktami spożywczymi w połączeniu z narażeniem na promieniowanie słoneczne.
• Rozpoczyna się reakcją alergiczną z rumieniem, obrzękiem, a czasem pęcherzami. Następnie może prowadzić do nadmiernego rogowacenia z hiperplazją melanocytów i hiperpigmentacją.
• Niektóre leki mogą powodować przebarwienia nawet bez narażenia na promieniowanie słoneczne.
• Leki, które najczęściej mogą powodować reakcje fototoksyczne:¹⁰¹⁸
  • Antybiotyki i leki przeciwgrzybicze
    
    • ceftazydym, fluorochinolony, gryzeofulwina, ketokonazol, kwas nalidyksowy, sulfonamidy, tetracykliny, trimetoprim.
  • Cytostatyki
    • dakarbazyna, fluorouracyl, metotreksat, winblastyna.
  • Diuretyki
    • furosemid, hydrochlorotiazyd.
  • Barwniki
    • eozyna, fluoresceina, błękit metylenowy, róż bengalski.
  • Inne
    • amiodaron, dezipramina, diltiazem, imipramina, fenotiazyny, chinidyna, chinina
    • porfiryny, psoraleny, pirazolidyna, retinoidy, kwas salicylowy.
  • NLPZ
    • ibuprofen, ketoprofen, nabumeton, naproksen.
  • Leki, które mogą powodować hiperpigmentację:
    • amiodaron, amitryptylina, arsen, bizmut, bleomycyna, busulfan, cyklofosfamid, daunorubicyna, doksorubicyna, złoto, zydowudyna.
• U pacjentów z reakcjami fototoksycznymi należy zmodyfikować leczenie oraz unikać narażenia na promieniowanie UV.
• Zazwyczaj po odstawieniu leczenia następuje stopniowa poprawa. W razie potrzeby dostępne są różne zabiegi kosmetyczne.^{1018,1222-1424}

Rogowacenie ciemne

• Ta zmiana skórna jest często związana z insulinoopornością (np. w cukrzycy typu 2 lub zespole PCO) i nadwagą, ale może również występować jako objaw zespołu paraneoplastycznego.
• Mogą występować miękkie, pogrubione ciemnobrązowe smugi, jak również zmiany brodawkowate. Często wygląda to jak „brudna skóra”.
• Najczęstszą lokalizacją jest szyja i fałdy skórne.
  

  Rogowacenie ciemne

• Lokalizacje niepewne to dłonie i podeszwy.
• Najczęstszymi nowotworami złośliwymi wyzwalającymi rogowacenie ciemne są gruczolakorak żołądka (60%), rak okrężnicy, jajników, trzustki i macicy.
• W zależności od pacjenta i obrazu klinicznego należy rozważyć badania w celu wykluczenia choroby nowotworowej (wywiad lekarski, badanie przedmiotowe, badania przesiewowe, które nie zostały wykonane, diagnostyka laboratoryjna, badania endoskopowe, USG jamy brzusznej, RTG klatki piersiowej).
• Jeżeli przebieg choroby jest szybki lub fenotyp pacjenta nie wskazuje na insulinooporność, należy rozważyć chorobę nowotworową jako przyczynę.
• Leczenie rogowacenia ciemnego jest ukierunkowane na przyczynę, a nie na zmianę skórną.^92,25-26

Łupież pstry

• Łupież pstry to choroba grzybicza, która najczęściej występuje u młodych dorosłych. 
• Najczęstsza lokalizacja to górna część klatki piersiowej i pleców, czasem także wewnętrzna strona ud i ramiona.
  

  Hiperpigmentacja w przebiegu łupieżu pstrego (hipopigmentacja)
• Prowadzi do hiper– lub hipopigmentacji, od brązowych do bladoróżowych plamistych przebarwień skóry, czasem zlewających się. Czasami może im towarzyszyć łagodne złuszczanie.
• Leczenie polega na stosowaniu miejscowych lub doustnych leków przeciwgrzybiczych.⁹²

Hiperpigmentacja pozapalna

• Hiperpigmentacja lub hipopigmentacja pozapalna może wystąpić wskutek mechanicznego lub chemicznego podrażnienia i w przebiegu zapalnych chorób skóry.
• Z czasem takie zmiany często znikają samoistnie, w przeciwnym razie można rozważyć zabiegi kosmetyczne.⁹²

Wywiad lekarski

Ważne pytania

Od jak dawna obecna jest zmiana i jak szybko się rozwija?

• Zmiany wrodzone, takie jak np. nerwiakowłókniakowatość.
• Początek w dzieciństwie (np. znamię łojowe) lub w starszym wieku (np. naczyniaki rubinowe).
• Początek w czasie ciąży (np. melanoderma).
• Szybki wzrost lub szybka zmiana w obrębie uprzednio stabilnej zmiany wymagają wykluczenia nowotworu złośliwego.

Objawy miejscowe?

• Ból, świąd, krwawienie, wydzielina, sączenie, łuska.
• Nawet w przypadku charakterystycznych zmian należy w razie potrzeby wykluczyć nowotwór złośliwy.
• Defekt estetyczny.

Objawy ogólnoustrojowe/istniejące schorzenia?

• Nadczynność tarczycy.
• Choroba Addisona.
• Cukrzyca.
• Hemochromatoza.
• Hiperlipidemia.
• Przewlekła choroba wątroby.
• Gorączka, nasilone pocenie w nocy lub utrata masy ciała wymagają wykluczenia nowotworu złośliwego.

Inne czynniki

• Przyjmowanie leków.
• Leki dostępne bez recepty.
• Narażenie na rośliny.
• Narażenie na promieniowanie UV.
• Przebyty uraz lub operacja.

Badanie fizykalne

• Wielkość i liczba zmian.
• Lokalizacja zmian skórnych.
• Obraz kliniczny.
• Podejrzenie nowotworu złośliwego.
• Badanie dermatoskopowe.

Badania uzupełniające

• W przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego lub wątpliwości diagnostycznych, podejrzane zmiany powinny zostać usunięte i poddane badaniu histopatologicznemu.
• Jeśli całkowite wycięcie nie jest możliwe ze względu na rozmiar lub lokalizację, można rozważyć wykonanie biopsji sztancowej.
• Jeśli zmiany są związane z chorobami ogólnoustrojowymi, należy przeprowadzić odpowiednią diagnostykę.^157-8,27

Środki i zalecenia

• W zależności od podejrzewanego rozpoznania i rodzaju zmian, można rozważyć obserwację przebiegu, podjąć próbę leczenia, usunąć zmianę w całości lub rozważyć biopsję sztancową.

Lista kontrolna dotycząca skierowania

Dodatkowe informacje

• Zobacz również artykuł choroby skóry: rozpoznanie wzrokowe.

Informacje dla pacjentów

Materiały edukacyjne dla pacjentów

• Rak skóry, wczesne wykrywanie.
• Rak skóry, rak podstawnokomórkowy.
• Znamiona skórne.
• Zmiany skórne w czasie ciąży.
• Brodawki łojotokowe (plamy starcze).
• Bielactwo.
• Słońce i filtry przeciwsłoneczne.

Ilustracje

Zmiany pigmentacyjne; Guz skóry; Hiperpigmentacja; Hipopigmentacja; Melasma; Ostuda; Bielactwo nabyte; Piegi; Plamy soczewicowate; Łupież pstry; Acantosis nigricans; Znamię łojowe; Naczyniaki rubinowe; Prosaki; KepkiKępki żółte; Ksantelazma; Bliznowce; Keloid; Tłuszczak; Brodawka łojotokowa; Włókniak skóry; Dermatofibroma; Rogowiak kolczystokomórkowy; Torbiel epidermoidalna; Znamię łojoweojo; Neurofibroma; Nerwiakowłókniaki; Plamy typu cafe au lait; Plamy typu kawy z mlekiem; Choroba Addisona; Nadczynność tarczycy; Hemochromatoza; Reakcje fototoksyczne; Dermatopatia cukrzycowa

Niewielkie guzy skóry i zmiany pigmentacyjne

document-symptom document-nav document-tools document-theme

Guzy skóry i zmiany pigmentacyjne mogą występować niezależnie lub jako zmiany skórne spowodowane chorobą ogólnoustrojową. Hiperpigmentacja może być oznaką łagodnej lub, rzadziej, złośliwej zmiany.

Dermatologia

Guzy skóry, zmiany pigmentacyjne

/link/79bc9a74ed2a4a289171bd4cb30c4ead.aspx

/link/79bc9a74ed2a4a289171bd4cb30c4ead.aspx

guzy-skory-zmiany-pigmentacyjne

SiteProfessional

Guzy skóry, zmiany pigmentacyjne

K.Reinhardt@gesinform.de

mmail#j.parol@konsylium24dabrowska@medibas.pl

pl

pl

pl